Vaqif bəHMƏNLİ artirma poeziya toplusu proloq bir cüMLƏ
Yüklə 4,92 Mb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- NƏ VAR, NƏ YOX
- À×ÛËÌÀÉÀÍ ÑÈÐÐ
- KÜLƏK, BİR DƏ Kİ, NƏVƏM
- SƏFƏR SƏFƏRƏ ÇIXIB
- TAMARZI DƏDƏ
- PADŞAH BALALARI
- II. DÜNYA VƏZİFƏ
- BEŞ-ALTI GÜN
DEMİ Qardaşım öləndə bacım xəlvətcə Tabuta bir iran demisi qoydu. Guya dəryalardan üzüb keçəcək, Guya böyrünə Nuh gəmisi qoydu.
Başına kül olmuş külə tamarzı. Nə qaldı çəkməsin yerin üstündə, Deyirsən orda da çəksin bu yazıq? 2008 ÉÀÕØÛ ÀÄÀÌ Èñòÿêëè Òåìóð÷èí ßôÿíäèéåâ ö÷öí Ùÿðÿ áèð éîëóí ãóëóäó – Áèðè ãàíìàç, áèðè ñÿéäè, Äöíéà àäàìëà äîëóäó Éàõøû àäàì àéðû øåéäè. Õÿòðè õÿòðëÿðäÿí ÿçèç; Åë ýþçöíäÿ õàíäû, áÿéäè. Ñþçö áöòþâ, àíäû òÿìèç – Éàõøû àäàì àéðû øåéäè. Îâñàð ÷ÿêÿí ñàðâàí áèëÿð Ùàíñû äÿâÿ éöêöí ÿéäè... Áèð õóðìàíû êàðâàí áèëÿð – Éàõøû àäàì àéðû øåéäè. ×þëäÿ ãóøà äàø òóëëàñàí Ýþðÿúÿêñÿí, îíà äÿéäè! Ýåäÿð, þëöìÿ éîëëàñàí Éàõøû àäàì àéðû øåéäè. Ýöúöíö äàüëàð äà áèëèð Ãèáëÿýàùû Ýöíäö, Àéäû. Õûðäà ãàðûøãàëàð äà áèëèð Éàõøû àäàì àéðû øåéäè. Äÿðä äóéàíäû ùàðäà îëñà, Ïàê öðÿéè çÿðèô íåéäè. Èñòÿéèð ëàï äàðäà îëñóí Éàõøû àäàì àéðû øåéäè. Óúàëàðûí óúàñûäû Ãÿëáè ñÿìà, éóðäó ýþéäö. Òàíðûíûí áèð ïàð÷àñûäûð, Éàõøû àäàì àéðû øåéäè. 2000 NƏ VAR, NƏ YOX Söz də bir nemətdi, yeyilsin gərək Fikrin ağ ununda boz kəpək yoxdu Bir var halal çörək, var haram çörək – Vallah, bu dünyada pis çörək yoxdu.
Dövran ov ovlağı, sonucu yoxdu. Ya quşun bəxti var, ya tüfəng köhnə, Vallah, bu dünyada pis ovçu yoxdu. Ürək ox hədəfi, dilək məcundu, Sevginin sonu var, ən ilki yoxdu. Leylini pis günə qoyan Məcnundu, Vallah, bu dünyada pis sevgi yoxdu. Haqq yolu yaxşıya tanış küçədi – Mənzildən mənzilə məsafə yoxdu. Baxır içindəki hava necədi, Vallah, bu dünyada pis hava yoxdu. ...Hökmdü, bunu da deməsəm olmaz: Yaxşıya qala var, pisə dam yoxdu. Olsun qafasını ot basıb bir az Vallah, bu dünyada pis adam yoxdu. 2011 QARDAŞNAMƏ Mənim qardaşlarım kalstuk taxmır, Köynəyi ütüsüz geyirlər onlar. Onlar dona girib səhnəyə çıxmır, Mənim tək oyunbaz deyillər onlar...
