110
DüĢmən qonĢu kəndi soyub talayır
Aclıqla istəyir o qoysun darda.
Xəlil dəstəsiylə hücuma keçir,
Yabanı ot təki düĢməni biçir.
Deyir kiĢi sözü, o mərd sözünü
Kəndə o qaytarır qoyun, quzunu.
Növbəti tapĢırıq, yeni Ģücaət,
Yenidən təĢəkkür, yeni bir hörmət.
...Partiya iclası, katib söyləyir:
Serjant Zahirov, əziz yoldaĢlar
Bizim sıramızda olmaq istəyir.
Düzdür, əməliylə, Ģücaətiylə
Bizim sıradadır, inanın çoxdan.
Sual verir biri: Söylə ay serjant
DüĢmənə dünən sən nə tələ qurdun?
O iki dzvotu necə susdurdun?!
Serjant cavab verir, utanır yaman,
Sanki yanağından töküləcək qan.
Xəlildən danıĢır silah dostları,
Böyük məhəbbətlə, böyük həvəslə
Əsrin partiyası sıralarına,
O qəbul olunur, tam yekdil səslə.
* * *
Bu gün evdən məktub gəlib,
XoĢ xəbərlə:
Gözün aydın, oğlun oldu
Bu Ģərəfə Ģərbət ilə
111
Camlar doldu.
Arzun yetdi, əziz əsgər
Arzun yetdi.
Uzaqdasan, nə biləsən
Sən atalıq ləzzətini,
Sən övladının dadını?!
Həmid qoymuĢuq adını,
EĢidirsən? Həmid qoymuĢuq adını!
Sevincdən bilməyirdi nə eyləsin,
Serjant Xəlil
Bu xəbəri dostlarına qoy söyləsin,
Serjant Xəlil
Dostu Abbas yaxındaydı,
Tezcə qacdı ona sarı.
Dedi: Abbas, təbrik eylə,
Təbrik eylə məni barı.
Evdə mənə artıq əvəz tapılıbdır,
Ġndi evdən arxayınam,
DüĢünmürəm daha Nisəm
tək qalıbdır.
* * *
Cəmi beĢ gün ötüĢmüĢdü bu xəbərdən,
Həmidiylə görüĢürdü yuxularda
Xəlil hərdən.
Ona sovqat düzəldirdi,
Çubuqdan at düzəldirdi...
Hey öpürdü üz-gözündən,
112
Qəh-qəh çəkib nazlı-duzlu
Hər sözündən.
Xəyalında böyüyürdü Həmid birdən,
Lap çaĢırdı serjant Xəlil
Bax bu sirdən.
Bir səs gəldi, bu Abbasdı,
Dedi: Xəlil, qərargaha çağırırlar
ikimizi.
Məncə yeni bir tapĢırıq
gözlər bizi.
Xəyallardan tez ayıldı serjant Xəlil,
Üz tutdular qərargaha.
Məsul döyüĢ gözləyirdi igidləri,
Arzu dolu, ümid dolu bir sabaha.
KəĢfiyyata getməliydi kiçik dəstə,
Rəhbəri də Xəlil idi.
- Məlum olsa bizə hər Ģey,
Az qurbanla Ģəhər azad olmalıdır,
BaĢçı dedi.
...Süründülər buz üstündə
süründülər,
Ölüm ilə əlbəyaxa ola-ola.
Süründülər buz üstəndü süründülər,
Boylanaraq sağa-sola.
DüĢmən fiĢəng atdı birdən,
Sanki göyə yeni GünəĢ qalxdı
yerdən
Hər bir tərəf iĢıqlandı,
Aman Allah, düĢmən necə
113
fəndigirdi, qudurğandı?!
Dolu kimi yağdı güllə...
Təsvir etmək mümkün deyil,
Nə yazıyla, nə də dillə.
Yaralandı serjant Xəlil,
Özün odda yanmıĢ sandı
Serjant Xəlil.
Qucub onu dostu Abbas,
Dedi: QardaĢ, möhkəm dayan,
Uzaq deyil bizə o yan.
Yetirərəm hissəmizə
səni inan.
Xəlil dedi: Yerə qoyun
Məni dostlar, yerə qoyun.
Bu döyüĢdür, deyil oyun.
Dayanmayın, gedin, gedin
TapĢırığa əməl edin!
Sonra dedi: Dostum Abbas,
Mənim səndən xahiĢim var.
Qələbədən sonra mənim
Ailəmi ara, axtar.
Sən körpəmin üzündən öp,
Basıb onu sən bağrına,
Bir cüt qara gözündən öp.
Burda yetdi ömrü sona
Qəhrəmanın.
YaxĢı deyiblər aqillər,
Öz hökmü var hər saatın,
Hər bir anın.
114
Qədim Ukrayna torpağı
Aldı onu ağuĢuna;
Baxmayıb fəslin yazına,
Payızına, ya qıĢına
Gül bitirdi qəbri üstə.
Əsil dost canını verər,
Təki dostdan onu istə...
* * *
Üçkünc məktub aldı Nisə,
Xəyallara daldı Nisə.
Ġnanmadı bəd xəbərə,
Ölüm yoxdur igidlərə!
Dedi: Yox, yox ola bilməz
Ömrüm, günüm onsuz gülməz.
Necə olar, o görməsin
körpəsini,
EĢitməmiĢ bir kəlməsin,
xoĢ səsini
Tərk eyləsin bu dünyanı?!
Rəvamıdır, rəbbim Allah,
Yerdə qalsın igid qanı?!
Yox, qalmadı qanı yerdə
Xəlillərin!
Ġgidlərin qanı ilə
Tarixlərə həkk olundu,
DəhĢətləri o illərin.
Qalib gəldi haqq-ədalət.
115
Zəfər çaldı haqq-ədalət.
DöyüĢlərə gedənlər də qayıtdılar,
Nisə gözü yolda qaldı
Sevənlər kama çatdılar,
Nisə gözü yolda qaldı.
Kor qayıtdı evə Abbas,
Qırıldı könlündəki saz.
Adlı-sanlı həkim, filan,
Xeyr etmədi dəva-dərman.
Bir gün Abbas dedi: həkim,
Bir nisgildən sızıldayır
YaralanmıĢ sözlərim də.
Nə olaydı bir saatlıq
Nur olaydı gözlərimdə.
Həkim dedi: Qaranlığın
Cıracaqsan torunu sən,
Nədən istərsən, gözünün
Bir saatlıq nurunu sən?!
Abbas dedi: Gözəl insan
Bir nisgil var ürəyimdə.
QardaĢ həsrəti eyləyir,
Min ahu-zar ürəyimdə.
Fələk bağlayıb qolumu,
Görəmmirəm sağ-solumu;
Bir körpə gözlər yolumu,
Mənim naçar ürəyimdə.
Bu istəklə yanaram mən,
Xəlilimi anaram mən!
Gerçəkliyi danaram mən