100
§2 ƏHALĠNĠN SOSĠAL STRUKTURU,
RĠFAHl VƏ MƏĠġƏTĠ.
Müharibədən sonrakı ilk illərdə Azərbaycan SSR-də əhali sayının artımı
ləng gedirdi. 1950-ci ildə respublikada 2859 min nəfər yaşayırdı, bu da 1940-cı
ildəkindən 415 min nəfər az idi.
173
Azərbaycan əhalisindən yüz minlərlə döyüşçü,
müharibədən sonrakı ilk ağır illərin iqtisadi, sosial və mənəvi çətinlikləri üzündən
çoxlu insan dünyasını dəyişmişdi.
50-ci illərdə Azərbaycanda əhalinin sayı artdı, 1960-cı ildə 3816 min, 1970-
ci ildə isə artıq 5117 min nəfərə çatdı.
174
Əhalinin tərkibindəki sosial dəyişikliklərin mühüm meyillərindən biri şəhər
əhalisinin sürətlə artımı olmuşdu. 1950-ci ildə əhalinin 44, 1970-ci ildə isə artıq 50
faizi şəhərlərdə məskunlaşmışdı.
175
Buna səbəb şəhərlərin sürətlə inkişaf etməsi,
habelə kolxozçulara pasport verilməsi idi. Məsələn, 1951-ci ildə respublikada 37
şəhər və 82 qəsəbə vardısa, 1970-ci ildə onların sayı müvafiq surətdə 57 və 119-a
çatmışdı.
176
Əhalinin sosial strukturunda dəyişikliklərin mühüm amili cəmiyyətdə fəhlə
sinfinin kəmiyyət və keyfiyyətcə artması idi. Əhalinin siyahıyaalınması
nəticələrinə görə, 1959-cu ildə respublikada fəhlələr (işləməyən ailə üzvləri ilə
birlikdə) əhalinin 36,9 faizini və ya 20 il öncə olduğundan, 10,6 faizdən çox
hissəsini təşkil edirdi.
177
Əhalinin sosial strukturunda kolxozçuların (işləməyən ailə üzvləri ilə
birlikdə) payı 1939-cu ildəki 54,2 faizə qarşı 1959-cu ildə 42,4, 1970-ci ildə isə
16,7 faiz təşkil edirdi.
178
İstehsalın həcminin texniki səviyyəsinin artması, elm, təhsil və
mədəniyyətin yüksəlməsi qulluqçuların nominal sayının davamlı olaraq artmasına
səbəb olmuşdur. 1970-ci ildə respublikada işləməyən ailə üzvləri ilə birlikdə 1830
min nəfərə qədər və ya 1939-cu ildəkindən 1,8 dəfə, 1959-cu ildəkindən 1,4 dəfə
çox qulluqçu vardı. Lakin bu təbəqənin əhalinin sosial strukturunda payı az -1939-
1959-cu illərdə cəmi 6 faiz artmış, 1959-1970-ci illərdə isə dəyişməmiş
qalmışdı.
179
1959-cu ildə əhalinin 48 faizini kişilər, 52 faizini qadınlar təşkil edirdisə,
1970-ci ildə bu göstəricilər kişilərin xeyrinə 1 faiz dəyişmişdi.
180
Əhalinin milli tərkibində də dəyişikliklər baş vermişdi. 1959- 1970-ci
illərdə azərbaycanlıların sayı 2494,4 mindən 3776,8 minə,
rusların sayı 501,3
mindən 510,1 minə, ermənilərin sayı 442,1 mindən 483,5 minə, ləzgilərin sayı 98,2
mindən 137,3 minə, avarların sayı 17,3 mindən 30,7 minə, yəhudilərin sayı 40,2
mindən 41,2 minə
çatmışdı.
181
101
Müharibə əhalinin həyat səviyyəsinin aşağı düşməsinə səbəb olmuşdu.
1945-ci ildə 1940-cı illə müqayisədə Azərbaycan SSR-də çörək-bulka məmulatı
istehsalı 48,1 faiz, heyvan yağı istehsalı 18,1 faiz azalmışdı.
