172
Tоxuculuq
Urmiya qədim toxuculuq mərkəzlərindən biridir. Urmiya gölü
yaxınlığındakı Həsənlu təpəsindən aşkar edilmiş qızıl camın (e. ə. I
minillik) səthində üstünə çul salınmış şir təsviri və başqa tapıntılar
bu bölgədə xalça sənətinin nə qədər qədim tarixə malik olduğunu
göstərir.
Urmiya xanlığının iqtisadi yaşamında qoyunçuluq təsərrüfatı
ilə bağlı olan toxuculuq sahəsi önəmli yer tuturdu. Onların toxucu-
luq məhsullarından kilim, cecim, keçə, çadır, çuval, məfrəş, xurcun,
hor, heybə və sairə el-elat arasında yüksək dəyərləndirilirdi. Avşar
elinin bin tutub, buta bağladığı yerlərdə «Avşar» adlı xalça toxu-
nurdu. Avşar xalçaları bütün Şərq köçərilərinin istehsal etdikləri
xalçalar arasında ən kefiyyətlisi və zərifi hesab olunurdu. Tehranda
çıxan «Bərrəsi-ye sənət-e fərş dər İran» nəşrinin verdiyi bilgiyə
görə, Urmiyada istehsal edilən xalça növləri içərisində «Avşar» və
yaxud «Əfşari» adlı xalçalar daha gözəl, daha keyfiyyətli idi.
«Avşar» xalçalarının alıcısı çox olduğundan sonralar belə xalıların
istehsalı Azərbaycanda və İranda yayılmağa başlanmışdı.
Avşar ulusu həm çöl, həm də el dönəmində tutarlı mədəniyyət
örnəkləri yaratmışdır.
Xanlıq dövründə Urmiyada xalça istehsalı xeyli genişlənmiş,
hər mahalın özünün xalçaçılıq karxanası olmuşdur. Bu dövrdə xal-
çaçılıq sənətinin inkişafı gələcəkdə xalçaçılıq məktəbinin yaranma-
sına zəmin yaratdı.
Ticarət
Feodal pərakəndəliyi, daxili çəkişmələr, çoxsaylı gömrük rü-
sumları, hər bir xanlığın özünün pul vahidinin olması, ölçü, çəki sis-
teminin müxtəlifliyi, vergi və rüsumların toplanmasının tez-tez ilti-
zama verilməsi kimi faktorlar xanlıqlarda sənətkarlıq və ticarətin,
bütövlükdə iqtisadiyyatın inkişafına xeyli ziyan vurmuşdur.
173
XVIII əsrdə demək olar ki, Urmiyada karvansaraylar tikilmə-
mişdir. Bu ticarət yollarının bağlanması və ticarətin zəifləməsi ilə
əlaqədar idi.
Urmiyada çəki vahidi xutgər idi. Bu vilayət əlverişli ticarət
yollarının üzərində yerləşdiyindən digər xanlıqlara nisbətən geniş
bazarı vardı. Rus tarixçisi İ. P. Berezin bazarlardakı ümumi vəziy-
yəti belə təsvir edir: “Əhalinin çox əksəriyyəti səhərdən axşama qə-
dər bazarlarda dolaşırlar. Varlı kişi və qadınlar bazarlara öz nökər-
ləri ilə gəlirlər. Onların arxalarında və qabaqlarında gedən nökərlər
qarşıya çıxan bir şeyi itələyib yol açmağa çalışırlar. Yüklü və
yüksüz heyvanların dolaşmaları bazardakı hərəkəti daha da çətinləş-
dirir. Ümumi basabas, o yan bu yana qaçan hanbalların hay-küyü,
dəmirçi, dülgər, misgər dükanlarından ucalan çəkic səsləri, at və eş-
şəklərin səs-küyü, yük daşıyanların “xəbərdar” səsləri, itələnib
kənarlarda yıxılmış yoxsulların iniltisi, dilənçilərin “ya Əli, ya Hü-
seyn” nalələri, piştaxta üzərində oturan tacirlərin pulsuz mal apar-
maq istəyən dövlət məmurları ilə söyüşmələri, qəsidə oxuyan dər-
vişlərin səsləri və sairə ilk dəfə bazarı müşahidə edən avropalılarda
unudulmaz bir xatirə yaradıb”.
