orada keçiril
ən İqbi bayramıdır. Dağıstanda hündür dağların
başında Şaitli adında bir iyez, didoy kəndi var. Fevral ayının ilk
ongünlüyünd
ə, yəni Kiçik Çillə içərisində Xora dağının
ətəklərində İqbi bayramı keçirilir. “İq” bayramda hər evdə
bişirilən ortası boş yumru çörək (bublikə oxşayır),“bi” isə cəm
şəkilçisidir. Yəni bayramın adı “iqbilər”dir. Bayramda gənclər
müxt
əlif maskalar hazırlayırlar. Küçələrə axışan bu gənclər
“qurd”lar adlanırlar. Onlar, Sərtçala Muğanlıda olduğu kimi,
əyinlərinə tərsinə çevrilmiş qoyun dərisindən kürk geyinir,
başlarına qurd maskası taxır, əllərində taxta qılınclar olur.
Qurdlar bütün k
əndi gəzərək pay kimi iq, yəni “bublik” yığır,
onl
arı çiyinlərində daşıdıqları tirə düzürlər. Burada da polis,
bu günkü cizgi film personajları qurdlarla bərabər kənd əhlini
pay verm
əyə məcbur edir, cəzalananları çaya və ya qarın içinə
yıxır, döyür, təpikləyirlər. Heç kəs incimir, inciməməlidir,
inciy
ən gərək küçəyə çıxmasın.
B
əri başdan onu da vurğulayaq ki, hər iki bayram baharın
g
əlişi ilə əlaqədardır. Didoylar bu bayramı fevralın ilk
ongünlüyünd
ə (bizim bəzi bölgələrimizdə Xıdır Nəbi
bayramının keçirildiyi vaxta düşür – G.Y.), Muğanlının qıpçaq
türkl
əri isə martın 22-də keçirirlər. Lakin haqqında
danışacağımız payyığma zamanı pay verməyənlərin üstünə qar
əvəzi unun səpilməsi didoyların mərasimi qarlı-buzlu vaxtda
keçirm
ələrinin başqa bir anlamının burada gizləndiyindən
x
əbər verir...
Muğanlı kəndində qədim adət-ənənələr, özəlliklə də
mövsüm m
ərasimləri ilə bağlı ayinlər el ağsaqallarının,
ağbirçəklərinin yaddaşından süzülərək meydan tamaşaları
şəklində də olsa, yaşayır. Qıpçaq türklərindən ibarət olan kənd
əhli hələ də Bayram dedikləri Novruz bayramı öncəsi
206
ç
ərşənbələri köhnə adları ilə qeyd edir: Xəbərçi çərşənbə, Kərə
ç
ərşənbə, Kürə çərşənbə və Axır çərşənbə. Su ilə bağlı bütün
ayinl
ər də məhz Axır çərşənbədə keçirilir. Hər çərşənbənin də
özün
əməxsus yeməyi olur. Lakin bütün bunlarla yanaşı
Muğanlı əsrlərdən üzü bu yana daha bir mərasimi qoruyub
saxlamaqdadır. Bu, keçəpapaqların Bayram şənliklərində
iştirakı və rolu ilə bağlıdır.
“Youtube”
da Muğanlının Novruz bayramı ilə bağlı
kifay
ət qədər video materiallar var. Amma buradakı
keç
əpapaqlarla bağlı elmi izah, demək olar ki, yoxdur. Kəndin
tanınmış adamlarından olan Elbrus Məmmədovun sayəsində
keç
əpapaqlara folklorşünas S.Rzasoy diqqət yetirir, kəndə
gedir v
ə çoxlu sayda məlumat əldə edir, bacardığı qədər də bu
m
əsələyə elmi izah verməyə çalışır, bir çox hallarda uğurları da
göz önünd
ədir: “Muğanlıda Novruz karnavalı” (Tbilisi, 2014,
106 s.). Lakin biz S.Rzasoya m
əlumatlarına görə təşəkkür
ed
ərək, onun materiallarından faydalanıb bu məsələyə bir az
f
ərqli yanaşacaq və, yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, Şaitli kənd
sakinl
ərinin İqbi bayramı ilə paralellər aparacağıq.
