dan, m ü a lic ə n in x e y rin d ən , ib a d ə tin sav ab m d an m ə h ru m olar. Ə g ə r b u
d e y ilə n lə rin heç biri d e y ilsə, o n d a g ö rü n ü r ki, şiri bu fık rə salan s ə l t ə -
n ə t d ü şk ü n lü y ü v ə şah lıq sə rm əstliy id ir. Ş ah ların sə rm ə stlik ə l a m ə t l ə -
rin d ə n biri b u d u r ki, x a in lə r o n larm g ö z ü n ə sadiq a d a m la r s im a s ın d a ,
sadiq a d a m la r isə x a in lə r q iy a fə sin d ə g ö rü n ə rlə r. E lə b u n a g ö rə d ir k i,
a lim lə r dey ib lər: “D ə ry a n ın d ib in d ə n ə h ə n g lə oy n am aq , q u y ru ğ u b a -
sılm ış ilan m d o d ağ ım sorm aq q o rx u lu d u r, lak in şah larla y a x ın lıq e t -
m ə k o n d an d a q o rx u lu d u r...” B ə lk ə , m ə n d ə o lan isted ad o n u n q ə z ə b i -
n ə sə b ə b olm uşdur. Ç ünki y ax şı atı g ü cü n ə v ə q açışm a g ö rə c ilo v la y ıb
m in ə rlə r. B ar v e rə n a ğ acm b u d ağ ın ı m e y v ə sin ə g ö rə sın d ırarlar; ta v u s
isə g ö z ə lliy in ə g ö rə h ə m işə tü k ü yoluq, q an ad ı q ın q olur.
Biliyim başımın bəlası oldu,
Tavusun quyruğu, qanadı kimi.
Ceyranı m əhv etdi göbokdəki müşk,
Natiqlik kəsdirdi mənim dilimi...
H ü n ə r sah ib ləri h ə m işə isted ad ı o lm a y a n p ax ıl a d a m la r tə rə fm d ə n
m ohv e d ilə r, alçaq v ə rə z il ad am ların n ifrə t v ə q ə z ə b in ə sə b ə b olarlar.
İsted ad sız, paxıl, alçaq v ə rə z il ad am lar isted ad lı v ə a lic ə n a b a d a m -
lardan ço x o ld u q ların a g ö rə h ə m iş ə qalib g ə lə rlə r. X ə s is s ə x a v ə tlin i
g ö rd ü k d ə, cahil a lim lə b ir m ə c lis ə d ü şd ü k d ə, axm aq ağ ıllı ilə s ö h b ə t
e td ik d ə ü rə k lə ri sıx ılıb qanları qaralar. İsted ad sız a d a m la r h ü n ə r
sah ib lərin i p islə m ə k d ə o q ə d ə r ifrata v a ra rla r ki, o n ların h ə tta otu ru ş
vo d u ru şların ı b elə g ü n ah p älta rın a g e y in d irər, o n a x ə y a n ə t v ə c in a y ə t
b ə z ə y i vurarlar. B e lə lik lə , s ə a d ə t vo x o şb ə x tlik hesab e d ilə n h ü n ə r v ə
istedadı ə d a v ə t v ə b ə d b ə x tliy o ç e v ir ə r lo r ...
Söyləyirlor, hor yerdə monim çoxdur günahım,
Vallah hünərdən başqa mənim yoxdur günahım.
O b ə d x a h bu fık rə d ü şü b sə v ə fə lə k d ə bu işdə o n a y a r olacaqsa,
onun qarşısını alm aq, qızm ış şiri z ə n c irlə m ə k , g ü rzə ilanı tutm aq, u z a q -
g ö rə n ağ ılh adam ları aldadıb x a m salm aq, ax m aq və sad ə lö v h a d a m la -
rı ayıq, ig id v ə c ə su r adam ları - q orxaq, q o rx a q v ə a ğ c iy ə r a d a m la n -
cəsu r, d ö v lətli adam ları - yoxsul v ə y oxsulları dövlətli e tm ə k d ə n d ah a
çətindir.
D im n ə dedi: - Ş irin bu q ə ra rın ın sə b ə b i sən in say d ıq ların , g u y a,
d ü şm ə n lə rin tə h rik e tm ə si, şahlıq sə rsə m liy i v ə sairə deyildir. S a d ə c ə
olaraq o güclü, m ü stəb id , q ə d d a r, h iy lə g ə r v ə xaindir. B elə ad am larla
dostluğun ə w ə l i h ə y a t kim i şirin , sonu isə ö lü m kim i acı olar.
