olmuşdur. Sibir xalqlarının inamına görə insanın ruhu onun tam
oxşarı olur, onu günəşli havada kölgə kimi görmək
mümkündür,hətta onu güzgüdə olan əks kimi seyr etmək olar. Fici
adasının sakinləri adamda iki ruhun olmasına və onun hər ikisini
görməyin mümkünlüyünə inanırdılar. Onlardan biri- “qara
ruh”-onun kölgəsi,digəri-“ağ ruh”-onun suda və güzgüdə əksidir.
Ruhun mənşəyi məsələsi də qədim zamanlardan bəri insanları
maraqlandırmışdır. Qədim hind təsəvvürlərinə əsasən, ruh üçün
doğulma və ölmə mövcud deyildir. O heç vaxt yaranmamışdır,
yaranmır və yaranmayacaqdır. O əbədi, həmişə mövcud olandır.
Krişnalılara görə o ürəkdə olur. İnsan öləndə ilk dəfə olaraq zülmət
hiss edir.Bu vaxt İlahi bədənimizdə fövqəlruh kimi yerləşən Ulu
Tanrı bədənimizdə olan 118 kanaldan birini işıqlandırır və ruh bu
kanalla bədəni tərk edir.Ən geniş yayılmış dini-mifoloji baxışlara
görə insanın ruhunu Allahlar və ya Allah verir.Məşhur fransız
rəssamı Jan Effel ilk insan olan Adəmin ağzına ruh qoyan Savaofa
Allahının şəklini çəkmişdir. Yəhudi və xristian dininə görə insan
doğulan vaxtı ruhu Allahdan alır. Nəzərə alsaq ki, bu gün Yer
kürəsində hər saniyə üç,hər dəqiqə 180, hər saat 10800,gündə
259200 adam doğulur,onda Allah bütün işlərini buraxıb körpələri
ruhla təmin etməklə məşğuldur. Təsəvvür edin ki,Allah bunu hər
gün istirahət və bayram etmədən,hər həftə,hər il,hər ay edir. Planetdə
isə adamların sayı dunnadan artır. Allahın işi həm də onunla
çətinləşir ki, o bunları dünyanın müxtəlif güşələrində eyni vaxtda
etməli olur. Həm də bu iş fasiləsiz olaraq yerinə yetirilməlidir, axı
uşaqların doğulması prosesini dayandırmaq olmaz-deməli xeyirxah
Allah bu işi fasiləsiz yerinə yetirməlidir.Yalnız insanlara olan böyük
məhəbbət Allahın bu işi davam etdirməsini izah edə bilər. Bəs onun
başqa ilahi işlərə, xüsusən də milyonlarla adamın dua etməsinə
qulaq asmasına vaxtı necə qalır?İncildə Adəmə Allhın ruh verməsi
yazılır,ancaq Həvva ilə bağlı heç nə
174
deyilmir.Həvvanın Allahdan ruhu alıb-almaması aydın olmur.Bu da
qadınlarda ruhun varlığı ilə bağlı uzun illər mübahisənin
yaranmasına səbəb olmuşdur. Yalnız 585-ci ildə Makona şəhərində
kilsə yiğmcağmda bir səslə qadınlarda ruh varlığını etiraf
etdilər-deməli qadını da adam hesab etmək olar. Qadında ruhun
varlığını inkar edənlər təkcə xristianlar olmamışdır. Xokkayda
adasında yaşayan Ayna tayfası bu gün də qadınlarda ruhun olmasını
qəbul etmirlər. Heyvanlar və bitkilərin ruhu haqqında İncildə heç nə
deyilmir.Vaxtaşırı bu suala cavab vermək istəyən kilsə öz
cavablarını uydurmalı olmuşlar. Burada vahid fikir yoxdur.Yəhudi
dini
heyvanlarda
və
bitkilərdə
ruhun
varlığını
inkar
edir.Xristianlıqda müxtəlif baxışlar vankatoliklər və bir çox
protestant kilsələri heyvanda və bitkidə ruhun varlığını qəbul
etmiıiər.Rus pravoslav kilsəsi isə heyvanlarda ruhun olmasının
mümkünlüyündən danışsa da bitkilərdə onun olub-olmamasını
müzakirə etməkdən imtina edir. Bundan başqa onlar bildirirlər
ki,insan mhu və heyvan ruhu arasında keçilməz sədd vardır. Bu
uçurumun varlığını sübut etmək üçün onlar spiritik seans vaxtı heç
bir heyvan ruhu ilə əlaqə yaradılmadığı deyilir. Pravoslav kilsəsi
quşlar- da,balıqlarda, cücülərdə və bitkilərdə ruhun varlığı ilə bağlı
sualı izah etməyə hazır olmadığını nümayiş etdirmişdir. Bütpərəstlər
isə ruhun bütün canlılarda,o cümlədən bitkilərdə olduğu fikrini
təsdiq edirlər. Onların fikrincə adamlarda olan ruh kimi,heyvan və
bitkilərin ruhu da sahibinin tam oxşarı olur. Həm də
hcyvanların.quşların və balıqların ruhları onların bədənlərinin
müxtəlif hissələrində olur, bitkilərdə isə ruh etibarlı yer hesab olunan
kökdə olur.
