Yazın isti bir qürub çağı Patriarx gölünün qırağında iki adam göründü. Əynində parusindən boz yay köynəyi olan
Yüklə 3,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
124
Həkim Ryuxinə təzim etdi, ancaq gözü Ġvan Nikolayeviçdə idi. O, qaĢlarını çatıb acıqlı-acıqlı oturmuĢdu, həkimi görəndə heç qımıldanmadı da. – Həkim, – Ryuxin qorxa-qorxa Ġvan Nikolayeviçə baxıb, nədənsə, sirli-sirli pıçıldadı, – bu, tanınmıĢ Ģair Ġvan Bezdomnıdır... bilirsiniz... biz içkidən əmələ gələn qarabasmadan ehtiyatlanırıq... – Çox içirdi? – həkim dilucu soruĢdu. – Yox, içirdi, ancaq daha elə də yox ki... – Ġçəndə gözünə tarakanlar, siçovullar, Ģeytanlar, küçə itləri görünmürdü ki, onları tutmaq üçün cummurdu ki? – Yox, – Ryuxin diksindi, – mən onu dünən, bir də bu gün səhər görmüĢdüm. O, tamamilə sağlam idi... – Bəs niyə alt tuman-köynəyindədir? Yataqdan tutub gətirmisiniz? – Həkim, o, restorana bu görkəmdə gəlib... – Aha, aha, – həkim məmnunluqla dedi, – bəs üzü niyə cızılıb? Kiminləsə dalaĢıb? downloaded from KitabYurdu.org 125
– Hasardan yıxılıb, sonra restoranda birini vurdu... yenə kimlərisə vurdu... – Belə, belə, belə, – həkim Ġvana tərəf döndü, – salam! – Salam, ziyankar! – Ġvan bərkdən acıqlı-acıqlı cavab verdi. Ryuxin o qədər pərt oldu ki, baĢını qaldırıb nəzakətli həkimin üzünə baxmağa cəsarət etmədi. Ancaq o heç incimədi, adət elədiyi cəld hərəkətlə eynəyini çıxardı, xalatının ətəyini qaldırıb Ģalvarının dal cibinə qoydu, sonra Ġvandan soruĢdu: – Sizin neçə yaĢınız var? – Hamınız baĢımdan rədd olun! – Ġvan kobudcasına cavab verib, üzünü yana çevirdi. – Siz axı niyə hirslənirsiniz? Məgər mən sizə xoĢagəlməz bir söz dedim? – Mənim iyirmi üç yaĢım var, – Ġvan əsəbi halda dilləndi, – sizin hamınızdan Ģikayət edəcəyəm. Ən əsas da səndən, iylənmiĢ! – O, üzünü Ryuxinə tutdu. – Bəs nəyə görə Ģikayət etmək istəyirsiniz? downloaded from KitabYurdu.org 126
– Çünki siz məni, sağlam adamı tutub güclə dəlixanaya gətirmisiniz! – Ġvan qəzəblə cavab verdi. Bu yerdə Ryuxin diqqətlə Ġvana baxıb üĢəndi: onun gözlərində dəlilikdən əsər-əlamət yoxdu. Qriboyedovdakı bulanıq gözlər əvvəlki kimi aydın idi. "Vay dədə! – Ryuxin qorxa-qorxa düĢündü, – o, əməlli- baĢlı normal adamdır. ĠĢə bir bax! Doğrudan, axı biz onu niyə bura gətirmiĢik? Normal adamdır, təkcə sifəti cızılıb..." – Siz, – həkim təkayaqlı ağ kətildə oturub sakitcə dedi, – dəlixanada deyilsiniz, klinikadasınız, əgər ehtiyac olmasa, sizi burada heç kim saxlamayacaq. Ġvan Nikolayeviç onu inamsız-inamsız süzdü, ancaq bununla belə, donquldandı: – Allaha Ģükür! Heç olmasa, giclərin içində bir normal adam tapıldı, giclərin də ən birincisi zırrama və fərsiz SaĢkadır! – Bu fərsiz SaĢka kimdir? – həkim maraqlandı. – Budur, bax, Ryuxin! – Ġvan çirkli barmağını Ryuxinə tuĢladı. Ryuxin hirsindən yanıb-yaxıldı. downloaded from KitabYurdu.org
127
"Halına yandığım üçün, – acı-acı düĢündü, – bu da mənim sağolum! Doğrudan, elə yaramazın yekəsiymiĢ!" – Öz psixologiyasına görə tipik qolçomaqdır, – Ġvan Nikolayeviç, görünür, Ryuxini ifĢa etmək fikrinə düĢmüĢdü, – özü də proletar cildinə girmiĢ qolçomaqdır. Siz bir onun mənasız sifətinə baxın və bayramlara həsr etdiyi gurultulu Ģeirlərlə müqayisə edin! He-he-he... "Yandırın!" və "dalğalandırın", ancaq siz onun öz içində nə düĢündüyünü bilsəniz, dəhĢətə gələrsiniz! – Ġvan Nikolayeviç pis-pis güldü.
