Xix əsr azərbaycan şERİ antologiyasi
Yüklə 3,81 Mb. Pdf görüntüsü
|
____________________Milli Kitabxana______________________
Mümkün deyildi ġümr məni eyləsin əsir,
Ahu nə vəqt rubəh əlində Ģikar olur?
Amma tutanda ovçu iki ahunun birin,
Labüd kəməndinə o biri tez düçar olur.
Xamə yazanda qisseyi-ləbtəĢnə aĢiqi
Ab ilə çün dolar gözü-söz abdar olur.
ÜĢĢaq sərgüzəĢtəsini çün yazır Dəxil, BaĢdan aĢar siriĢki, çü gövhər nisar olur.
Ey Ģəmi-bəzmi-matəmə pərvanə, ya Hüseyn!
Ey od salan müsibəti hər canə, ya Hüseyn!
Abbas xatirinə o qanlı cəmaluvi,
Ver bir niĢan bu qəlbi-pəriĢanə, ya Hüseyn!
Ta bir yerə yığım bu pəriĢan xəyalımı,
Bais olum bir də çün əfğanə, ya Hüseyn!
BiĢək salır təvəccöhə insani-kamilin,
Cismi-cəmadi surəti-insanə, ya Hüseyn.
Ġnsafdır üzümə gözüm yaĢı axmaya,
Amma sənin qanın axa hər yana, ya Hüseyn?!
Hansı imam Ģiəsin istər sənin kimi,
Razı olub bu zülmi-nümayənə, ya Hüseyn?
Əkbər kimi cəvan oğula geydirər kəfən, Zülfünə öz əliylə vurar Ģanə, ya Hüseyn.
Min üzr ilə anası əlindən alır onu,
Yollar baĢı kəsilməyə meydanə, ya Hüseyn.
175
____________________Milli Kitabxana______________________
Hansı imam xeymələrin odlayıbdılar, Övladını töküblə biyabanə, ya Hüseyn.
Qaçdılar qorxudan hərə bir yanə, ya Hüseyn.
Bir iltifat qıl bu zəlilə, Dəxilinəm,
Misgin gəlib bu xaki-giranmanə, ya Hüseyn?
* * *
Çün gördülər bu çöldə verib üz b əla mənə, Biganə oldular bər kim ola aĢina mənə.
Rəhm etməyib bu taifeyi-bihəya mənə.
Dünya tələb ki, yoxdu bu dünyada etibar,
Bəsdir əgər tapılsa, bir əhli-vəfa mənə.
Hər qədr müĢgülüm ola, müĢküldə qalmaram,
Bəsdir Nəcəf çölündəki müĢgülgüĢa mənə.
Bir kimsə olmaya qabağımda qılıc vura,
Bəsdir bu Zülfiqari-Ģahi-lafəta mənə.
Qismət deyil Mədinəyə getmək yəqin bizə,
Cəddim deyibdi, məskən olar Kərbəla mənə.
Rüsxətdi hər cəvanə ki, toy arzusu var,
Qalsın bu çöldə Qasım növ kəndxuda mənə.
Yoxdur iĢim cavanlar ilə nüsrət etməyə,
Bir dil deyibdi Əkbəri-gülgünqəba mənə.
Heç kəs bu çöldə beyət əlin verməsin mənə,
Abbas var ki, əllərin eylər fəda mənə.
176
____________________Milli Kitabxana______________________
DüĢmən içində çünki köməksiz görər məni,
Eylər Səkinə zülfü əlində dua mənə.
Mən heç kimin inayetinə təkyə etmərəm,
Bəsdir təvəkkül eyləməyə bir xuda mənə.
Məndən sonra Dəxilimə fürsət ver, ey xuda,
Dutsun fərağət ilə həmiĢə əza mənə.
QƏSĠDƏLƏR
Xərabə mənzil olub çün əyali-tahayə,
YetiĢdi nalə səsi övci-ərĢi-əlayə.
Hənuz hər yeri bir yanda tutmamıĢ aram,
Bir özgə qəm verib ali-əbli-beyti-Zəhrayə.
Bir-birinə xəbər eyləyib əhaliyi-ġam,
Ki, dəstə-dəstə gəliblər o dəm təmaĢayə.
Bu az cəfadı ki, ol bikəsani-xam tamah,
Baxıb əsirlərə, düĢdülər təmənnayə.
Tamahlanıb birisi istədi imamı qulam,
Həzar mən bu biabiruyi-dünyayə.
Biri deyirdi satarlar təmamini allam,
Yezidi razı əgər eyləyəm bu sövdayə.
O vaxtda Zeynəbi-nalənə üz verib riqqət,
Gümanı çox var idi çün Əliyyi-əlayə.
Buyurdu kur olasız, baxmayın, kənarə durun,
Nə tənədir, nə tamaĢa hərimü alayə?
Zənanü mərdü, kənizü qulamsız bizə siz,
Qəsəm cənabi-Bətulü Rəsuli-bəthayə.
177
____________________Milli Kitabxana______________________
Həmin xərabədə Adəmdi bizlərə dərban,
Görübdü çün bizi xatun insi-Həvvayə.
Böyük hərəmlərə xadim cənabi-Məryəmdir,
Bu xırda qızlara Həvvadır aqibət dayə.
Yenə qoyub üzünü bəski aftab göyə,
Bizik ki, baĢımıza salmamıĢdı gün sayə.
Haman cavan ki, sınıq payəyə edib təkyə,
Onun adı yazılıb ərĢə, ta tapıb payə.
Özü mərizdü amma bununla Ruhullah, Əbəd həyat verir bir nəfəslə mövtayə.
Odur əsası verir can əsayi-Musayə.
Çəkiblə darə tənab ilə dari-dünyada, Veribdü dari-bəladən nicat Ġsayə.
YetiĢmiĢık təzə, bir dəm qoyun olaq rahat,
Salublə bizləri müddətdi kuhü səhrayə.
Qərib ölkə, xərabə məkan ki qırxa yavuq, Əsir övrət-uĢaq kim düĢüb bu səhrayə.
Gedin dəxi dağılın, durmayın təmaĢayə.
Nə müĢrikü nə yəhudü nə əhli-zünnarıq,
Nüzul edib bizə Quran ayəbəayə.
Hicab edin, üzümüzdə nə pərdə var, nə niqab,
Qənaət eyləməyin türreyi-səmənsayə.
Əgər bizi tanısaz hətki-hörm0ət eyləməyin, Bizik ki, nisbətimiz var Bətuli-Üzrayə.
178 Yüklə 3,81 Mb. Dostları ilə paylaş:
|