141
mükafatına layiq görülmüşdü. F.Əbdürrəhmanovun "Çoban" heykəli də Dövlət
mükafatı ilə qeyd olundu və Dövlət Tretyakov Qalereyasının daimi ekspozisiyasına
daxil edildi.
Heykəltəraş C.Qaryağdı şair M.Sabirin abidəsini, həmçinin respublikanın
məşhur adamlarının heykəllərini yaratmışdı. Bu illərdə heykəltəraşlardan
T.Məmmədovun, Ö.Eldarovun, M.Mirqasımovun istedadı özünü parlaq surətdə
göstərdi.
Rəssamlardan
M.Rəhmanzadə, O.Sadıqzadə, Nəcəfqulu tərəfindən
yaradılan siyasi plakatlar, illüstrasiyalar, karikaturalar böyük rəğbət qazanmışdı.
Lakin təsviri sənətdə çox vaxt fərdi üsul və dəst-xətlərin yeknəsəqliyinə, zahiri
bəzəyə və şişirtmələrə rast gəlinirdi. Azərbaycanın təsviri sənəti yeni monumental
əsərlərlə zənginləşdi. Rəssamlar yeni üslubda müxtəlif məzmunda çoxlu əsər
yaratdılar. N.Əbdürrəhmanovun "Sevinc", T.Salahovun "Növbədən qayıdanda",
"Təmirçilər", T.Nərimanbəyovun "Xəzər üzərində şəfəq", L.Feyzullayevin
"Qasırğa yaxınlaşır" və başqa rəssamların əsərlərində müasirlərimizin əmək
fəaliyyətinin müxtəlif səhnələri təsvir olunmuşdur.
Azərbaycanın təbiəti, onun təbii gözəlliyi S.Bəhlulzadənin "Doğma
əkinliklər", "Səhər şəfəqi" kimi mənzərə tablolarında və digərlərində öz əksini
tapmışdır.
Azərbaycan memarlığı üçün Xəzər sahilində - Sumqayıtda iri sənaye
mərkəzinin yaradılmağa başlanması mühüm hadisə oldu. Sonrakı illərdə
Sumqayıtın layihələşdirilməsi və tikilməsi sahəsində iş davam edirdi. Tamamilə
boş bir yerdə kimyaçılar və metallurqlar şəhəri böyüməyə başladı.
Bakının mərkəzinin yenidən qurulması həmin illərdə Azərbaycan
memarlarının fəaliyyətinin mühüm sahəsi idi. Müharibədən sonrakı ilk illər bir sıra
iri obyektlərin başa çatdırılması ilə əlamətdardır. Hökumət evinin (L.Rudiyev və
V.Munts) və V.İ.Lenin (indiki T.Bəhramov) adına Respublika stadionunun
(Qonsirovski və O.İsayev) inşası başa çatdı.
Bakı şəhərinin mərkəzi rayonlarında iri ictimai binalar - Azərbaycan Dövlət
Dram Teatrı (Q.Əlizadə, M.Mədətov), Mərkəzi Univermaq (N.Kəngərli), Daxili
İşlər Nazirliyinin binası (Q.Məcidov), V.İ.Lenin Muzeyinin Bakı filialı (indiki
Xalq Tətbiqi Sənət Muzeyi) (Q.Məcidov), M.F.Axundov adına Dövlət Kütləvi
Kitabxanası (M.Hüseynov) ucaldıldı.
Sabir bağından Gənclər meydanına qədər olan ərazidəki köhnə binalar
söküldükdən, İçərişəhər divarları açıldıqdan, onlar Nizami Muzeyi, Azərbaycan
SSR Elmlər Akademiyasının binası və Nizaminin heykəli olan bağça ilə uyğun
şəkildə bərpa olunduqdan sonra gözəl memarlıq mənzərəsi yarandı. Dağüstü
yaylanın tikilib abadlaşdırılması sahəsində işlər başlandı. Mingəçevir su
qovşağının tikilməsi və Mingəçevir su hövzəsinin yaradılması ilə əlaqədar olaraq
142
Mingəçevir şəhərinin layihələşdirilməsinə başlandı. Daşkəsənin layihələşdirilməsi
və inşası böyük şəhər tikintisi tədbirinə çevrildi. Müharibə qurtardıqdan sonra
mənzil tikintisi sürətlə aparıldı, əksər hallarda standart azmərtəbəli evlər tikilirdi.
"Tikintini sənayeləşdirmək, keyfiyyətini yaxşılaşdırmaq və dəyərini azaltmaq
sahəsində tədbirlər haqqında" Sov.İKP MK və SSRİ Nazirlər Sovetinin 1955-ci il
23 avqust tarixli qərarından sonra Azərbaycanda yaşayış evlərinin kütləvi
tikintisində bir çox standart layihələr tətbiq olunmağa başlandı.
Sənaye müəssisələrinin layihələşdirilməsi və tikintisində yeni meyillər
özünü açıq-aşkar büruzə verirdi. Öz memarlıq həllinə görə Daşkəsəndəki
filizsaflaşdırma fabrikinin, Mingəçevir SES-in (Popov) və Bakı şin zavodunun
(Kanukov) binaları diqqəti cəlb edirdi.
