A.A.Yuldaşev başqırd dilinin fellərinə həsr etdiyi əsər
d ə1 müasir başqırd dilində 200-ə qədər fel kökünün təkhecalı
olduğunu qeyd edərək, həmin fel köklərinin əsas hissəsinin
qapalı, yalnız cüzi hissəsinin açıq hecalı olduğunu göstərir:
CVC formalı kök fellər:
hat- “satmaq”,
yıy- “yığmaq”,
bıs-
“kəsmək”,
bül- “bölmək”,
höy- “sevmək”,
hau- “sağmaq” ,
töş- “yıxılmaq” . M üəllif göstərir ki, VC tipi başqırd dilində
azdır: ör-“hürmək, əsmək”,
ot- “udmaq”,
im- “əmmək”,
or-
“vurmaq”,
iç- “əsmək”,
es- “içm ək”. CVCC tipli fellər:
tart-
“çəkmək”,
yırt- “deşmək”,
kayt- “geri dönmək”, VCC tipli
fellər:
art- “artmaq”,
əyt- “demək”. Türkoloq, düzgün olaraq,
qeyd edir ki, başqırd dilində olan bütün təkhecalı fellərə ilkin
köklər kimi baxmaq olmaz, məsələn,
kayt- “qayıtmaq”,
əyt-
“demək”,
yırt- “yırtmaq”,
hin- “sınmaq” və sair bu tipli kök
lər tarixən düzəltmədir2.
Qıpçaq qrupu türk dillərinin kök sözlərini
Azərbaycan
və ya ümumiyyətlə, oğuz qrupu türk dilləri ilə müqayisə et
dikdə fonetik fərqlər aydın müşahidə olunur:
Baba MƏHƏRRƏMLİ. Qıpçaq qrupu türk dillərinin kök morfenüərində
____________________
fononıorfoioji, fonosemantik dəyişmələr
__________
Azərbaycan
qaraqalnaa
d~t
daş-
taş > *taş
Azərbaycan
tatar
o~u
don
tun > *
ton
toy
tuy> *toy
ot
ut> *ot
Azərbaycan
qırğız
x ~ q
ax-
aq-> *ak
'Юлдашев А.А. Система словообразования и спряжение глагола в
башкирском языке. Издательство АН СССР, М., 1958, с. 195.
2 Yenə orada s.,21-24.
Q ıpçaq qrupu türk dillərinin leksikası, səhifə 178
AMEA İ.Nəsimi adma Dilçilik İnstitutu türk dilləri şöbəsi
Türk dillərinin tarixi-müqayisəli teksikologiyası məsələləri, III cild, Bakı,2012
ş~s
aş
as> *as
daş
tas> *taş
türk
qırğız
y~ ç
yıl
çıl> *yıl
türk
basaırd
o~u
ok
uk
oy
uy
o
ul
Azərbaycan dilində söz köklərində anlautda
h və
v səs
lərinin protetik səs olması qırğız dili ilə müqayisədə ortaya
çıxır: Azərbaycan
hər — qırğız
ar, Azərbaycan
vur — qırğız
ur.
Türkologiyada hələ də mənşəyi dəqiq müəyyənləşdiril
məyən kök morfemlərdə ilkin uzanma hadisəsi, az da olsa,
çağdaş qıpçaq qrupu türk dillərində (əsasən qırğız dilində)
müşahidə olunur. Sonrakı (ikinci) uzanma hadisəsi də qırğız
dilində mövcuddur:
too “dağ”>
*tağ, saa- “sağmaq”>sağ,
tuu- “doğmaq”>
toğ-. Həmin uzanma hadisəsi faktlardan da
göründüyü kimi, reduksiya (səs düşümü) hadisəsi ilə bağlıdır.
N.K. Dmitriyev “Qumuq dilinin qrammatikası” (1940)
əsərində qədim türk yazılı abidələrinə əsaslanaraq karlaşmanı
birinci qəbul edən dilçilərə etiraz edərək göstərir ki, həmin
fakt həlledici deyil. O, qumuq dilinin materiallarına əsaslana
raq cingiltiləşməni ilkin hesab edir1. Çünki çağdaş qumuq di
lində oğuz qrupu türk dillərindən fərqli olaraq cingiltiləşmə
daha güclüdür. Məsələn, Azərbaycan, türk
kişi - qumuq
qış i.
1 Дмитриев H.K. Грамматика кумыкского языка. М-Л, 1940 , с.14-15
Qıpçaq qrupu türk dillərinin leksikası, səhifə 179