242
Bayır tərəfdən möhkəm bağlanmasına baxmayaraq,
içəridən qapını adi köndələn çubuğu dartmaqla açmaq
olurdu. Bu, xüsusi hallarda dəhlizdən tez çıxa bilmək
üçün quraşdırılmışdı. Lakin o biri tərəfdən elektron açar
olmadan içəri daxil olmaq mümkün deyildi.
Lendqon qulağını qapıya dirəyib qulaq asmağa
başladı.
Heç bir şey eşitmədi, qapını açmaq üçün çubuğu
dartdı.
Kilid səs elədi.
Taxta qapı bir neçə santimetr aralandıqda Lenqdon
başını içəri salıb ətrafa göz gəzdirdi. Balaca otaq. Boş.
Sakit.
Lenqdon azacıq rahatlıq hissi ilə ayağını içəri qoyub
Siennaya başı ilə işarə etdi.
“Biz içəridəyik”.
Palazzo Vecchionun içində hansısa kiçik bir çardaqda
idilər. Lenqdon bir az gözləyib fikrini cəmləməyə çalışdı.
Qarşıdakı uzun dəhliz otağa perpendikulyar idi. Onlardan
solda uzaqdan şən, qayğısız səslər gəlirdi.
Palazzo Vecchio Birləşmiş Ştatların Kapitolisi kimi
turizm məkanı olmaqla yanaşı, həm də hökumət binası
idi. Bu saatda
gələn səslər, çox güman ki, otaqlara girib-çıxan və
downloaded from KitabYurdu.org
243
qarşıdakı günə hazırlaşan mülki işçilərin idi.
Lenqdonla Sienna əsas dəhlizin çıxışına doğru
addımlayıb küncdən boylandılar. Dəhlizin axmndakı
daxili həyətdə, təxminən, on nəfər toplaşıb tələsmədən
qəhvə içə-içə - söhbətləşirdilər.
“Vasarinin freskası”, - Sienna pıçıldadı, “dedin ki,
Beş Yüzlər zalındadır?”
Lenqdon başı ilə təsdiqlədi və daş dəhlizə açılan kiçik
otağın qarşısında yığılan adamlara işarə etdi. “Çox
təəssüf ki, bu dəstənin yanından keçməliyik”.
“Əminsən?”
Lenqdon başını tərpətdi. “Onlar bizi mütləq
görəcəklər”.
“Onlar
hökumət
işçiləridir.
Bizimlə
heç
maraqlanmayacaqlar da. Sadəcə, buranın adamı kimi
keç”.
Sienna əlini uzadıb Lenqdonun pencəyini hamarladı,
yaxalığını düzəltdi. “Mötəbər görünürsən, Robert”.
Sonra gülümsəyərək öz paltarını da sahmana salıb
dəhlizə tərəf yeridi.
Lenqdon da onun arxasınca. İkisi də qətiyyətlə düz
dəstəyə doğru gedirdilər. Həyətə daxil olanda Sienna
Lenqdonla italyanca danışmağa başladı - fermalara
maliyyə yardımı ilə bağlı - və danışdıqca da həvəslə
downloaded from KitabYurdu.org
244
əl-qolunu yellədirdi. Ətrafdakıların diqqətini cəlb
etməmək üçün divarın dibi ilə yeriyirdilər. Təəccüblü də
olsa, heç bir işçi onlara tərəf çevrilib baxmadı.
Buranı keçən kimi dəhlizə doğru yön aldılar. Lenqdon
Şeksprin tamaşasının afişasını xatırladı. Şən Puk. “Sən
əsl aktrisasan”, - o pıçıldadı.
“Həyat öyrədib”, - Sienna qeyri-ixtiyari cavab verdi.
Sanki səsi uzaqdan gəlirdi.
Lenqdon bir daha bu gənc qadının çox ağır keçmişi
olduğunu fikirləşdi. Üstəlik, indi də onu belə çətin
vəziyyətə saldığına görə Lenqdonu dərin təəssüf hissi
bürüdü. Lakin anlayırdı ki, gözləməkdən və işi başa
vurmaqdan başqa çarəsi yoxdur.
