Ўзбекистон республикаси олий ва ўрта махсус таълим вазирлиги қарши давлат университети

Yosh va pedagogik psixologiya fanidan


ma‘ruza matnlari

Mavzu: Yosh va pedagogik psixologiya faniga kirish.

Reja:
Yosh psixologiya va pedagogik psixologiya faning predmeti va vazifalari.

Yo psixologiya va pedagogik psixologiya faning mustaqil sohasi sifatida vujudga kelish va rivojlanishi.
Yosh psixologiya va pedagogik psixologiyaning shaxobchalari.

Pedagogik psixologiya XIX asrning ikkinchi yarmiga kelib vujudga kelgan va psixologiya faniga genetik g’oyalarning kirishi bilan yanadda rivodlandi. Rus pedagogi K.D.Ushinskiy (1824-1870) o’z asarlarida jumladan “Inson tarbiya predmeti sifatida” asarida shunday deb yozadi: “Insonni har tomonlama tarbiyalaydigan pedagog uni har tomonlama bilishi, tushunishi kerak”.

Bola tarbiyalash va uning rivojlanishining psixofiziologik jixatlarini I.M.Sechenov (1829-1905) ko’rsatib o’tgan. U kishining psixik rivojlanishi sababli bog’lanish asosida sodir bo’ladi deydi. Ya‘ni psixikaning kelib chianbai - o’zgarib turuvchi hayot sharoitlaridagi qo’zg’atuvchilardir va bu qo’zg’atuvchilar inson nerv sistemasiga ta‘sir qiladi va murakkab bog’lanish paydo bo’ladi. Manna shu bog’lanish esa bola psixikasining rivojlanishiga olib keladi.
I.P.Pavlovning bosh miya qobig’idagi nerv bog’lanishlari to’g’risidagi qonunlari va umuman psixologich sohasida eksperimentlarning sezilarli yutuqlari (Veber, Fexner) tomonidan xotiraning o’rganilishi yosh va pedagogik psixologiyaning rivojlanishi yetarlicha asos bo’ldi.
Yosh psixolog va pedagogik psixologiya bir-biriga maxkam bog’liq va ular biri ikkinchisi taqozo etadi. Ularning har ikkisi bitta umumiy ob‘ektni – ulg’ayib borayotgan shaxsning psixik faoliyat hamda uning xulq-atvorini tadqiq etadi. Shunga qaramasdan har ikkisining aloxida vazifalari ham bor.
Yosh psixologiyasi odamning psixik rivojlanish xususiyatlarini antogenezda, ya‘ni organizmning vujudga kelishidan boshlab to umrining oxirigacha bo’lgan individual rivojlanish yo’lida o’rganadi. Yosh dinamika, psixologik jarayonlarning rivojlanishidagi qonunlashlar va yetakchi olimlar hamda odam hayotiy yo’lining turli bosqichlarida uning shaxsga xos bo’lgan xususiyatlar yosh psixologiya fanining tadqiqot predmeti hisoblanadi.
Pedagogik psixologiya esa ta‘lim va tarbiyaning psixologik qonuniyatlarini o’rganadi. o’quvchining bilish faoliyati va ularning aqliy rivojlanishi bilishning muloqotga kirishishi va mehnatining ongli sub‘ektlari sifatida shakllanib borishi pedagogik psixologiyaning predmeti hisoblanadi.
Bo’lajak o’qituvchilar uchun mazkur kurs bo’yicha olinadigan bilimlar juda muhim ahamiyatga ega. o’qituvchi o’z faoliyatida yosh psixologiya ma‘lumotlarini qo’llay olish kerak.
Yosh davr psixologiyasi fanini o’rganish ham nazariy, ham amaldiy ahamiyatga ega. Bu ham biologik va genetika, meditsina, sotsiologiya kabi fanlar bilan uzviy aloqada rivojlanadi. Yosh davr va pedagogik psixologiya fani dialektikaning printsiplariga oliy nerv faoliyati qonunlariga, diferentsiyaning psixofiziologiyasi qonunlariga psixologlar to’plagan materiallarga tayanib, inson psixikasi rivojlanishi, ma‘lum bir yosh davrda uning kechishi, o’zgarishi yuzasidan baho yuritadi.
