98
I İldırım Bəyazidin hakimiyyəti (1389-1402)
İldırım Bəyazidin (1389-1402)
hakimiyyəti dövründə:
Osmanlı dövlətinin sərhədləri genişləndi.
Albaniya və
Bosniyanın bir hissəsi osmanlıların hakimiyyəti altına düşdü.
Osmanlılar
bütün Bolqarıstanın işğalını başa çatdırdı.
Əmir Teymur Osmanlı
dövləti üzərinə yürüş etdi.
İldırım Bəyazid
Balkanlarda Bizansın sonuncu dayağı olan Konstantinopolu ələ
keçirmək məqsədi ilə hazırlıqlara başladı. Lakin Əmir Teymurun Kiçik Asiyaya yürüşü bu planı
pozdu.
1402-ci il, iyulun 28-də Bəyazidlə Əmir Teymur arasında Ankara döyüşü baş verdi.
Döyüş
osmanlıların məğlubiyyəti ilə nəticələndi. Döyüşdə Bəyazid və onun iki oğlu əsir düşdü.
Əmir Teymur Osmanlıların hakimiyyəti altında olan torpaqları Bəyazidin dörd oğlu arasında
böldü.
Teymur özü də bilmədən Avropanı Osmanlı işğallarından xilas etdi. Bəyazid Teymurun
düşərgəsində olarkən özünü zəhərləyib öldürdü. İldırım Bəyazidin hakimiyyətdən getməsindən
sonra Osmanlı dövləti
xeyli zəiflədi və
hakimiyyət mübarizəsi gücləndi.
QEYD:
Əmir Teymura qarşı mübarizə aparmaları Dehli sultanlığı və Osmanlı
imperiyasının tarixi üçün oxşar cəhət təşkil edir.
II Muradın hakimiyyəti (1421-1451)
II Muradın hakimiyyəti dövründə:
Osmanlı dövlətində hakimiyyət mübarizəsi başa çatdı.
Osmanlı dövlətinin əvvəlki qüdrəti bərpa edildi.
1444-cü ildə Varna döyüşündə çex-macar ordusu məğlub edildi.
1448-ci ildə II Kosova döyüşündə səlibçilərin ordusu məğlub edildi.
II Mehmetin hakimiyyəti (1451-1481)
XV əsrdə
Bizans imperiyasının ərazisinə yalnız
«Qızıl körpü» adlandırılan
Konstantinopolun ətrafıındakı torpaqlar daxil idi. II Mehmet hakimiyyətə gələn kimi
Konstantinopolu tutmaq üçün
şəhəri qurudan və
Mərmərə dənizindən mühasirəyə aldı.
Oslamlıların divarların altından
lağım atıb şəhərə girmək çəhdi uğursuz oldu.
Osmanlılar yeni
çıxış yolu kimi
gəmiləri
piy sürtülmüş taxtaların üzəri ilə sürüyərək
Qızıl Buynuz limanına
çıxardılar.
1453-cü il mayın 29-da Konstantinopol Osmanlılar tərəfindən
fəth edildi. Bu
münasibətlə
II Mehmetə
«
Fateh
»
təxəllsü verildi. Konstantinopolun osmanlılar tərəfindən
tutması
nəticəsində:
Bizans məğlub oldu və Bizans imperiyasının varlığına son qoyuldu.
Konstantinopol şəhəri İstanbul adlanaraq Osmanlı dövlətinin paytaxtına
çevrildi.
Osmanlıların Konstantinopola yürüşü və Sultan Fateh II Mehmetin şəhərə daxil olması
Osmanlı dövlətinin paytaxtları
Bursa (1329)
Ədirnə (1361)
Konstantinopol (1453)
Söyüdlü (1302)
İldırım Bəyazid
II Murad
II Mehmet
99
I Süleyman Qanuninin hakimiyyəti (1520-1566)
Sultan Süleyman Qanuninin hakimiyyət dövründə:
Səfəvi dövləti ilə Osmanlı arasında qanlı müharibələr başladı.
1514-cü ildə Çaldıran düzündə osmanlı qoşunları Səfəviləri məğlub etdilər.
Misir Osmanlı dövlətinə tabe edildi və Osmanlı gəmilərinin Qırmızı dənizə yolu
açıldı.
1521-1526-cı illərdə osmanlılar
Belqradı,
Cənubi və Mərkəzi Macarıstanı
tutdu.
Osmanlılar Bağdadı tutaraq Mesopotamiya üzərində nəzarəti ələ keçirdilər və İran
körfəzinə çıxdılar.
Osamanlı imperatorluğunun idarəetmə sistemi. Ordu
Osmanlı imperiyasının idarəetmə sisteminə əsasən:
Sultan – ölkədə qeyri-məhdud hakimiyyətə malik birinci şəxs idi.
Bütün
hakimiyyət onun əlində cəmləşmişdi. Osmanlı tarixində ilk dəfə sultan
tutulunu I Murad qəbul etmişdi.
Baş vəzir - sultandan sonra dövlətdə ikinci şəxs idi. Baş vəzir dövlətin
möhürünü saxlayır, siyasi işlərə rəhbərlik edirdi. Vəzirlər, bəylərbəyilər və
sancaqbəyilər ona tabe idi.
Divan - sultanın yanında
Ali Məsləhət Şurası rolunu oynayan dövlət orqanı
idi.
Dəftərdar - maliyyə işlərinə rəhbərlik edirdi.
Paşa – birbaşa sultan tərəfindən təyin edilir və paşalığı idarə edirdi.
Bəylərbəyi – bəylərbəyilikdə hərbi və inzibati hakimiyyətə malik şəxs idi.
Sancaqbəyi - sancaqlığı idarə edirdi. O, həm də qoşun başçısı idi.
Osmanlı dövləti inzibati cəhətdən
sancaqlara və
paşalıqlara bölünürdü.
Osmanlı dövlətini ilk dəfə
Orxan Qazi inzibati cəhətdən
paşalıqlara və
sancaqlıqlara bölmüşdü.
Osamanlı imperatorluğunun hərbi
qüvvəsini akınçı və
yeniçərilər təşkil edirdi.
Akınçı (
atlı –
süvari feodal qoşunu) Osamanlı imperatorluğunda ordunun əsas hissəsini təşkil edirdi.
Yeniçəri (
yeni qoşun deməkdir) - qeyri müsəlmanlardan təşkil edilmiş, dövlət xəzinəsi hesabına saxlanılan
nizami
piyada qoşun dəstələri idi. Yeniçəri qoşun növü
Orxan Qazinin hərbi islahatları zamanı
formalaşdırılmışdı. Muzdlu qoşunlara xidmət əvəzində əvvəllər maaş verilsə də, sonralar
timar adlandırılan
torpaqlar paylanıldı.
Timar - muzdlu qoşuna məvacib əvəzinə paylanan şərti torpaq sahibliyi idi.
Osmanlı dövlətində vergi verən bütün əhali
reaya adlanırdı.
Yüksəlmə dövrü sultanları
III Murad (1575-1595)
II Səlim (1566-1575)
I Səlim (1512-1520)
II Bəyazid (1481-1512)
I Mehmet (1451-1481)
I Süleyman (1520-1566)
I Mehmet (1411-1421)
II Murad (1421-1451)
I Bəyazid (1389 -1402)
I Murad (1359-1389)
Quruluş dövrü sultanları
Osman Qazi (1299-1326)
Orxan Qazi (1326-1359)
I Süleyman
Osmanlı imperatorluğunun
idarəetmə sistemi
Divan
Sultan
Baş vəzir
Dəftərdar