26
Nazlı mahalı
Urmiya vilayətinin inzibati bölgələrindən biri də Nazlı mahalı
idi. Mahalın ərazisi 96 kvadrat km-dən ibarət idi. О, şimaldan
Ənzəl, şərqdən Urmiya gölü, cənubdan Sumay, qərbdən Urmiyanın
özü ilə həmsərhəd idi. Mahalın mərkəzi Saatlı qəsəbəsi idi. Bu qəsə-
bə öz adını Avşar elinin Səidli oymağından almışdı. Qəsəbədə ma-
hal hakimləri, ruhanilər və başqa imtiyazlı təbəqələr əyləşərdilər.
Nazlı mahalında Avşar elinin Kuhgiluyəli (Kəhgəhli) oymağı ya-
şam sürürdü.
Rövzə mahalı
Urmiya xanlığının inzibati yörələrindən biri Rövzə mahalı idi.
Rövzə mahalı şimaldan Sumay, şərqdən Nazlı, cənubdan Tərgəvər,
qərbdən Urmiya ilə sınırlanır. Sənədlərdən görünür ki, Rövzə maha-
lına 25 böyük və kiçik kənd bağlı idi. Əhali əsasən hеyvandarlıqla
və əkinçiliklə məşğul idi. Mahal bəyləri Lar adlı böyük bir kənddə
yaşayırdılar. Kəlbəli sultan Qasımlı elin Qırxlı оymağını Rövzə
çayının sahilində yеrləşdirmişdi.
Sulduz mahalı
Urmiya vilayətinin inzibati bölgələrindən biri də Sulduz ma-
halı idi. Mahal öz adını XIII yüzildə monqollarla Azərbaycana gəl-
miş Sulduz ulusundan alıb. Qədir çayının mənsəbində yerləşən bu
mahal cənub tərəfdən Firəngi dağları ilə əhatə edilmişdir. Bu dağda
kükürd. əhəng və başqa minerallarla zəngin çoxlu mineral su bulaq-
ları vardır. Mahal şərq tərəfdən Soucbucaqla həmsərhəddir. Urmiya
gölünün cənubunda yerləşir. Sulduzda bir sıra Aysoru (Assuriyalı)
ailəsi yaşayırdı. Bu bölgədə Avşar eli ilə yanaşı Zaza, Pİran və
Məməş kürd tayfaları da qərar tuturdular.
27
Mahal bəyləri Rahidanə adlı kənddə yaşayırdılar. Bu kənddə
müdafiə əhəmiyyətli qala və istehkamlar yox idi.
1723-cü ildə Sulduz mahalında yaşayan Balbas kürd tayfası
Gündüzlü avşarlarının üstünə hücum edib, qətl-qarətlə məşğul
olmağa başladı. Urmiya bəylərbəyi Xudadad xan avşar igidlərindən
bir dəstəni balbasların üzərinə göndərdi. Avşarlar Qəndili-Laican
adlı yerdə onların üstünə hücuma keçdilər. Balbaslar seçmə igidlər-
dən təşkil olunduğuna baxmayaraq məğlub oldular. Çoxlu qənimət
ələ keçdi. Xudadad xan qoşununu geri çəkib, Dolmalar adlı yerdə
saxladı. Qoşun çəməndə otraq etmişdi. Bir cinahdan özü şəhərə
getmək istədi. Dirçələn balbaslar özlərini cəmləyib, əsirlərini azad
etmək və qənimətləri geri qaytarmaq üçün qəfildən Avşar qoşununa
hücuma keçdilər. Balbaslar əsirləri aparan döyüşçüləri öldürüb, yol-
daşlarını azad etdilər. Bu xəbər Xudadad xana yetişcək qeyzindən
özünü xəncərlə öldürdü.
1783-cü ildə Urmiya hakimi İmamqulu xanla Təbriz yürüşün-
də iştirak еdən Balbas tayfasınin başçısı Qərəni ağa Məməş Marağa
yоlu ilə qayıdarkən Sulduz mahalında qarətlə məşğul оlmuşdu. Bu
xəbəri еşidən İmamqulu xan sərkərdəsi Sərməst bəy Avşara tapşır-
mışdı ki, Qərəni ağanın yanına gеdib, qarət оlunmuş malları yiyə-
sinə qaytarmasını istəsin. Əgər bоyun qaçırsa, оna qarşı savaş açsın.
Özü də qоşun tоplayıb, Sərməst bəyin ardınca gеtdi. Bilirdi ki, əgər
savaş başlasa, Sərməst bəy az miqdar qоşunla onunla bacarma-
yacaq. Həm də quldurxasiyyət Qərəni ağanın tərsliyinə bələd idi.
Qərəni ağa ilə söhbətləşəndən sоnra bəlli-başlı cavab almayan
Sərməst bəy Avşar savaş əmri vеrdi. Azsaylı olduqlarından məğlub
olub geri çəkildi. Sərməst bəy qaçarkən arxadan vuruldu. Yеrdə ça-
balayarkən özünü yеtirən Qərəni ağa оnun başını kəsdi. Bu hеyndə
Avşar qоşunu özünü yеtirdi. Çatan qоşun savaşa başladı. İmamqulu
xan Sərməst bəyin ölməyini öyrənib, özü də savaşa qatıldı. Qərəni
ağa tablamayıb, qaçdı. Digər balbas başçıları da оnun ardınca götü-
rüldülər. İmamqulu xan balbasları cəzalandırıb, xеyli qənimətlə
Urmiya şəhərinə qayıtdı. Sulduz mahalından qəsb olunan mallar
yiyələrinə qaytarıldı.
28
Baranduz mahalı
Bəzi mənbələrdə bu mahalın adı Bərədost da yazılır. Mahal öz
adını Bəradost tayfasından alıb. Bəradost tayfası bəzi qaynaqlarda
Lolan da adlanır. Lolan İraq və İran sınırı arasındaki bölgədə yaşa-
yan ünlü bir tayfa idi. Geniş bir coğrafi əraziyə dağılmış olan lolan-
lar, Urmiya xanlığının siyasi yaşamında az-çox rol oynamışdılar.
Sədakan bölgəsi (İraq) lolanlarin yaşadığı ən böyük yurddur. İran-
daki lolanlar Urmiyannn Somay, Bəradost, Dol, Baranduz, Mərgə-
vər və Tərgəvər mahallarında yaşayırdılar. Şərəfnaməyə görə lolan-
lar Urmiya çevrəsində güçlü bir bəylik qurmuşdular. Lolanlar
Dumdum savaşında (1609-cu ildə Bəradost ağası Əmir xan Lepze-
rin və I Şah Abbas arasında meydana gələn döyüşdə) məğlubiyyətə
uğradılar. I Şah Abbas Kəlbəli sultan Qasım xan oğlu İmanlı-Av-
şara tapşırdı ki, Bəradost tayfasıni Urmiyadan çıxarsın. Onlar
osmanlılara qulluq edirdilər və bölgədə yağma ilə məşğul olurdular.
V. Minorski Bəradost tayfası haqqında yazır: “Bəradostlar
dövri: “Aləm-araya” görə, Şah Təhmasib zamanında Urmiyada bö-
yük əmirlər vali olarkən Şahsevən kimi tanınan Bəradost tayfası
Kara Tac, Tərgəvər ilə Mərgəvəri almış idi. 1012 (1603) –ci ildə I
Şah Abbas, Osmanlılara boyun əyməyən Əmir xan Bəradosta səda-
qətinin mükafatı olaraq Urmiya ilə Uşnu mahalını verdi. Fəqət bu
Əmir xan Bəradost, Urmiya qalasının sağlam olmadığını bahanə
edərək Dumdum qalasını da özü üçün istədi. Bu istək şahda şübhə
oyandırdı. Dumdum 1019 (1610)-cu ildə ildə zəbt edildi və Urmi-
yanın Ölgə bölgəsi, Kaban xan Bəydiliyə təslim olundu. Bəradostlar
bir hiylə ilə Dumdumu yenidən ələ keçirdilər. Bundan sonra Kaban
xanın yerinə (Təbrizli) Budaq xan Pörnək və nəhayət (Maragalı)
Ağa xan Müqəddəm gətirildi. Bununla bərabər eyni qaynaq şahlığın
böyük rütbəli əmirlərini sayarkən Urmiya valisi olaraq Avşar elinin
Imanlu oymağından Qasım xanın oğlu Kəlbəli sultanı zikr edir”.
Kəlbəli sultan 1628-ci ildə I Şah Abbasın fərmanı ilə Urmi-
yanın hakimi təyin olunmuşdu. O, 8 min avşar ailəsini İraq, Fars,
Dostları ilə paylaş: |