1 Hümayi rş e

460     

H Ü M A Y İ - Ə R Ş

Təbcili-qədər zatı bi-ibtidadadır həp,

Təkmili-mədh zatı bi-intihadə, saqi.

Uğrunda ta əzəldən üftadədir könüllər,

Uğrunda ta əzəldən canlar fədadə, saqi.

Əlbəttə, bir şərəfdir narı-məhəbbətiylə,

Suzan olub tükənsəm, dönsəm rəmadə, saqi.

Sultanı-ənbiyanın ümmül-kitab içində,

Vəqfi-izamı olmuş Mövla sənadə, saqi.

Təşrif için qüdumu arşı-bərrini bir an,

Namusu-əkbər ilə Allaha ricadə, saqi.

Açsun səmmi məftun fəxri Mustafaya,

Gəncineyi-şəfaət ruzi-cəzadə, saqi.

Pərvanəyi-siracı-eşqü həqiqətəm bən,

Yanmaqdayım üfulü gəldikcə yadə, saqi.

Bir bidatul-bətül qüdrət ki, feyzi-təbii,

Olmaz zülalı-vəsli camı-fənadə, saqi.

Şəmsi-Muhammədidən aldıqca tabı-ilham,

Hər misram bədəl bir Banət Suadə, saqi.

Bədri-Muhammədidən həmdən ki, müstənirəm,

Bir şəbi-müsafərətlə ali-abadə, saqi.

Bir cami-nəşə doldur sibtindən cənaba,

Həmxanəyi-Əlidə bəzmi-əladə, saqi. 

 Fəzilətli müfti Kamil əfəndinin övladi 

Əhməd Əmri tərəfindən yazılan 

Meydanı-ibtiladə dərdim ziyadə, saqi,

Şahrahı-etiladə qaldım piyadə, saqi.

Dili-əninində əfqan manəndi-mürgi-nalan,

Bir nəbzə eylə ehsan bən namuradə, saqi.

Qəlbim həmişə qəmgin, çeşmim pür əşkü xuniş,

Keçməkdə ömrü-şirin səhvü xətadə, saqi. 

Könlümdə var məlalim, təqrirə yox məcalim,

Məhv oldu mahü salim cövrü-cəfadə, saqi.

Gəldim bu xakidanə qəm çökdü cismü cana,

Dil başladı fiqanə .... , saqi,

Yox mu qəmə nəhayət göstər rəhi-səlamət,

Eylə bana inayət məhşərdə, saqi.

Qəflətlə keçdi əzman oldum bu halə giryan,

Təxlisə yoxmu imkan mülki-fənadə, saqi.

Bir əbdi ru-siyahım, çoxdur bənim günahım,

Lütfi-Xuda pənahım hər macəradə, saqi.

Əmri, Siracə peyrəv olmaqla buldu pərtöv,

Yazdı misali-Xosrov bir nəzmi-sadə, saqi.

Fazil müfti Xoca Hafiz Kamil əfəndinin fəzilətli oğlu Əhməd Əmri 

əfəndi qeydlərindən iqtibas:

---

H Ü M A Y İ - Ə R Ş

    461

 Seyid Nigari Həzrətlərinin nəleyni-nəbəviyi 

istiqbal münasibətilə söylədiyi qəzələ 

Əbdüləziz Məcdi əfəndinin təxmisi

247

:

Pərtöv salalı eşqimə ənvarı-Muhamməd,

Atəşfigənim, sinədədir narı-Muhamməd,

Oldum olalı aşiqi-didarı-Muhamməd,

Könlümdə gəzər ləli-gühərbarı-Muhamməd.

Ta tahir ola lülüi-əsrarı-Muhamməd,

Gülzarı idər sinəyi Sina gibi gülşən,

Güftarı qılar qəlbi-siyəhparəyi rövşən,

Nəfxindən alır ruhi-nevin, mürdə olan tən.

Səhhət bulur üşşaqı-mərəzdar ləbindən,

Peymaneyi-candır ləbi-gülnarı-Muhamməd.

Miftahı-xəfayası olur Həzrəti-Quran,

Övsafına qüdsiyyət ilə olmada bürhan,

Məhbubu-Xuda olmağı zənn eyləmə asan,

Bir xoş düşün, ey talibi-sərçeşməyi-heyvan,

Gör kim, nə rəvan-bəxşdir əfkarı-Muhamməd.

Hər hüzməsi bin sirr ilə zərtarı-hudadır,

Nuru-siyəhi qibtədihi-şəmsi-səmadır,

Məcnun dilimə silsileyi-ali-əbadır,

Azdır demə gəncineyi-əsrarı-Xudadır,

Sər ta bə-qədəm türreyi-tərrarı-Muhamməd.