Təyyarə heç zaddı at olan yerdə. Alarlar yuxunu çəməndə, dinməz... Döşək nəyə gərək ot olan yerdə. Mənim qardaşlarım kitab oxumaz, Hərəsi bir dəhşət kitabdı elə. Düzülüb dörd yola rəfdə kitab tək Deyərlər, kaş bizi oxuyan gələ. Özündən deyəni cibinə qoyub Qana da girərlər xalxın üstündə. Əlini qulağın dibinə qoyub Dərdli qaxsıyarlar arxın üstündə. Mənim qardaşlarım sübhdən durarlar Yedikləri də bir kasa yarmadı. Ən çətin kötük ver, dərhal yararlar, Ancaq bacarmazlar kassa yarmağı. Görsələr qabaqdan qız-gəlin gəlir Dəyişib dönərlər yolun səmtini. Pay olub xıxırdar yekə bir kəli Dibəcən vurarlar düşəndə tini... Üzünü turşudub burnunu tutmaz Qoxusu gələndə malın, peyinin. Mürdəşir də sürtüb apara bilməz Onların canından tütün iyini. Heç vaxt görməzsiniz göz yaşlarını, Şah kimi keçərlər kasıb yolunu. Bir manatı artmaz qardaşlarımın Arvaddan alarlar araq pulunu. Çətin ayırarlar ağı qaradan, Sevərlər söhbəti keçmişlərindən Kirvə seçməkləri qardaşlarımın Mühümdü prezident seçkilərindən. Qisməti çıxarıb üzübərk daşdan Ürəkdən gülməkdi onların işi. Kimsədən qorxmayıb Allahdan başqa Adam tək ölməkdi onların işi... 2009 À×ÛËÌÀÉÀÍ ÑÈÐÐ Þëöì äÿ, îëóì äà áèðäè è÷èìäÿ, Ñöíáöë þìðöì îëñóí ãîé âàüàì-âàüàì. Ãîðõóëó áèð ñèðð âàð ñèðëè è÷èìäÿ Î ñèððè ùå÷ çàìàí à÷ìàéàúàüàì... Òàüëàðû äàüûäàð ôèêðèìäÿí éåíñÿ, Áàüëàðû ãóðóäóá éàíäûðàð î ñèðð. Äèëèìäÿí äàø êèìè ÷ûõñà, êèìèíñÿ Øöøÿ öðÿèéíè ñûíäûðàð î ñèðð. Ùàíû áöòþâ ñèððèì, òèêÿ-òèêÿäè – Èíäè íÿ îä ãîéóí ÷îïóð úàíûìà? Ñèððèì ñèðð äåéèë êè, ãàðà ëÿêÿäè, Äöíéàíûí òîçóäó, ùîïóá úàíûìà. Ôÿëÿéèí ñèððèíÿ éóâàäûð áÿäÿí Òîç êå÷èð, íàçèêäè ðóùóì úóíàäàí. Íàìóñëó àòàíûí þâëàäûéàì ìÿí, Ìÿí êè, äîüóëìóøàì òÿìèç àíàäàí... Òàìàùýèð ñèððèìèí ýþçëÿðè àúäû Îíó íå÷ÿ ãàïû, åâ ýÿçäèðèðÿì. Òèëñèìëè êóçÿéÿì àüçû òûõàúëû, È÷èìäÿ ùåéáÿòëè äåâ ýÿçäèðèðÿì. Èëìöäàì ñèðð à÷ûð ãàíëû àéàãëàð, Ýþëÿ ãÿëÿì ñàíúàí êèìäè íÿ áèëèì? Êþðïÿ, ãàíìàç êþíëöì áÿëêÿ áèð âàõòëàð Áóëàíûã ñóëàðäà ÷èìäè, íÿ áèëèì?! Î ñèððÿ ãóéóäó ðóùóì, ëàüûìäû, Áèð þìöð âàðìû êè, äàøà âàðìàéàí? Íÿ áèëèì áÿëêÿ äÿ ïàõûëëûüûìäû, Áÿëêÿ äÿ ñåâýèìäè – áàøà âàðìàéàí! Áÿëêÿ õÿéàíÿòèì, áÿëêÿ íèôðÿòèì, Íàìÿðä ãûëûíúûíà åíìÿéèì áÿëêÿ? Áÿëêÿ çàëûìëûüûì, áÿëêÿ ãåéáÿòèì, Ñóñóá ëàë ñóëàðà äþíìÿéèì áÿëêÿ? ×ûðïûëûð ñèíÿìèí äèâàðëàðûíà Äèêÿëèð ö÷áàøëû ÿæäàùà êèìè. Î ñèðð àëûá ìÿíè úàéíàãëàðûíà Èñòÿèéð ÷àòäûðñûí ýöíàùà êèìè. Î ñèð áèð áóäàãäû, ÿéÿ áèëìÿðÿì Éàðïàã ãàðüûøû âàð, ãîïàðìàã îëìàç. Î ñèððè äöíéàäà ãîéà áèëìÿðÿì, Îíó ìÿçàðà äà àïàðìàã îëìàç. Íÿ ìÿíè ãûíàñûí, íÿ ëàüà ãîéñóí È÷èìèí ñèððèíè àíëàéàí òÿêëÿð. Ýÿðÿê Àëëàù ìÿíè èñëàüà ãîéñóí, Ëÿêÿëè êþíëöìö éóñóí ìÿëÿêëÿð... 2003 KÜLƏK, BİR DƏ Kİ, NƏVƏM Dağlar qədər əzizdi cütünün də xətiri... Amma, öz aramızdı, məni təngə gətirib külək,