o’z navbatida bolaning psixik rivojlanishidagi barcha bosqichlarda o’kuv tarbiya jarayonining samaradorligini oshirishda pedagogik psixologiya to’laqonli javob beradi.
SHaxobchalari.
Yosh psixologiyasi: insonning psixik rivojlanishini davrlarga bo’lib chiqoidalariga muvofiq quyidagi shaxobchalarga ajraladi:
bolalar psixologiyasi
kichik maktabgacha yoshdagi o’kuvchilar psixologiyasi
o’smirlar psixologiyasi
yigit qizlar psixologiyasi (o’sir yoshlar psixologiyasi)
katta yoshli kishilar psixologiyasi
cherento psixologiyasi (qariyalar psixologiyasi)
Pedagogik psixologiyaning asosiy shaxobchalari:
Ta‘lim va tarbiya psixologiyasi.
o’qituvchi psixologiyasi
Psixologiyada XX asr boshida bolaning psixik taraqqiyotiga qarab 2 ta oqim vujudga keladi.
biogenetik oqimlar (irsiyat hal qiluvchi omillar)
satsiogenetik oqim (ijtimoiy muxit)
Har bir yosh davrning psixologik xususiyatlarini hisobga olgan xolda tarbiyaviy ta‘sir o’tkazish insonda o’z vaqtida o’zini anglashni vujudga keltiradi. Bolada o’zini anglash tuyg’usi qancha erta uyg’onsa shaxsiy nuqtai nazar, o’z huquqini his etish, o’zining aqliy va jismoniy imkoniyatlarini baholash shunchalik tez paydo bo’ladi. Xuddi shu asnodainjjiqlik, o’jarlik va qaysarlik kabi illatlar tarkib topishiga ruhiy to’siq vujudga keladi. Shaxslararo munosabatdagi qarama-qarshilik, inqiroz rivojlanish qonunlariga loqayd qarashning oqibatidir. Inson psixikasidagi umidsizlik, ijtimoiy adaolat uchun kurashish ruhining o’zgarishi – nazariya bilan turmush munosibligining mahsulidir. Odamlarda e‘tiqod dunyoqarash, ideal, umomala, muloqot mustaqil xulq-atvor samarali shakllantirish ko’proq yuqoridagi omillarga bog’liqdir. Kishidagi tashabbuskorlik hamda to’liqlarni yengishga intilishni aniqlash va ularni yosh psixologiyasi xususiyatlaridan kelib chiqqan holda ruhiy turtki, berish maqsadga muvofiqdir.
Ta‘limning barcha bosqichlarida uning samaradorligini oshirish yosh psixologiyasining qonuniyatlariga suyanmog’i zarur. Bolalar jamoasi, oila muhiti, mehnat jamoalarida shaxslararo iliq munosabatni shakllantirish yosh davri xususiyatlarini inobatga olishning mahsuli sanaladi. Xatto kishining uzoq umr ko’rishi va unda ishchanlik qobiliyatining saqlanishi, istiqbol rejasi va maqsadi bilan yashashi ham yosh xususiyatlarini hisobga olib muloqotda bo’lishning mevasidir. Umaman ijtimoiy hayotning bircha jabhalarida oila, tarbiya muassasalari, ishlab chiqarish korxonasi va jamoat tashkilotlarida yosh psixologiyasidan foydalanish ta‘lim va tarbiyaning shaxslararo ijobiy munosabatlar o’rgatishning, ishlab chiqarish samaradorligini oshirishning garovidir.
Bo’lajak o’qituvchilar uchun mazkur kurs bo’yicha olinadigan bo’limlar juda muhim ahamiyatga ega. Ma‘lumki, o’qituvchi ijtimoiy hayotda o’ziga yuklangan turli vazifa va rollarni muvaffaqiyatli amalga oshirish uchun yosh psixologiyasi ma‘lumotlarini qo’llash shart.

