Tofiq Huseynzade--seir--kitab 1111. indd
Yüklə 21,6 Mb. Pdf görüntüsü
|
Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə 148
«– Baba, elə insan varmıdır indi? – Babam məni süzüb, sonradan dindi: – Var oğlum, indi də belə bir insan; Cürətdə, qüdrətdə igid Süleyman... Dedim: – Danış görüm, deməli ki, sən, Koroğlu, Nəbini özün görmüsən?.. – Yox, oğlum, keçmişdə yaşamış bunlar; Süleyman qüdrətdə olan oğullar. – Yaxşı, səni əzən azğın bəyləri Alıb kötəkləmiş kim diri-diri? – Sən yaxşı bilməzsən. – Hansı oğullar? – Partizanlar. – Necə? – Hə .. partizanlar...». Tofiq Hüseynzadənin şeirlərində, doğurduğu qorxunc bə- lalar, gətirdiyi fəsadlar üzündən bəşəriyyəti məhvə sürükləyən müharibələr qətiyyətlə pislənilir, sülhün, salehliyin, dinc yaşa- mağin bütün insanliq, xalq və millətlər üçün sonsuz əhəmiyyəti vəsf olunur. Şair, «Babami axtariram» adli şeirində (23.02.1969) II Dünya müharibəsində – Böyük Vətən müharibəsində babasi Paşa Həsənov və onun iki qardaşi: Hasan və İsrafil Həsənov- larin müharibəyə gedib, sağ qayitmamalarini çox təsirli könül acilariyla qələmə almişdir: «Müharibə qoxusu Getsin, gəlməsin bir də… Ərşə çıxıb yuxusu, Xəyal cığırı – I cı̇ld 149
Dərin xəyal, fikirdə, Nənəmin göz yaşında Babamı axtarıram. Ayrılıq bir gün deyil, Sonsuzluğa çəkilmiş, Hərdən, uzun-uzadı Bir nöqtəyə dikilmiş Atamın baxışında Babamı axtarıram. Qərinələr yoldadır… Günlər qarışır ilə, Ömrüm yaman haldadır… Kor kimi əllərimlə Əsrimizin yaşında Babamı axtarıram! Babamı axtarıram!..» Şair, «Ana ürəyi» adli şeirində (1968 sentyabr) insanliği «milyonerlərin» amansiz müharibələrindən çəkinməyə, sülhdə yaşamağa çağirir, müharibənin bəşəriyyətə vurduğu sağalmaz yaralari Anasinin dili ilə belə qələmə alir:
Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə 150
Yırtıcı «hitlerlər»in Pis nərəsi kəsməyib. ...Düşmənlər dönə-dönə Silaha əl atırlar, Başlarını, bəlkə də, Bu, qudurğan iblislər Dava ilə qatırlar... ...Lənətə gəlsin görüm, Silaha əl atanlar, Bir insanın ömrünü Bir gülləyə satanlar!..». Şair, 1967-ci ilin iyul ayinda yazdiği «Vyetnam nəğmələri» adli şeirində Vyetnam xalqinin xarici işğalçilara qarşi azadliq mübarizəsini tərənnüm edərək, həmin vaxt SSRİ dövləti tər- kibində olan Azərbaycan xalqinin da onlarin bu mübarizəsi ilə həmrəy olduğunu ifadə edir: «Şan-şöhrəti ucalan, Dillərə dastan olan Azərbaycan danışır, Kin, qəzəbdən alışır. Qışqırır tez-tələsik: – Vyetnam, səninləyik!!!» Şair, «Ağ ev» adli şeirində (01.02.1972) dünyada bütün mü- haribə və münaqişələrin ssenarilərinin «ağ yalanlar danişanlarin iqamətgahi olan» – Amerika Birləşmiş Ştatlarinin dövlət başçi- sinin oturduğu «Ağ ev»dən planlaşdirildiğini və həyata keçiril- diyini bildirir: Xəyal cığırı – I cı̇ld 151
«Ağ ev... insan məsləki Olubdur talan-talan, Həqiqətin üzünə Qara böhtan, ağ yalan. Burda insan dad çəkib İşgəncədən boğulur, Ağ ev haqqdan dəm vurub, Haqq üzünə ağ olur. Ağ ev... ölümlərin yuvası, Ağ ev... ağ yalanlar dünyası, Ağ ev... min cür fasonlu, Ağ ev... hayıf bu ada. Ağ evdən qara donlu Min vay gəzir dünyada». «Mənim əsrim» adli şeirində (07.03.1969) o, dünyanin çox təhlükəli dövrə qədəm qoyduğunu, bəşəriyyətin taleyinin atom bombalarini işə salacaq bircə düymədən asili qaldiğini şeirin dili ilə qinayir:
«Əsrim atom əsridir, Əsrim uran əsridir, Əsrim bircə düymədə Verdi-viran əsridir. «Ölüm!» səsi ucalır Bombaların içindən, Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə 152
Zaman özü də qorxur Atomların gücündən. Atom, uran, protonlar, Neytronlar, fotonlar… Bunlardır, bəli, bunlar! Bütün canlı həyatı Bir iynəyə satanlar». «Mənə bir mahni oxu» (1967 noyabr) adli şeirində, o, bütün dünyaya, bəşəriyyətə sülh arzuladiğini, dünyanin hər yerində yalniz «Sülh!» kəlməsinin eşidilməsini diləyir: «Günəşdən də baxanda, Ulduzdan da baxanda Və yaxud da başqa bir planetdən baxanda... Bizim Yerin üstündə görünməsə dərə, dağ, Barı, orda, o zaman Günəş tək işıq saçan – Hər dünyanın gündüzü – Tək görünsün – «Sülh» sözü!!!». Tofiq Hüseynzadənin şeirlərinin bir hissəsini də Vətəni Göyçənin, həmçinin, tarixi Azərbaycan ərazilərinin əsrarəngiz
Yüklə 21,6 Mb. Dostları ilə paylaş:
|