Ryuxin ağır-ağır nəfəs alırdı, qızarmıĢdı və bircə onu fikirləĢirdi ki, qoynunda ilan bəsləyib, demə, əslində, kinli düĢmənin qeydinə qalıb. Ġndi isə baĢqa əlac yoxdu: ruhi xəstəylə söyüĢməyəcəkdi ki?! – Bəs sizi niyə məhz buraya gətiriblər? – həkim Bezdomnıya diqqətlə qulaq asıb soruĢdu. – Bu sarsaqları görüm lənətə gəlsinlər! Tutub cır- cındırla sarıyıb, yük maĢınına basdılar! – Ġcazənizlə sizdən soruĢum, niyə restorana alt paltarında gəlmisiniz? downloaded from KitabYurdu.org
128
– Burada təəccüblü heç nə yoxdur, – Ġvan cavab verdi, – Moskva çayında çimməyə getmiĢdim, paltarlarımı çırpıĢdırdılar, bircə bu zibil qalmıĢdı! Moskvada çılpaq gəzməyəcəkdim ha! Olanı geyindim, çünki Qriboyedov restoranına tələsirdim. Həkim sual dolu baxıĢlarını Ryuxinə dikdi, o isə qaĢqabaqlı halda mızıldadı: – Restoran belə adlanır. – Aha, – həkim dedi, – niyə belə tələsirdiniz? Hansısa iĢgüzar görüĢünüz var idi? – Məsləhətçini tuturdum, – Ġvan Nikolayeviç səksəkəylə döyükdü. – Hansı məsləhətçini? – Siz Berliozu tanıyırsınız? – Ġvan mənalı-mənalı soruĢdu. – Bəstəkarı deyirsiniz? Ġvan dilxor oldu. – Bəstəkar nədir? Hə, bildim, amma yox! Bəstəkarla MiĢa Berliozun soyadları eynidir! Ryuxin danıĢmaq istəmirdi, ancaq izah eləyəsi oldu: downloaded from KitabYurdu.org
129
– Massolitin katibi Berlioz bu gün axĢam Patriarx gölünün kənarında tramvayın altına düĢüb. – Bilmədiyin Ģeyi danıĢma! – Ġvan Ryuxinə acıqlandı, – orada sən yox, mən olmuĢam! O, qəsdən Berliozu tramvayın altına saldı! – Ġtələdi? – "Ġtələmək" nədir? – hamının qanmazlığı Ġvanı lap əsəbiləĢdirdi.– Beləsinə itələmək də lazım deyil! O, elə hoqqalar çıxarır, gəl görəsən! Berliozun tramvayın altına düĢəcəyini o, əvvəlcədən bilirdi! – Bəs sizdən baĢqa məsləhətçini görən olub? – Bədbəxtlikdən, ancaq mənimlə Berlioz görüb. – Belə. Bu qatili tutmaq üçün nə kimi tədbir gördünüz? – bu yerdə həkim kənardakı stolun arxasında oturan ağ xalatlı qadına sarı baxdı. Qadın bir vərəq çıxarıb, sütunlardakı boĢ yerləri doldurmağa baĢladı. – Tədbir deyəndə... mətbəxdən Ģamı götürdüm... – Bunu? – həkim qadının oturduğu stolun üstündəki ikonanın böyrünə qoyulan sınıq Ģamı barmağıyla göstərdi. – Elə onu və ... downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 3,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|