113
MÖVZU 7.
MÜLKİYYƏT MÜNASİBƏTLƏRİ VƏ ONUN
TARİXİ TƏKAMÜLÜ
a)
Mülkiyyətin mahiyyəti və tarixi tipləri.
b)
Mülkiyyətin formaları.
c)
Mülkiyyətin obyektləri və subyektləri.
ç) Mülkiyyət və sahibkarlıq fəaliyyəti.
d)
Mülkiyyət münasibətləri və dövlət mülkiyyətinin özəl-
ləşdirilməsi.
a)
İqtisadi həyatda və bütövlükdə cəmiyyət miqya-
sında baş verən ictimai-siyasi, iqtisadi-sosial, mənəvi-əx-
laqi problemləri düzgün dərk etmək, yaşadığımız sistemin
mahiyyətini, məzmununu, vəzifələrini başa düşüb aydın-
laşdırmaq üçün mülkiyyət münasibətlərinin həlledici əhə-
miyyəti vardır.
Sərvət, istehsal vasitələri, torpaq, maddi və mənəvi
nemətlər üzərində hakim, mülkiyyətçi olmağa dair müxtəlif
nəzəri fikirlər hələ neçə min il bundan əvvəl həm Şərq, həm
də Qərb ölkələrində söylənmişdir. Qədim Roma və Yuna-
nıstanda, Hindistan və Çində, Misir və Babilistanda filosof-
lar, hökmdarlar, saray və din xadimləri mülkiyyət anlayı-
şına (kateqoriyasına) tərif verməyə, habelə onun mahiy-
yətinin nədən ibarət olduğunu izah etməyə çalışmışlar.
El arasında, gündəlik həyat gedişi söhbətlərində mül-
kiyyətə adi əmlak, əşya, pul, maddi sərvət kimi baxılır. Bu
cür yanaşma tərzində müəyyən həqiqət olsa da, lakin belə
mövqe mülkiyyət anlayışını son dərəcə sadələşdirmək de-
məkdir.
114
Dərin elmi-nəzəri mənaya malik mülkiyyət kateqo-
riyası-maddi və mənəvi sərvətlərə, nemət və xidmətlərə,
istehsal vasitələrinə və torpağa sahib olmaq, onun mülkiy-
yətçisi sayılmaq, habelə onu mənimsəmək yolunda insan-
lar arasında yaranmış münasibətlər sistemidir. Həmin mü-
nasibətlərin bir tərəfində mülkiyyətçilər, sahibkarlar, iş
adamları, digər qütbündə isə işçilər, icraçılar, müəyyən
konkret tapşırığı yerinə yetirən məmurlar dururlar.
Böyük alman filosofu G.Hegel haqlı olaraq yazmışdı
ki, mülkiyyətə adi bir əşya kimi yox, insanlar arasında
ictimai (sosial) münasibətlərin ifadəçisi kimi baxmaq
lazımdır.
Mülkiyyətə hüquqi, iqtisadi, tarixi, fəlsəfi mövqelər-
dən yanaşıb tərif vermək, onu səciyyələndirmək mümkün-
dür. Məsələn, qədim Roma hüququnda mülkiyyət müqəd-
dəs və toxunulmaz elan olunmuşdu. Lakin fransız iqtisad-
çısı P.Prudon mülkiyyəti oğurluq kimi qiymətləndirmişdir.
Fransada Napoleon dövrünün qanunlarında (kodeksində)
mülkiyyət hər hansı bir şeyə mütləq mənada sahib olmaq
hüququ kimi təsbit edilmişdir.
Çoxcəhətli və mürəkkəb məzmuna malik mülkiyyət
kateqoriyasının mahiyyətini açmaq üçün aşağıdakılara
diqqət yetirmək lazımdır:
Əvvələn, hər hansı bir cəmiyyətdə mövcud olan iqti-
sadi münasibətlərin təzahür forması kimi səciyyələnən
mülkiyyət, o cəmiyyətdəki bütün ictimai münasibətlər sis-
teminin əsası və bünövrəsidir. Çünki, digər münasibətlər
mülkiyyət bazasında müəyyənləşib, tənzimlənirlər. Məhz
mülkiyyət münasibətləri təməlində cəmiyyətdə istehsal,
bölgü, mübadilə, istehlak tipləri formalaşır.
Sonra, tarixi inkişaf prosesinin təbii qanunauyğun
115
nəticəsi olan mülkiyyətin müxtəlif formaları, tipləri zaman
keçdikcə dövrün tələblərinə uyğun deyişir. Həm də bu
dəyişmə və yeniləşmə prosesində həlledici rolu həmişə cə-
miyyətin məhsuldar qüvvələri, yəni istehsal vasitələri, ha-
belə bunları hərəkətə gətirən insanlar oynamışdır.
