67
Sun Çininin dəyişiklikləri mədəniyyəti yüksəltmək üçün xeyli dərəcədə kifayət
idi. Kənd təsərrüfatının inkişafı 100 milyondan artıq əhali üçün yaxşı məhsul ehtiyatı
istehsal etməyə imkan vermişdi. Həmin vaxtkı dünyada bu, ən böyük əhali idi.
Müxtəlif növ erkən yetişən düyü XI əsrdə müasir Kambocadakı Çampadan idxal
edilirdi, onlar becərmə dövrünü 100 gündən az olan müddətə çatdırmışdılar, ildə iki,
isti cənubda isə üç dəfə məhsul götürürdülər. Digər yeni məhsullar arasında ən
mühümü pambıq idi, bu həm varlını, həm də kasıbı paltarla eyni qaydada təmin
edirdi. İpək və kətan həmçinin mühüm əhəmiyyət daşıyırdı. Yaxşılaşdırılmış alətlər
və mexaniki ixtiralar işçi qüvvəsinin səmərəliliyini artırmışdı.
Qızıl, gümüş, qurğuşun və qalay kimi mineral malların da istehsalı artmışdı.
Dəmir və daş kömür, axırıncı Marko Poloya görə qara daş kimi tanınırdı, istehsalı da
sürətlə yüksəlirdi. Nəqliyyatın qabiliyyəti yaxşılaşdırıldı, bu, resurs mənbələrində
istehsal edilən məhsulu uzağa daşımağa imkan verirdi və uzaq hissələrdə məhsulların
yararlı qalmasına şərait yaradırdı. Yollar ətrafında özəl mehmanxanalar yerləşirdi.
Çaylarda gəmilər və barjlar üzürdü. İri gəmilər işçi qüvvəsi vasitəsilə sürətlə hərəkət
edən təkərlərə malik idi. Onların çoxu dənizlərdə üzürdü.
İnkişaf etmiş pul iqtisadiyyatı hər yerdə özünü büruzə verirdi. Çox sayda
becərilən torpaqlar nağd pula satılan məhsul istehsal edirdi. 1065-ci ildən nağd pul
şəklindəki vergi ödənişinə keçildi və bu, Tanın 749-cu ildə aldığından 20 dəfə çox idi.
Cənubi Sunun gəliri taxıl və parça qəbuluna nisbətən daha çox nağd puldan ibarət idi.
İqtisadiyyat, daha çox dəyişikliklərə lazım olan belə bir vəziyyətdə tərəqqi edirdi.
Tacirlər uçan pul adlanan çeklərdən istifadə edirdilər. Hökumət regional dövriyyə
üçün məhdud qaydada kağız pul çap etməyə icazə versə də, sonra onu bütün milli
ərazidə leqal seçim yolu kimi səlahiyyətləndirdi.
Bəzi metropoliya zonalarında əhali 1 milyona çatırdı, 250 mindən 500 minə
qədər əhalisi olan bir düjün digər şəhərlər də mövcud idi.
Əhali sıxlığı çox ciddi idi. Evlər adətən dar arakəsmələrə malik idi. Yanğınlar
tez-tez baş verir və bədbəxtlik gətirirdi. Qonşuluqdakı yanğınsöndürmə dəstələri əllə
su vurmaqla, evlərin məhv olmasının qarşısını ala bilmirdi və bəzi yanğınlar bir neçə
gün davam edirdi. Buna
baxmayaraq, şəhər həyatı inkişaf edirdi.
Çay evləri, şərab dükanları, yüksək ləzzətli xörək mətbəxləri çox sayda və
müxtəlif qaydada idi. Əyləncə üçün çoxlu şəraitlər yaradılmışdı. Yuxarı sinfə məxsus
ailələr yüksək mədəniyyətdən həzz alırdılar, buna musiqi, qumar oyunları, zövqlü
hobbilər, kalliqrafiya, rəssamlıq və poeziya daxil idi. Gənc adamlar idmanla məşğul
olurdular.
68
İqtisadiyyatın dəstəyi yararlı bir mərkəzdə yerləşməsindən asılı idi. Cənubi
Sunun paytaxtı «tərəvəzi şərqdən, suyu qərbdən, ağac materialını cənubdan, düyünü
isə şimaldan alırdı». Axınlar həm də kanalizasiya sistemi kimi işləyirdi.
İxtisaslaşmaya görə bilik genişlənirdi. Təbabət akupunktura, diş, burun-boğaz,
göz həkimliyi, revmatizm və iflicin müalicəsi kimi sahələri əhatə etdi. Texnologiyanın
yaxşılaşdırılması tələbinə neokonfutsionalizm fəlsəfəsi müəyyən müraciətlərlə kömək
edirdi, elmdə meydana çıxan bir sıra tədqiqatların inkişafına şərait yaradırdı. Çap
etmə ilə savadlılıq genişlənmişdi. Klassikanın öyrənilməsi ilə çox sayda alimlər
yüksək standartlara nail olmuşdular. Astrologiya, arxeologiya, fəlsəfi izahatlar,
dövlətçilik ideyaları, poeziyanın klassik formaları inkişaf edirdi.
Çin mədəniyyətinin Sun irsi ətalətdən çox uzaq idi. Qədim başlanğıclara
əsaslanmaqla o, yeni fəvvarə vurana çevrildi və bu, sonrakı əsrlərdə də aparıcı rol
oynadı.
Yuan sülaləsi
Çingiz xan 1206-cı ildə Çində monqol tayfaları üzərində ali hakimiyyətə
yüksəldi və bir neçə ilin içərisində o, Şimali Çini işğal etməyə cəhd etdi. Hsi Hsianın
Tanqut dövləti və şimali-şərqi Tibetlə ittifaq bağlayıb, Cuçenə qarşı hücum üçün
əlverişli şərait yaratdı. Monqol orduları öz hücumuna 1211-ci ildə başladı, şimaldan
üç qrupla müdaxilə etdi. Çingiz xanın özü isə mərkəzi qrupa başçılıq edirdi.
Monqollar mühasirə sahəsində və sıx əhalisi olan zonalarda müharibə
aparmaqda az təcrübəyə malik idilər. Onların gücü başlıca olaraq süvari hücumlarında
idi.
1215-ci ildən sonra Cuçendəki Çin şimalda monqollarla, cənubda Sun Çini
arasındakı kiçik bufer dövlətə çevrildi. Hsi Hsiaya qarşı 1226-1227-ci illərdəki
monqol kampaniyaları və 1227-ci ildə Çingiz xanın ölümü Cuçen Çininə azacıq fasilə
verdi, lakin monqollar öz hücumlarını 1230-cu ildə bərpa etdilər.
Sun Çini Cuçenə itirdiyi bəzi əraziləri geri almağına şans yarandığını görüb,
monqollarla ittifaq bağladı. Cuçen Çininin imperatoru paytaxt təslim olmamışdan
əvvəl Honandakı axırıncı iqamətgahına köçdü, lakin bu qaçma fəlakətli oldu. 1234-cü
ildə imperator özünü intihar etdi və mütəşəkkil müqavimət kəsildi. Bu dövlətin cənub
sərhədi – Huay Ho bu vaxt şimali Çindəki monqollara tabe olan ərazinin sərhədinə
çevrildi.