145
bilməzdi. Ancaq heç kimədə möhtac eləməzdi. Bu babası
belə olsa.
RövĢən kafeyə yaxınlaĢdığının fərqinə vardı.
Ġçəri keçərək boĢ olan dörd nəfərlik yerdə əyləĢib,
Fəridə zəng elədi. Akiflə görüĢüb gəldiklərin öyrənib ona
yaxınlaĢan ofisianta dostlarını gözlədiyin iki dəqiqə sonra
sifariĢ edəcəklərin deyib uzaqlaĢdırdı.
Kafe əslində elit yer deyildi. Əsasən, gənclərin
(kiĢilərin) gəldiyi bir kafe idi. Ġçərdə içkinin olması
səbəbindən bura cütlüklər gəlməzdi. Gələnlərə isə yaxĢı
gözlə baxılmazdı. Nədə olsa ölkədə MENTALĠTET deyə
bir qanunnamə var idi. Hər kəs ona əməl etməli, əks
təqdirdə qınaq nöqtəsi olardılar. Sevgilisin belə yerə
gətirmək onu alçaltmaq, ona pis gözlə baxmaq mənasın
daĢıyardı. Ona görə də bura əksərən dostlar gəlir.
RövĢən qapının açıldığın və dostlarının gəldiyin görüb
ayağa qalxaraq onlarla öpüĢüb – görüĢdü.
-Deməli arvaddan icazə ala bildin. – Akif əyləĢərək
RövĢənə baxdı və gülümsədi.
-Yox, məncə gizlin gəlib. Arvadın xəbəri yoxdu. –
Fərid əlavə elədi.
-PeĢman eləməyəsiz bəlkə - RövĢən dedi.
Akif - YaxĢı, yaxĢı. Ġcazə almamısan anladıq.
Fərid – necə oldu da gələ bildin? Günlərlədi özümüzü
yırtırıq ki, görüĢək sifət edirsən ki, iĢim var - iĢim var.
RövĢən – yaxĢı deyim rahatlayın. Musiqi dərsindən
çıxdıq, elə Ģəhərə çıxmağı planlaĢdırırdıq ki, anası zəng
elədi. Ailəvi olaraq qonaq gedəcəklərmiĢ.
Fərid – desənə indidən qaynanalıq eləməyə baĢlayıb.
RövĢən – məni sevmədiyin bilirəmdə, düĢmançılığa
çevrilməsə yaxĢıdı. Qadın bildiyin ajandı, məni adım –
adım izləyibmiĢ.
Akif – qaynanaya gəl. Belələri üzündən qızlar evdə
qalırda... Gələni qaçırarlar.
Gülürlər.
146
Ofisiant yaxınlaĢıb onlardan sifariĢləri götürüb
aralaĢdı.
RövĢən – danıĢın görüm, siz nə edirsiz?
Arif – maraqlansa idin bilərdin.
RövĢən – yaxĢı da. Nə nazlı çıxdız sizdə. Ġki gün
görüĢmədik deyə sifət edirsiz.
Fərid – nə edəcəyik? Bizdə gəzirik, kinolara gedirik,
kafelərdə otururuq. Sadəcə, səndən fərqli olaraq
sevgilimizlə deyildə DOSTLARIMIZLA gedirik.
RövĢən – pahh. Dostlarımızla ee, özüdə. Mən guya
sevgililərimlə
gedirəm.
Sizinlədə
oluram
sadəcə
sevgilimdi nə edim. Durub deməyəcəm ki, sənlə
gəzmirəmdə dostlarımlayam.
Fərid – unutma, yanında sevgilin ola bilər. Səni
dostların çiyinində aparacaq.
RövĢən – məni belə tez öldürəcəyinizi bilməydim
hazırlıqlı gələrdim.
İyirmi ikinci hissə
Bu bünü digər günlərdən fərqli idi. Xeyr, günəĢ
qərbdən çıxmamıĢdı, ya da bütün dünya xoĢbəxt deyildi.
Yenə günəĢ Ģərqdən çıxıb, qərbdə batır, yenə insanların
üzündə kədər əksik olmayırdı.
Birisi xaric. Bu, bu gün ad günü olan RövĢən idi. Saat
on iki olan kimi Dəniz zəng edib təbrik eləmiĢ, səhər
tezdən Gülnazla, Nərgiz zəng edərək təbrik eləmiĢdi.
Atasının ölümündən sonra bayram qeyd eləməyi, ad günü
keçirtməyi sevməzdi. Lakin, kim onun ad gününün təbrik
edib, xoĢ sözlər eĢitməsini sevməz ki?!
Universitetdə də onunla rastlaĢan dostları təbrik edir,
onunla digər günə də nisbətdə gülərüzlüklə davranırdılar.
Təbii ki, sevgilisinin ona hazırladığı hədiyyədən xəbərsiz
idi.
147
Dənizin ad gününü xatırlaması onun üçün bəs eləyirdi.
