580
yetişməsinə təminat vermir.O zaman çıxış yolu kimi mən təkliıf edirdim ki, çalışmaq
lazımdır rus məktəblərində Azərbaycan dili və Azərbaycan ədəbiyyatı ciddi dərs kimi
keçilsin və Azərbaycan məktəblərində də rus dili ciddi dərs kimi keçilsin. Bu məktəbləri
qurtaranlar heç fərqlənməsin, hər iki dili eyni səviyyədə bilsinlər.Deyirsən rus
məktəblərində «Robison Kruzo»nu oxuyurlar. Düzdür. Amma «Məlik Məmməd»dən
xəbərləri yoxdur. Demək bu da kəmsavadlıqdı,tam savadlı olmaq deyil.Çingiz,özün
deyirsən ki, yazıçılar uşaqlarını rus məktəblərinə vermədilər.
ÇİNGİZ ABDULLAYEV: Amma Səməd Vurğunun nəvələri uce getdi rus
məktəbinə,Rəsul Rzanın nəvələri uje getdi rus məktəbinə.
ANAR: Rəsul Rzanın bütün nəvələri Azərbaycan məktəbinə gediblər. Bəlkə
Azərbaycan dili bir də ona görə yaşadı .ki,bir neçə yazıçı nəsli azərbaycanca oxudu.Amma
ziyalıların böyük qismi,alimlər,məmurlar evladlarını rusca oxutdular.Proses belə getli:
onlar uşaqlarını Azərbaycan məktəbələrinə vermədikcə bu məktəblərin səviyyəsi düşdü və
səviyyə düşdükcə daha çox adam uşaqlarını bu məktəblərə vermədilər. Əlbəttə,böyük bir
dili bilmək lazımlır. İngilis dilini, fransız dilini…İndi bizim taleyimiz belə gətirib ki, rus
dili vasitəsiylə biz tək rus ədəbiyyatını yox, dünya ədəbiyyatını da əxz eləyirik. Buna görə
də şübhəsiz onu da yaxşı bilməliyik. Bir neçə kəlmə də rus dilində yazan yazıçılarımız
haqqında. Burda da kerçəkliyi götürməliyik. Əlbəttə,arzu olaraq,hamımız istərdik ki,bütün
yazıçılar öz ana dilində yazsın. Amma Azərbaycanda rus məktəbləri varsa və bu məktəbləri
bitirənlər arasında ədəbi istedadı olan adamlar varsa, onlar təbii ki, rus dilində yazacaqlar.
Və onlara bunu qadağan eləmək lazım da deyil,mümkün də deyil.Ona görə də mən rus
dilində yazan yazıçılarımızı da qəbul edirəm,onların arasında mənim köhnə dostlarım da
var, Çingiz cavandı, Maqsud, Rüstəm. İlk tanışlığımızdan mən onlara demişəm ki, sizi
Azərbaycan yazıçısı kimi qəbul edirəm, amma Azərbaycan ədəbiyyatının magistral yolu
Azərbaycan dilində yaranan ədəbiyyatdır.Sabir Rüstəmxanlı doğru dedi ki,bunların heç biri
Astafyev və Rasputin kimi rus dilində yaza bilməyəcək. Heç Çingiz Aytmatov da yaza
bilməyəcək.Bir var o qaynaq dil,selnən gələn dil,bir də var distilə olunmuş dil,distilə
olunmuş rus dili.Mən elə hesab edirəm ki,Maqsudun,Rüstəmin yaratdıqları xarakterlər
581
Azəbaycan xarakterləridir..Hətta mən rus mətnini oxuyuram,amma onların personajlarını
azərbaycanca eşidirəm.Çünki onlar Azərbaycanca danışırlar,müəllif bu danışıqları rusca
ifadə edir.Mən Rüstəmə dedim ki,əsərlərinizi Azərbaycan dilinə tərcümə etdirin,özü də
yaxşı keyfiyyətli tərcümə olsun,bəlkə heç tərcüməçi də göstərilməsin. Onda bu əsərlər
Azərbaycan ədəbiyyatı faktı olacaqlar. Çünki Rustəmin tutaq ki, «Bir cənub
şəhərində»,Maqsudun «Ondan yaxşı qardaş yox idi» povestlərində Azərbaycan
xarakterləri,Bakı xarakterləri,milli kolorit var.Bu əsərlər dəqiq və yaxşı tərcümə olunsa
Azərbaycan ədəbiyyatının faktı kimi ədəbiyyatımıza təsir də edə bilər.
