149
İndi müqəddəs ata Sahaq bu Albaniya ölkəsinə gəldikdə hamını
Qurigen xanın oğlu xan Abas Baqratuninin evinə, öz yanına çağırt-
dırdı. O da hamını Tovuz qalasında onun ətrafında topladı. Bura bu
müqəddəslər və yepiskoplar cəm oldular: Abas xanın qardaşı
Davud xan, Qurigenin oğlu, onların qardaşı müqəddəs ata Stepan-
nos, Davud vardapetin şagirdi Sərqis vardaprt, Gəncə arxiyepis-
kopu Kirkor, Sərqis vardapetin şagirdi yepiskop Sahaq, Koqt
vilayəti və Şəmkir şəhərinin yepiskopu Stepannos, Şəmirməcor
yepiskopu Sərqis, Qabr yepiskopu Manuel, Həşibəng keşişi Sərqis.
Bu yığıncağın başında Ərməniyyə katalikosunun baş yepiskopu
müqəddəs Sahaq, habelə tərki – dünya və müqəddəs vardapet Sər-
qis dururdu.
Beləliklə, onlar gurultulu mərasim və təntənəli ibadət şəraitində
rəhmətlik Albaniya katalikosu müqəddəs ata Stepannosun qardaşı
oğlu Kirkoru Albaniya katalikosluğuna layiq gördülər. Həmin məc-
lis günü tre ayında, erməni təqviminin 27 tre 588–ci ili (11. Vl.
1130.) İşıqlı Dirilmə günü ilə Müqəddəs Ruhun Zühuru günü üst –
üstə düşdü.
Bundan sonra nümayəndələrin hər biri öz evinə qayıtdı. İslah-
olma günündə (30 iyul 1139–cu il) yenidən hamı Katalikos qayası
adlı qalaya toplandı. Bu dəfə yuxarıda adını çəkdiyimiz yepiskoplar,
vardapetlər, müqəddəs atalar, habelə başqa vardapet və ruhanilər
öncəkindən çox gəlmişdi. Həmin gün onlar daha iki yepiskop seçib,
müqəddəs yağ üçün xeyir – dua verdilr. Sonra müqəddəs yağdan
bütün şəhərlərə bol – bol payladılar. Onlar bu kilsə məclisini bayram
edib, şənlikləri Müqəddəs Ruhun Ucalması gününədək (17 sentyabr
1139–cu il) davam etdirib hamılıqla Tanrıya alqış edib sevindilər.
Areq ayında, bu ayın 18–ci günündə, şənbəyə keçən gecə,
Müqəddəs Georgi bayramı günündə (30. VIII.1139) Tanrının
dünyaya qəzəbi tutdu, yerin hiddəti və böyük dağıntılar dəhşətlə
yayılaraq bu Albaniya torpağına da çatdı, necə ki deyilib: “(Tanrı)
gözünü yerə dikir, o da titrəyir”. Bu zəlzələ nəticəsində bir çox
şəhərlərdə, Parisos və Xaçın vilayətlərində, istər düzənlikdə, istərsə
də dağlarda çox yer dağıldı. Zəlzələdən paytaxt Gəncə də əhalisi ilə
150
birlikdə cəhənnəmə vasil oldu. Dağlıq mahallarda əhalinin başına
uçan bir çox qala və kəndlər, vənglər (monastırlar) və kilsələrlə
birlikdə viran oldu. Viran olmuş qala və binaların altında çox sayda
adam tələf oldu. Bu hadisə erməni təqviminin 588–ci ilində baş
vermişdi.
Zəlzələnin baş verdiyi elə həmin gündə Davud xanın oğlu,
Gürcüstan xanı Demetre böyük bir qoşunla hərəkət edərək, Arran
vilayətinə gəldi. O öz sərkərdəsi İvanenin başçılığı altındakı qo-
şunla paytaxt Gəncə şəhərinə çatdı. Onlar sağ qalan şəhərlilərin
üstünə qəddarcasına və kobudluqla hücum edib, hamını qılıncdan
keçirdilir, ya da özlərinə qul etdilər. İşğalçılar möhtəşəm bir şəhər
olan Gəncənin birdən – birə cəhənnəmə çevrildiyini (çünki bura-
dakı qızıl xəzinələri insanlarla birlikdə gömülmüşdü) gördülərsə də,
əsla mərhəmət göstərmək istəmədilər. Qızıl və gümüş xəzinələrini
qazıb özləri ilə apardılar. İşğalçılar öz basqınlar və işgəncələri ilə
(xalqa) zəlzələdən daha çox əzab verdilər. Zəlzələ zamanı bizim
vardapetlərimiz Sərqis və Kirokor fəlakətin qəzəbinə dözə bil-
məyib, özlərini Tanrıya bağışladılar.