Allahın nıhu nədən hazırlaması sualına xristianlıq çox sadə
cavab verir-valideyinlərinin ruhundan. Bədən ana bətnində
tədricən,doqquz ay ərzində formalaşdığı halda ruh bir anda yarana
bilər. Allahın ruhu uşağın bədəninin hansı hissəsinə qoyması ilə
bağlı xristianlıqda vahid cavab yoxdur.Hər bir dinin öz fərziyyəsi
var. E.ə IV əsrdə yaşamış
175
bütpərəst Aristotelə görə ruh ana bətnində mayalanmanın qırxıncı
günü uşağa daxil olur-ancaq bir şərtlə ki,bu döl ancaq kişi cinsinə aid
olmalı idi. Qadının səviyyəcə aşağı olduğunu sübut etmək üçün
bildirilir ki, qadına ruh yalnız doxsanıncı gün qoyulur:xristian
ilahiyyatçıları ruhun Allah tərəfindən yaradıldığını qəbul edirlər.
Lakin Berdyayev və bir çox başqa filosoflar ruhun mayalanma vaxtı
bədənə qoyulması flkrini qəbul etmirlər,onun doğum prosesində
olmasını inkar edirlər. Onun fikrindən belə çıxır ki,Allah bütün
ruhları, Adəmi yaratmamışdan əvvəl yaratmışdır, sonra isə onları
yeni doğulan uşaqlar arasında paylamaqla məşğul olmuşlar. Bəs
onda insandan xeyli əvvəl Allah tərəfindən yaradılan ruh nə üçün
əcdadlarının günahına görə məsuliyyət daşımalıdır?
Ümumiyyətlə,uyğunsuzluq doğuran suallar çoxdur.Ruhun
mənşəyi ilə bağlı digər fərziyyələr bu uyğunsuzluğu dəf etməyə cəhd
etmişlər. Nisskiy yazırdı ki, ruh valideynlərdən toxum kimi uşağa
keçir-o ata və ananın ruhundan ayrılan toxumdur, uşağın bədəni
yaranandan sonra toxum şəklində bu bədənə düşür. Bəzi
ilahiyyatçılar burada Allahın işə qarışmasını da göstərirlər. Bir sözlə
Allah bədəni heç nədən yaratdığı kimi ruhu da heç nədən
yaratmışdır.Başqa sözlə desək, Allah uşağın ruhunu yaradır, onu
mayalanmadan
dərhal
sonra
yox,körpənin
bədəninin
formalaşmasından keçən bir neçə həftə sonra onu bədənə qoyur.
Katoliklərə görə körpə ana bədənində bir neçə həftə ruhsuz yaşayır.
Lakin sonradan abortun qarşısını almaq üçün təsdiq etmişdir
ki,mayalanma başlanan kimi köıpəyə ruh verilir. Axı mayalanma
vaxtı əkizlərin olması da mümkündür- bəs onda ruhla bağlı məsələ
necə olur?Ruh bölünür,yoxsa Allah ikinci uşağın ruhunun qayğısına
qalmalı olur?Kilsə bu suala hələ ki, cavab vermir. Hər bir doğulan
körpə üçün Allah tərəfindən ayrıca ruh yaradılması ilə bağlı
təsəvvürlərlə yanaşı belə bir baxış da vardır ki, bir dəfə yaradılan
ruh-görünür Allah işini asanlaşdırmaq,onun gücünə və vaxtına
qənaət etmək məqsədi ilə-dəfələrlə istifadə olunmasının qayğısına
qalır. Bu
176
Dostları ilə paylaş: |