Ş ətrəb a dedi: - D oğrudur, m ə n im d ə ü rə y im ə dam ıb ki, ə c ə l ç ə k ib
m əni buraya g ətirm işd ir. Y o x sa m ə n hara, şirlə d o stlu q hara?! O ə t y e -
yir, m ə n ot. M ən onun x ö rə y iy ə m , o m ə n im qən im im . G örünür, ta le -
yim belə im iş... M ə n i g ird ab a salan h ə rislik , cah v ə calal, şan v ə şö v -
kət üm idi olm uşdur. İndi isə o n d an xilas olm aq m üm k ü n deyildir. B al
arısı n ey lü fə r g ü lü n ü n rən g in i görüb, iyini d uycaq o saat onun ü stü n ə
qonub şirəsin i so rm ağ a v ə ə trin d ə n zövq a lm a ğ a b aşlar. O nun başı bu
işə o q ə d ə r q arışır ki, v ax tın d a u çub g e tm ə y i belə unu d u r. N e y lu fə r
yavaş-yavaş öz y arp aq larm ı y u m u r v ə bal arısı onun iç ə risin d ə qalıb
rnəhv olur. Ö z q ism ə tilə razılaşm ay ıb d ah a artıq şey tə lə b etm ə k fık -
rinə d ü şən adam , g ö zəl, ç ə m ə n lik lə rd ə rə n g a rə n g ç iç ə k lə rin ətri vo
yaşıl y arp aq lı ağ aclarm m e y v ə lə rin ə qane olm ayıb, fılin q u lağ ın a g irə n
və onun qu lağ ın ın b ir h ə rə k ə tilə m ə h v e d ilə n m ilç ə y ə b ə n z ə r. Q ə d r v ə
qiym ət b ilm ə y ə n a d am a x id m ə t edib n ə s ih ə t v e rm ə k - şo ran lıq d a to -
xum ə k m ə k , ölü ilə m ə şv o rə t e tm ə k , a n a d a n g ə lm ə k arın q u lağ ın a h ik -
m ət d ə rsi oxum aq, axan suyun ü z ə rin ə sirr yazm aq, h am am d a ç o k il-
miş şə k illə rlə eşqbazlıq etm ə k kim i bir şeydir.
D im n ə dedi: - B u s ö z lə rd ə n ə l çək , b aşın ın çarəsin i qıl.
Ş ə trə b a d ed i:M ən n ə ed ə b ilə rə m ? M ə n o n u b ilirəm ki, şir m ən im
haqqım da y axşılıqdan başqa b ir şey d ü şü n m əz, lakin o n a yaxın olan
adam lar m ən i h ə la k etm ə k istə y irlə r. Ə g ə r b e lə isə, ç a rə qılm aq ço tin
olacaqdır. Ç ünki h iy lə g o r vo zalım ad am lar ə l- ə lo v erib birinin cvini
yıxm aq q ararın a gold ik d o h o m işə öz q ə sd lə rin ə nail o la r v ə onu ın ohv
edərlər. N ecə ki, canavar, q a rğ a v ə çaqqal ə lb ir olub d ə v ə n i m ohv
etdilər. D im no soruşdu: - 0 n e c ə olm uşdur?
Rəvayət.
Ö küz dedi: - B elə n ə q l edirlər ki, bir qarğa, b ir canavar, bir
çaqqal bir şirin qulluğunda x id m ət edirdilər v ə onların m əsk ən i bir k a r-
van yolunun qırağında idi. Bir gün bir tacirin dəvəsi karvandan ayrılıb
orada qaldı və yem tapm aq üçün m eşəy ə gəldi. E lə ki, şirin yanına çatdı,
baş əyib xidm ət etm ək d ən başqa çarəsi qalm adı. Şir d ə onu m ehriban-
lıqla qarşılayaraq so rğ u -su ald an sonra dedi: - İndi fikrin nədir? G etm ək
istəyirsən, yoxsa qalm aq? D əv ə dedi: - Şahın könlü n ecə istəyirsə.
Ş ir dedi:
-
M eylin varsa, m ə n im y a n ım d a qalıb ra h a t-fa ra ğ a t bolluq iç ə ri-
sində yaşay a b ilərsən .
Dostları ilə paylaş: |