T. C. Ahi evran üNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ

 
 
42 
Reagan’ın  resmi  papazı  olmuştur.
123
 
Falwell  ile  sık  sık  Armagedon  ve  İncil  kehanetleri 
üzerine  konuşmaktadır.  Falwell’e  Armagedon’a  yaklaştıklarını  hissettiğini  söylemiştir.
124
 
Reaga
n  yaşamı  boyunca  kıyameti  göreceğine  inanmıştır.  Anti-füze savunma sistemine olan 
ilgisinin  de  kıyamet  inancıyla  alakalı  olduğu  iddia  edilmiştir.
125
  Çünkü dispensalist inanca 
göre  kıyamet  koptuktan  sonra  Megiddo  ovasında  nükleer  bir  savaş  olacak.  Bunu  ise  Eski 
Ahit’te 
geçen Eizekel 38 ve 39. ayetlere bağlarlar. Ayetlerde şiddetli yağmur ve dolu olacağı, 
kükürdün  kaynayacağı,  dağların  düşeceği,  depremlerin  olacağı  yazar.  İnsanların  ayakta 
durduğu halde etlerinin soyulacağı, gözlerinin çukurlarından fırlayacağı yazar.
126
 Evanjelistler 
tüm bunların bir nükleer patlamayla mümkün olabileceğini düşünmektedirler. Reagan, işte bu 
zihniyetini  Ortadoğu  siyasetinde  de  sürdürmüştür.  Seksenlerde  Libya’nın  bombalanmasını 
Eski  Ahit’ten  ayetler  göstererek  açıklamıştır.  Buna  göre  Libya,  kıyamette  İsrail  oğullarına 
ihanet edecek ülkelerden biridir.
127
 
1993–
2001  yılları  arasında  başkanlık  görevini  yürüten  Bill  Clinton,  konuşmalarını 
İncil’den  ayetlerle  süsleyecek  kadar  dindar  olmasına  rağmen  bir  evanjelist  değildir. 
Başkanlığı  sırasında  eşiyle  birlikte  İsrail’i  ziyaret  etmiştir.  1995  yılında  gerçekleştirilen  bu 
ziyaret  Grace  Halsell  tarafından  şiddetle  eleştirilmiştir.  Çünkü  Clinton  çifti  Beytüllahim  ve 
Nasıra gibi Hıristiyanlık için kutsal sayılan hiçbir yeri ziyaret etmemiştir. Ancak Bill Clinton 
kippa  takıp  gezerken,  eşi Hillary de Ağlama  Duvarında  (Western Wall) Yahudilerle ibadet 
etmiştir.
 
Bu  nedenle  Reagan,  Libya’yı  peşinen  cezalandırmıştır. 
Başkanlığı  döneminde  İsrail’e  yaptığı  tüm  askeri  yardımlar  da  aynı  mantıkla  açıklanabilir. 
Reagan, Kitab-
ı Mukaddese göre koruması gereken halkı kıyamete hazırlamaktadır.  
 
128
                                                           
123
 Kepel, a.g.e. 
124
 Vural, s. 38. 
125
 Vural, a.g.e., s. 39. 
126
 Halsell,a.g.e., s. 32. 
127
 Vural, s. 41. 
128
 Grace Halsell, “The Clintons: American Hostages in the Holy Land”, Washington Report on the Middle East 
Affairs, January- February 1995, s. 20. 
 

---

 
 
43 
          2001–
2009  yılları  arasında  iki  dönem  başkanlık  yapan  George  Bush,  babası  Başkan 
Bush sayesinde iyi bir eğitim almıştır. Presbiteryen kilisesine bağlı olarak yetişmiş olan Bush, 
Amerikan başkanları içinde evanjelizmi en fütursuzca savunanı olmuştur.  Gençlik yıllarında 
çok  da  dindar  bir  hayat  yaşamayan  Bush’un  uyuşturucu  ve  alkol  gibi  sorunları  olmuştur. 
İlerleyen  yıllarda  Billy  Graham’ın  eserlerini  okumaya  başlamış  ve  onunla  tanıştıktan  sonra 
çok etkilenmiş ve alkol probleminden kurtulmuştur.
129
 
İncil’i günlük olarak okuduğu ve her 
sabah  dua  ederek  göreve  başladığı  bilinen  Bush,  kendisinin  Tanrı  tarafından 
görevlendirildiğini düşünmektedir. Verdiği demeçlerde kullandığı kutsal savaş (holy war), şer 
ekseni  (evil exis), 
haçlı  seferleri  (crusades),  sağduyu  (gut instinct), gibi terimler de dini 
kaynaklardan  beslendiğini  açıkça  göstermektedir.  Sabah  uyandığında  ilk  okuduğu  şeyin, 
günün haberleri değil Oswald Chambers’in yazdığı evanjelik bir dua kitabı olan My Utmost 
for His Highest 
adlı eser olduğunu öğreniyoruz.
130
 
