140
sıdır. Qeyd etmək zəruridir ki, pul özünün dəyər ölçüsü
vəzifəsini ortada nağd pul, müəyyən məbləğ olmadan da
ideal surətdə, yəni xəyalən də yerinə yetirə bilir. Əmtəə və
xidmətlərin pulda ifadə olunmuş dəyəri onun konkret qiy-
mətidir. Şübhəsiz, müxtəlif obyektiv-subyektiv səbəblərlə
bağlı, bazarda tələb-təklif qanununa uyğun, həmin əmtəə
və xidmətlərin qiymətinin onların dəyərindən fərqli, aşağı-
yuxarı satılması, yaxud qiymətin dəyərdən kənarlaşması
halları mümkündür. Əmtəə-xidmətlərin dəyərinin qiymət
formasında pulla ifadəsi, təkcə keyfiyyət baxımdan deyil,
eyni zamanda kəmiyyətcə də konkret müəyyənlik tələb
edir. Bunun üçün cəmiyyət əvvəllər müxtəlif təyinatlı əm-
təələrin, xidmətlərin, resursların nisbi müqayisəli dəyərlə-
rini etalon (nümunə) kimi qəbul etdiyi qızılla ölçmüşdü.
Deməli, milli pul vahidi müəyyən miqdarda qızıla bərabər
sayılmış və bu dövlət tərəfindən rəsmiləşdirilmişdi.
Lakin 1976-cı ildən başlayaraq, beynəlxalq aləmdə
qızılın 1 unsiyasının (31,1 qram) dövlətlərarası hesablaş-
malarda rəsmi qiyməti və milli valyutaların məzənnəsinin
qızıl ilə bağlılığı ləğv edildikdən sonra vəziyyət dəyişmiş-
dir. Hazırda, milli valyutalar ölkədə əmtəə-xidmətlərin
dəyər ölçüsü kimi kortəbii fəaliyyət göstərir, amma qiymət
miqyası olaraq, dövlət tərəfindən şərti müəyyən edilir.
Pulun texniki vəzifəsi sayılan qiymət miqyası (he-
sablaşma vahidi), ölkə daxilində istehsal olunan məhsulla-
rın və göstərilən xidmətlərin dəyərinin müqayisəli şəkildə
milli valyutada (dollarda, manatda, rublda, avroda, funt
sterlinqdə) ifadəsidir. Əmtəələrə, xidmətlərə, resurslara
pul mövqeyindən yanaşılması, istər satıcılara, istərsə də
alıcılara müqayisələr aparıb, səmərəli və optimal qərarlar
qəbul etməyə imkanlar açır.
141
Pul tədavül (mübadilə) vasitəsidir. Pulun tədavül
vasitəsi vəzifəsi, cəmiyyət miqyasında çox saylı satıcılarla
alıcılar arasında sövdələşmənin baş tutmasını təmin edir,
hər iki tərəfə rahatlıq yaradır və onların vaxtına (vaxt da
kapitaldır) qənaət prinsipini şərtləndirir.
Bütün alqı-satqı proseslərində pul tədavül, yaxud
mübadilə vasitəsi vəzifəsini, özünün dəyər ölçüsü vəzi-
fəsini yerinə yetirərkən ideal yaxud xəyali şəkildə olduğu
kimi deyil, real iştirakı ilə, yəni nağd pulla, çeklə, qiymətli
kağızlarla, səhmlərlə ödəməklə həyata keçirir.
Tədavül prosesində müxtəlif formalarda iştirak edən
pul, konkret alıcının əlindən konkret satıcının əlinə keç-
məli, yaxud onun hesabına köçürülüb ödənilməli və nəti-
cədə satıcı pula, alıcı isə əmtəəyə sahib olmalıdır. Bu pro-
ses - Ə (əmtəə) - P (pul) - Ə (əmtəə) formulu üzrə cəmiy-
yət miqyasında tədavül dairəsində fasiləsiz davam etdiyin-
dən, alıcılarla satıcılar həmişə öz yer və rollarını dəyişə-
rək, sanki vahid bir tamaşanın, yaxud bazar münasibətləri
iqtisadi sisteminin iştirakçılarına çevrilirlər. Çünki pul va-
sitəsilə müxtəlif istehsalçılar özlərinə lazım olan iqtisadi
resursları alır, bunları satanlar isə özlərinin istehsal-xidmət
təyinatlı, habelə şəxsi, ailəvi, ictimai, maddi-mənəvi ehti-
yaclarını təmin edirlər.
Pul yığım (xəzinə) vasitəsidir. Cəmiyyətdə tədricən
əmtəə-pul münasibətlərinin inkişafı prosesi, xüsusilə bazar
münasibətləri iqtisadi sisteminin bərqərar olması mühitin-
də məhsulların pula və pulun məhsullara çevrilməsi gedişi,
pulun yığım rolunu, xəzinə yaratmaq vəzifəsini irəli sürür.
Bu halda pul müəyyən müddətə tədavül dairəsindən çıxa-
rılaraq, dəfinə kimi toplanıb yığım vasitəsinə çevrilir. Xə-
zinə kimi toplanmış pul formasında olan yığım istifadəsiz
142
qaldıqda, inflyasiya nəticəsində onun öz əvvəlki alıcılıq
qabilliyyətini itirməsi, həmin məbləğin dəyərinin azalması
təhlükəsi vardır.
Yığımı şərtləndirən səbəblərdən biri də insanların, fi-
ziki və hüquqi şəxslərin bu yoldan istifadə etməklə, malik
olduqları pulun alıcılıq qabiliyyətini indiki zamandan gə-
ləcəyə köçürmək arzusudur. Bazar münasibətləri şəraitin-
də, obyektiv-subyektiv amillərlə əlaqədar, istehsal və təda-
vül prosesləri zəiflədiyindən, habelə qənaət rejimi ilə bağlı
pul ehtiyatı yarana bilir. Baş verə biləcək müxtəlif gözlə-
nilməz təsadüflərdən qorunmaq üçün də, bazar subyektlə-
rinin müəyyən məbləğdə pul ehtiyatına, yığıma malik ol-
ması, təbii hal kimi qəbul olunmalıdır.
Əvvəllər pul yığım və xəzinə formasında ayrı-ayrı
əllərdə toplanır, istifadəsiz qalır, gələcək üçün saxlanılır,
yaxud borc (kredit) kimi başqalarına təklif olunurdusa,
sonralar bu mühüm işlə müxtəlif ölkələrin geniş banklar
şəbəkəsi məşğul olmağa başladı.
Pul tədiyyə (kredit) vasitəsidir. Tarixən cəmiyyət-
də əmtəə istehsalı artdıqca, göstərilən xidmətlərin dairəsi
genişləndikcə, daxili-xarici iqtisadi əlaqələr sistemi inkişaf
etdikcə, tədricən həmin məhsul-xidmətlərin nağd pulla
deyil, müəyyən şərtlərlə və müddətə kreditə (nisyə, möh-
lətə) satışına zərurət yaranır. Müasir bazar münasibətləri
şəraitində müxtəlif maliyyə qurumları, banklar, kredit təş-
kilatları, fiziki və hüquqi şəxslər, hətta dövlətlər arasında
borc verən (kreditor), habelə borc alan (borclu) problemi
adi, gündəlik bir iqtisadi münasibətdir. Mütəxəssislərin
hesablamalarına görə, hər gün dünyada müxtəlif səviyyə-
lərdə milyardlarla məbləğdə borc-kredit əməliyyatları hə-
yata keçirilir. ABŞ-da belə bir deyimin geniş yayılması da
Dostları ilə paylaş: |