Beynəlxalq hüquqda insanlıq əleyhinə cinayətlər
149
Ərazisi işğal olunmuş mülki əhalinin zorakılığa məruz
qalması (döymə, işgəncələr vermə və s. ) insan ləyaqətinə
və insan həyatına qəsd etdiyi üçün daim diqqət mərkəzin-
də olmuşdur. Adətən, əhalinin kütləvi şəkildə “döymə” kimi
zora kılıq hərəkətləri ilə üzləşməsi, bədənində müəyyən sıy-
rıq və çapıq izlərinin əmələ gəlməsinə, göyərməsinə, qançır
olmasına və s. kimi hallara gətirib çıxarır.
Cinayətin həyata keçirilməsi hər hansı qrup tərəfindən
planlaşdırılsa belə, həmin qrupun üzvlərinin hər biri fərdi
qaydada məsuliyyət daşıyacaqlar. Bu qrupun və ya bəziləri-
nin sonrakı əməlləri (icra etdikləri əmrlər) xü susi cinayətlərə
və zərərli nəticələrə gətirib çıxarır. Bu məsuliyyət, təqsirlən-
dirilən şəxs lərin cinayəti inkar etsələr belə, onların qəbul et-
dikləri səhv qərara və onun nəti cəsinə bəraət qazandırmağına
heç bir əsas vermir. Qərar qəbuletmə prosesinə cəlb edilmiş
şəxs nə qədər bu qərarı inkar etsə və bunun qarşısını almağa
və ya özünü bu prosesdən təcrid etməyə çalışsa belə, bir o
qədər bu şəxsin cinayət məsuliyyəti məsələləri aktuallaşacaq.
İşgəncələrin bir növü olan döyməni çox yüngül bir for-
ma kimi qəbul etmək olar. İşgəncə xarakteri daşıyan döymə-
də bədənə ağrı yetirən zorakı hərəkətlər mütəmadi surətdə
törədilir, habelə hərəkətlər zərərçəkmişə kəskin ağrı yetirir,
ona fiziki əzab və ya psixi iztirablar verir. Burada mütəmadi
döymə üç dəfə və ya daha artıq döyməni nəzərdə tutur.
Zərərçəkmişin əl-ayağının bağlanması, qidalanmadan
məhrum edil məsi, uzun müddət soyuq yerdə saxlanması
və s. bu kimi hərəkətlər işgəncə xarakteri daşıyan zorakı
hərəkətlərə aid edilir. İşgəncə zərərçəkmişə əzab verməklə
yanaşı, həm də yüngül zərər yetirə bilər. Psixi iztirabvermə,
mütəmadi döymə və ya sair zorakı hərəkətlər işgəncə nəti-
cə sində yaranır.
Beynəlxalq hüquqda insanlıq əleyhinə cinayətlər
150
Beynəlxalq hüququn ümümtanınmış prinsiplərinə görə,
mülki əhali toxunul maz lığa və hər hansı ayrı-seçkilik qoyul-
ma dan onlarla humanist rəftar edilməsi hü qu quna malikdir.