2. Mavzu: Yosh davrlari psixologiyasi fanining printsiplari va ilmiy tadqiqot metodlari.

Reja:
Yosh psixologiya va pedagogika. Psixologiyada tadqiqotlarni tashkil etish metodlari va metodikasi.

Kuzatish metodi.
Eksperiment metodi.
Anketa tortish va test topshiriqlari.
Suhbat metodi.

Mazkur fan sohasi o’zining predmeti hamda vazifasini umumiy psixologiyaning asosiy printsiplari va qoidalariga tayangan holda belgilaydi. Yosh davri psixologiyasi quyidagi printsiplarga rioya qiladi.

1. Dialektik materializm ta‘limotiga binoan psixika yuksak darajada tashkil topgan materiyaning xususiyati va yoki miyaning mahsulidir. Odatda psixika tashqi dunyoning sezgi organlari orqali insonning miyasiga bevosita ta‘sir etishi asosida vujudga kelib sezgi, idrok, tasavvur, xotira, tafakkur, nutq, hayol kabi bilish jarayonlarida, shuningdek, shaxsning xususiyatlari va holatlarida, diqqat, his-tuyg’u va xarakter xislatlarida, qiziqish va ehtiyojlarida o’z ifodasini topadi.
2. Psixikaning negizida miyaning reflektor faoliyati yotadi. Tashqi dunyodan kirib keladigan qo’zg’atuvchilarga ichki yoki tashqi biologik organlar javob reaktsiyasini bildiradi. Bosh miya katta yarim sharlarida vujudga keladigan muvaqqat nerv bog’lanishlari psixik xodisalarning fiziologik asoslari hisoblanadi va ular tashqi ta‘sirning natijasida hosil bo’ladi. Bosh miya po’stlog’ida vujudga keladigan muvaqqat nerv bog’lanishlari I.P.Pavlovning nerv jarayonlarining irradiatsiyasi hamda o’zaro induktsiyasi qonunlari zamirida ro’y beradi. Bu qonunlar turli yo’sindagi muvaqqat bog’lanishlar, assotsiatsiyalar qanday yuz berayotganini, qanday shart-sharoitlarda tormozlanishini (qo’zg’alishini), muvaqqat bog’lanishlarning yo’qolayotgani yoki paydol bo’layotganini tushuntirish imkonini beradi.
Psixofiziologik qonuniyatlarga binoan miyaning funktsiyasi muvaqqat nerv bog’lanishlarining birlashish mehanizmi hamda analizatorlar faoliyati mexanzmlari ta‘sirida hosil bo’ladi. Yuqoridagi ta‘limotga ko’ra har ikkala mexanzm hayvonlarning tashqi olamga munosabatini aksettiradi. Shuning uchun psixik faoliyat voqelikni aks ettirishda, oliy nerv faoliyatining tashqi olamini timsollar sifatida ifodalashidan iborat.
3. Psixikani tadqiq etish insonning butun (Ontogenezidagi) ongli faoliyatini – uning hamnazariy, ham amaliy hayot faoliyatini o’rganishdir. Odam zotining ongliligi uning turli-tuman faoliyatida (o’yin, mehnat, o’qishda), xatti-xarakatlarida namoyon bo’ladi. Inson shaxsi har xil shakl va mazmunga ega bo’lgan nazariy hamda amaliy faoliyatlarda tarkib topa boradi. Bunda muhit, irsiy belgilari, tarbiya asosiy omillar hisoblanadi.
Inson o’zi yashab turgan davrni, moddiy turmushni aks ettiradi, ijtimoiy-siyosiy muhit ta‘siri ostida bilimlarini o’zlashtirib boradi, ijtimoiylashadi, tarixan o’zgaradi. Ontegenzda uning his-tuyg’ulari, xarakateri, qobiliyati, tafakkuri, extiyojlari. e‘tiqodlari, uni faollikka da‘vat qiluvchi xarakat motivlari, istaklari. tilaklari, hoxishlari pozitsiyasi ham asta-sekin o’zgarib boradi.
4. Insonning bilish faoliyati (jarayonlari) rivojlanishi unga o’zini qurshab turgan borliqni yanadi chuqurroq, to’g’riroq, to’laroq va aniqroq aks ettrish imkoniyatini yaratadi va u borliqning asl mohiyatini, turli yo’sindagi o’zaro bog’lanishlar, murakkab munosabatlar va aloqalarni tobora aniqroq yoritadi. shu bilan birga mazkur jarayonlarda shakllanib kelayotgan inosnning borliqqa, voqelikka, jismlarga, kishilarga va o’ziga munosabati vujudga keladi.
5. Inson ongining rivojlanishi uning tashqi olamni faol aks ettirishda namoyon bo’ladi. Tarixiy materializm ta‘limoticha, inosnning moddiy turmushi, u hayot kechirayotgan tuzumning moddiy asosigina emas, balki uni qurshab olgan odamlarning turmush tarzlari, umum insoniy qiyofalari, e‘tiqodlari, dunyoqarashlari, ijtimoiy voqelikka munosabatlari, intilishlari, faoliyatlari, ijod mahsullari va xatti-xarakatlarining majmuasidir.
6. Insonning borliqni (voqelikni) aks ettirish - faol jarayondir. ma‘lumki, inson zotining rivojlanishi ob‘ektiv borliqqa (voqelikka) va o’ziga faol ta‘sir ko’rsatishida sodir bo’ladi. Bolaning katta yoshdagi kishilar tashkil qiladigan amaliy faoliyati, masalan, o’yini, kuzatishi, mehnati, o’qishi, adabiy asarni mutolaa qilishi hamda qiziqishining barqarolashuvi, iqtidorining takomillashuvi va boshqalar uning psixik rivojlanishini ifodalaydi.