Bir neçə gün keçdikdən sonra müsəlman əmirlərindən farsca
“Cahandar” adlandırılan Qara Sonqur adlı birisi Əcəm torpağından
hərəkət edərək, bu Arran vilayətinə gəldi və ölkəni bərpa edib
möhkəmləndirməyə başladı. O. Gəncə şəhərinin dağılmış divar-
larını bərpa edərək, şəhərin hüdudları daxilində sülh yaratdı. Bun-
dan sonra o, gürcü xanının hakimiyyəti altında olan ölkəyə yolla-
nıb, onların əli ilə viran edilmiş ölkələrinin intiqamını aldı. Qara
Sonqur gürcülər ölkəsinə birinci, sonra ikinci dəfə həmlə edərək,
onları dəhşətə gətirib tir-tir əsməyə məcbur etdi. Onların isteh-
kamlarını ələ keçirib, özünə tabe etdi və oradan Geqam vilayətin-
dən keçən yolla geri döndü. Sonra o, Araz çayını keçib Adur-
batakan (Azərbaycan – B.T.)) sərhədlərinə çatdı və erməni təqvi-
minin 589–cu ilində (15.II.1140 – 13. II. 1141) vəfat etdi.
Onun (Qara Sonqurun) yaxın adamlarından olub, Gəncə şəhəri-
nin əmiri təyin edilmiş Qutluq adlı birisi həyasızlaşaraq, sultana
qarşı çıxaraq, öz bəyliyindən kənara doğru yürüş təşkil etdi. O. Böyük
151
bir ordu ilə Gəncədən çıxıb, Xudaharay dağlıq vilayətinə doğru hə-
rəkət edərək, Katalikos qayası və bunun yaxınlığındakı Karapet qayası
adlanan qalalarına yanaşdı. Qutluq hər iki qalanı uzun müddət
mühasirədə saxlayıb, çox böyük çətinliklə ələ keçirdi və dağıdıb
yandırmaqla onları viran qoydu. Müqəddəs kilsələr isə, erməni təq-
viminin 591–ci ilində (14. II. 1142 – 13. II. 1143) Katalikos qayası qa-
lasını tamamilə dağıdıb talan edənə qədər pozğunçuların tapdağı oldu.
Nəticədə Qutluq üsyanı davam etdirərək bir neçə gün haki-
miyyət sürdü. Lakin sonra Əcəm ölkəsindən Çavlı adlı bir
sipəhsalar gəldi. O əmrində olan ordusu ilə qiyamçı Qutluğun
oturduğu Gəncə şəhərinin lap darvazalarına qədər yaxınlaşıb, şəhəri
bir ay mühasirədə saxlayaraq, ələ keçirdi və Qutluğu tutub göz-
lərini çıxartdırdı. Çavlı erməni ilinin 592–ci ilində (14. II. 1143 –
13. II. 1144) hamını özünə tabe etdi.
Elə həmin il xan oğlu yepiskop Stepannos Xalınça qayası qa-
lasında vəfat etdi. Çavlı isə lovğalıq edib, Xaçn dairəsinə hərəkət
edərək, oranın bütün qalalarını ələ keçirdi, kilsələri dağıtdı,
vəngləri (monastrları) yandırdı, adlı-sanlı adamları öldürdü, qo-
şunları əsir aldı və müxtəlif vasitələrlə hər şeyi dağıdıb məhv etdi.
Sonra o buranı tərk edib yenidən Əcəm ölkəsinə qayıtdı. Sonrakı
ildə (1144 – 1145) Çavlı yenidən bu Aran vilayətinə qayıtdı və tələm-
tələsik Abas xanın möhkəmləndirdiyi Tovuz qalasına həmlə etdi. O.
böyük səylə bu qalanı uzun müddət mühasirədə saxladı və nəhayət,
ələ keçirdi. Lakin Xan Abas 594–cü ildə (13. II. 1145 – 12. II. 1146)
gürcü xanının yanına yollandı. Elə həmin ildə Qurigenin oğlu Davud
xan Məsnə qalasında ömrünü Tanrıya tapşırdı və yerinə oğlu Qurige
keçdi. Çavlı isə ikinci dəfə Xaçına, Tancikə və Adahya doğru hərəkət
etdi, çünki hələ birinci səfərdə ələ keçirmiş olduğu bu qalalar əlindən
çıxmışdı: belə ki, həmin qalaları Çavlının əlində olduğu bu qısa
müddətdə meşələrdəki mağaralarda gizlənmiş əyanlar öz qalalarına
qayıdıb, müsəlmanlara qarşı üsyan etmişdilər. Bundan qəzəblənən
Çavlı intiqam almaq niyyəti ilə onlara qarş yürüş etdi.
Çavlı qalaları ələ keçirə bilməsə də, vilayəti talan etdi. O həm-
çinin həvari tərəfindən tikilmiş Dadunvəng adlı monastırı yeli –
Dostları ilə paylaş: |