bir də ki nəvəm. Dildə gəzir dastanı; ikisi də kələkdi. Kor qoyullar bostanı, demirlər ki, bu, ləkdi – külək, bir də ki, nəvəm. Elə bil ki, vəl çəkir bir cüt öküz xırmana. Bağa cumsalar əgər alça qoymaz dərmana – külək, bir də ki, nəvəm. Allah qismət eləyib; ustam var, ev tikirlər... Eyvana qum ələyib, mətbəxə daş tökürlər – külək, bir də ki, nəvəm. Dama tutub yönünü, gah quyuya düşürlər. Nənəmizin donunu qaldırıb gülüşürlər – külək, bir də ki, nəvəm. Görsəniz yox olublar, kara gəlməz dua, din. Demək ki, soxulublar arxivinə şairin, – Külək, bir də ki, nəvəm. Bura qədər nədi ki, bura qədər gözəldi – Allah, yandım tavada! Şerimdən quş düzəldib uçurdullar havada – Külək,
bir də ki, nəvəm! 2008 SƏFƏR SƏFƏRƏ ÇIXIB və yaxud böyüklər üçün ujas tamaşa pərdə yavaş-yavaş açılır Lift qalxır altıncıya, Mənzil düşür sancıya. Köpəyə dönür baba, Nənə dönür qancığa – Səfərin səsi gəlir, Səfər səfərə çıxıb.
evin yiyəsi gəlir? – Babayeqa, kenquru... gəlir ey... nəsə gəlir – Səfər səfərə çıxıb, Səfərin səsi gəlir... Baxma ki, balacadı, demə ki, sərçə gəlir, Fil muzeyi dolaşır, Begemot dərsə gəlir... Səfər səfər çıxıb, Səfərin səsi gəlir. Söz ki, anlamaz çəpiş – Minnət-xahiş havayı. Şillə, təpik bir qəpik, Yağlı söyüş havayı; Səfər səfər çıxıb, Səfərin səsi gəlir. Çeynəməyə baş gəzir – Nəzəri də bizdədi. Allah, özün ver səbir; Şənbəni də bizdədi, Bazarı da bizdədi... Səfər səfər çıxıb. Pələş burnu göyərib, Bizdə diş yeri qalıb. Mənzilin sahibləri Çox şükür diri qalıb... gedib qurban kəsəyin, Səfərə nəsə gələr! – Səfər səfər çıxıb, Səfərin səsi gəlir. Olaydım belə-belə övlad əkdiyim yerdə! Əlli tərpən, Rəhilə, Gizlənək şifonerdə Səfər səfər çıxıb... Səfərin səsi gəlir. Epiloq Qapı əvvəlcə təpiklə döyülür, sonra da zərblə açılır. Səfər: - Böö...Böö... mən gəldim, – deyir və Gülgünün otağına cumur. Gülgün çığırır. İşıqlar sönür. Pərdə enir. 2009 TAMARZI DƏDƏ Rəhilə, başın batsın, balalarımdan doymadım; balalar yekəldilər... öpməyə də qoymadın, dedin, bir tikədirlər. Niyə qoymadın, ay qız, qızımın ağ qulağın, xırda sırğasın yeyim? Oğlumun əl barmağın diricə basım yeyim?