Umuman psixologiyada inosn psixikasini tadqiq qilish metodlarining turli tasnifi mavjud. Shular to’g’risida umumiy psixologiya kursida keng ma‘lumotlar berilgan. Yosh davri va deferentsiya psixologiya fani ham psixologiyaning boshqa sohalari singari o’ziga hos ilmiy-tadqiqot metodlariga ega. Quyida atoqli psixolog B.G.Ananev tavsiya qilgan klassifikatsiyaga asoslanib, mazkur metodlarning xususiyatlarini yoritishga xarakat qilgan.
B.G. Ananev psixikani o’rganish metodlarini to’rt guruhga ajratib, ularni tashkiliy, empirik (amaliy), natijalarni qayta ishlash yoki statistik, natijalarni shaxlash metodlari deb nomlagan. Bu guruhlar o’zining maqsad va vazifasi bo’yicha yana bir necha toifa hamda turlariga bo’linadi. Quyidagi mazkur metodlarning umumiy va o’ziga xos xususiyatlari hamda qiyosiy tavsiya berildi.
Tadqiqot metodlarining birinchi - tashkiliy guruhi o’z ichiga qiyoslash, longitbd (uzluksiz), kompleks (ko’pyoqlama) deb atalgan turlarni oladi. Qiyoslash metodidan umumiy psixologiya, sotsial psixologiya (katta yoki kichik guruhlarni hamda ularning har xil toifalarini o’zaro taqqoslash), meditsina psixologiyasi (sog’lom va bemor kishilarning psixik xususiyatlariga qiyoslash), sport psixologiyasi (sportchilarning holati, uquvliligi va ishchanligini o’zaro taqqoslash) kabi fanlarda unumli foydalaniladi.
a) Yosh davri psixologiyasida esa qiyoslash metodi turli yoshdagi olamlarning bilish jarayonlari, shaxs xususiyatlari, bilimlarni o’zlashtirishi, aqliy qobiliyati, salohiyati, rivojlanish dinamikasi, jinslarning tafovutlari va o’zaro xosligi kabilarni o’rganishda qo’llanadi. Psixologlardan L.S.Vigostkiy, P.P.Blonskiy, A.A.Smirnov, B.G.Ananev, D.B.Elkonin, P.Ya.Galperin va ularning shogirdlari olib borgan tadqiqotlar (chaqaloqlik, go’daklik, ilk bolalik, kichik maktab yoshi, o’smirlik, o’spirinlik yosh davrlarini o’zaro solishtirish) shu metoddan foydalanib amalga oshirilgan.
b) Yosh davr psixologiyasida qiyoslash metodi bilan bir davrda longityud (uzluksiz) metodi ham qo’llaniladi. Uning boshqa metodlardan farqi bir yoki bir necha sinaluvchilar o’zaro uzoq muddat, hatto, o’n yillab tekshirilishidir. Logityud psixologlardan nemis Sh.SHtern, frantsuz R.zazzo, rus psixologlari N.AMenchinskaya, A.N.Gvozdev, I.S.Leytis, V.S.Muzxina va boshqalar ko’p yillardan beri foydalanmoqdalar.
Mazkur metod orqali bir xil jinsli (Xasan-Xusan, Fotima-Zuxra) yoki aralash jinsli (Hasan-Zuhra, Fotima-Xusan) egizaklar kuzatilgan. Shuning chunu qator tadqiqotlarning “ona kundaligi” (N.A.Menchinskaya, V.S. Muxina) deb nomlanishi bejiz emas. Uzoq vaqt bir shaxsni (kichik guruhni) kuzatish unda paydo bo’layotgan yangi fazilatlarning rivojlanish dinamikasini, xulq-atvoridagi illatlarni (xatti-xarakat) va ularning oldini olish tadbirlarini, murakkab psixologik munosabatlarni, ichki bog’lanish qonuniyatlari, mexanizmi to’g’risida mukammal, ishonchli, barqaror, ma‘lumotlar to’plash imkonini yaratadi.
Kompleks dastur yordamida amalga oshirilgan tadqiqot natijasi ilmiy ahamiyatga molik bo’lib, insonshunoslik muammolarini xal qilishda katta yordam beradi.
Ilmiy tadqiqot metodlarining ikkinchi gurux emperik metodlardan biorat bo’lib, bu guruhda kuzatish (o’zini o’zi kuzatish), eksperiment (tabiiy, laboratoriya), test, anketa, so’rov, sotsiometriya, suhbat qilish, tarjimai hol (shaxsiy guvohnoma, xujat, turmush faoliyati voqealarini tahlil qilish) kabilar kiradi va ular sinash, tekshirish, diagnoz (aniqlash) va prognoz (oldindan belgilash) vazifalarini bajaradi. Insonda tug’ilganidan umrining oxirigacha sodir bo’ladigan psixologik o’zgarishlarni chuqurroq va obektivroq tadqiq qilish uun empirik metodlardan navbati bilan foydalanish yaxshi natija beradi.
Ilmiy tadqiqot metodlarining uchinchi guruhi natijalarni qayta ishlashga mo’ljallangan bo’lib, ular statistik (miqdor) va psixologik (sifat) tahlil turlariga bo’linadi. Psixologik-pedagogik tadqiqotda ko’pincha quyidagi statistik metodlardan foydalaniladi.
To’plangan miqdorlarni ishlab chiqishda manna bu formulalarni qo’llash mumkin:

formulasi o’rtacha arifmetik qiymatni topish uchun

ishlatiladi. M – yig’indi, v – variatsion miqdor, n – sinaluvchilar yoki ob‘ektlarning sonog’ini bildiradi.

formulasi son qatoridagi o’rta kvadrat og’ishni
hisoblashda yoki standart og’ishni aniqlashda ishlatiladi. - kvadratlik og’ish, S-dispersiya, “n” - miqdor.
3. - son qatoridagi miqdorlar tarqoqligini aniqlash formulasi. U ba‘zan “S” - dispersiya deb ham ataladi.

Ilmiy tadqiqot metodlarining to’rtinchi sharxlash guruhi genetik, va donalash metodlaridan iboratdir. Genetik metod bilan tadqiqotdavomida to’plangan ma‘lumotlar yaxlit holda maqsadga muvofiq yo’sinda sharhlanadi. Bu metoddan foydalanishning asosiy maqsadi – sinalvchida vujudga kelayotgan yangi shaxs fazilatlarining rivojlanishi va bilish jarayonlarining o’zgarishiga tajriba natijasiga suyanib ta‘rif berishdir. Shuningdek, bunda mazkur fazilat xususiyatlarning namoyon bo’lish davri, bosqichi hamda ba‘zi mashaqqatli daqiqalarga, payotlarga qo’shimcha sharhlar berish imkoniyati tug’iladi.