«Ədəbiyyat qəzeti» 21 oktyabr 1994
Anarın şərhi: 1994-cü ilin payızında böyük yazıçı dəstəsi avtobuslarla İrandan
keçərək Bağdada,Füzuli yubileyinə gedirdik.Avtobusdakı söhbətlərimizi o vaxt
«Ədəbiyyat qəzeti»nin Baş redaktoru Sabir Əhmədli maqnitofon lentinə yazmış və sonra
tam şəkildə qəzetdə dərc etdirmişdi.
«Mən rusca yazmağıma baxmayaraq,Vətənimə,ana dilimə bağlı insanam,ancaq bəzi
siyasi terminlər,bəzi fikirlər var ki, onları türkcəmizə çevirəndə mənasını itiriir.Anarın bir
kitabı çıxmışdı «Noçnıe mısli».Təbii ki,Anar ana dilini gözəl bilir,amma bu kitab rus
dilində yazılmışdı.Mən Anardan soruşanda ki,niyə əsəri rus dilində yazıb,cavab verdi
ki,burada elə fikirlər var ki,mən onları oxuculara daha dəqiq çatdırmaq istədim.
ÇİNGİZ ABDULLAYEV.
Yazıçıyla müsahibə «525-ci qəzet» 17 fevral 2001
Şəxsiyyət miqyasına görə Anar yazıçı anlamından daha böyük hadisədir. Birliyin
ağır günləri idi. Ünvanımıza hədələyici məktublar gəlird., Sonuncu partya qurultayından
əvvəlkini yada salıram. Artıq seçgilər mərhələsi çatmış, siyahilər hazırlanmış,çap edilmiş,
ardınca avtomatik minvalla səsvermə olacaqdı, heç kim siyahiləri çək-çevir etmirdi. Birdən
Anar yerindən qalxıb dedi: «Mən hesab edirəm ki,bu siyahilər kəmdir, Mərkəzi Komitənin
582
tərkibində mütləq yaşıçı Elçin və anlaşılmaz səbəblərə görə siyahiyə salınmayan Elmlər
Akademiyasının prezidenti Eldar Salayev olmalıdırlar.Mən onların siyahiyə əlavə
edilməsini və yenidən səsverməyə qoyulmasını, mənim isə MK tərkibindən çıxarılmağımı
xahiş edirəm, çünki buna razılırıq verməmişəm».
Bu görünməmiş hərəkət idi.Azərbaycan kompartiyası tarixində ilk hadisə idi
ki,bülletenlər yenidən çap olunurdu…
Anar xasiyyətinin daha bir nəcib cəhəti: o heç vaxt kimisə alçaltmağı özünə rəva
bilməz Birgə işlədiyimiz on altı il ərzində bir dəfə də olsun amiranə tərzdə məni öz
kabinetinə çağırmayıb. Öncə mütləq xəbər alıcaq: «Vaxtın varmı? Gələ bilərsənmi?
Zəhmət olmasa işin qurtaranda, gəl». Mən isə oğlu yerindəyəm.
Təpədən dırnağacan ziyalıdır, bununla belə cürbəcür yaramazlıqlara, xəbisliyə,
yalana qarşı barışmazdır. Onun mətanəti xüsusilə Qarabağın müdafiəsi məsələsində özünü
göstərdi. Qarabağlı olmasa da, bəzi qarabağlılardan daha artıq bu yurdun təəssübkeşidir.
ÇİNGİZ ABDULLAYEV
İlk qaçqınlar axını… axı onlar hökumət idarələrinin qapısına üz tutmamışdılar…var-
yoXunu itirmiş,əzildmiş,xəstəhal,əli uşaqlı zavallılar…onlar yalnız birbaşa Yazıçılar
Birliyinə üz tutur, çünki yaşadıqları ölkənin iqtidarından əllərini üzmüşdülər. Onlar
Anarın yanına gedir,Anar da saatlarla onları qəbul edirdi,hər gün, on,on beş, iyirmi
biçarəni. Bacardıqlarını əsirgəmirdilər,əncam axtarırdılar,baş sındırırdıldar, pul
yığırdılar,ayın-oyun toplayırdılar.Onda mən başqa Anarı görürdüm «-əgər hökumət onlara
yardım göstərə bilmir ya istəmirsə,gəlin biz,yazıçılar əlimizdən gələni edək,darda
qoymayaq insanları» -yana-yana deyən Anarı. Sözdən,təsginlik ürək-dirək verməkdən
başqa o, praktiki işləri təşkil etməyə çalışır,kiməsə məskunlaşmaqda köməklik
göstərir,kimisə işə düzəltməkdə…mənim heç ağlıma gəlməzdi ki, o,belə qətiyyətli
inzibatçı ola bilər.
Dostları ilə paylaş: |