boy çatmır boylarına – dəvələr yekəldilər, Nə qaldı toylarına? – nəvələr yekəldilər...
buzov nəvələrimi yalayım inək kimi? – Yeyim ət tək birini, birini çörək kimi...
dedim ki, basıb yeyim balaları, qıymadın. Dedim ki, ustub yeyim nəvələri, qıymadın…
deyim, istədiyimi? – Niyə imkan vermədin yeyim istədiyimi – Rəhilə, başın batsın!
Coşdu, bil ki, sənin deyil, Bir də gördün, dəli olur. Padşah oğludu oğlum elə bil – Bir də gördün Heyva tək saralıb solur. Nəyi istəyir, bilmirəm, bilmirəm ki, nə xoşlayır. Padşah qızıdı qızım elə bil Ay uzunu naxoşlayır. Halım tuladan betərdi, Bilmirəm ölüyəm, diriyəm; uşaqlarımın dərdi padşah balalarının dərdidi, özüm nökərin biriyəm!
Íàùàãúà ýþç éóìäóì èíäèêè äÿáÿ. Äàëáàäàë ÷îõàëäû, àðòäû óøàãëàð – Èíäè äÿ áó ÷ûõäû, èíäè äÿ íÿâÿ... Ýöí àçúà ÿéèëèá àõøàì îëóíúà “Îüëóì, ãûçûì” äåéèá éöéöðäöì åâÿ. Ïàùî... éàüûø ýÿëäè ãàðûí äàëûíúà Èíäè äÿ áó ÷ûõäû, èíäè äÿ íÿâÿ... Àëëàù, úîëìà-úîúóã ãÿñòèìÿ äóðóá; Óøàüûí ùàëûéíàí äÿéèøèð ùàâà. Îíà áàõ...ýþð íåúÿ øÿñòèíÿí äóðóá, Èíäè äÿ áó ÷ûõäû, èíäè äÿ íÿâÿ. Íå÷ÿ ãóðáàí äåäèê ãóðáàí äàëûíúà Îáàäà ãàëìàäû ãàç, ãîéóí, äÿâÿ. Ýöí êèìè èøûãëû, ýöë êèìè èíúÿ Èíäè äÿ áó ÷ûõäû, èíäè äÿ íÿâÿ... Öçöìäÿ ãûçàðàí úûðìàãëàðà áàõ Áàðìàüû êèðýèòäè, äûðíàüû ùÿâÿ... Ãàëàí ñà÷ûìû äà áó éîëäó, Àëëàù, Èíäè äÿ áó ÷ûõäû, èíäè äÿ íÿâÿ... Êþéíÿéè äóàëû...ýöëëÿêå÷èðìÿç – Öñòäÿ ýþçìóíúóüó, äàüäàüàí, øÿâÿ. Áàëàìûí áàëàñû áàëàìäàí ÿçèç – Èíäè äÿ áó ÷ûõäû, èíäè äÿ íÿâÿ. Èíäè äÿ áó ìÿíè ñöðöð àò êèìè Ñöðòöá èøûëäàäûð äèçèìè ýÿáÿ. Úàâàíëûã ýþðìÿäèì úàìààò êèìè Èíäè äÿ áó ñûõäû, èíäè äÿ íÿâÿ... Àëëàù áàëà âåðèá, áàõòûíû âåðñèí, Òàíðûíûí ãóëóäó Âàãèô áèíÿâà. Þçö éåðäÿ éàòñûí, òàõòûíû âåðñèí, Èíäè äÿ áó ÷ûõäû, èíäè äÿ íÿâÿ... 2002 ÇİÇƏK BALAM ×è÷ÿê áàëàì, ýöë àäûíà Éàüëû ãóðáàí, éàâàí ãóðáàí! Ñÿí éåðèéÿí éîë àäûíà Åâ-åøèéèì, éóâàì ãóðáàí! Áàõòûí éåéèí, þìðöí óçóí, Öçöí ýöëÿð îëñóí, ãûçûì! Áàüûìäàêû ÿíúèð, öçöì, Äÿùðÿì, áàëòàì, éàáàì ãóðáàí! Ùÿââà éåòñèí Àäÿìèíÿ, Ýÿëñèí ýÿëÿí ãàäàí ìÿíÿ. Âàõò éåòèøÿð, ãÿäÿìèíÿ Ýåäÿð íå÷ÿ úàâàí ãóðáàí! Íÿíÿí ãîúàëûá, ãàðûäû... Ýþé÷ÿê ÷àüëàðû âàð èäè! Èíäè áèð ñöìöê-äÿðèäè, Îí÷öí ñÿíÿ áàáàí ãóðáàí! 