DÖRDÜNCÜ ŞƏKİL
İkinci şəkildəki səhnə.
A ğ a Ş i r ə 1 i (qışqırır.) Aman, toxdaym, qərq olduq, tufan, tufan...
A ğ a S a 1 e h. Ədə, M usa bəy, qoyma, qoyma. Çarx dönmüş, tormazla,
tormazla.
M u s a b ə y. Ay xozeyin, bu fələk çarxıdır. Ona tormoz vurm aq olmaz.
V ə 1 i a ğ a. Vay bizim halımıza, çərxi-fələk indi tərsinə dönmüş.
B a h a d ı r və yerdə q alan lar otağ a girirlər.
B a h a d ı r. Ay ağalar, indi çərxi-fələk sizlər üçün tərsinə dönmüş. Piri-Faninin
komasma buyurunuz. Bizə söyləyən kimi, sizə də gözəl-gözəl nağıllar söyləsin.
Qurumuş ağacda sizin Üçün cavahir bitirsin. Qızıl m eyvələr dərib versin.
A ğ alar m əy u s, başlarım aşağı salıb P iri-F an in in k o m asın a tə r ə f gedirlər.
B a h a d ı r. Xanımlar, siz də ağalarmızm qulluğuna təşrif aparmız.
M a r q o. Biz burada, siz ilə qalmaq istəyirik.
B a h a d ı r. Bizim nə pulumuz var, nə də şampanskimiz. Buyurun gedin.
(Qızlar gedirlər.) Sandro, bu içkiləri-zadı buradan götür.
S a n d r o. Ağa, bu saat.
B a h a d ı r. Biz ağa deyilik. Yoldaşıq.
S a n d r o. Bəli, bəli, yoldaş, yoldaş.
B a h a d ı r. Ustalar, intemasional çalmız.
O n lar d a çalırlar.
Pərdə
QARANLIQDANİŞIĞA
B ir pərdəli pyes.
İŞTİRAK EDƏNLƏR
O ğ u z - qoca b ir türk.
U 1 u ğ - on u n oğlu.
Ə b d ü s s ə l a m - qoca bir ərəb.
Q a s ı m - on u n oğlu.
Z e y n əb - on u n qızı, U lu ğ u n nam izədi.
C ə m ş i d - qoca b ir fars.
Q u b a d - on u n oğlu.
F i r ə n g i z - on u n qızı.
B a h a d ı r - qoca bir hindli.
Ə k b ə r - on u n oğlu.
L i-x u n-c a n ğ - qoca birçinli,
X u n-x u z - o n u n oğlu.
M a r z a v a n - əcinnə jan d arm ası.
C u r c a n - əcinnə ko m an d an ı, D ax n aşın pəhləvanı.
İ k i m ə m u r.
B ir taq ım əcinnə qoşunu.
Səhnə qaran lıq b ir m ağ ara içini gö stərir. P ə rd ə qalx d ıq d a cav an lar ayaq üstə və qocalar
otu rm u ş görünür.
Ə b d ü s s ə l a m . Ey Oğuz oğlu Uluğ, bizi buraya toplamaqdan məramm
nədir? Bilmək istərik.
C ə m ş i d. Ey Oğuz oğlu, qəlyanımm vaxtıdır, deyəcəyini tez söylə, dözə
bilmirəm.
L i-x u n-c a n ğ. Ey Oğuz oğlu, tiryakim qaldı. M ətləbini əcələ söylə.
U 1 u ğ. Ey əhli zülmət! Bu qaranlıq dünyada əsrlərcə yatdığm yetər, bu qədər
sərxoş olub alçaqlara qul olduğun yetər, həşərat kimi ayaqlar altmda süründüyünüz
yetər. Qəflət yuxusundan ayıl. Acizliyi, zəifliyi burax. Kim olduğunu düşün. Səni
işıqdan məhrum edib bu qaranlığa salan divləri, cinləri yıx, əz, qır, özünü onlarm
zülmündən xilas et. Bu zülmət aləmindən işıqlı dünyaya çıx!..
B a h a d ı r. Ey Oğuz oğlu, nə söyləyirsən? M əyər bu zülm ət aləmindən başqa
bir qeyri dünya da var?
U 1 u ğ. Bəli, var. Onun adı işıqlı dünyadır. Onu yüksək intəhasız fəzadan günəş
işıqlandınr. İşıqlı dünyanm gözəlliyi vəsfə gəlməz. Yaşıl mənzərəli dağlar,
üzərindən şıqqıltı ilə axıb mühitlərə tökülən nəhrlər, qayalardan fəvvarələnib uçan
şəlalələr, çiçəklərlə bəzənmiş çəmənlər, seyrəngahlar, gülşənlər, onlarda ötüşən
quşlar, uçuşan rəngbərəng pərvanələr, m üxtəlif heyvanlar işıqlı dünyanı
zinətləndirir...
Ə b d ü s s ə l a m . Ey Oğuz oğlu, toxda, əcaba əfsanəyi söyləmək üçünmü bizi
buraya toplamısan.
