____________________Milli Kitabxana______________________
Bircə insaf eylə sən də zahidi-bidin tək,
Bir belə hər gündə nahəq verdiyin fitva nədir.
Bir gecə bu fikr ilə yatdım dedim: Ya zülcəlal,
Sən mənə bildir görüm surət nədir, məna nədir.
Hatifi-qeyb ol
zaman verdi cavab; - Ey bixəbər,
Bir belə bihudə fikrü-zahirü ixfa nədir.
Bilməsən kimdir bu övzayə səbəb ruzi-əzəl,
Bəsi-icadi-aləm, Adəmü Həvva nədir.
Sirri-həq damadi-peyğəmbər əmirül-möminin,
Görmüsən sən ol Əliyyi-aliyü əla nədir.
Dilsuza, qıl müxtəsər
bu qisseyi-dilsuzi sən,
Əcz ilə ərz et xudayə bu qəmi-üzma nədir.
Lənət eylə sən Yəzidə həĢr olunca dəmbədəm,
Zülmi-bihədd etdi zalim, bilmədi fərda nədir.
165
____________________Milli Kitabxana______________________
MİRZƏ MƏHƏMMƏD TAĞI QUMRİ
XIX əsr Azərbaycan poeziyasının ən istedadlı nümayəndələrindən olan
Məhəmməd Tağ ı İbrahim oğlu Qumri 1819-cu ildə Dərbənd şəhərində
doğulmuşdur. O, məktəb təhsili almış, ana dilindən başqa fars va ərəb
dillərini öyrənmişdir. Gənc ya şlarından ticarətlə məşğul olmuş və "mötəbər
tüccarlardan biri" (F.Köçərli) kimi tanınmışdır.
"Cavanlıq əyyamını bir müddət eyşü işrətdə keçirib, ömrünü gözəllərin
xəttü xulına və əbruyi-hilalına və naz-işvəsinə sərf edən" Qumri təxmin ən 30
yaşında Kərbəla ziyarətinə gedərək, özünü "İmam Hüseynə dəxil salır və ona
növhəgər olub", yaradıclığını Kərbəla şəhidlərinin vəsfinə həsr edir. Onun
"Kənzül-məsaib" əsəri, mərsiyə və növhələri XIX əsr Azərbaycan şerinin ən
gözəl nümunələrindəndir.
Lakin şairin bədii iri XX əsrdə uzun müddət geniş oxucu kutləsinə
naməlum qalmışdır. Bu kitabda verilən örnəklər şairin XIX əsrdə çap olunmuş
"Divan "ından və Firidun bəy Koçərlinin "Azərbaycan ədəbiyyatı" (II cild,
1981) kitabından götürülmüşdür.
QƏZƏLLƏR
Bu sevdadən keç, ey qafil, dəxi ömri-cəvan keçdi.
ġəbab əyyami getdi, zövqi-sövdayi-cahan keçdi.
Qivami-ünsüriyyətdən qivayi-xəmsə süst oldu,
Yəqin abai-ülvi iltifatından əyan keçdi.
YavuqlaĢdı dəmi-rehlət, təravətdən düĢüb qamət,
Olub əfsürdə bərgi-tari çün sərvi-rəvan keçdi.
Ağardı muyi-sər, qaldı ziyadən çeĢmi-nurani,
Məqali-söhbəti-əhli-ləbi-ĢəkkərfiĢan keçdi.
Münadi qeybdən eylər nida, ey bixəbər, yatmıĢ,
Oyan bir xabi-qəflətdən, yatıbsan çox, zaman keçdi.
166
____________________Milli Kitabxana______________________
Cərəs
fəryad edər, qom-qom vurarlar kus peydərpey,
Qətari-köç yükləndi sərasər, karivan keçdi.
Sərayi-ariyətdə hər gələn beĢ gün qalır mehman,
Rəfiqü aĢina getdi, təmamən həmzəban keçdi.
Rəcul səyyadi müstəhzər durubdur can sorağında,
O
vaxt agah olursan kim, çıxıb əldən inan keçdi.
Dayanmaz masələf gəl ma-sə-yəti üstə fikr eylə,
Görürsən bir zaman əldən behiĢti-cavidan keçdi.
Gedər dünyayi-fani, axirət əmrində qıl çarə,
Keçənlər ya qəminü ya həzin, ya Ģadiman keçdi.
Gəlir bir gün deyər qədrin bilənlər heyf dünyadan,
Qoyub nəzmi-dürəfĢan Qumriyi-Ģirinzəban keçdi.
* * *
Məgər divanədir üĢĢaq, eĢqi-yardən, keçsin,
Həvayi-vəslü sevdayi-ruxi-dildardən keçsin?!
Rəvadır təĢneyi-cami-məhəbbət meydən əl çəksin,
Qoyub zövqü səfani, badeyi-gülnardan keçsin?!
Ol
anda fəsli-gül tər qönçənin arayiĢ əyyami,
Qoyarmı eĢq Ģeyda bülbülü gülzardən keçsin?!
Keçər nazü nəimi-cavidandan aĢiqi-sadiq
Və lakin müĢkül iĢdir ləzzəti-didardən keçsin.
Olur keçmək BədəxĢan ləlinin alafü əlfindən,
Çətindir aĢiqə ləli-ləbi-göftardən keçsin.
Mənim mehrabü qibləm taği-əbruyi-bütan olmuĢ,
Məazəllah ki, zabid qibleyi-əxyardən keçsin.
Olub Qumridən ötrü riĢteyi-can gisuyi-canan,
Məgər candan keçib ol türreyi-tərrardən keçsin?!
167