117
AZƏRBAYCANIN VERGİ JURNALI. 3/2012.
baxmayaraq, kifayət qədər stabil izotopdur (yarımparçalanma dövrü 4.5 milyard il)
və istilik neytronlarının təsiri ilə nüvə reaksiyasında iştirak etmir. Uran-235 (
92
U
235
)
izotopu yeganə təbii nüvə yanacağıdır. Eyni zamanda, onun iştirakı olmadan süni
nüvə yanacağı plutonium
94
Pu
239
və
92
U
233
izotoplarını (
bu izotopdan həm də AES-
də nüvə yanacağı kimi istifadə etmək nəzərdə tutulur) əldə etmək mümkün deyil.
Lakin
92
U
235
izotopunun təbii uranda miqdarı çox azdır (
0,7%) [7, s. 151-155]. Bu
səbəbdən, nüvə yanacağının hazırlanması zamanı təbii uranda onun zəngin-
ləşdirilməsi zəruridir.
Zənginləşdirilmiş urandan bir neçə millimetrlik həblər şəklində olan nüvə
yanacağı xüsusi poladdan və yaxud sirkonium əsaslı xəlitədən hazırlanmış hermetik
istilikayırıcı elementlərdə yerləşdirilir. İstilikayırıcı elementlər heterogen reaktor-
larda aktiv zonanın əsas konstruksiya elementidir. İstilikayırıcı elementlərdə istilik
enerjisinin ayrılması ilə xarakterizə olunan uran-235 izotopunun (
92
U
235
) bölünməsi
baş verir və alınan enerji istilikdaşıyıcıya ötürülür. Müasir energetik reaktorlarda is-
tilikayırıcı elementlər diametri 9,1-13,3 mm, uzunluğu bir neçə metr olan sirkonium
və ya nikelli poladdan hazırlanmış mil şəkilli qurğudur [11, II cild, s. 269]. İsti-
likayırıcı elementlər rahat istifadə olunması məqsədi ilə bir neçə yüz istilikayırıcı
elementdən ibarət olan istilikayırıcı kaset (yığım) şəklində birləşdirilir. Bir isti-
likayırıcı kaset 150-350 istilikayırıcı elementdən ibarət olur, reaktorun aktiv zonasına
isə 200-450 istilikayırıcı kaset yerləşdirilir. Reaktorun gücündən, növündən, for-
masından, aktiv zonanın ölçüsündən asılı olaraq, istilikayırıcı elementlərin ölçüsü
və istilikayırıcı kasetlərdə istilikayırıcı elementlərin sayı müxtəlif ola bilər. Kimyəvi
tərkibinə görə nüvə yanacağı metallik (U), oksid (UO
2
), karbid (PuC
1-x
), qarışıq
(PuO
2
+UO
2
) ola bilər [16, s. 268-284].
Uranın zənginləşdirilməsi - hasil olunan təbii uran kütləsində uran-235 (
92
U
235
)
izotopunun uran-238 (
92
U
238
) izotopuna nisbətən miqdarının artırılmasından ibarət
olan mürəkkəb fiziki prosesdir. İzotopların kimyəvi xassələri eyni olduğundan onları
kimyəvi üsulla ayırmaq mümkün deyil. Uranın zənginləşdirilməsi istehsalatda əsasən
setrofuqa və qaz-diffuziya üsulu ilə həyata keçirilir. Hazırda əsasən sentrofuqa üsu-
lundan istifadə edilir. Burada qazvari UF
6
molekulları sentrofuqa qurğusunun da -
xilində sürətli dairəvi hərəkətə məruz qalır. Nəticədə kütlə fərqinə görə izotopların
ayrılması baş verir (fiziki proses). Sonra alınan zənginləşdirilmiş maddə yenidən
metallik vəziyyətə gətirilərək ondan nüvə yanacağı istehsal edilir.
Yarımparçalanma dövrü - bu müddət ərzində radioaktiv maddələr öz şüalanma
xassəsinin yarısını itirir. Məsələn, müəyyən miqdar yod 131 izotopunun (
53
I
131
) yarısı
təqribən səkkiz gün ərzində parçalanaraq stabil vəziyyətə gəlir (
Bu izotop nüvə
qəzaları zamanı ətrafa yayılan ən təhlükəli maddələrdəndir). Radioaktiv izotop ların
yarımparçalanma dövrü müxtəlif olur.