Əzdadı əzüb cəm ilə bir məşərə qoymuş,

Üşşaqı yaxub dillərini əxkərə qoymuş,

Qüdrətlə qədər sirrini bir dəftərə qoymuş,

Sərrişteyi-tədbiri-cihanı yerə qoymuş

Sərbəstəi-sər-kakili-sərdarı-Muhamməd.

Sahnı-dilini eylə səfazarı-məhəbbət,

Əsrarı-Muhamməd ilə ol vaqifi-hikmət,

As sineyi-səd-parəyə bir şəmsi-həqiqət,

Baxmaz ruxi-gülzara, deyil talibi-cənnət,

Meyl eyləməz əğyarə taləbkarı-Muhamməd.

Payindən alub buyi könül eşq ilə məstdir,

İrsə yetişir payi dəxi məstinə dəstdir,

Məlbusu-nəbi nəğməzəni-bəzmi-ələstdir,

Həp alidən əladır qamu pəst həme pəstdir,

Nəleyni-sərəfrazı-şərəfdarı-Muhamməd.

247

  Əbdüləziz Məcdi əfəndi (Girit-Hanya) ədəbiyyat müəllimliyi, sonra ticarət vəkilliyi,yenə 

ticarət, Vəqflər Şurası üzvlüyü, daha sonra da Şəriyyə (şəriət), Vəqflər nazirliyi müs-

təşarlığı etmiş, 12-13 ildən bəri də guşənişinliyi seçmiş, hərtərəfli yüksəlmiş bir zatdır. 

Eyni notdan.

---

462     

H Ü M A Y İ - Ə R Ş

Fəxr eylə könül fəxri-cahan hubbu sərapa, 

Farqı-səri-Məcdidə olub şəmsi-mücəlla,

Baş əydi cahan baxtıma, lütf eylədi Mövla,

Başımda qərar eylədi ol sərvi-dilara,

Damənim öpərsə yeridir ərşi-müəlla.

Sirac əfəndinin “Saqinamə”sini təxmis:

Qalan çe səhradə şəbi-yeldadə, saqi,

Düş suqü məzadə peyambərzadə, saqi,

Sicni-hicrana sadə bənim üftadə, saqi,

Meyxaneyi-bəladə zarəm ziyadə, saqi,

Hər kimsədən ziyadə ver bana badə, saqi.

Bilqeysi-mülki-mayə verdi dilim yağmayə,

Sultanı-gavs-payə saldı sərimə sayə,

Asafı-bərxiyayə hüdhüdü-rəhpeymayə,

Həmdəm olub hümayə, pərvaz edüb həvayə,

Sordum səni Səbayə, səmti-Səbadə, saqi.

Bir məclisi-vəfadə, bir cayı-dilgüşadə,

Ba yari-gərm adə olduqca bir aradə,

İrdikcə hər muradə zövqi-tarab fəzadə,

İşrətinə səfadə nuş eylədikcə badə,

Sal aşinanı yadə, meyl etmə yadə, saqi. 

Sufi bu nə təğafül, fərdayə həp təmayül, 

Siyəh nədir təxəyyül cənnət etdi təməssül,

(Ol gisuvanı-sünbül virdi əhdə təzəlzül,

Sufi etmə təəmmül beyhudə bu təxəyyül,)

248

Mişkintər oldu kakül, vəcdə gəldi həp könül, 

Gül gəldi güldü bülbül, açıldı bağda sünbül

Gəl içəlim meyü mül bu xoş həvadə, saqi. 

Meyxorü camü səbu saz və nayı-nəvagu,

Əndəlib vəhdətcu güli-həmraveşbu,

Bərraqı-asiman pu cümlə əşya mu bə mu,

Zülfündən aldı bir bu, durmaz edər təqapu,

Beyhudə doğmaz ahu mülki-xətadə, saqi.

Seyr et kuyi-dildarı, düşün cismi-meyxori,

Tərk eylə namü-arı, güldür bu qəmküsari. 

Ölməzdən əvvəl bari be-eşqi-Şah Nigari,

Ver bana camı-cari ta kim bulam qərari,

Verməm bu ruzigarı beyhudə badə, saqi.

248

  Ol gisuvani-sünbül virdi əhdə təzəlzül,

Rindan etdi təşəkkül səbil oldu meyü-mül.

Mişkintər oldu kakül vəcdə gəldi həp gönül,

Gül gəldi güldü bülbül, açıldı bağda sünbül.

---