Yazıçı Anar haqqında payız düşüncələri (Cəmil Həsənli) Moskvada Anarın 70 illiyində çıxışından
Yüklə 2,61 Mb. Pdf görüntüsü
|
təmin olundu. Xoşbəxtlikdən o zamanlar Heydər Əliyev «Qobustan» haqqında verilən danoslara deyil, toplunun özünə diqqət edirmiş. Bu barədə də yazıçılarımızın sonuncu qurultayında ətraflı danışdı. Sovet rejimi illərində «Qobustan»ı mənəvi repressiyalardan qoruyan partiya lideri Heydər Əliyev idisə, bazar iqtisadiyyatı dövründə toplumuzun maddi çətinliklərinin həll edilməsi üçün onu dövlət büdcəsinə daxil edən də müstəqil Azərbaycanımızın prezidenti Heydər Əliyev oldu. Bir rejimin siyasi təzyiqlərinə, başqa dövrün iqtisadi problemlərinə üstün gələrək yaşayan, xalqımızın mədəniyyətinə,mənəviyyatına əvvəlki kimi xidmət göstərən otuz yaşlı «Qobustan»ı XXI yüz ildə də beləcə maraqlı, mətin, əlvan, həmişə gənc görmək istəyirəm.
XAQANİ, 25
Yetmiş ildir ki,Azərbaycan Yazıçılar təşkilatı Xaqani küçəsində,25 nömrəli evdə yerləşir. Xaqani küçəsi Bakının mühüm özəlliklərə malik küçəsidir.Məhz bu küçədə bir neçə Yaradıcılıq İttifaqı,bir neçə mədəniyyət ocağı fəaliyyət göstərir. Xaqani küçəsinin o başında - Rəsul Rza və Nigar Rəfibəyli küçələri kəsişdiyi yerdə məşhur Kitab passajı yerləşir.Mən bu kitab pasajının üstündəki evin üçüncü mərtəbəsində, atamın mənzilində böyümüşəm və ilk kitabları da aşağıdakı dükandan almışam. Xaqani küçəsinin bu başından o başına gedən yol - müyyən mənada elə mənim ömür yolumdur.Kitab passajından bir tin o yana Xaqani küçəsində Səməd Vurğun adına Rus Dram Teatrı yerləşir. Bu teatrda mənim iki pyesim tamaşaya qoyulub.Teatrla bitişik binada,indi İraq səfirliyi olan binada,vaxtilə Memarlar İttifaqı yerləşirdi. 1967-ci ildə «Qobustan» toplusu yaradıldı və mən onun baş redaktoru təyin olundum. Memarlar İttifaqı redaksiyamızı qonaqpərvərliklə qəbul etdi,işləməyimiz üçün iki otaq ayırdı. Bu binayla üzbəüz Teatr Xadimləri İttifaqı və Aktyor evi yerləşir.Sonralar «Qobustan» redaksiyası Aktyor evinə köçdu,bir müddət sonra isə mən Teatr cəmiyyəti( o vaxt belə adlanırdı) sədrinin birinci müavini seçildim. Xaqani küçəsiylə bir tin də getsək Rəssamlar İttifaqının qarşısına gələcə-yik. Yazıçılarla rəssamlar arasında sıx dostluq əlaqələri var,tez-tez bir-birimizin tədbirlərində iştirak edirik. Eynilə Xaqani küçəsi 27 nömrəli binada yerləşən,qapı qonşumuz Bəstəkarlar İttifaqıyla da mehriban münasibətlərimiz var. Azərbaycan bəstəkarlarının bir çox mahnıları,opera və operettaları şairlərimizin, yazıçılarımızın iştirakıyla yaranıb. Bəstəkarlar İttifaqına bitişik bina M.F.Axundzadə adına Dövlət kitabxanasıdır.Buradakı zəngin kitablıqda bizim əsərlərimiz da qorunub
saxlanılır,oxuculara çatdırılır. Burada oxucularla görüşlərdə,ayrı-ayrı tədbirlərdə yazıçılar fəal iştirak edir. Sözümün canı isə əlbəttə Xaqani küçəsində 25 nömrəli evdə yerləşən Yazıçılar Birliyidir.Bu il təşkilatımız yaranmasının 75 ilini qeyd edir.Bu yetmiş beş ilə nəzər salanda Yazıçılar İttifaqının tarixində şərəfli,qürur doğuracaq səhifələrlə yanaşı, uğursuz illərin acıları da yada düşür.Şükür ki, 37-ci ilin o amansız,qəddar toplantıları bu binada keçirilməyib.Doğrudur,sonrakı illərdə də burada qalmaqallı iclaslar az olmayıb.Yadımladır,hələ Yazıçılar İttifaqında işləmədiyim vaxtlarda buradaki bir toplantıda çıxış edərək demişdim ki, mənim dünyada qorxduğum bir yer varsa,o da Yazıçılar İttifaqının bu Natəvan klubudur.Çünki yeniyetməlik dövründən burada keçirilən iclaslara gələrdim vü burada KİMLƏRİN KİMLƏR haqqında NƏLƏR dediyini yada salanda,doğrudan da vahimələnirsən. Amma nə olur olsun,əsəb gərginliyi də,yersiz didişmələr də, bir-birinə atılan daşlar da zaman keçdikcə unudulub gedir, yalnız həqiqi ədəbi meyyarlar və ədəbi dəyərlər qalır. 1991-ci ildən etibarən Birlik adlanın Yazıçılar İttifaqının fəaliyyətində hər halda işıqlı cəhətlər qaranlıq məqamlardan qat-qar çoxdur.Sover dövründə ən nüfuzlu ictimai
təşkilat kimi
Yazıçılar İttifaqı hər zaman
dilimizin,mənəviyyatımızın,milli varlığımızın keşiyində durub, xalqımızın mühüm taleyüklü məsələləri meydana çıxanda ən gur səslənən yazıçı sözü olub.1990-1991-ci illərdə Azadlıq meydanına gedən yollar bir çox hallarda Yazıçılar ocağından başlanır.O illər Xalq hərəkatının önündə ilk növbədə Azərbaycan yazıçıları gedirdilər.Amma ondan qabaqki illərdə də xalqın milli şüurunun yetkinləşməsində, həqiqi mənəvi dəyərləri mənimsəməsində şeirimizin, nəsrimizin, dramaturgiyamızın, tənqidimizin müstəsna rolu var. Unudulmaz Öndərimiz Heydər Əliyev çıxışlarında bu cəhəti dönə- dönə qeyd edib. Çox çətin vaxtlarda Yazıçılar təşkilatına rəhbərlik edən insanların xidmətlərini unutmaq olmaz.Mən onların adlarını hörmət və ehtiramla çəkirəm: Məmmədkazım Ələkbərli,Seyfulla Şamilov,Səməd Vurğun,Rəsul Rza,Süleyman Rəhimov,Mirzə İbrahimov,Mehdi Hüseyn, İmran Qasımov, İsmayıl Şıxlı… 1987-ci il iyunun 18-də Yazıçılar İttifaqının plenumunda mən təşkilatın rəhbəri seçiləndən sonra iş kabinetimdə İttifaqa müxtəlif illərdə rəhbərlik etmiş bu doqquz yazıçının portretləırini asdım.Onların yanında bir portret də asılıb - 1993-cü ildən Birliyin Birinci katibi vəzifəsini icra edən,vaxtsız itirdiyimiz əziz dostumuz,gözəl yazıçımız Yüsif Səmədoğlunun portreti.
Yüklə 2,61 Mb. Dostları ilə paylaş:
|