Genetik metodga asoslanib o’zgarishlar bilan rivojlanish bosqichining bevosita bog’liqligining ildizi aniqlanadi. Tanlash metodi bilan tadqiqot ob‘ektiga kirgan shaxs psixikasining barcha o’zgarishlar, o’ziga xoslik, o’zaro aloqa, o’zaro ta‘sir va uyg’unlikning o’zaro bog’lanishlari o’rganiladi.
To’rtinchi bosqichch - shaxslarda xar bir fakt, alomat, ko’rsatkich, xissa psixolgik jixatdan so’z-mantiq orqali tahlil qilinadi.Barcha ilmiy-amaliy mulohazalar isbotlanadi, hech bir shubxaga, e‘tirozlarga o’rin qolmaydi. Na shu bosqichda tadqiqot yakunlanadi, zarur xulosalar chiyakariladi, amaliy tavsiyalar beriladi, o’rganilishi zarur muammolarning ahamiyati va istiqboli uqtiriladi.
Endi tajribada eng ko’p qo’llanidagn emperik metodlar haqida kengroq ma‘lumotberamiz.
Kuzatish metldi. Yosh davri psixologiyasida bu metodning ob‘ektiv (tashqi) va sub‘ektiv (o’zini o’zi) kuzatish turlari bor. Inson psixikasidagi o’zgarishlarni kuzatish uchun quyidagilar amalga oshiriladi. 1) kuzatishning maqsadi, vazifasi belgilanadi; 2) kuzatiladigan ob‘ekt tanlanadi; 3) sinaluvchining yoshi, jinsi aniqlanadi; 4) tadqiqo o’tkazish vaqti rejalashtiriladi; 5) kuzatish qancha davom etishi qa‘tiylashtiriladi; 6) kuzatish insoning qaysi faoliyatida (o’yin, o’qish, mehnat, sport) amalga oshirilishi tavsiya qilinadi; 7) kuzatishning shakli (yakka, guruh, jamoa bilan o’tkazilishi) tayinlanadi; 8) kuzatilganlarni qayt qilib borish vositalar (kundalik, suhbat daftari,kuzatish varaqasi, magnitofon, vidiomagnitofon va boshqalar) taxt qilinadi.
Kuzatish orqali turli yoshdagi odamlarning diqqati, his-tuyg’ulari, nerf sistemasining tashqi ifodalari, temperament xususiyatlari, imo-ishoralari, sezgirligi,xulq-atfori, nutq faoliyati va xakozolar o’rganiladi. Ammo o’ta murakkab ichki psixik kechinmalar, yuksak hissiyotlar, tafakkur, mantiqiy xotira va aql-zakovatni tadqiq etishga bu metodning imkoni yetarli. Masalan, go’dak bolani kuzatishda uning xarakatlari, o’yinchoqlarga munosabati, his-tuyg’usi, talpinishi, mayli, hoxishi aniqlanadi. o’quvchining darsdagi xolatini kuzatishda esa diqqatning hususiyati, tashqi qo’zg’atuvchi bilan ta‘sirlanishi, temperamenti, xatti-xarakatining sur‘ati, emotsional kechinmasining o’zgarishi to’g’risida ma‘lumotlar to’plashga imkoniyat tug’iladi. o’spirin yoshlarning sport faoliyatini kuzatish orqali ularning irodasi, ishchanligi, his-tuyg’usining o’zgarish xususiyatlari, g’alabaga intilishi, o’zining xarakatini idora qila olishi yuzasidan materiallar yig’ish mumkin. Ishchining dastgoh yonidagi faoliyatini kuzatish natijasida uning o’z diqqatini taqsimlashi, qiyin damlarda o’zini tutishi darajasi haqida keng ma‘lumotlar yig’iladi. Keksalarning muloqot jarayonini kuzatish ularning xarakteri, nutq faoliyati, hiy-tuyg’usi, ekstravertivligi yoki intravertivligi, qiiziquvchanligi va ruhiyatining boshqa xususiyatlarini aniqlash demakdir.