Chambers ise 1. Dünya Savaşı sırasında 
Avusturyalı  ve  Anzak  askerlerine  İncil  götürürken  ölen  baptist  vaizdir.  Bush’un  yakın 
arkadaşı olan ve onun başkanlığı döneminde Ticaret bakanlığı görevinde bulunan Don Evans; 
“Bush  inançlarının  kendisine  hayrı  ve  şerri  gösterdiğini  düşünmektedir”  ifadesini 
kullanmaktadır.
131
 
İşte  Bush’un  bu  düşünce  yapısı  onun  dış  politika  görüşünü,  özellikle  de 
Ortadoğu  politikasını  derinden  etkilemiştir.  Hatta  Ortadoğu  söz  konusu  olduğunda  Jerry 
Falwell  gibi  akıl  hocalarından  dahi  daha  dispensalist  görüşlere  sahiptir.  Falwell  11  Eylül 
saldırılarının  homoseksüellerin,  kürtajcıların  ve  feministlerin  ahlaksızlıklarına  bir  ceza 
olduğunu düşünürken
132
                                                           
129
 Vural, s. 49. 
130
 Howard Fineman, “Bush and God”, Newsweek, 23 Mart 2003. 
131
 Fineman, a.g.m.  
132
 Vries, a.g.m. 
 Bush, T
anrı tarafından kendisine verilen sağduyu ile olsa gerek, şer 
ekseninin 
Irak  olduğunu  tespit  etmiş  ve  oraya  saldırmıştır.  Bush’un  başkanlığı  döneminde 
evanjelistler ve siyonistler safları iyice sıklaştırmışlardır. O kadar ki Avrupalı gazeteciler dahi 
bu du
rumu  yadırgar  hale  gelmişlerdir.  Guardian  Bush’un Cumhuriyetçi partisinde bulunan 

---

 
 
44 
şahinleri  Likudniks
∗
 
(Likud’cular)  diye  alaya  almaya  başlamışlardır.
133
  Evanjelist  Bush’un,  
İsrail  sevgisi  başkanlığından  önce  de  vardır.  Vali  olduğu  dönemde,  Yahudi  Birliğine 
seslenirken  kullandığı  cümleler  dikkat  çekicidir:  “Ben  bir  Hıristiyan’ım.  Fakat  Zebura  ve 
İsrail’in  uyumayan  ve  uyuklamayan  Tanrı’sına  da  inanıyorum.  Her  zaman  dünyadaki 
dostlarımızın yanında olacağız. Ve en önemli dostlarımızdan biri de İsrail’dir”.
134
 
Bush, yönetimini, 
sahip  olduğu  bu  düşünce  yapısına  uyacak  kimselerden  seçip 
kurmuştur.  Dışişleri  Bakanlığı’nı  yapmış  olan  Condoleezza  Rice’ın  babası  bir  papazdır.  
Savunma Bakanlığı görevini yürütmüş olan Paul Wolfowitz ise Yahudi’dir. Savunma Bakanı 
yardımcısı Douglas Feith de -ki babası siyonist Betar örgütü üyesidir- bir Yahudi’dir. Eski bir 
CIA  ajanı  ve  Reagan’ın  eski  Savunma  Bakan  yardımcısı  ve  Bush  döneminin  Savunma 
Bakanlığı  Danışma  Konseyi  üyesi  Richard  Perle  de  Yahudi’dir.  Bush  döneminin  Ankara 
Büyü
kelçisi  Eric  Edelman  da  Yahudi’dir.  Amerika  Birleşik  Devletleri  gibi  bir  ülkenin 
yönetiminde  farklı  inanç  ve  etnik  gruplardan  kimselerin  yönetimde  söz  sahibi  olması 
yadırganacak bir durum değildir. Fakat sadece %3’ü temsil eden bir topluluğun iktidarda bu 
kadar  yoğunlaşması  yadırganır.  Ayrıca  tüm  bu  kişilerin  Savunma  Bakanlığı  ve  alt 
kurumlarında  ya  da  Dışişleri  Bakanlığında  yoğunlaşmış  olması  dikkat  çekicidir.  Tüm  bu 
görevlendirmeler aslında Bush’un inanç yapısının ürünüdür. Böyle akıl hocalarına sahip olan 
bir başkanın da Ortadoğu politikası kaçınılmaz olarak Yahudi lehtarı olacaktır.  Washington 
Post 
da  bu  duruma  dikkat  çekmiştir.  2003  Şubatında  kullandığı  başlık;  “Bush  ve  Şaron’un 
Ortadoğu  politikası  neredeyse  aynı”  şeklindedir.
 
 
135
                                                           
∗
 
Likud Partisi, İsrail’in sosyalist ve siyonist partisidir. 
133
 Kiracofe, a.g.m. 
134
 Davidson, a.g.m. 
135
 Walt-Mearsheimer, s. 50. 
  Bu durum, Bush’un kehanet 
planını 
tamamlaması  için  evanjelik  seçmenlerden  ve  İsrail’e  verdiği  destekten  ötürü  de  Yahudi 
seçmenlerden ikinci bir dönem için daha yeterli oy almasını sağlamıştır.  

---