2002 II. DÜNYA VƏZİFƏ Divara darı misal yeridirəm canımı, Fərq eləməz qocayam, ya cavan yaşındayam. Ilmüdam oda tutub, əridirəm canımı, Bəlkə də milyon ildi vəzifə başındayam. Fikrimi dağıtmağa can dolusu ah verib; Içimdən külək qalxır ələm, qüssə boğanda. Ərizəsiz, filansız əmrimi allah verib, Vəzifəli doğubdu anam məni doğanda. Xoş bir xəbər canına qüvvət verir zəifin Xeyirə yazmaq gərək ən xatalı yuxunu Gecə, gündüz yatmayıb qorumaqdı vəzifəm Günəşin paklığını, Ayın bəyaz ruhunu. Fərman bu, düşüncənin südünü sağmalıyam nə ki baş var kasası ağız-buğuz dolunca, Susuz çöllər görüncə kükrəyib yağmalıyam, Halına yanmalıyam şah palıddan otacan. Kabinetin, stolum... heç dünəndən olmasın; vəzifəm günah sayır xəlvətə çəkilməyi Barmaqlarım tökülsün, telefonum çalmasın nə qədər ki, hər cana telefon çəkilməyib, nə qədər ki, vicdana telefon çəkilməyib. Vəzifəm çətin peşə, həm də şərəfli əmək, Vəzifəm düzəltməkdi, nə əməl var tərsinə. Sinəmlə daxmaları rüzgarlardan gizlətmək, bir az nəşə qatmaqdı suyun dərdli səsinə.
Balama da pay düşən xəzinədən keçərəm. Vəzifəmin uğrunda bacı-macı bilmərəm, Gülnardan, Xuramandan, Nəzimədən keçərəm. Möhtaca öküz kəsib, dəvəmi doğrayaram, nə oğula, nə qıza dəyişmərəm adımı. Vəzifəmə xor baxsa nəvəmi doörayaram, alçaltsa vəzifəmi boğaram arvadımı. Şaham, divanım gülər sözlər üzümə gülsə, Haqq kəlməmi satmaram... yana-yana çəkib dad anam gordan dikəlsə, durub qapıma gəlsə, desə ki, haqq sözü sat – deyərəm, kiri, arvad! Canımı boğazımdan dartıb qoparda bilər Zalım odlar yandırar, basıb keçər su məni. Bəli, Allah cənnətdən qovub çıxarda bilər Çıxarda bilməz amma, vəzifəmdən, O, məni!
Işimi sahmanlayan yaradanın əlidi. Vəzifəsi var əlbət əbədi yoxluğumun – Çünki qərib qəbrim də böyük vəzifəlidi. Seçkim ali seçkidi, taleyimdi öhdəlik, Əhdimdən dönər olsam, vücudumu sarar ox! Vəzifəmə səs verib qoca cəddim, üstəlik
Tanrının qərarıdı, ondan uca qərar yox! Onsuz kim sayar məni, odur iman-pənahım; vəzifəmin quluyam, vəzifəm var, mən varam. Şərləyərəm Günəşi, Yeri, Göyü, Allahı Canı rüşvət verərəm, vəzifəmdən çıxmaram!