Naxçıvanda Musiqili Dram Teatrı binasının tikilməsi (H.İsmayılov,
Q.Məcidov) şəhər mərkəzinin layihələşdirilməsi üzrə baş planın həyata
keçirilməsinin başlanğıcı oldu. Gəncədə möhtəşəm inzibati bina (Z.İsmayılov,
F.Leontyev) ucaldıldı.
Müsabiqələr nəticəsində malikanə tipli, əsasən bir və ikimərtəbəli kənd
yaşayış evlərinin tikintisinə başlandı. Lakin memarlıq sahəsində milli ənənələrdən
uzaqlaşmaq, yeknəsəqlik kimi mənfi cəhətlər də özünü göstərdi.
1946-1970-ci illər Azərbaycan mədəniyyəti quruculuğunda mürəkkəb və
ziddiyyətli olsa da, çox mühüm tərəqqi dövrü hesab edilə bilər.
143
IV FƏSİL
AZƏRBAYCANIN ĠNKĠġAFINDA DÖNÜġ
MƏRHƏLƏSĠ
§1. RESPUBLĠKANIN ĠCTĠMAĠ-SĠYASĠ HƏYATI
Azərbaycan KP Mərkəzi Komitəsinin 1969-cu il iyulun 14-də keçirilən
Plenumu Azərbaycan üçün böyük tarixi əhəmiyyət kəsb edən taleyüklü hadisə idi.
Plenumda Heydər Əlirza oğlu Əliyev Azərbaycan KP MK-nın birinci katibi
seçildi. Heydər Əliyev 1923-cü il mayın 10-da Naxçıvan şəhərində, fəhlə ailəsində
anadan olmuşdu. Naxçıvanda orta təhsil almış, Pedaqoji Texnikumu bitirmişdi.
1939-1941-ci illərdə o, Azərbaycan Sənaye İnstitutunun memarlıq fakültəsində
oxumuşdu. H.Əliyev 1941-ci ildən Naxçıvan MSSR Xalq Daxili İşlər
Komissarlığında və Naxçıvan MSSR Xalq Komissarlığı Sovetində şöbə müdiri,
1944-cü ildən Dövlət Təhlükəsizlik orqanlarında işləmişdi. 1957-ci ildə
Azərbaycan Dövlət Universitetinin tarix fakültəsini bitirmişdi. Ağılı və işgüzarlığı
sayəsində H.Əliyev general-mayor rütbəsinədək yüksəlmişdi. 1956-1965-ci illərdə
Azərbaycan SSR Dövlət Təhlükəsizlik Komitəsi Əks-Kəşfiyyat İdarəsinin rəisi,
1965-ci ildən bu Komitə sədrinin müavini, 1965-ci ildən isə sədri olmuşdu.
Azərbaycanın müasir tarixində 1969-cu ildə dönüş mərhələsinin təməli
qoyuldu.
1
Həmin il avqustun 5-də H.Ə.Əliyev Azərbaycan KP MK Plenumunda
çıxış edərək, respublikanın iqtisadiyyatını dərin və hərtərəfli təhlil etdi, təsərrüfata
rəhbərlikdə, mədəni quruculuqda, ideoloji işdə ciddi nöqsanlar olduğunu qeyd etdi
və onları aradan qaldırmaq yollarını göstərdi. Azərbaycan KP MK Avqust
plenumunda dövlət əmək intizamını möhkəmləndirmək, respublikada mənəvi-
psixoloji iqlimi sağlamlaşdırmaq vəzifələri irəli sürüldü. Heydər Əliyevin
rəhbərliyi altında Azərbaycan KP-nin XXVIII (10-12 may 1971-ci il), XXIX (28-
30 yanvar 1976-cı il), XXX (28-30 yanvar 1981-ci il) qurultaylarında, MK-nın
plenumlarında, vaxtaşırı çağırılan müşavirələrdə respublikanın iqtisadi, mənəvi və
sosial-mədəni inkişafının konkret vəzifələri, təşkilati tədbirlər müəyyən edildi.
2
Heydər Əliyev qısa müddətdə respublikada idarəçilik sistemini xeyli
möhkəmləndirdi. Rüşvətxorluğa, korrupsiyaya qarşı ciddi mübarizəyə başladı.
Sovet hakimiyyəti tarixində ilk dəfə sosialist cəmiyyətində vəzifədən sui-istifadə,
korrupsiya kimi mənfi hallar olduğunu və onlara qarşı mübarizənin vacibliyini
cəsarətlə elan etdi və bu hallara qarşı qəti mübarizəyə başladı.
3
Heydər Əliyevin
SSRİ rəhbərliyində böyük nüfuzu vardı. O, 1976-cı ildə Sov.İKP MK Siyasi
Bürosu üzvlüyünə namizəd seçildi və bu vəzifənin verdiyi imkanlardan