Bununla əlaqədar olaraq, müharibə zamanı işğal olunmuş
ərazinin mülki əhalisinə qarşı istər düşmən tərəfindən, istər-
sə də öz dövləti tərəfindən həyat və sağlamlığa zərər vurma,
fiziki və ya psixi vəziyyət zəminində zorakılıq etmə, xüsusilə
adamöldürmə, hər cür işgəncələr, fiziki cəzalar, şikəst etmə,
insan ləyaqətini təhqir etmə, fahişəliyə məcburetmə və ya hər
hansı formada ədəbsizlik et mə, girov götürmə, kollektiv şə-
kildə cəzalandırma, göstərilən hərəkətlərdən hər han sı birini
etməməklə hədələmə qadağan olunmuş əməllərdir və konkret
olaraq cinayət hesab olunur
1
. Bununla yanaşı, hətta mühari-
bə zamanı işğal olun muş ərazilərdə mülki şəxslər beynəlxalq
hüquq normalarına uyğun olaraq istə nilən şəraitdə şəxsiyyət-
lərinə, şərəf və ləyaqətlərinə, dini baxış və ayin lə rinə, vərdiş
və adətlərinə hörmət edilməsi hüququna malikdirlər. Onlara
qarşı zora kılıq hərəkətləri və ya hədələr tətbiq olunmamalı-
dır, mülki əhali, habelə ayrı-ayrı mülki şəxslər hücum obyekti
ola bilməzlər. Lakin buna baxmayaraq, bir istisnaya yol ve-
rilir. Belə ki, işğalçılar mülki şəxsləri işğalçı ordunun ehti-
yaclarının ödənilməsi, yaxud əhalinin təchizatı, onlara xid-
mət göstərilməsi ilə əlaqədar olaraq məcburi işlərə cəlb edilə
bilərlər (hərbi və yardımçı qüvvələrdə iştirak etməyə məcbur
etməmək şərtilə). Eyni zamanda, mülki şəxslərin saxlanıl-
ması üçün həbs düşərgələrinin yaradılması və orada işgəncə
verməklə, güllələməklə, aclıqdan öldürməklə hədələmə təsiri
altında məcburi əmək rejimini tətbiq etmək qadağan olunur.
1
Byron Ch. War Crimes and Crimes against Humanity in the Rome Statute
of the
İnternational Criminal Court. Manchester, Manchester Univ. Press,
2009
Beynəlxalq hüquqda insanlıq əleyhinə cinayətlər
151
Xüsusilə vurğulanmalıdır ki, işgəncə həm insanlıq
əleyhinə cinayətdir, həm də müharibə cinayətidir. Bunları
fərqləndirən xüsusiyyət hər birinin malik olduğu tərkib ele-
mentləridir. İnsanlıq əleyhinə cinayətlərin tərkibini yaradan
işgəncə, müharibə cinayətinin tərkibini yaradan işgəncədən
aşağıdakı xüsusiyyətlərinə görə fərqlənir
1
:
• işgəncə istər dinc şəraitdə, istərsə də münaqişə şəra-
itində mülki əhaliyə qarşı yönəlməlidir;
• işgəncə genişmiqyaslı və sistematik hücumun tərkib
hissəsi kimi mülki əhaliyə qarşı yönəlməlidir;
• işgəncə dövlət hərəkəti və ya siyasəti nəticəsində
baş verməlidir;
• işgəncə cinayətinin icraçısı əvvəlcədən törədəcəyi
əməlin genişmiqyaslı və sistematik hücumun tərkib
hissəsi olduğunu dərk etməli, bilməli və hətta bunu
arzu etməlidir
Regional səviyyədə bu cür işgəncələrin qarşısının
alınması məqsədilə ATƏT-in (Təşkilat 1995-ci il yanvarın
1-dək Avropada Təhlükəsizlik və Əməkdaşlıq Müşavirəsi
(ATƏM) adlanmışdır) 1989-cu il Vyana sənədinin 23. 2-23.
6-cı paraqraflarında iştirakçı dövlətlərin üzərinə həbsdə olan
və tutulmuş şəxslərin insana xas olan ləyaqətinə hörmətin
və onlarla humanist rəftarın təmin olunması, BMT tərəfin-
dən qəbul edilmiş Məhbuslarla rəftarın minimum standart
qaydalarına riayət edilməsi, işgəncələrin, digər qəddar, qey-
ri-insani yaxud ləyaqəti alçaldan rəftar və cəza növlərinin
qadağan olunması, bu cür təcrübənin qarşısını almaq üçün
səmərəli qanunvericilik, inzibati, məhkəmə və digər tədbir-
lər görülməsi işgəncələrin qadağan olunmasına həsr olunmuş
Konvensiyalara qoşulmamış dövlətlərin onlara qoşulması,
1
en. wikipedia. org/wiki/Torture
Dostları ilə paylaş: |