ti deyil, haqqında qərar qəbul olunmur. O oxunur, dinlənilir.
Mühazirəyə
aid suallar verilə bilər;
4)
Mühazirə növündən asılı olaraq bir fənnin hansısa mövzusuna,
ictimai (sosial) və siyasi həyatla bağlı kütləvi mövzuya həsr oluna
bilir. Məruzə isə, adətən, elmi və siyasi (prezidentə məruzə etmək,
onu məlumatlandırmaq mənasında) olmaqla bir neçə problemi
gündəmə gətirir;
5)
Mühazirədə natiq (lektor) öz mövqeyini, siyasi baxışını
bildirməkdə azaddır, məruzədə isə müəyyən ölçü gözlənilir.
Sual və tapşırıqlar
1.
Monoloji nitqin natiqlik üslubunda ən çox yayılmış növləri
hansılardır?
2.
Məsul şəxs qarşısında başqalarının monoloji nitqi necə
adlanır? Cavaba uyğun nümunələr gətirin.
3.
Natiqin çıxışı, səsinin tonu, intonasiyası hansı hallarla
bağlıdır?
4.
Çıxışın tərkib hissələri hansılardır?
5.
İfadəli hərəkətlər hansılardır və onlardan nə üçün istifadə
olunur?
6.
İfadəli hərəkətlərdən harada istifadə olunmur? Belə vaxtlarda
bəs hansı vasitələr onlan əvəz edir?
7.
Məruzə nədir və onun çıxışdan fərqi nədir?
8.
Məruzə hansı üslublarda yazılır? Səbəbi nədir?
9.
Məruzələrin növlərini deyin və misallar gətirin.
10.
Mühazirə ilə məruzə və çıxış arasındakı fərqləri göstərin.
Çalışma 35. Bir hadisə baş vermişdir. Siz də orada olduğunuz
üçün
bu haqda məlumat yazın.
Çalışma 36. Mətni oxuyun, monoloji nitqin hansı növlərini əks
etdirdiyini izah edin; mövzuya ad verin:
Tədbiri giriş sözü ilə açan direktor Əhliman Axundov dedi:
- Bu bayramın çox qədim tarixi var. O bizə ulu keçmişimizdən -
zərdüştlük dövründən yadigar qalıb. Məlumdur ki, xalqımız keçmişdə
zərdüştlük dininə sitayiş etmiş, odu müqəddəs sanmışdır. Bu bayram
ərəfəsində ilaxır çərşənbələrində qalanan
60
ZAHİRİ
va
DAXİlİ (lAll NİTQ
ünsiyyət şəraitindən asılı olaraq şifahi monoloji nitq zahiri və
daxili formalarda təzahür edir.
Zahiri nitq danışıq səsləri ilə ifadə olunan, başqalarına
ünvanlanan və eşidilmək üçün nəzərdə tutulan nitqdir. Bu nitqə
aydınlıq, səlislik, ardıcıllıq, təsirlilik, ahəngdarlıq kimi keyfiyyətlər
xasdır. Nitqin bu şərtləri normal, nitq
qüsuru olmayan, necə deyərlər,
ağlı başında olan hər adama aiddir.
İnsan öz zahiri nitqində cəmiyyətlə "nəfəs alır", onun bütün
qayğıları, sosial həyatı, siyasi baxışı, etnik və əxlaq normalan burada
özünü göstərir. Hər kəs şəraitdən, harada olmasından, kiminlə
danışmasından asılı olaraq öz nitqinə düzəliş edə bilir. Onun ailədə,
yaxın ətrafı arasında olan nitqi ictimai yerdə, başqaları ilə
danışığından ideya və məzmun cəhətdən fərqləndiyi kimi, quruluşuna
görə də fərqlənir. Doğrudur, zahiri nitq insandan öz fikrini dilə
gətirərkən məsuliyyət hissini saxlamağı, ədəb-ərkan qaydalarını
unutmamağı tələb edir.
D
AX
İ
L
İ
(
LAL
)
nitq insanın öz-özünə danışması prosesidir. Bu
tələffüz olunmayan səssiz nifqdir. Daxili nitq zahiri nitqin
yaranmasına xidmət göstərir. İnsan əvvəlcə düşünür, fikirlərini
nizama salır, daxili nitqini hazırlayır, yalnız bundan sonra zahiri nitqə
keçir. Beləliklə, insanın daxili, öz-özünə nitqi yaranır. O, təfəkkürlə
bağlı olduğundan onu intellektual nitq də adlandırırlar.
İnsan daxili nitqinin köməyi ilə olmuş və olacaq hadisələri fikrinə,
xəyalən göz önünə gəfirir, nəyəsə təəssüflənir, nəyisə qürurla yad
edir, köks öfürür, bəzən də ah çəkir, onlara öz münasibətini bildirir,
özü ilə həsbi-hal edir, "necə olsaydı, daha yaxşı olardı" - fikrinin
üsfündə ani olaraq dayanır, fərziyyələr yürüdür. Daxili nitq zamanı
insan sanki özü ilə dialoqa girir, səssiz cümlələrlə monoloqunu davam
etdirir.
Fikir daxili nitqdə formalaşır, dilə gəlir, sözlərlə hazır şəkildə
zahiri nitqə çevrilir. Zahiri nitqdə
təfəkkür fəaliyyətdə olub
6Z