Vəzifə pilləsinin neçənci qatındayam? Sərvətim təmiz dəri, mudaram ürək qanı Adam məmləkətində, insan ştatındayam!
Äèëè ãîðóìàñàí éàëàí úöúÿðäÿð. – Ìÿí êè þëÿçèìèø îúàã ãîðóéàì Òàëåäè, éàçûäû, áàõòû – äåéèðñÿí. Äåìÿ êè, íÿéèì âàð, íÿéè ãîðóéàì, Éÿíè âèúäàíûí äà éîõäó äåéèðñÿí? 1986 QÜRBƏT Nə var, qürbətdədi, nə var, qürbətdə - ən gəzməli küçə, bulvar qürbətdə. “İkimiz bir köynəkdə, yaxası dar... ” qürbətdə, ütülü-ütüsüz şalvar qürbətdə. Getdikcə gedilən, sona varmayan, can verib can alan yol var – qürbətdə! Ananın bətnidi, beşikdi qürbət. “Yurdum” – dediyin ev, eşikdi qürbət, Adamla əkizdi, yaşıddı qürbət! Qürbətə düşməsə, cücərməz toxum Qürbət – oyaqlığın, həm də ki, yuxun Qürbət həm varındı, həm də ki, yoxun... Kim günü görürsə qürbətdə görür. Kim ayı görürsə qürbətdə görür. Qürbətdə alışır göyün ulduzu İt əyər hürürsə qürbətdə hürür. Mindiyin köhlənlə çox qürrələnmə – olmur, qardaş, olmur atın vətəni Qürbətdi vətəni havanın, suyun həm də ki, alafın, otun vətəni, həm də ki, torpağın, odun vətəni. Havayı söhbətdi qır qazanı, tük; Qorxarmı fələyin sacından çıxan?! Sənin nəyin var ki – quru sür-sümük, Qürbət yolçusudu içindən çıxan. Vətəndə özünü gəzirsən əbəs kor kimi dolaşıb əl havasında, Sinəndən ayrılan ən doğma nəfəs əsir qərib-qərib çöl havasında! Qürbətdi, qardaşım, qəribin yurdu - yaşa həvəsində, öl havasında... 2010 YUXARI Áèð ñÿñ ìÿíÿ äåéèð; áóðäàäû õåéèð, äåéèð: óúàäàäû äöíéàíûí âàðû, Áèð ñÿñ ìÿí äåéèð éöêñÿë éóõàðû... ñÿíÿ äÿ äåéèðìè?
ÿë àòìà äàøà, äàø àòìà ãóøà, ñûíäûðìà àüàúû, ÿçìÿ îòëàðû, éöêñÿë éóõàðû... ñÿíÿ äÿ äåéèðìè?
òîðïàüà ÿéèë, Âÿòÿíèí ÿí ãóìñàë òîðïàüûíäàí þï, äèç ÷þê áèð ýöìöøö ñó ãûðàüûíäà êþâðÿê ñþéöäëÿðèí éàðïàüûíäàí þï... Ñÿíè ãàëäûðàúàã ñóéóí àõàðû, éöêñÿë éóõàðû – ñÿíÿ äÿ äåéèðìè? Áèð ñÿñ ìÿíè àëàð äàâà-øàâàäàí, ãåéáÿòäÿí ãîïàðûð, êèíäÿí ãîïàðûð, Áèð ñÿñ ìÿíè ÷ÿêèá è÷èìäÿí ãîïàðûð, Î ñÿñ ìÿíè ÷ÿêèá íÿäÿí àéûðûð, Î ñÿñ ìÿíè äàðòûá êèìäÿí ãîïàðûð? Ãàëõûð ýþé öçöíÿ ãÿìèí áóõàðû, Áèð ñÿñ ìÿíÿ äåéèð éöêñÿë éóõàðû... ñÿíÿ äÿ äåéèðìè?
