§ 2. Xarici eletnentli vərəsəlik münasibətləri və beynəlxalq müqavilələr
§ 2. Xarici elementli vərəsəlik
münasibətləri və beynəlxalq müqavilələr
Xarici elementli vərəsəlik münasibətləri ilə əlaqədar qəbul
edilən çoxtərəfli müqavilələrdə daha çox bu istiqamətdə mövcud
olan kollizion hüquq normalannın unifikasiyasma üstünlük
verilir. Digər tərəfdən indiyə kimi bu sahədə qəbul edilən
beynəlxalq
müqavilələrdə
mövcud
kollizion
problem
bütövlükdə deyil, ayn-ayn məsələlər səviyyəsində (məsələn,
tətbiq edilən hüquq haqqında, vəsiyyətnamənin forması
haqqında və s.) öz həllini tapmışdır.
Xarici elementli vərəsəlik münasibətlərinin tənzimlənməsi ilə
əlaqədar aşağıdakı beynəlxalq müqavilələri göstermək olar: ’
“Vəsiyyətnamənin forması ilə əlaqədar qanunların kolliziyası
haqqında'’ 5 oktyabr 196l-ci il Haaqa Konvensiyası; “Vəfat
etmiş şəxsin əmlakının beynəlxalq idarəçiliyi haqqında” 2
oktyabr 1973- ' cü il Haaqa Konvensiyası; “Beynəlxalq
vəsiyyətnamənin foıması ilə bağlı eynitipii qamın haqqında” 26
oktyabr 1973-cü il Vaşinqton Konvensiyası; “Daşınmaz əmlakın
vərəsəliyinə tətbiq edilməli hüquq haqqında” 1 avqust 1989-cu il
Haaqa Konvensiyası və s.
Qeyd edilən konvensiyalardan 1961 -ci il və 1989-cu Haaqa
kon- vensiyalan müvafiq məsələ ilə bağlı kollizion normalar
nəzərdə tutmuşdur. Həmin sənədlərdə səlahiyyətli hüquq
sistemini müəyyən etmək üçün müxtəlif kollizion bağlanmalar
təklif edilir. Bura aiddir: şəxsin vəfat etdiyi və ya vəsiyyətnamə
tərtib etdiyi vaxtda vətəndaşı olduğu ölkənin qanunu; şəxsin
vəfat etdiyi və ya vəsiyyətnamə tərtib etdiyi vaxtda adi və ya
daimi yaşadığı yerin qanunu; vərəseliyin predmeti olan
daşınmaz əmlakın olduğu yerin qanunu.
Hər iki konvensiya ilə vəsiyyətnamənin formasına və
məzmununa aid, habelə digər tələblərin vəsiyyətnamənin tərtib
edildiyi yerin qanuntma əsasən həlli nəzərdə tutulmuşdur.
Alternativ kollizion bağlanma kimi miras qoyanın daha sıx
bağlı olduğu ölkənin hüququna istinad edilir.
263
Fosİl i5. Vorosoİik hüququ
“Vəfat etmiş şəxsin əmlakının beynəlxalq idarəçiliyi haqqında”
Haaqa Konvensiyası isə miras qoyulan daşınar və daşınmaz əmlakın
idarəçiliyi ilə əlaqədar beynəlxalq sertifikatın təsİs edilməsini
nəzərdə tutur. Belə sertifikat vəfat etmiş şəxsin adi yaşayış yeri üzrə
səlahiyyətli dövlət orqanı tərəfindən tərtib edilir. Sertifikatı təqdim
etmiş şəxsin miras qoyulan əmlaka münasibətdə hər hansı müdafiə
və ya təcili tədbirləri gönnək səlahiyyəti vardır.
1973-cü il Vaşinqton Konvensiyası isə beynəlxalq vəsiyyətnamə
fomıası ilə əlaqədar eynitiph qanunun tətbiqini təklif edir.
Konvensiyaya qoşulan dövlət beynəlxalq vəsiyyətnamənin tərtibi ilə
əlaqədar öz qanunvericiliyinə dəyişiklik etməli və bu zaman
Konvensiyanın I saylı əlavəsi olan eynitipli qanunun mətnindən
istifadə etməlidir. Konvensiyaya əsasən iştirakçı dövlətlər beynəlxalq
vəsiyyətnamənin tərtibi ilə əlaqədar səlahiyyətli şəxs institutu
yaratmalıdırlar. Vəsiyyətnamə vəsiyyət edənin öz xətti ilə
doldumimah və imzalamnahdır. Vəsiyyət edən bunu səlahiyyətli
şəxsin və iki şahidin hüzumnda et- . məlidir. Vəsiyyət edən
vəsiyyətnaməni imza etmək iqtidannda olına- dıqda, bu barədə
səlahiyyətli
şəxsi
məlumatlandırmalı
və
onun
əvəzində
vəsiyyətnaməni kİmin imzalayacağını göstərməlidir.
