Vii. Uluslararasi
Yüklə 3,89 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- VII. ULUSLARARASI TÜRK SANATI, TARİHİ ve FOLKLORU KONGRESİ/SANAT ETKİNLİKLERİ
VII. ULUSLARARASI TÜRK SANATI, TARİHİ ve FOLKLORU KONGRESİ/SANAT ETKİNLİKLERİ 363
vermiştir. Oldenburg ise içinde bulunduğu kültüre ait tüketim malzemelerini devasa boyutlarda abartılı olarak ve dikkat çekici bir biçimde büyüterek sanat eseri olarak sergilemiştir. SONUÇ XX. yüzyıla gelindiğinde, batı toplumunda yaşanan teknolojik ilerlemeler ve ekonomik gelişmeler sonuncunda sanatın yeniden yapılanmasıyla sanat eserlerine bakışta da büyük bir farklılık görülmektedir. Kitle iletişim araçlarının da etkisiyle sanat, tüketim nesnesi haline gelmiş ve üretim-tüketim zincirinde bir meta olarak yerini almıştır. Pop sanat, bu şekilde metalaşmaya eleştirel bir açıdan bakmış; bunun yanında günlük tüketim ürünlerini imgeleştiren üretim-tüketim zincirini destekleyen ürünler de ortaya çıkarmıştır. Pop, endüstri toplumunun kapitalist ve teknolojik koşullarından doğmuştur. Amerikan merkezli olduğu için etkisi altına aldığı bütün kültürler ‘Amerikanlaşmıştır’. Pop sanatçılar, yapıtlarında ünlülerden sıradan günlük tüketim eşyalarına, çizgi romanlardan basında yer alan olaylara kadar akla gelebilecek her şeyi rahatlıkla kullanmışlardır. Bunun sonucunda sanat yapıtı ‘biriciklik’ değerinden kurtularak günlük hayatın içinde ve her alanda yer almaya başlamıştır. Sanatsal imge ve üretimde hakikilik ölçütü çökmüş, sanatın toplumsal işlevi değişmiştir. Kitlelerin günümüz yaşamında artarak yer alması ile beraber sanat; üretim, tüketim ve reklam olguları ile iç içe geçmiştir.
Antmen, A. (2008). Sanatçılardan yazılar ve açıklamalarla 20. yy batı sanatında akımlar. İstanbul: Sel. Artun, A. (2013). Çağdaş Sanat ve Kültüralizm, Kimlik ve Estetik. (T. Birkan, N. Örge, E. Gen, Çev.). İstanbul: İletişim. Atakan, N. (2008). Sanatta alternatif arayışlar. (Z. Rona, Çev.). İzmir: Karakalem. Baudrillard, J. (2004). Tüketim toplumu. (H. Deliceçaylı & F. Keskin, Çev.). İstanbul: Ayrıntı. Baudrillard, J. (2011). Sanat komplosu. (E. Gen & I. Ergüden, Çev.). İstanbul: İletişim. Baynes, K. (2008). Toplumda Sanat (Y. Atılgan, Çev.). İstanbul: YKY Benjamin, W. (2004). Pasajlar. İstanbul: YKY. Bocock, R. (1997). Tüketim. Ankara: Dost. Berger, J. (2007). Görme biçimleri. (Y. Salman, Çev.). İstanbul: Metis. Coşgun, M., (2012). Popüler kültür ve tüketim toplumu. Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi, 1(1) Debord G. (1996). Gösteri toplumu ve yorumlar. (A.Emekçi &O.Taşkent, Çev.). İstanbul: Ayrıntı. Farthking, S. (t.y.). Sanatın tüm öyküsü. (G. Aldoğan & F. Candil Çulcu, Çev.). Çin: Hayalperest. Fischer, E. (1990). Sanatın gerekliliği. (C. Çapan, Çev.). Ankara: Verso & İmge. Gönenç, E. Ö. (2002). Kitle kültürü ve kitle iletişimi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi
Leppert, R.(2002). Sanatta anlamın görüntüsü imgelerin toplumsal işlevi. (İ. Türkmen, Çev.). İstanbul: Ayrıntı. Limon, B. (2007). Kültürel değişim sürecinde popüler kültür ve kitch kavramı. İdil, 1(3), 106 115. http://www.idildergisi.com/makale/pdf/1350837756.pdf sayfasından erişilmiştir. Lynton, N. (2004). Modern sanatın öyküsü. (C. Çapan & S. Öziş Çev.). İstanbul: Remzi. O'doherty, B. (2010). Beyaz küpün içinde. (A. Antmen). İstanbul: Sel Yayıncılık
VII. ULUSLARARASI TÜRK SANATI, TARİHİ ve FOLKLORU KONGRESİ/SANAT ETKİNLİKLERİ 364
Özdemir F., Koca B. (2013). Makine olarak Andy Warhol, İDİL, 2(6). Şahiner, R. (2008). Sanatta postmodern kırılmalar ya da modernin yapıbozumu. İstanbul: Yeni İnsan. Tunç, A.Z. (2003). Tüketici toplumun sanatı pop-art ve kaynakları açısından kitle iletişim araçları.