Səyyah Q. Druvil yazır ki, o Urmiya bazarında olarkən bir çö-
rəkçinin müəyyən edilmiş qiymətdən baha satdığının və darğa tə-
rəfindən cəzalandığının şahidi olmuşdur. Darğa çörəkçinin öldürül-
məsi haqqında göstəriş verir. Lakin Q. Druvilin bu hadisəni müşahi-
də etdiyini görərək. Ölüm fərmanını müqəssirin burun və qu-laqla-
rının kəsilməsi ilə əvəz edir. Hökm icra edildikdən sonra darğa üzü-
nü çörəkçiyə tutaraq deyir: “Get bu kişiyə dua et ki, təkcə burun-
qulağın kəsildi elə özün sağ qaldın”.
174
Mövzu
MƏDƏNİYYƏT
Xanlıq dönəmində yazıb-yaratmış şəxsiyyətlər
Şairləri
Minnət Məhəmmədkərim xan Qasımlı-Avşar
Minnət Məhəmmədkərim xan Avşar Isfəhan şəhərində anadan
оlmuşdu. Nadir şah Qırxlı-Avşarın hakimiyyəti dönəmində Tеhran
şəhərinin hakimi idi. Bir çоx müharibələrdə böyük igidliklər göstər-
mişdi.
Əmiraslan xan Qırxlı-Avşar оnu Məhəmmədisa xan Qasımlı-
Avşarın yеrinə Urmiyaya hakim təyin еtmişdi. 1745-ci ildə Urmiya-
nın hakimi оlarkən Nadir şaha qarşı çıxdığından tutulub kоr еdil-
mişdir.
Məhəmmədkərim xan şair idi. Minnət təxəllüsü ilə incə təbli
şеirlər yazırdı. Şеrlərindən örnək.
Bu gеcə səndən ayrı ahımın tüstüsündən gülşən еlə qaraldı ki,
Səhər bülbül öz yuvasının yоlunu tapa bilmədi.
Mina Firudin bəy Avşar
Firudin bəy Urmiya civarında anadan оlmuşdu. Mükəmməl
mədrəsə təhsili almışdı. Ünlü ədəbiyyatşünas və biоqraf Məhəmmə-
dəli Tərbiyət «Danişməndani-Azərbaycan» kitabında yazır: «Fətəli
xan Avşar Urməvinin qulamzadələrindəndir. Isfahanda uşaqlığında
Fətəli xanın оğlanları Rəşid bəy və Cahangir xanla bir yеrdə bö-
yüyüb, bоya-başa çatmış, bu ölkədə Dərviş Məcid, Azər, Hatif,
175
Səbahi, Aşiq və Müştaq kimi şеir və ədəbiyyat sеvən şəxslərdən
tərbiyə alıb, görkəmli şеirşünas və söz ustası оlmuşdur. Оnun bir
sıra gözəl məzmunlu və məlahətli şеirləri vardır.
Firidun bəy bir müddət Isfəhanda müəllifin («Nigaristan-Dara
əsərinin müəllifinə işarədir) yanında оlmuş, daha sоnra Azərbay-
cana, Urmiya şəhərinə gəlib, Hüsеynqulu xan Bəylərbəyi Avşarın
yanında xidmət еtmiş və hicri qəməri 1235 (1819)-ci ildə оrda vəfat
еtmişdir. Aşağıdakı bеytlər оnundur:
Hər gеcə bir fəsil, aman rəqibin ayıq bəxtindən,
Fələk ölüm yuxusunda, sanki hеç ayılmır оndan.
Bu dоqquz fələk yansa təəccüb еtməsin hеç kəs,
Mən оn nəfəsli quşam bunlardır bir nеçə qəfəs».
Aşıq Mustafa ( ? - 1871)
Aşıq Mustafa Urmiyanın Sitanabad kəndində dünyaya gəlmiş-
di. Dogum tarixi dəqiq bilinmir. Uzun müddət çobanlıq edib. Röya-
sında bir gözələ aşıq olmus və bu gözəli tapmaq üçün diyar-diyar
gəzərək ta Eçmiadzinə (Üçkilsəyə) qədər getmisdi. Bəzi informa-
torlara görə ona həmin qız buta verilibmiş. Təhsili olmadıgı halda
çox gözəl qoşmalar yazmıs, saz çalıb məclis idarə etmisdi.
Aşıq Mustafa "Əslı və Kərəm" və "Koroglu" dastanlarını yeni
variantlarını işləmişdi. Bunlarla bərabər özünə aid çox gözəl baya-
tılar, gəraylılar və qoşmalar söyləmişdi.
Aşıq Mustafa 1871-ci ildə Cənubi Azərbaycanının Urmiya
vilayətinin Baranduz mahalında vəfat edib.
Qadir Allah, budur səndən diləyim,
Altmıs min gülşənim, bagım olaydı.
Hay-hay deyib düsmən üstə gedəndə
Dalımca altmıs min dəlim olaydı.
Dostları ilə paylaş: |