Azərbaycan Respublikası sadalanan çoxtərəfli beynəlxalq
müqavilələrə qoşulmamışdır. Lakin Azərbaycan Respublikasının
bir sıra dövlətlərlə imzaladığı ikitərəfli müqavilələrdə xarici
element- li vərəsəlik münasibətlərinin tənzimlənməsi İlə əlaqədar
müəyyən normalar öz əksini tapmışdır. Həmin müqavilələri
məzmununa görə iki qrupa bölmək olar: 1) hüquqi yardım haqqında
müqavilələr;
2)
konsul konvensiyaları.
Azərbaycan Respublikasının qonşu dövlətlərlə bağladığı hüquqi,
yardım haqqında müqavilələrin tam əksəriyyətində (Türkiyə
Respublikası ilə bağlanan hüquqi yardım haqqında müqavilə istisna
olmaqla) xarici elementli vərəsəlik münasibətlərinin tənzimlənməsinə
xüsusi diqqət verilir. Həmin konvensiyalarda vərəsəlik hüququ ilə
bağlı aşağıdakı məsələlər nəzərdə tutulmuşdur. Birincisi, Razı
264
§ 2. Xarici elememli vərəsəlik münasibətləri və beynəlxalq müqavilələr
lığa Gələn Tərəflər öz aralannda vərəsəlik işlərində bərabərlik
prinsipini üstün tuturlar. Bu prinsipə görə Razılığa Gələn
Tərəflərdən birinin vətəndaşları digər Razılığa Gələn Tərəfin
ərazisində olan əmlaka vəsiyyət tərtib etmək və ya ləğv etmək
qabiliyyətinə və orada həyata keçirilməli olan hüquqlara, habelə
vərəsəlik üzrə əmlak və hüquqların əldə edilməsi qabiliyyətinə
münasibətdə digər Razılığa Gələn Tərəfin vətəndaşlarına bərabər
tutulurlar. Əmlak və hüquqlar onlara həmin Razılığa Gələn Tərəfin
öz vətəndaşları üçün müəyyən edilmiş şərtlərlə keçir.
İkincisi, həmin konvensiyalarda vərəsəlik hüquqlarının realizə
olunması ilə bağlı tətbiq edilməli olan hüquq müəyyən edilmişdir. Bu
zaman daşınar və daşınmaz əmlakın hüquqi statusu fərqləndirilir.
Daşınar əmlak üzərində vərəsəlik hüququ miras qoyanın vəfat
edərkən vətəndaşı olduğu Razılığa Gələn Tərəfin qanunvericiliyi ilə
müəyyən edilir. Daşınmaz əmlak üzərində vərəsəlik hüququ isə
əmlakın yerləşdiyi ölkənin qanunvericiliyi ilə tənzim edilir. Miras
qalmış əmlakın daşmar, yaxud daşınmaz sayılması məsələsi də
əmlakın yerləşdiyi ölkənin qanunvericiliyinə müvafiq surətdə həll
edilir.
Qeyd etmək lazımdır kİ, daşınar əmlakla əlaqədar bəzi
müqavilələrdə (məsələn, Azərbaycan Respublikası ilə Rusiya
Federasiyası arasında 22 dekabr 1992-ci ildə bağlanmış mülki, ailə və
cinayət işləri üzrə hüquqi yardım və hüquq mimasibətləri haqqında
Müqavilə və ya 23 oktyabr 2001 -cİ il tarixli Azərbaycan
Respublikası və Litva Respublikası arasında mülki, aİlə və cinayət
işləri üzrə hüquqi yardım və hüquqi münasibətlər haqqında
Müqavilə) miras qoyanın sonuncu daimi yaşayış yeri olduğu Razılığa
Gələn Tərəfin qanunvericiliyinin tətbiqi nəzərdə tutulur.
Üçüncüsü, hüquqi yardım haqqında müqavilələrdə vərəsəsiz
əmlakın hüquqi statusu müəyyən edilmişdir. Vərəsəsiz daşınar əmlak
əmlakın sahibi olmuş şəxs ölərkən vətəndaşı olmuş Razılığa Gələn
Tərəfə verilir, vərəsəsiz daşınmaz əmlak isə ərazisində yerləşdiyi
Razılığa Gələn Tərəfin mülkiyyətinə keçir.
265
Dostları ilə paylaş: |