ttp://edergi.atauni.edu.tr/ataunikkefd/article/view/1021003849/1021003676sayfasından erişilmiştir. Türkmenoğlu D. (2007). Toplumsal ve kültürel değişim sürecinde pop sanatı, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2(23). Uzunkaya S. (2010). Rönesans’tan günümüze resim sanatında bedenin değişim süreci. Mustafa Kemal Üniversitesi SBE Yüksek Lisans Tezi, Hatay. Yener A. (2010). Çağdaş sanatta ‘beden’ teması üzerine yaklaşım biçimleri ve görsel çözümlemeler. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Ankara. Yılmaz, M. (2006). Modenzimden postmodernizme sanat. Ankara: Ütopya. Yücel H. (2013). İmgeden yoruma. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
VII. ULUSLARARASI TÜRK SANATI, TARİHİ ve FOLKLORU KONGRESİ/SANAT ETKİNLİKLERİ 365
TÜRK RESİM SANATINDA HAYVAN TEMSİLİ TÜRK RESMİNDE ÖTEKİ OLARAK HAYVAN İMGESİ Ayşegül TÜRK
Tanzimat’la başlayan modernleşme fikri özellikle verilen kurtuluş mücadelesi ile bunun sonucunda ortaya çıkan yeni bir ulus devlet bilinci ve modernleşme idealine dönüşmüştür. . Türk modernleşmesi Cumhuriyet'in ilanı (1923)ile birlikte getirdiği yenilikçi tavır ile sosyal, kültürel, siyasal ve ekonomik alanda bir milat oluşturur. Yüzünü batıya dönen ve buradan beslenen modernleşme rüzgârından Türk sanatı da doğal olarak etkilenmiştir. Bu dönemde Türk sanatında Batılı anlamda resmin kurumlaşması yolunda adımlar atılmış, sanatta daha dinamik ve yenilikçi bir anlayışın arayışları hızla başlamıştır. Cumhuriyet dönemi ile birlikte figüre batılı bir bakış açısıyla yaklaşma ve figüratif anlatımı toplumsal birikimin parçası haline getiren sanatsal arayışlar giderek belirginleşmeye başlar ve günümüze gelene kadar farklı sanatsal dil ve arayışlarda kendini gösterir. Konu, anlam ve yorum sürecinde oldukça farklılık gösteren figüratif yorumlama süreci yalnızca insanın temsiline dayanmaz. Bunun dışında hayvan, doğaüstü yaratıklar gibi farklı figür yorumlarını sanatçılar yapıtlarına kimi zaman kompozisyonun ana öğesi kimi zaman da yardımcı öğesi olarak yapıtlarının içine plastik ve düşünsel olarak koymuşlardır. Figüratif temsil denilince sadece insanın anlaşılmayacağı noktası bir taraftan da doğadaki eşitliği de gündeme getirme çabası olarak yorumlanmalıdır. Hayvan imge olarak çok katmanlı bir yapıya sahiptir. Sembolik anlamlarının yanında sanatçılar için yaratıcılıklarını tetikleyen bir metafora dönüşmüştür çoğu zaman.
Hayvan figürlü kompozisyonları ile öne çıkan Orhan Peker lekeci-anlatımcı karakter taşır. Sanatçının resimlerinde görülen hayvan figürü yorumları günlük hayatın sıradanlığı içinde anıtsal özellikler göstermesi ile de dikkat çekicidir. Bu bildiride Cumhuriyet dönemini Türk resminde figüratif arayışları başlangıç noktası kabul ederek; Cumhuriyet dönemi Türk resminde Orhan Peker resimlerinde sıkça görülen hayvan temsillerinin plastik çözümlemeleri yapılacaktır.
Doç., Gazi Üni., Sanat ve Tas. Fak., Ankara. Yüklə 3,89 Mb. Dostları ilə paylaş:
|