Sonra, müxtəlif cəmiyyətlərdə ayrı-ayrı qrupların,
təbəqələrin ictimai vəziyyəti, iqtisadi imkanları, onların
mülkiyyətə sahib olmaq, yaxud bu mülkiyyətin istifadəçisi
kimi rollarını, yerini müəyyənləşdirir.
Daha sonra, hər hansı bir cəmiyyət, yaxud iqtisadi
sistemdə müəyyən bir mülkiyyət forması (xüsusi, dövlət,
bələdiyyə, qarışıq) aparıcı rol oynayıb, həlledici sayılsa
da, lakin həmin iqtisadi sistemdə digər mülkiyyət forma-
ları da fəaliyyət göstərir. Bu hal, müxtəlif cəmiyyətlərdə
özünü tarixi bir meyl kimi göstərir.
Nəhayət, mülkiyyətin bir formasının digərinə keç-
məsi, yaxud başqasına çevirməsi (transformasiyası), həm
təkamül (evolyusiya), həm də inqilabi (zorakılıq, revolyu-
siya) yolu ilə gedə bilər.
Mülkiyyətin tarixi tipləri kimi - icma mülkiyyətini,
quldar mülkiyyətini, feodal mülkiyyətini, kapitalist mül-
kiyyətini, ümumi (ictimai, sosialist) mülkiyyətini, dövlət
mülkiyyətini, göstərmək olar.
Tarixdə olmuş və bəziləri məhv olub getmiş bu mül-
kiyyət tiplərinin hər birinin özünəməxsus xüsusiyyətləri,
fərqləndirici cəhətləri ilə yanaşı, eyni zamanda ümumi ox-
şar tərəfləri də mövcud olmuşdur. Cəmiyyət inkişaf edib
dəyişdikcə, mülkiyyət tipləri də yeniləşməyə məruz qal-
mışdır.
b) Mülkiyyətin əsas formaları kimi - dövlət, bələ-
diyyə, xüsusi mülkiyyəti və bunlardan törəmə forma kimi
116
– şəxsi və fərdi mülkiyyəti, əmək kollektivinin, kooperati-
vin, səhmdar cəmiyyətinin, istehlak kooperasiyasının, şir-
kətin, təsərrüfat birliklərinin, ictimai birliklərin, xeyriyyə
fondlarının, dini təşkilatların mülkiyyətini, habelə qarışıq
və intellektual mülkiyyəti göstərmək olar.
Aydındır ki, mülkiyyətin hər bir əsas və törəmə for-
masının yaranma səbəbləri, mənbələri, formalaşması xü-
susiyyətləri, iqtisadi cəhətdən reallaşdırılması, idarə edil-
məsi mexanizmi, prinsipləri, vəzifələri, şübhəsiz müxtəlif
ola bilər. Lakin istər mülkiyyətin əsas, istərsə də törəmə
formalarının mahiyyətini, konkret iqtisadi sistem daxilində
cəmiyyət üzvləri arasındakı iqtisadi münasibətlərdə axtar-
maq lazımdır.
«Azərbaycan Respublikasında mülkiyyət haqqında»
qanununda respublikada mülkiyyətin əsas formaları və
mülkiyyət hüququnun müdafiə olunması məsələləri öz ək-
sini tapmışdır. Həmin qanundan sonra «Müəssisə haqqın-
da», «Səhmdar cəmiyyəti haqqında», «Aqrar islahatların
əsasları haqqında», «Sovxoz və kolxozların islahatı haq-
qında», «Torpaq bazarı haqqında», «Valyuta tənzimi haq-
qında», «Haqsız rəqabət haqqında», «Sahibkarlıq fəaliyyə-
ti haqqında», «Əmtəə birjası haqqında», «Lizinq xidməti
haqqında», «Antiinhisar fəaliyyəti haqqında» və digər qə-
bul olunmuş qanunlar, mülkiyyət münasibətlərini təkmil-
ləşdirilərək, yeni iqtisadi sistemə uyğunlaşdırılması işinə
xidmət etməkdədir.
Mülkiyyətin əsas və törəmə formaları haqqında aşa-
ğıdakıları qeyd etmək olar:
Dövlət mülkiyyəti. Bu mülkiyyətin subyekti, yaxud
sahibi hər hansı bir ölkədə dövlətin özüdür. Dünya təcrü-
bəsində dövlət mülkiyyətinə hərbi müdafiə və strateji ob-
Dostları ilə paylaş: |