Qeyd olunmalıdır kı, uranın planetar ehtiyatları 1,5 milyon ton hesablanır və bu
ehtiyatlar, əsasən, Şimali Amerika, Avstraliya, Braziliya, Cənubi Afrika, Qazaxıstan
və qismən də Rusiyada cəmləşmişdir. Bundan başqa, dünyada əlavə olaraq daha 1,0
milyon ton uran ehtiyatının da mövcudluğu təxmin edilir [19, s. 47-49].
5. Qlobal rezonanslı nüvə qəzaları
Nüvə energetikasında ən böyük təhlükə hər hansı səbəbdən radioaktiv maddələrin
ətraf mühitə atılması ilə nəticələnən qəzanın baş verməsidir. Çünki heç bir texnogen
qəza ətraf mühitə vurduğu zərərə görə AES-lərdə baş verən qəza ilə müqa yisə edilə
bilməz.
AES tikintisi zamanı ən vacib məsələlərdən biri onun yerinin seçilməsidir.
Tələblərə görə stansiyanın yerləşdiyi ərazidə torpaq möhkəm olmalı, ərazidə güclü
zəlzələlərin başvermə etimalı çox az olmalıdır. Burada praktiki mövqe seçimi belədir
ki, stansiyanın yerləşdiyi ərazidə küləyin istiqaməti böyük şəhərlərə və məhsuldar
torpaqlara deyil, əhalinin az məskunlaşdığı ərazilərə və mümkün olduqca dənizə is-
tiqamətlənməlidir. Reaktorun soyudulması üçün stansiyanın böyük su mənbələrinin
yaxınlığında tikilməsi də vacib şərt hesab olunur. Müasir ETT imkan verir ki, təh-
lükəsizlik baxımından nüvə reaktorunda gedən bütün proseslər son dərəcə dəqiqliklə
izlənilsin, nüvə reaksiyası daimi nəzarətdə saxlanılsın.
Nüvə enerjisi insanları ətraf mühitə istixana effekti yaradan qazlar atmadan, nis-
bətən ucuz enerji ilə təmin etsə də, onun radiasiya kimi çox təhlükəli xüsusiyyəti
var.
Nüvə enerjisindən istifadə edilməyə başlandıqdan bəri AES-lər və digər nüvə
qurğularında ətraf mühitə radioaktiv maddələrin sızması ilə nəticələnən bir sıra
qəzalar baş vermişdir. AEBA nüvə enerjisi müəssisələrində baş verən qəzaları 7 bal-
lıq şkala üzrə qiymətləndirir. Atom enerjisindən dinc məqsədlər üçün istifadəyə baş-
landıqdan sonra görülən bütün təhlükəsizlik tədbirlərinə baxmayaraq sahə üzrə
ümumilikdə yüzdən çox qəza hadisəsi baş versə də ətraf mühitə vurduğu zərərə görə
5 hadisə xüsusi fərqlənir [23]:
1. Keçmiş SSRİ-nin qapalı “Çelyabinsk-40” şəhəri (indiki Ozersk) yaxınlığında
1957-ci ildə “Mayak” kimya kombinatında baş verən qəza Şərqi Uralda böyük
ərazini radioaktiv çirklənməyə məruz qoymuşdur. Soyutma sisteminin sıradan çıx-
ması nəticəsidə təqribən 80 m
3
yüksək radioaktivliyə malik nüvə tullantısı olan 300
m
3
həcmlı anbar partlamış və atmosferə təqribən 20 mln. küri radiyasiya atılmışdır.
Maye və bərk aerozollardan ibarət olan radioaktiv bulud küləyin istiqaməti boyu
ümumilikdə 23 min km
2
ərazini radioaktiv hissəciklərlə çirkləndirmişdir. Qəzanın
nəticələrinin aradan qaldırılmasında yüz minlərlə hərbi və mülki şəxs iştirak etmiş
və onlar əhəmiyyətli dərəcədə şüalanmaya məruz qalmışlar. Hazırda təqribən uzun-
luğu 300 km, eni 5-10 km olan “Şərqi Ural radioaktiv ərazisi” qoruq elan edilmiş,
yüksək radioaktiv fon olan bu ərazidə hər hansı kənd təsərrüfatı fəaliyyəti qadağan
edilmişdir.
E.Hacızadə, F.Hüseynov. Nüvə energetikası: ekoloji-iqtisadi dəyərləndirmələr və inkişaf perspektivləri
118