Tunel boyunca üzməyə davam et... və gözünə işıq
görünməsi üçün dua et.
Kiçik qalereyaya yaxınlaşdıqda Lenqdon yaddaşı onu
yanıltmadığma görə məmnun idi. Zala tərəf oxla işarə
edən balaca lövhənin üzərində belə yazılmışdı: “IL
SALONE DEI CINQUECENTO”.
Beş Yüzlər zalı. Lenqdon onlan hansı cavabın
gözlədiyini düşünürdü. “Həqiqəti yalnız ölümün
gözlərindən görmək mümkündür. Axı bu nə deməkdir?”
“Otaq hələ bağlı ola bilər”, - onlar küncə
yaxınlaşdıqda Lenqdon dedi. Beş Yüzlər zalının məşhur
downloaded from KitabYurdu.org
245
turizm məkanı olmasına baxmayaraq, bu səhər saray,
deyəsən, hələ turistlərə açılmamışdı.
“Eşidirsən?”, - Sienna dayanıb soruşdu.
Lenqdon eşitmişdi. Yaxınlıqdan yüksək vıyıltılı səs
gəlirdi.
Demək ki, içəridə də o helikopterdən var. Lenqdon
ehtiyatla qalereyanın bir küncündən ətrafa boylandı.
İyirmi beş metr aralıda Beş Yüzlər zalına açılan sadə
taxta bir qapı var idi. Təəssüf ki, qapı ilə zalın arasında
cüssəli gözətçi dayanmışdı. O, elektrik daş cilalayan
maşınla yeyilmiş daşlan hamarlayırdı.
Qapının gözətçisi.
Lenqdonun diqqətini qapıya bayır tərəfdən vurulmuş
plastik lövhədəki üç işarə cəlb etdi. Dünyanın ən
təcrübəsiz simvoloqistlərinin belə asanlıqla aça bildiyi bu
işarələr belə idi: üstündən “X” işarəsi çəkilmiş
videokamera, üstündən “X” işarəsi çəkilmiş fincan və
içində kişi və qadını bildirən işarə təsvir olunmuş bir cüt
kvadrat.
Lenqdon birbaş gözətçiyə doğru iri addımlarla
getməyə başladı. Sienna da onun arxasınca tələsik yeridi.
Gözətçi başını qaldırıb təəccüblə onlara baxdı.
“Signori?!” O, əlini qaldırıb Lenqdon və Siennanı
dayandırmağa çalışdı.
downloaded from KitabYurdu.org
246
Lenqdon kişiyə ötəri təbəssümlə - daha dəqiqi, göz
vuraraq - baxdı və qapının yanındakı işarələri göstərdi.
“Toilette”, - o dedi. Səsi zəif çıxdı.
Gözətçi tərəddüd edib onları içəri buraxmaq istəməsə
də, Lenqdonun narahat duruşundan təsirlənərək başını
tərpədib razılaşdı.
Onlar qapıya yaxınlaşanda Lenqdon Siennaya baxıb
cəld göz vurdu. “Yazıqlıq hamının danışa bildiyi bir
dildir”.
35
fəsil
Biz zamanlar Beş Yüzlər zalı dünyanın ən böyük otağı
idi. Otaq 1494-cü ildə Consiglio Maggiore -
respublikanın beş yüz üzvdən ibarət Ali Şurası - üçün
iclas zalı kimi tikilmişdi və adı da buradan götürülmüşdü.
Bir neçə il sonra I Cosimonun əmri ilə otaq təmir edilərək
daha da genişləndirilmişdi. İtaliyanın ən qüdrətli insanı I
Cosimo layihəyə nəzarətçi və memar kimi Giorgio
Vasarini seçir.
Məharətli memar Vasari orijinal tavanı xeyli
qaldıraraq otağın dörd tərəfindən təbii işıq düşməsini
təmin etmişdi. Nəticədə Florensiyanm ən nəfis memarlıq,
heykəltəraşlıq və rəssamlıq əsərlərinin nümayişi üçün
sərgi salonu yaranmışdı.
Lenqdonun diqqətini hər dəfə otağın döşəməsi
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |