139
Aytkanı Mxitar vartabedninq
Alğış tum zamanına
Ari Canı Krisdosnunq, arıt meni.
Teni Krisdosnunq, saxla meni.
Xanı Krisdosnunq, içir meni.
Köksündən çıxkan suvu, tümüzlə meni.
Xıyınları Krisdosnunq, xuvatlat meni.
Yaxşı ütüci Krisdos, işit men yazıxlı da kerəksiz xulunqnu, da
keri bolma mendən, da yaman işkildən saxla meni. Da xolarmen
sendən, Biy yarlığovucı da şağavatlı, keri bolma mendən, da ölüm
künümdə keri bolma mendən, da arzani et meni, işanmağan fərəh-
likkə, zera sensen, Biy, işançm da fərəhlikim da seni maxtarmen
menqi menqilik, amen.
Alğış tum zamanında. Alğış Biyimiz Yisus Krisdosğa xarşı.
Aytılğan Mıxitar surp vartabedninq, evet tiyişlidir kendin
aytma surp Badaraknınq zamanпnda
Biy Tenqrim menim Jisus Krisdos, sözü da sıfatı Atanınq, tiri
da tiri etüci, umsa da xutxarılmaxı barçasınınq, xaysıları ki sar-
narlar sanqa. Xaysı ki bağışlarsen arzanilikimizdən artıx da be-
rirsen xolğanlarğa barça kerüklürin alarnınq. Zera dügül ki yalğız
yarattınq, yoxsa ekincidə yazпxlanğanımızdan sonqra taptınq
xıyınlarnınq bilə xaçınınınq seninq da hər kez də beriyirsen kendi
kendinqni tirliki da xutxarılmaxı üçün adamlarnınq, dağı artıx
duşmanlarğa da heçkə berücilərgə buyru xunqnu seninq, ne ki
dostlarğa da sövücilərgə seni. Anınq üçün uludur çax kökkə dinqrə
yarlıxamaxınq seninq da bütün dünyağa körüldü haybatınq seninq.
Da alay bek biyikləndi başxışlarnınınq seninq nışanları ki,
dügül yalğız adam milləti tamaşalanıp unutuluyırlar, yoxsa köktəgi
xuvatlılar da, xaysıları ki dağın yuvuxturlar sanqa.
Nedən ki seskənip haybatlıyırlar tıyğısız avaz bilə aytıp: «Ari,
ari, ari Biyi xuvatlılarnınq». Neni ki biz də, övrənip alardan, sar-
140
nıyırbiz seninq ölümsüz xurban bolğan zamanınqda, birlənip tensiz
sanlılar bilə, [tek yalğız seni alğışlarbiz,] zera ortamızda körüp
aytovsuz sağışnı da bizim bilə bolğan orinaöın könü ölümünqnünq
adəmilikkə körə, alar da bizim bilə yırlıyırlar alğış yırların. Zera
egər ki alar bolmaslar bilmə yolun ögmə xninq, yalğız tek ari ça-
xırıp atınqnı, yüzlərin da ayaxların yapup, ya biz ne türlü alğış da
şükürlük sunğaybiz?
Evet yalğız seni alğışlıyıx titrəməx bilə da inam bilə
yuvuxlanıyıx körümsüz [da körümlü] aytovsuzluxunqa.
Alğışlarbiz Atanı yeberüçini xutxaruçınqnı.
Ağışlarbiz Ari Cannı tügəlləvüçini da arıtucını sezikli
orinağnınq.
Alğışlarbiz yetövsüz seninq aşaxlıxnınqnı.
Alğışlarbiz ulu seninq tatlılıxınqnınq erkinq.
Alğışarbiz seni ki, teninqni berdinq bizgə [hakimlik tirlikkə.
Alğışlarbiz seni ki, xanınqnı seninq berdinq bizgə] arınmaxlıxka.
Alğışlarbiz seni ki, otu tenqrilikinqninq seninq küydürməstir
tarbiyatımıznı topraxtan.
Alğışlarbiz seni ki, olturupsen keerovpelərdən
yoğarı da tınıyırsen arilikninq seğanında.