L i-x u n-c a n ğ. Ey Oğuz oğlu, elə nağılları bu çocuqlara söylə, biz qocaları
belə xürafat ilə aldada bilməzsən.
C ə m ş i d. Ey sükuta getmiş Oğuz! Oğlun dəli olmuş, başm a çarə qıl.
Ə b d ü s s ə l a m . Oğuz, bu gündən əhdimiz pozulur. M ən qızım Zeynəbi belə
sərsəriyə vermərəm.
O ğ u z. Ey Əbdüssəlam, əhdini tez pozursan. Uluğ sərsəm olmuşdur, - bu
doğru, fəqət onu əqlə gətirmək asandır.
U 1 u ğ. Ey mənə cünun nami verən əhli-zülmat! M ən söylədiyim əfsanə deyil,
həqiqətdir. M ən o işıqlı dünyanı bütün vücudumla hiss edirəm, görürəm, eşidirəm.
Sizlər isə paslanmış, qabarlanmış əqlinizlə qüvvətdən düşmüş, zəifləşmiş hissinizlə
onu dərk edə bilməyirsiniz.
S əhnə d alından kam an ça səsi gəlir.
Ah... Yenə qulağıma o dünyanm musiqi sədası gəlir... Dinləyin, dinləyin...
Eşidirmisiniz?
Q o c a 1 a r. Eşitmirik.
U 1 u ğ. Eşitməyirsiniz, çünki karsmız...
Y u x arıd an ağ işıq görünür.
Bax... bax... o səmadəki nuri görürmüsünüz?
Q o c a 1 ar. Görmürük.
U 1 u ğ. Görmürsünüz, çünki korsunuz. Ey əhli-zülmət! M ən Oğuz oğluna
inanmız. Bu divlər tərəfindən hörülmüş sədləri yıxıb, bu qayaları dəlib deşərəm,
sizi bu zülmətdən işıqlığa çıxardaram. H ər kəs mənə inanırsa, bu qırmızı inqilab
bayrağı altma gəlsin.
Q ırm ızı bayrağı qaldırır.
Z e y n ə b. Sənə inanıb bayrağm altma gəlirəm. ( Gəlib bayrağın allında
durur.)
F i r ə n g i z v ə Q u b a d . Biz də sənə inanırıq.
O n u n tərəfın ə keçirlər.
C a v a n 1 a r. Sənə inanıb bayrağm altma gəlirik. Uluğ tərəfə keçirlər.
Q o c a 1 a r. Ey divanələr, nə edirsiniz?
O ğ u z. M əyər Daxnaş divin əcinnə qoşununu unutmuşsunuz?
U 1 u ğ. Xeyr, unutmamışıq. Onlarla qovğa etməyə hazırıq. İndiyə kimi bizə
mane olduğunuz yetər. Çəkiliniz, daha bəsdir. Səbir kasamız dolub daşmış. Ya
hamımız bu yolda öləcəyik, ya da divlərə qalib gəlib işıqlı dünyaya çıxacayıq.
M arzav an iki n əfər m əm u r ilə daxil olur.
M a r z a v a n . A! Gizli yığmcaq! Qırmızı bayraq! Oğuz, bu nə işdir? Söylə.
O ğ u z. Cənab M arzavan, bu gün bizim bayramımızdır. Cavanlar bir qədər
şadlıq etmək istəyirlər.
C ə m ş i d. Cənab Marzavan, bu gün bahar günüdür. Qədim zamandan bəri bu
gündə baharı yad edərək, qırmızı libas geyib bayram etmək rəsmdir. Bu qırmızı
bayrağa başqa məna verməyiniz.
U 1 u ğ. Cəmşid baba doğru deyir. Bu gün bizim üçün tarixi gündür. Bu gün biz
inqilab bayrağmı qaldırıb siz zalimlərdən xilas olmaq istəyirik. Bəxtiyar, azadə
insanlar sırasma girmək istəyirik.
C a v a n 1 a r. Bəli, istəyirik!
M a r z a v a n. A!.. Üsyan! İnqilab! Bunu alın! ( Uluğu göstərir.)
Q a s ı m v ə Q u b a d (qılınclarını sıyırıb). Qoymarıq!
Ə k b ə r (qılıncını çəkib). H ər kəs Uluğa əl qaldırarsa, başmı boynundan
ayıraram.
X u n-x u z. Görünür, Xun-xuzun əyri moğol qılmcmm gücünü bilmək
istəyirsiniz.
B a h a d ı r. Cənab Marzavan, bu əqilsiz cavanlarm sözlərinə fikir verməyiniz,
əfv ediniz. Biz vəlinemətimiz olan həzrət Daxnaşm ən sadiq, xalis, əməkdar
bəndələriyik. Onun mərhəmətləri sayəsində səadətlə yaşayırıq. Ona itaət etmək
bizim üçün vacib bir əmrdir.
Dostları ilə paylaş: |