114
Şəkil 6. Yağ turşularının metil efirlərinin homoloji sıraları
üçün nisbi tutulma həcminin
nisbi
R
V
lg
loqarifminin
(metilpalmitata görə) zəncirdəki karbon
atomlarının sayından asılılığı.
1 – doymuş; 2 – mono; 3 – di; 4 – trietilenli
Fiziki-kimyəvi metodlarla birlikdə identifikasiya.
Gös-
tərilən metodlarla yanaşı digər identifikasiya metodlarından da
istifadə edirlər. Doldurulmuş (nasadkalı) kolonkalı və kata-
rometrli qaz xromatoqrafından çıxan birləşmələri identifikasiya
etmək üçün keyfiyyət reaksiyalarının istifadəsinin sadə üsulu
məlumdur. Keyfiyyət haqqında
məlumat almaq üçün tez-tez
maddələrin soyudulmuş xüsusi tutucularda tutulma üsulu tətbiq
edilir ki, sonradan onların identifikasiyasını kütlə-spek-
115
trometrlərində, ultrabənövşəyi, infraqırmızı oblastlarda adi
spektrometriya metodları ilə yerinə yetirilir.
3.2.5. Miqdari analiz
Miqdari analiz üsulları ilə bağlı daha vacib problemlər və
rast gəlinən xətaların əsas mənbələri bir sıra
elmi işlərdə
dəqiqliklə araşdırılmışdır.
Əksər xromatoqramların diferensial detektorun köməyi
ilə miqdar ölçmələri, pikin sahəsi komponentin konsentra-
siyasına proporsional olan registrasiyaedilmiş (qeydə alınmış)
pikin sahəsinin müəyyənləşməsinə əsaslanır. Ayrı-ayrı hallarda
hesabatlar zamanı, xüsusən qismən ayrılmış və ya qonşu
piklərin
“quyruğunda” çıxan piklərin hesablanması zamanı
piklərin hündürlüyündən istifadə edirlər.
Məlum olduğu kimi, diferensial detektorun siqnalı analiz
edilən birləşmələrin təbiətindən asılıdır. Buna görə də miqdari
analiz zamanı dəqiq nəticələr
almaq üçün detektorun təyin
edilən maddələrə xas olan fərdi həssaslığını bilmək vacibdir.
Bunun üçün detektorun məlum tərkibli qatışığa görə kalibr-
ləməsini həyata keçirmək və sonra isə hesablanma zamanı
düzəliş əmsalını daxil etmək lazımdır ki, konsentrasiya ilə
pikin sahəsi arasındakı həqiqi proporsionallıq bərpa olunsun.
Beləliklə, kalibrləmənin əsas məqsədi, detektorun siqnalı ilə
komponentin mütləq (həqiqi) miqdarı arasındakı miqdar
əlaqəsinin təyin olunmasıdır.
Kalibrləmə üsulundan asılı olaraq düzəliş əmsalları kom-
ponentlərin kütlə, həcm və molyar faizləri ilə miqdarını hesab-
lamaq üçün istifadə oluna bilər. Dərcolunmuş ədəbiyyatlarda
alovlu-ionlaşdırıcı detektor və katarometr
üçün düzəliş əm-
sallarının hesablanma metodikası və kalibrləmə üçün standart
qatışıqların hazırlanma metodikası, eləcə də müxtəlif detek-
torlar üçün düzəliş əmsalları haqqında yekun məlumatlar ətraflı
açıqlanmışdır.
116
Xromatoqramdakı uyğun pikin nisbi sahəsi ayrılan
maddənin miqdar həddi kimi xidmət göstərir.
3.2.6. Xromatoqrafik piklərin
sahələrinin hesablanması
Xromatoqrafiya piklərinin sahəsinin hesablanmasının
müxtəlif üsulları mövcuddur:
• planimetrik (pikin forması rol oynamır);
• pikin hündürlüyünün onun orta hündürlüyünə görə
ölçülmüş enliyinə hasili yolu ilə (şəkil 7);
bu metod tezliyi və
kifayət qədər dəqiqliyi ilə fərqlənir (əgər piklər simmetrik və
ya, demək olar ki, simmetrikdirsə);
• kağızdan kəsilmiş piklərin ölçülməsi yolu ilə; pikin
forması əhəmiyyət kəsb etmir, lakin kağızın qeyri –
bircins
olması, ölçülmə səhvləri, qeyri – dəqiq kəsilməsi ilə şərtlənən
xətalar əmələ gələ bilər;
• özü yazan qurğulara, sahənin ölçülməsi xromatoqramın
yazılması ilə eyni zamanda baş verməklə bilavasitə
birləşdirilən inteqratorların
köməyi ilə; elektron inteqratorlar
daha nöqsansız hesab edilir (şəkil 7).
Hündürlüyünün, bu hündürlüyün tən yarısındakı enliyinə
olan nisbəti 3-dən 5-dək hədlərdə olan piklərin sahəsi daha
kiçik xətalarla ölçülə bilər. 25-30 mm
2
sahələrlə təyinetmə
xətası 15-30 nisbi %, 100 mm
2
sahəyə malik piklərdə isə, xəta
təqribən 10 nisbi % təşkil edir və bir metodu digəri ilə əvəz
etdikdə bu göstərici az dəyişir. Yalnız 100-200 mm
2
-dən böyük
sahəli piklər üçün sahəni 1-3 nisbi %
dəqiqliyi ilə təyin etmək
mümkün olur.
118
Şəkil 8. Qismən örtülmüş xromatoqram pikinin
sahəsinin hesablanması
Qeyri-tam ayrılmada piklərin sahəsini
minimum nöq-
təsindən sıfır xəttinə perpendikulyar endirildikdə alınan (şəkil
8, bu fiqurlardan biri ştrixlənmişdir) fiqurların sahələrinə
bərabər hesab etmək və onların sahəsini planimetrin və ya
millimetr ölçülü kağızın köməyi ilə ölçmək (hesablamaq) olar.
Belə hesablama metodunun nəticələri qarışığın çəki tərkibinə
daha dəqiq uyğun gəlir.