Hədiyyədə gözü yox idi. Ən azından bu günü sevgilisi ilə
birlikdə keçirtmək istəyərkən, o dərsə belə gəlməmiĢdi.
Evdə olmalı olduğun deyib gəlməyəcəyin zəng edərək
bildirdi. Sevgilisi ilə nəsə etməyəcəyin görüb dostlarına
üz tutub dərs çıxıĢı kafeyə gedib kiĢi – kiĢiyə dərdləĢmək,
içmək istədiyini desədə onlarda söhbəti fırladıb boyun
qaçırtdılar. Akif evə getməli olduğun, Fərid xəstəxaya
gedəcəyini, Ceyhun isə təzə qızla tanıĢ olduğun onunla
bərabər film izləyəcəyin dedi.
Kor – peĢman universitetdən çıxıb evə gedib, ad
gününü tək baĢına keçirtmək qərarını aldı. Yolda Ģirniyyat
evlərindən birinə girib balaca tort seçib, evə doğru piyada
getməyə baĢladı. Pilləkənləri qalxaraq qapını açıb içəri
girdi. Ġçəri keçəndə qarĢısında Dənizi görüb ona
hazırladığı süprizin fərqinə vardı.
Dəniz onun qarĢısında prenseslər kimi geyinmiĢdi.
Paltarı, gözəlliyi hər zamanki kimi, hətta biraz daha çox
göz qamaĢdırırdı. – ad günün, mübarək, deyib qarĢısında
təəccübdən donub qalan RövĢəni qucaqladı. Arxadan
gələn dostlarını görüb gülümsədi.
-Nədi, yoxsa unutduğmuzu hesab elədin? – dedilər.
-Nə yalan deyim, incimiĢdim. – duyğulanmıĢ, gözü
dolmuĢdu.
Dəniz RövĢəni qucaqlayıb, ona - bir daha təbrik
edirəm - deyib, əlindən tutaraq salona apardı.
Salonu
bəzəyib
“ad günü” abu – havasına
gətirmiĢdilər.
salonun ortasında isə böyük tort
qoymuĢdular. Dəniz RövĢənin əlindəki paketi görüb – bu
nədir, belə? – dedi.
-Tort. Gördüm sizdən səs çıxmır, öz ad günümü özüm
qeyd eləyim dedim. – qısılaraq dedi. özündə biraz
peĢmançılıq hissi duydu ki, onların unudacağın düĢünüb.
Ceyhun əlindəki paketi alıb içinə baxdı – hmm,
Ģakaladlıdı özüdə. Ağzının dadını bilirsən.
148
Fərid - eee, üfləyirsən, tortu kəsirsən, nə edirsənsə elə.
Yoxsa, mən özümü tuta bilməyib giriĢəcəm.
Arif Ģamları yandırmağa baĢladı. RövĢən yaxınlaĢaraq
üfləmək istəyəndə Dəniz ondan arzu tutmasını istədi.
RövĢən gözünü yumub Ģamları nəfəsi ilə söndürməyə
baĢladı.
-Nə arzu tutduğunu soruĢmuram. Yoxsa gerçəkləĢməz
deyillər. – Dəniz əlində saxladığı paketi ona uzadaraq ona
qucaqladı. – bir daha ad gününü təbrik edirəm. Güman
edirəm bəyənərsən.
RövĢən paketi açaraq içindəki qutunu açdı. Bəzəkli bir
saat.
Gülümsəyərək Dənizi qucaqladı. – zaman duranacan
səni sevəcəm.
Ətrafdan, ooo, sədaları eĢidildi.
-Eee, kəsmirsiz? Dözmürəm artıq. – Fərid dedi.
Dəniz və qrup yoldaĢları Səbinə və Fəridə tortu
dilimləməklə məĢğul olarkən dostlarıda hədiyyələrin
verməyə baĢlamıĢdılar.
-Bu hazırlıqların hamısını sən gördün? – RövĢən
Dənizin yanına gələrək dedi.
-Hə, əslində axĢam təbrik eləməyəcəkdim. DüĢündüm
ki, eləməsəm Ģübhələnərsən ki, niyə eləmədi? Bilirdi axı.
Anlayarsan ki, nəsə süpriz edirəm. Ona görə də belə bir
oyun oynayım dedim. Sonrada uĢaqlara yazıb xəbərdarlıq
elədim ki, oyunu pozmasınlar.
-ġeytanın ağlına gəlməz bu qədəri. Qorxular səndən.
... – bir ara həqiqətən tək qeyd edəcəyimi düĢündüm.
Əslində atamdan sonra qeyd eləmirdim də. Nə bilim,
yenədə insanın ən xoĢbəxt günündə tək olması ağırma
gedərdi.
-Eee, gör sevgilivin gücünü...
-Səni çox sevirəm. – RövĢən Dənizi qucaqladı.
-Məndə səni. Hər Ģeydən daha çox.
Saat təxminən yeddiyə qalmıĢdı. GünəĢ vəzifəsin
tamamlayıb evinə gedir, növbəni aya təhvil verirdi. hər
Dostları ilə paylaş: |