Birincisi ondan başlayaq ki, kitabda Sərtçala Muğanlı
sakinl
ərinin oğuz olduqları göstərilir. Məlumdur ki, oğuzlar bu
bölg
ələrə yerləşəndə artıq İslam dinini qəbul etmişdilər. Yerli
qıpçaqlarla münaqişələrinin kökündə də bu dururdu. Belə
olmasaydı, qıpçaqların İslam dinini qəbul etmək istəməyən
qismi Eçmi
ədzinin ətrafına yığışmazdı. “Kitabi-Dədə Qorqud”
boylarında da əsas münaqişə müsəlman oğuzlar və şamanist
qıpçaqlar arasındadır. Xristianlıq ara-sıra boy göstərsə də,
öz
əllikllə “Dəli Domrul” boyunda şamanlıqla İslamın “ilk
görüşü” özünü daha qabarıq göstərir... [44, s.32-40]. Demək
ist
ədiyimiz odur ki, Sərtçala Muğanlıdakı mərasim bu şəkildə
207
oğuz mühitində qala bilməzdi. Araşdırmalar göstərir ki, İslam
dininin z
əif olduğu bölgələrdə qədim adət-ənənələr, mərasimlər
öz ilkinliyini daha
yaxşı qoruya bilir. O da məlumdur ki, hər
yeni g
ələn din özündən əvvəlkini ya məhv edir, ya da
özününkül
əşdirir. Bu mərasimi özününküləşdirmək də
mümkün olmadığı üçün həmin gün salavat çevirməyi,
Qurandan bir-iki nümun
ə gətirməyi və yaxud kəndin özünə
yaraşan, qədim ənənələri yaşadan mollasının çıxışını zəif təsir
kimi qiym
ətləndirmək olar...
Günümüzd
ə bir çox adət-ənənələrimizdə olduğu kimi,
t
əbii ki, keçəpapaqların geyimində də dəyişiklik olub. Təkcə
onu dem
ək yetər ki, əvvəllər indiki şir maskasının yerinə qurd
maskası olub. Qurdun şirə dönüşü türk amili olan qurda
münasib
ətlə bağlı ola bilər, yəni kənar təsirlər nəticəsində qurd
şirə dönə bilər. Artıq həm Şaitlidə, həm də Muğanlıda
maskalara
əlavə bəzəklər vurulur, şarlardan da istifadə olunur.
Burada müasir çizgi filml
ərin personajlarının maskalarını
da görm
ək mümkündür. Lakin şir, aslan maskalılar daha
çoxdur. Əksəriyyəti qara keçədə olsalar da, ağ rəngdəkilər də
var. Lakin k
əndin ağsaqqalı, mollası və şairi Xudaverdi
M
əsmalı oğlu qətiyyətlə bildirir ki, onun uşaq olduğu dövrdə
keç
əpapaqlar keçədən bütün başlarını çiyinlərinədək qapayan,
torbaya oxşar papaq geyərmişlər. Papağa qurd qulağına oxşar
iki qulaq düz
əldər, baxmaq üçün iki göz yeri, nəfəs almaq üçün
bir ağız yeri açarmışlar. Bizi didoyların İqbisindəki qurdlarla
müqayis
ə aparmağa sövq edən də elə söz arası deyilmiş bu söz
oldu: “Papağa qurd qulağına oxşar iki qulaq düzəldər...” Qeyd
ed
ək ki, didoylarda maskalılar birbaşa botsi – qurd
adlandırılsalar da, onların da maskalarında qurda bənzərlik
azdır... lap elə Xudaverdi Məcmalıoğlunun təsvirindəki kimi.
208
Dostları ilə paylaş: |