Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
77
sam, cəlmisəm, durmusam, cörmüsəm, satmısıx, cəlmi-
six, durmusux, cörmüsüx
1
.
Müasir qaqauz ədəbi
dilində qeyri-müəyyən keç-
miş zamanın ikinci şəxs tək və cəminin ifadəsində belə
bir cəhətlə qarşılaşırıq. İlk növbədə qeyd edək ki, bu za-
man forması fel kökünə
-mış və müvafiq şəxs son-
luqlarının artırılması ilə düzəlir. Digər türk dillərindən
fərqli olaraq qaqauz ədəbi dilində bu zamanın təsrifi za-
manı II şəxsin
təkində -sın, -sin, -sun, -sün deyil,
-ın,
-in, -un, -ün, II şəxsin cəmində isə
-sınız, -siniz, -sunuz,
-sünüz deyil,
-ınız, -iniz, -unuz, -ünüz şəxs sonluğundan
istifadə olunur:
tək
I ş. gelmişim oturmuşum
II ş. gelmiş
in oturmuş
un
III ş.
gelmiş oturmuş
cəm
I ş. gelmişik oturmuşuk
II ş. gelmiş
iniz oturmuş
unuz
III ş. gelmişlär oturmuşlar
Göründüyü kimi, fel təsrif olunarkən ikinci şəxsin
tək və cəmində şəxs sonluğundakı
s düşür; məs.:Pek se-
vinerim, ani bulmuşun kendinä
eni işçi; Ax, sän taa
bişey annamamışın! –yaptı Vera kendi üzündä; Kocası
biraz içer, deer, ama Qalya almış onu elä, yaşээrlar...
sora andık seni, soru näbarmışın; -Sordu, näbarmışın
sen; -İslä yapmışın.Ya bak, yoktu umudum, ani sän bölä
patretlär yapasın! –yapılmaksız şaştı Vera(D.Kara Ço-
1
Rüstəmov R.Ə. Azərbaycan dilinin dialekt və şivələrində fel. Bakı,1965,
s. 202.
Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
78
ban); –Var mı sizdä akıl, işittim kansamol girmişiniz?
(N.Baboglu).
Kaplunbua, kaplunbua
Nereyi yollanmışın?
Ne iyersin acaba?
Taş gibi kalmışın.
(G.Karanfil)
Qaqauz dilində ikinci şəxsin tək və cəmində haq-
qında danışdığımız şəxs sonluqları ilə əlaqədar
müşahi-
də olunan vəziyyət müasir türk dilində də özünü gös-
tərir. Lakin qaqauz dilindən fərqli olaraq
-ın, -in, -un,
-ün və
-ınız, -iniz, -unuz, -ünüz şəxs sonluqları türk ədə-
bi dilində deyil, danışıq dilində və dialektlərdə müşa-
hidə olunur. Danışıq dilində hər iki şəkilçi variantından
istifadə olunur; məs.:
gitmiş
sin-gitmiş
in gitmiş
siniz-gitmiş
iniz
bakmış
sın-bakmış
ın bakmış
sınız-bakmış
ınız
söylemiş
sin-söylemişin söylemiş
siniz-söylemiş
iniz
Ədəbi
dildə ikinci şəxsin təkində -sın,-sin,-sun,
-sün, ikinci şəxsin cəmində
-sınız, -siniz, -sunuz, -sünüz
formalarının işlənməsinə baxmayaraq türk yazıçısı Na-
zim Hikmətin əsərlərində
-sın, -sin, -sun, -sün deyil,
-ın,
-in, -un, -ün variantına kifayət qədər rast gəlindiyini
müşahidə edirik; məs.:Şahende –Sen de gülmemişin bu
dünyada, Fatma hanımcığım...(oğluna seslenir) Hasan...
Uzaklara gitme; Fatma -...Vah yavrum, vah canım za-
yıflamışın; Reis –İlk defa görüp görmediğini sormu-
yorum (zabit katibinin uzattığı vekaletnameyi alır). Bak
burda vekaletnamen. Bu da mührün.
Demek beyi avukat
Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
79
tutmuşun. İstediğin kadar avukat tutarsın, buna kimse
karışmaz; İsmail -Vay bizimkinin kitabını almışın; Beh-
zad–Ah oğul... Yine kan tepeme çıktı...Senin gibi nak-
kaş.. Hünerini bunca yıldır unutmamışın da (N.Hikmet).
Müasir Azərbaycan ədəbi dilində
-mış
4
şəkilçili
keçmiş(nəqli keçmiş) zaman forması ikinci şəxsin tə-
kində
-san
2
, cəmində
-sınız
4
şəxs şəkilçiləri ilə işlənsə
də, Azərbaycan dilinin Qərb qrupu dialekt və şivələrin-
də II şəxsin
təkində -an
2
, cəmində
-ınız
4
şəxs şəkilçiləri
ilə də işləndiyinə rast gəlirik; məs.:
getmişən, yazmışan,
bilmişiniz, qalmışınız və s.
II şəxsin təkində
-an, -ən şəxs şəkilçisinin işlədil-
məsi daha çox Cənubi Azərbaycan dialektlərinə aiddir
1
.
Cənubi Azərbaycanın Zəncan dialektində
-mış şəkilçisi
II şəxsdə də özünü
göstərir;məs.:
almışan, gəlmişən
2
.
Ş.Xəlilov XV əsr Azərbaycan yazılı abidəsi olan
“Əsrarnamə”nin dilində keçmiş zaman formalarından
bəhs edərkən abidənin dilində nəqli keçmiş zamanın
morfoloji əlamətlərindən olan
-mış şəkilçisinə ikinci
şəxsin cəmində rastlanmadığını və ümumiyyətlə Azər-
baycan yazılı abidələrinin dilində az işləndiyini yazır
3
.
1
Azərbaycan dilinin Qərb qrupu dialekt və şivələri.I cild,Bakı,1967,s. 114.
2
Vəliyev A.H.Azərbaycan dialektologiyası(keçid şivələrin morfologiyası
və sintaksisi). Bakı, 1975, s. 213.
3
Халилов Ш.Х.Язык азербайджанского письменного памятника XVв.
«Асрарнаме».(морфологические особенности).АКД,Баку,1974,с. 42.