182
Ukraynanı,
Moldovanı, Rusiyanın cənubunu əhatə edən 1946-cı ilin dəhşətli quraqlığı ölkənin
kənd təsərrüfatına böyük ziyan vurdu.
Müharibə illərində tətbiq edilən şəhər əhalisinin mühüm ərzaq və sənaye
malları ilə dövlət norma təchizatı 1947-ci ilin axırına qədər saxlanılmışdı.
Ərzaq əldə edilməsi üçün əsas mənbələrdən biri hələ 1944-cü ildə tətbiq
edilmiş dövlət kommersiya ticarəti idi. Burada mallar kartoçkasız, lakin yüksək
qiymətlərlə satılırdı. Kommersiya ticarəti kolxoz bazarında qiymətlərin aşağı
düşməsinə kömək edir, azad ticarətə keçilməsində mühüm rol oynayırdı. 1947-ci il
dekabrın 14-də ərzaq və sənaye mallarına kartoçka sistemi ləğv edildi və onların
vahid dövlət pərakəndə qiymətləri ilə satışına keçildi. Eyni zamanda pul islahatı
keçirildi ki, bu da ölkənin pul sisteminin möhkəmlənməsinə imkan verdi.
İstehsalın ardıcıl olaraq artması əhalinin gəlirlərinin çoxalmasına səbəb
oldu.
1945-ci ildən 1947-ci ilədək fəhlə və qulluqçuların orta aylıq əmək haqqı
32,5 faiz artmış,
183
1950-ci ildə isə müharibədən əvvəlki səviyyəni 80,7 faiz ötüb
keçmişdi.
184
1948-ci ildən başlayaraq ərzaq məhsullarının və sənaye mallarının
pərakəndə satış qiymətləri ardıcıl aşağı salındı. 1950-ci ildə qiymətlər 1947-ci illə
müqayisədə bütövlükdə 43 faiz, o cümlədən ərzaq məhsulları üzrə 47 faiz, sənaye
malları üzrə 35 faiz aşağı düşmüşdü.
185
Sonrakı illərdə də əmək haqqının alıcılıq
qabiliyyəti ərzaq məhsullarının və sənaye mallarının pərakəndə satış qiymətlərinin
aşağı salınması hesabına artmışdı. 1950-ci ildən 1960-cı ilədək ərzaq məhsullarının
qiymətləri 3,2 faiz, qeyri-ərzaq məhsullarının qiymətləri isə 22 faiz aşağı
düşmüşdü. 1951-1954-cü illərdə qiymətlər dörd dəfə aşağı salındıqdan sonra dövlət
ticarət şəbəkəsində ərzaq məhsullarının qiyməti 1950-ci illə müqayisədə orta
hesabla 30 faiz, sənaye mallarının qiyməti isə 19 faiz aşağı oldu.
186
Kartoçka
sisteminin ləğvi və vahid qiymətlərin qoyulması dövlət və bazar qiymətləri
arasında fərqin tədricən azalmasına kömək edirdi.
Amma nə pul islahatı, nə də qiymətlərin aşağı salınması əhalinin alıcılıq
qabiliyyətinin əhəmiyyətli dərəcədə artmasına gətirib çıxarmadı. 1948-ci ildə
qiymətlərin ümumi səviyyəsi 1940-cı ildəkindən üç dəfə yüksək idi.
187
1956-cı il sentyabrın 8-də hökumət azmaaşlı fəhlə və qulluqçuların əmək
haqqını 1957-ci il yanvarın 1-dən artırmağı qərara aldı.
188
Azmaaşlı zəhmət
adamlarının əmək haqqının artırılması ilə yanaşı, ixtisas səviyyəsindən, iqtisadi
əhəmiyyətindən, mürəkkəbliyindən, əmək tutumundan, iş şəraitindən, coğrafi və
iqlim şəraitindən asılı olaraq, fəhlə və qulluqçuların əmək haqqı tənzimləndi. 1958-