“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr: hekayələr.”.
Ə
dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
–
www.kitabxana.net
–
Milli Virtual Kitabxana
43
Hamı başını yelləyib, öz payından ona bir tikə kəsib, bizim səfeh də utandığından
qıpqırmızı qızarıb:
- Qardaşlar, mən axı bunu bilərəkdən eləməmişəm! Özünüz yeyin. Əsgərlər onun
kürəyinə vurub deyirlər:
- Sən nə mehriban oğlan imişsən!
Səhər tezdən də oyanıb, bütün əsgərlərin çəkmələrini təmizləyib. Hamı onu tərifləməyə
başlayıb. Yaşlı əsgərlər isə bizdən soruşdular ki:
- Sizin bu uşaq səfehdi-nədi.
Biz də dedik ki:
- Səfeh deyil, nəsə uşaqlıqdan belədi.
Beləcə, Panka səfeh olduğuna baxmayaraq, bütün müharibəni hamıdan arxada səngər
qazaraq, zir-zibil basdıraraq keçirdi və müharibə bitən kimi, köçəri tatarların yanına ilxıçı
işinə düzəldi.
O, tatarların yanına Penzadan getmişdi, uzun illər at otara-otara, Xan Canqar adlı varlı bir
adamın ağalıq elədiyi Rın-Peskov səhrası tərəflərdə avaralandı. Xan Canqar o vaxt Sur
tərəfə at satmağa gəlirdi, buralarda özünü təmkinli və üzüyola aparsa da, öz mülkündə
istədiyini eləyir, kimi istəyir, cəzalandırır, kimi istəyir, əfv eləyirdi.
Vəhşi səhrada belələrinə nəzarət eləməyə imkan olmadığı üçün, bu adamın da
özbaşınalığının həddi-hüdudu yox idi. amma özbaşınalıq eləyən təkcə o deyildi. Başqa
xırda-xırda ağalar da tapılırdı ki, bunlardan biri də Həbibulla adlı oğru idi. Bu adam Xan
Canqarın xeyli atını oğurladı. Uzun müddət onu tuta bilmədilər. Nəhayət bir dəfə
aralarında savaş başladı, Həbibullanı yaraladılar və tutdular. Bu o vaxt idi ki, Xan Canqar
Penzaya tələsirdi, o heç cür ləngiyə bilməzdi, odu ki, burada qalıb, Həbibullanı
mühakimə eləmək, ona cəzalandırıb, həndəvərdəki başqa oğruların canına qorxu salmağa
vaxtı yox idi.
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr: hekayələr.”.
Ə
dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
–
www.kitabxana.net
–
Milli Virtual Kitabxana
44
Penzaya gecikməmək, yarmarkada da oğru Həbibulla ilə birlikdə rus hökumətinin gözünə
görünməmək üçün, Xan Canqar Pankanı bir atla və yaralı, qandallı Həbibulla ilə birlikdə
bir bulağın yanında buraxdı. Onlara bir az yarma, bir cürdək su verib, Pankaya bərk-bərk
tapşırdı:
- Bu adamı göz bəbəyin kimi qoru! Başa düşdün?!
Panka deyir:
- Burda başa düşməməli nə var ki. Necə dediniz, elə də eləyərəm.
Xan Canqar başının dəstəsi ilə getdi, Panka isə Həbibulla ilə danışmağa başladı:
- Gör sənin oğurluğun səni hara gətirib, çıxartdı! Bu boyda adamsan, amma bu gücünü
xeyirə yox, şərə xərcləyirsən. Sən niyə dəyişmək istəmirsən axı.
Həbibulla isə ona deyir:
- Əgər bu vaxta qədər dəyişməmişəmsə, ta bundan sonra mənası yoxdu.
- Necə yəni, mənası yoxdu! Elə məsələ də bundadı ki, əgər insan ürəkdən istəsə, qalan
hər şey öz-özünə düzələcək...Axı bütün insanlarda olan ürəkdən səndə də var: pis işlərin
başını burax, başla insanlara kömək eləməyə,
qalanı da düzələcək
Həbibulla köksünü ötürür.
- Yox, -- deyir, -- bu barədə daha heç düşünməyin də yeri yoxdu!
- Niyə axı yeri yoxdu?
- Ona görə ki, məni artıq ölümə məhkum eləyiblər.
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr: hekayələr.”.
Ə
dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
–
www.kitabxana.net
–
Milli Virtual Kitabxana
45
- Bax, indi mən səni buraxacam.
Həbibulla qulaqlarına inanmır, Panka isə mehribanlıqla gülümsəyərək, deyir:
- Zarafat eləmirəm, düzünü deyirəm. Xan mənə dedi ki, səni göz bəbəyim kimi qoruyum,
göz bəbəyini qorumaq daha necə olur ki? Gərək, ürəyini kimdənsə əsirgəməyəsən, qoy
ürəyin başqasının yerinə əzab çəksin – indi mənə elə bu lazımdır, çünki mən başqalarının
əzablarına dözə bilmirəm. Sənin əl-ayağını açıb, ata mindirəcəm, get, özünü xilas elə,
bundan sonra sən şərə qulluq eləsən, məni yox, Tanrını aldatmış olacaqsan.
Sonra oturub, Həbibullanın qandallarını sındırdı, atın belinə otuzdurub, dedi:
- Get, tanrı səni qorusun.
Özü isə oturub, Xan Canqarın qayıtmasını gözlədi, o gözlədiyi müddətdə bulaq qurudu,
cürdəkdəki su isə dibinə endi.
Bu vaxt Xan Canqar başının dəstəsi lə gəldi.
Xan o yan-bu yana baxıb, soruşdu:
- Bəs Həbibulla hanı?
Panka deyir:
- Mən onu buraxdım.
- Necə yəni buraxdın? Sən nə danışırsan?
- Deyirəm ki, sən mənə necə demişdinsə, elə də elədim. Sən mənə dedin ki, onu göz
bəbəyim kimi qoruyum. Mənsə göz bəbəyimi də, ruhumu da belə qoruyuram:
Dostları ilə paylaş: |