Ôûðëàíàí õÿëáèðìè, ÿëÿê ñÿñèìè? Øåéòàíìû, ôÿëÿêìè, ìÿëÿê ñÿñèìè? Äåéèð: îðäà äóðìà éöêñÿë éóõàðû! Ñÿíÿ äÿ äåéèðìè? 1998 SINIQ Áèðè âàð èìèø, áèðè éîõ èìèø, ãÿäèì çàìàíëàðäà áèð êèøè âàð èìèø. Áó êèøèíèí éåääè îüëó âàðìûø. Áèð ýöí î, îüëàíëàðûíû éàíûíà ÷àüûðûá äåäè êè, ýåäèí ùÿðÿíèç áèð ÷óáóã êÿñèá ýÿòèðèí. Îüëàíëàð òàïøûðûüà ÿìÿë åëÿéèá ùÿðÿñè áèð ÷óáóã êÿñèá ýåðè äþíäö. Êèøè éåääè ÷óáóüó áèð éåðÿ áàüëàéûá áþéöê îüëóíà âåðäè êè, àë áóíó ñûíäûð. Îüëàí ùà ÿëëÿøäè, ùà ÿëëÿøäè ÷óáóãëàðû ñûíäûðà áèëìÿäè. Áó ìèíâàëëà éåääè îüóëóí éåääèñè äÿ þç ýöúöíö ñûíàäû. Ùå÷ áèðè òîïà ÷óáóüó ñûíäûðà áèëìÿäè. Àõûðäà êèøè ÷óáóãëàðû àëäû, áàüëàäûüû èïè à÷äû âÿ áèðúÿ-áèðúÿ éåääè ÷óáóüóí éåääèñèíè äÿ ñûíäûðäû. Áó èøè ýþðöá ãóðòàðàíäàí ñîíðà þâëàäëàðûíà äåäè: “Ýþðöðöñöíöçìö, ñèç òîïà ÷óáóüó ñûíäûðà áèëìÿäèíèç, àììà ìÿí àéðûäûì âÿ áèðúÿ-áèðúÿ ñûíäûðäûì. Èíäè, îüëàíëàðûì, ìÿíèì þìðöìÿ áèð øåé ãàëìàéûá, áóýöí-ñàáàùëûüàì. Áèëèí âÿ àýàù îëóí, ÿýÿð áèð-áèðèíèçäÿí àéðûëñàíûç ñèçè äÿ ñûíäûðàúàãëàð, éîõ ÿýÿð áèð îëñàíûç, ñèçÿ ùå÷ êèìèí ýöúö ÷àòìàç!” Óñòóáúà ñûíûðã, éàâàø ñûíûðûã, Áàðìàãëàð óúóíäà ÷þï òÿê ñûíûðûã. Ñûíûðûã, ñûíûðûã, ãàðäàø, ñûíûðûã, Àéðûúà-àéðûúà, òÿê-òÿê ñûíûðûã. Ãûðûëìø, êþíöëëÿð òóòìóð, áèòèøìèð, Ìÿëùÿì óéóøäóðìóð ñûíûã éåðèíè. Öñòöíäÿí ñÿð÷ÿ äÿ, ñè÷àí äà êå÷ìèð Íèéÿ áåëè ñûíûð Õóäÿôÿðèíèí? Ýþð íåúÿ ïàðàäû öìèäèì, ñÿáðèì, Ñûíûð, ãîëóì ñûíûð, áàðìàüûì ñûíûð. ×àò âåðèð, àé Àëëàù, áàáàìûí ãÿáðè, ×àò âåðèð, àé Àëëàù, òîðïàüûì ñûíûð. ßëèíäÿ áàëòàñû ïèé ýÿçèð éàüû, Áèç úàí ùàðàéûíäà, ùàéäà ãàëìûøûã. Ãàëûí áóç ëàéû òÿê ñûíûð òîðïàüûì Ùÿðÿìèç áèð àéðû ëàéäà ãàëìûøûã. Éàðûð ïÿíúÿðÿíè, àëíûìäà “ýöëöð” Êÿìôöðñÿò ôÿëÿéèí àòäûüû äàøëàð. Ðóùóìóç ÷þï êèìè ñûíûð, òþêöëöð, Ñûíûã ÷þï äàøûéûð êþ÷ÿðè ãóøëàð. Òàëåéèí