T.M.ABDULLAYEVA AZƏRBAYCAN ƏDƏBİ FİKRİNDƏ QƏRBÇİLİK MEYLLƏRİ
46
tam inamla demək olar ki, XIX əsrin sonlarında və XX əsrin
əvvəllərində yetişmiş ziyalılar nəsli öz tarixi missiyasını
şərəflə yerinə yetirmiş, mənsub olduqları xalqa vicdanla xid-
mət göstərmiş, epoxanın sosial-mənəvi gerçəkliklərini doğru
və dürüst əks etdirmişlər.
Ə.Hüseynzadə dövləti idarəetmə və siyasət haqqında
“Siyasəti-fürusət” əsərini yazıb, məsələyə dövrünün təfəkkürü
zirvəsindən baxırdı (31). Əsərdə qaldırılan bütün problemlər,
yəni ədibin milli əsarətin, istibdadın ifşası ilə əlaqədar irəli
sürdüyü siyasi-ictimai məqamın müvafiq nəticələri son dərəcə
bədii vasitələrlə, rəmzi işarələrlə, incə eyhamlarla ifadə
edilmişdir. Əsər sərlövhədən tutmuş son sözə qədər simvolika
ilə yazılmışdır. Əsərin hətta sərlövhəsi də rəmzi mənada
“Siyasəti-fürusət” – “at minmək siyasəti” adlandırılmışdır
(31,30).
Ədəbiyyatşünas Ofelya Bayramlı kitaba yazdığı müqəd-
dimədə göstərir ki, “Oxucuların “canım, məmləkətlərin idarə
üsulu ilə atların nə münasibəti var?” sualına Əlibəy Hüseyn-
zadənin cavab olaraq Conatan Sviftin “Qulliverin səyahəti”
əsərində atlar ölkəsinin azadlıq və demokratik dövlət quruluşu
ideyasını yada salmasından belə bir fikir hasil olur ki,
“fürusət”in rəmzi mənası atların azadlıq və demokratiyası
deməkdir” (31, 31).
Əsər belə başlayır: “Hər bir sənənin xitamında qəzetlərin
geriyə ətfi-nəzərlə bir sənəlik vüquata bir icmal yazmaq
adətləri vardır. Mən də keçən səneyi-qəməriyyə zərfində
gördüklərimizi, eşitdiklərimizi xülasə etmək istərdim. Bu isə
uzun bir şey olub, qarelərimizi nafilə yerə yoracağından
T.M.ABDULLAYEVA AZƏRBAYCAN ƏDƏBİ FİKRİNDƏ QƏRBÇİLİK MEYLLƏRİ
47
sənənin son ayları ilə, bilxassə “Füyuzat” məcmuəsi müvəq-
qətən qapandığı andan bəri keçən müddətlə iqtifa edəcəyəm.
Məqaləmin sərlövhəsinə gəlincə orada sadə “İcmal” ya
“Xulasə” yazacağıma, doğrudan-doğruya bu icmalın nədən
ibarət bulunacağını iki kəlmə ilə göstərməyi təfhim etməyi
tərcih etdim. Ancaq “Siyasəti-fərasət” yazmaqdan qorxdum:
Çünki mürəttiblərimiz ehmal göstərirlərsə, kim anlaya bilir ki,
“fərasət”dən muradım fa-nın kəsrəsi ilə deyil, fəthəsi ilə olan
“fərasət”dir. Hal belə olduqca “fürusət”, ya “fürusiyyət” yaz-
maq daha münasib olmazmı?
Bunun isə “at” yetişdirmək, və “ata minmək” elm və
sənəti olduğunu və çox kərrə də ümuri-siyasətdə lazım gələn
“zehn açıqlığı” ilə “fərti-idrak” ilə bir münasibəti bulunma-
dığını hər kəs bilir. Qaldı ki, “siyasət” kəlməsi, burada nə
fəthə, nə kəsrə və nə mütəradif bir lüğət yardım edəmi-
yəcəyindən kəlmeyi olduğu kimi mühafizə ilə haqqında bir az
izahat verməyə məcburam. Siyasətin bir mənası cəza, cəza
xüsusunda ibrazi, şiddət və hətta edam cəzası deməkdir.
“Russkoye znamya” isə həmavazı olan sair irtica qəzet-
ləri ilə siyasətə bundan başqa zatən bir məna da vermiyorlar.
Bunlarca “siyasət” demək təziyanə, ya təziyanə ilə döyüb
öldürmək və “siyasəti-fürusət” demək atı ölüncəyə qədər
qamçılamaq, qırbaclamaq deməkdir. Lakin ərəblər cildləri əs-
mər, ya siyah olmaqla bərabər Rusiya “qaraüz”lərinə bu xüsus-
da iştirak edəmiyorlar. Onlar diyorlar ki, “siyasət” ləfzinin
idareyi-məmləkət və münasibəti-düvəl (dövlətlərin münasibəti
- Red) elmi kimi digər mənaları daha vardır.
İştə mənim də murad etdiyim bu mənalardır. Ehtimal,
T.M.ABDULLAYEVA AZƏRBAYCAN ƏDƏBİ FİKRİNDƏ QƏRBÇİLİK MEYLLƏRİ
48
burada qarelərim təəccüb edib deyəcəklər ki, canım, idareyi-
məmləkət ilə, hikməti-hökumət ilə atların nə münasibəti var?!
Qarelər ingilis olsa idi, buna heç təəccüb etməzlər idi” (31,
35).
Əli bəy sözünə davam edərək yazırdı: “İngilislərə ədibi-
məzhəkənəvis məşhur Svift “Siyahətnameyi-Qulliver”də
İngilis hökumətindən daha adil, daha məqul (ağıllı - Red) bir
natiq və mədəni əfras hökumətinin mövcud bulunduğunu
anlatmış idi. Ancaq gedib bunların ölkəsini istimlak etməmə-
lərini və əsla işlərinə müdaxilə eləməmələrini şədidən tövsiyə-
də dəxi bulunmuş idi. Çünki ingilislər öylə bir xəyalda bulun-
duqları təqdirlə ingilis səltənətinin, ingilis sərvətinin məhv və
münqəriz (tükənmiş – Red.) olacağı mühəqqəqdir diyordi.
Şimdi rus mühərrirlərindən Doroşeviç iddia ediyor ki,
hökumət üçün qeyri-natiq və qeyri-mədəni atların dəxi
ümuruna müdaxilə az təhlükəli deyildir. Əxirən rus qəzetə-
lərinin birində bu zat il başı münasibətilə keçən 1907 səneyi-
miladiyyəsi zərfindəki vüquata bir nəzər yolu “Oktyabrist”lə-
rin vücuda gətirdikləri üçüncü dövlət dumasının, iki-üç aylıq
məsai və xədəmatını xülasə ediyordu, diyordu ki, bütün bu
məsai ancaq kazak atları quyruqlarının uzadılmasına, ya qısal-
dılmasına dair olan uzun-uzun mübahisat və münaqişatdan
ibarətdir!..
Hər nədənsə quyruq mübahisatı bu günlərdə moda
hökmünə keçmişdir. Bir dərəcədə ki, bizim “Doğru söz”lü
Əhməd Kamal bəy əfəndi həzrətləri belə modaya tabe olmaq-
dan bir türlü kəndini alamıyor. “Məktəb” kəlməsinin yerli
naqis şivəmizdə dəmbali-təbiisi olan “xanə” ləfzinə dair açdığı
Dostları ilə paylaş: |