19
çıxarmasın. Xalqlar çox vaxt öz milli liderlərinin girovlarına çevrilirlər.
Bədbəxtlikdən qədim Roma filosofu Epiktet demişkən, pislər hər yerdə çoxluq
təşkil edir. Pislər, qana susayanlar hakimiyyətə gəldikdə bu xalq üçün fəlakət, faciə
mənbəyinə çevrilir.
Ötən illər köhnə qaydaların pozulması və yenilərin mayalanması ilə
müşayiət olunmuşdur. Ermənistan rəhbərliyi öz biabırçılıqlarının sübutu olan
status-kvodan yapışmaqla öz xalqı qarşısında saxta milli qəhrəman qiyafəsində
görünsə də, əslində onu daha böyük fəlakətə sürükləyir, bədbəxtliklər uçurumuna
yuvarlayır. Axı Ermənistan böyük iqtisadi və maliyyə çətinlikləri ilə üzləşdiyi bir
dövrdə iri ordunu saxlamaq xərclərini ödəmək məcburiyyətində qalır. Bu xərclər
əhalinin onsuz da ağır olan sosial vəziyyətini daha da pisləşdirir. Maliyyə
imkanları kasad olan bir ölkə müharibə aparmaq yükündən xilas olmağa can
atmalıdır. Orta əsrlər İsveçrəsi üçün biabırçı olan bir zərb-məsəli yada salmaq
yerinə düşür: “Pul yoxdursa, İsveçrə qoşunları da yoxdur”.
Mən yazını nikbin notla bitirmək istərdim. Hər iki xalq yanğısını çəkdiyi
sülhə qovuşmalıdır, bu nə qədər
tez baş versə, bir o qədər sevindirici, fərəhləndirici
olacaqdır. Bunun üçün Göylərə müraciət etməyə də ehtiyac yoxdur, sadəcə olaraq
siyasətçilər öz hərəkətlərində hansısa illyuziyaların əsirinə çevrilməməli, öz
xalqının nəbzini tutmağı bacarmalıdırlar. Onlar zamanın bu tələbinə boyun əysələr,
sülh barədəki arzular qısa müddətdə gerçəkləşər, regionun havası hərbin zəhərli
nəfəsindən təmizlənərdi.
.”525-ci qəzet”.1,2.06.2011
КАРАБАХСКАЯ ПРОБЛЕМА И ПРЕПЯТСТВИЯ НА ПУТИ К ЕЕ
РЕШЕНИЮ
Карабахская проблема возникла на волне заранее тщательно
подготовленных бурных сепаратистских выступлений местных армян,
получавших всестороннюю мощную поддержку от Армении, а вдобавок - и
морально-психологическую помощь как со стороны Запада, так и от
"перестроечного" руководства Советского Союза. Национализм, получая
помощь и поддержку извне, становится все более воинственным и
выражается во все более опасных формах. Еще в феврале 1988-го, в начале
массовых демонстраций в столице Нагорного Карабаха, выдвигались разные
мотивы и аргументы, среди которых преобладали причины экономического
порядка: якобы область отстает в развитии. Но когда беспристрастное
сравнение социально-экономических показателей республики в целом и
Нагорного Карабаха доказало обратное - сепаратисты, выбросив остальное,
оставили в своем багаже один-единственный лозунг националистического