êÿùÿðè éåðèéÿð äèê-äèê Êÿëëÿ ÿçèêëÿéÿð, ãàðûí àéàãëàð. Ýÿëèí àéàüûíäà áîøãàá êèìèéèê Ãûðûð áåëèìèçè ùàðûí àéàãëàð. Ïàðòëàéûð éöç éåðÿ, äîäàãëàð ñûíûð, Ñûíûðûã ãóðä úóìàí äèëñèç ñöðö òÿê. Ñûíûð, áåøèê òóòàí áóäàãëàð ñûíûð Óøàãëàð òþêöëöð ãóø þë÷öñö òÿê. Ìöÿëëèì àéðûúà, ùÿêèì àéðûúà, Ìöùÿíäèñ àéðûúà, ùàêèì àéðûúà, Ùÿð úûüûð àéðûúà, ùÿð èç àéðûúà, ßðäÿáèë àéðûúà, Òÿáðèç àéðûúà, Ñûíûðûã, ñûíûðûã, ãàðäàø, ñûíûðûã, Åùìàëúà ñûíûðûã, éàâàø ñûíûðûã. Ñûíûã òîðïàã öñòäÿ, ñûíûã ýþé àëòäà Ñûíûã äà úàí îëà, ýåòìÿç óçàüà. Áóðóëàí ãîëóìäàí ãîïàí øàããûëòû Ñÿíèí òöêöíö äÿ òÿðïÿòìèð, ãàüà! Áàðìàãëàð àëòûíäà ÷þï òÿê ñûíûðã Àéðûúà-àéðûúà, òÿê-òÿê ñûíûðûã. Íàìÿðä ÷óõóðóäó ÷àðòëàéàí éåðè Äöøöð àðàñûíà ýöëöìöç ñûíûð. Áàøûíà äàø äöøñöí éîë ÷ÿêÿíëÿðèí Åëëÿðäÿí åëëÿðÿ éîëóìóç ñûíûð. Ùÿð àääûì ÷àò éåðè, ùÿð àääûì ÷àëà Áèçèì áàøûìûçà íÿ ýÿëèð ýþðÿí? Ùàðäà øûüûéàúàã äàéëàð, äàé÷àëàð, Ùàðäà éåèéÿúÿê êþðïÿëÿð ýþðÿí? Áèð îüëàí ãÿëáèíè áèð ãûç ñûíäûðûð, Áèð àíà ãÿëáèìè áèð íàäàí àòà, Áèð éóðäóí áåëèíè Àðàç ñûíäûðûð Àõûð õàíûì êèìè íàç ñàòà-ñàòà. Ñûíûð ãàðà ýþçëÿð, ýèëÿñè äàìûð, Øèøèð àüçûìûçäà , ùàâàëàíûð äèë. Äèëáèëìÿç þíöíäÿ äèëèìèç ñûíûð Èëàí äèëè êèìè ùà÷àëàíûð äèë. Áàðìàãëàð àëòûíäà ÷þï òÿê ñûðíûðûã, Àéðûúà-àéðûúà, òÿê-òÿê ñûíûðûã. Áÿëêÿ öìèä ãàëûá Ãîðãóä àòàéà Áèð òîíãàë ãàëàéà ñûíûã ÷þïëÿðäÿí?.. Ñöðòÿ êöëöìöçäÿí ùÿð õûðäà ÷àòà – Áÿõò àçìû éàðûéûá ìþúöçÿëÿðäÿí? 1988 BEŞ-ALTI GÜN Éåòÿí éåòèá ÷àëäû äöéöí Áèð éîë ñÿí äÿ ýöíàù åéëÿ. Àëëàù, ìÿíè áåø-àëòû ýöí Þç éåðèíäÿ Àëëàù åéëÿ. Ãèñìÿò åéëÿ ýöí áàõòûìà Íóð è÷èíÿ ýèðèì îðäàí. Ãîíóá òàíðûëûã òàõòûíà Ùÿð áèð éàíû ýþðöì îðäàí. Ãîúàëàðû ýþðöì îðäàí, Óøàãëàðû ýþðöì îðäàí, Óúàëàðû ýþðöì îðäàí, Àë÷àãëàðû ýþðöì îðäàí...
Yüklə 4,92 Mb. Dostları ilə paylaş:
|