Alğışlarbiz seni, xaysın ki kötürməslər barça köklər, kötü-
riyirlər materiyalnıy da ini yığövlər. (Bu bölüm, güman ki, əsərin
üzünü köçürən mirzə tərəfindən sonradan əlavə edilmişdir – B. T)
Alğışlarbiz seni, xaysın ki, yoğarıgi köklər da toxuz tasları
tensizlərninq kendilərində tutulmaslar, kötüriyirlər on barmaxları
kahanalarnınq.
Alğışlarbiz [seni], xaysın ki, serovpe klişçalar bilə beriyir edi
ağzına markareninq, da hali prespecenstvo bilə ülüşləniyirsen xol
bilə topra xlılarğa da barmaxlar bilə beriyirsen ağızğa. (Bu bölüm
sonradan əlavə edilmişdir – B. T)
Alğışlarbiz seni, xaysı ki, igrənməssen igrəncilikindən ten
işlərindən, yoxsa arıtıyırsen arilikinq bilə seninq.
Alğışlarbiz seni, xaysı ki türlü-türlü yazıxlarnı körümsüz eti-
yirsen adam oğlanlarınınq, xaysılar ki inam bilə umsanırlar sanqa.
141
Alğışlarbiz seni, xaysı ki posrednictvosu bilə teninqninq da
xanınqnınq seninq barıştırıyırsen Atanqnı seninq biz oğullux
diftərindən buzulğanlar da yatlanğanlar bilə yazıxlardan utru.
(Bu bölüm sonradan əlavə edilmişdir – B. T)
Alğışlarbiz seni, xaysı ki ilgərtin orinağın ari teninqninq seninq
da xanınqnınq körgüzdьünq sezikli orinağlar bilə türlü-türlü
zamanlarda – Apel bilə da Noy bilə, Melkiseteg bilə da Apraham
bilə, Sahaq bilə da Jaqop bilə, da çıxkandan sonqra Mısırdan
Movses bilə da Aharon bilə, Jesu bilə da Samuel bilə, Tavit bilə da
Soğomon bilə, da paxıllı Eğiay bilə.
Da barça orinağların tamamladınq, sözü Atanınq Jisus Krisdos,
vernadunda sezikli da materiyalnı nemələrdən köktəgi da canlı
ündəlməx bilə sekretni ari badaraknınq, ari arakellərgə aytıp: «Bu-
nu etinqiz menim jişadağlıxıma Yдnqi Törədə» – dağı artıx, ne ki
Movsesninq, etip dekret: «Kimlər ki yeməsələr, bolmastır alarnınq
tirlikləri» (Bölüm sonradan əlavə edilmişdir – B. T)
Da yegənlərgə da işkənlərgə – sıxınmaxnı sendə da seninq
alarda xaysı ki inanıyırmen bolma arınmaxlıx dünyağa xanıx bilə
seninq surp Jovhannes avedaraniçkə körə ki, xanı Tenqri Oğlununq
arıtır bizni yazıxlardan, zera toğru teninq da xanınq seninq tügəl
çeşməxlixtir da xutxarılmaxlıxtır bağlarından yazıxlarnınq.
Na men bu zamannı yollu anqıyırmen kendi xoltxalarıma
barçasına tapma boşatlıx ölülərgə da tirilərgə. Ey barçasından
yaxşı Jisus Krisdos, berüci başxışlarnı, hali kelip necik suçlu bol-
ğan alnınqa seninq, zera egər ki arilər barçası bir yerdə has-
rəttirlər yaxşılıxınqa seninq da parexosluxunqa, ne türlü dağın
artıx men də tüşkən şnorhkunqdan! Zera ki hali yarlıxamasanq,
xaşan ki açıpsen eşikin aytovsuz müft başıxışlarnınq, xaçan ber-
sərsen özgə zamanda?
Zera egər yoluxsa kimsə padşahnınq sexanına yeməx za-
manında da andan boş çıxsa, xaçan bolğay toyunma zırgel bol-
ğan spulnıy başxıştan?
Zera ki toğru bu zamandır alma sendən xoltxamnı menim,
necik ki alarda tatlılıx zamanında.
Dostları ilə paylaş: |