Tashqi kuzatishda ba‘zan tafakkur bo’yicha ham ma‘lumotlar olish: ish ustidagi kayfiyatini fikrning muayyan ob‘ektiga yo’naltirilganini, tashqi qo’zg’atuvchilar ta‘siriga, berilmaslikni, chehradagi tashrif va iztirobni, ko’zdagi g’ayr tabiylikni, shuningdek, sinchkovlik, teranlik, termulish kabi ruhiy xolatlarni kuzatib tafakkurning kechishidagi o’zgarish aniqlash mumkin. Bulardan tashqari, qo’lning titrashi, asabiylashish, nutqning buzilishi, xissiyotning beqarorlashuvi ham inson ruhiyatidagi o’zgarishlar bo’yicha ma‘lumot beradi.
Psixologiya fanida o’zini-o’zi kuzatishdan (introspektsiyadan) ham foydalaniladi. Ko’pincha tajribali psixolog yoki yuqori ma‘lakali o’qituvchi o’zini-o’zini kuzatish orqali ilmiy xulosa chiqara biladi. Masalan, o’z tafakkurini kuzatib o’zida emotsional o’zgarish haqida, shuningdek, tafakkurning ichki mexanzmlari vujudga kelishi va kechishi haqida ma‘lumot oladi. Natijada tafakkurning sifati mazmuni va mohiyati va qay tarizda, qanday tezlikda, qay shalda ro’y berish kuzatadi.
CHet el psixologiyasida o’zini o’zi kuzatishning inson ruhiyatini o’rganishdagi rolini ifodalovchi ilmiy-amaliy materiallar to’plangan. Introspektsiya yo’nalishining yirik namoyandalari o’zlarini o’zlari kuzatganlar va to’plagan materiallarini tahlil qilib umumiy psixologik qonuniyatlarni yaratishga xarakat qilganlar lekin inson turli faziyatlarda o’zini bir xil boshqara olmaydi va shuning uchun bu metodning ilmiy ahamiyati katta emas.
SHunday qilib, kuzatish metodining qulay va samarali jixatlari bilan birgina zaif tomonlari ham mavjud. Shu sababli insonning murakkab psixikasi boshqa metodlardan foydalanib tadqiq qilinadi.
Suhbat metodi. Bu metod bilan inson psixikasining o’rganishda suhbatning maqsad va vazifasi belgilanadi, uning ob‘ekti va sub‘ekti tanlanadi, mavzusi, o’tkaziladigan vaqti aniqlanadi, yakka shaxslar, guruh va jamoa bilan o’tkazish rejalashtiriladi, o’rganilayotgan narsa bilan uzviy bog’liq savol-javob tartibi tayyorlanadi. Suhbatning bosh maqsadi muayyan bir vaziyat yoki muammoni hal qilish jarayonida inson psixikasidagi o’zgarishlarni o’rganishdir. Suhbat orqali turli yoshdagi odamlarning tafakkuri, aql-zakovati, xulq-atvori, qiziqishi, tiyrakligi, bilim saviyasi, e‘tiqodi, dunyoqarashi, irodasi to’g’risida ma‘lumotlar olinadi. Suhbat chog’ida o’zaro izchil savollar beriladi.
Suhbat metodining yuqorida ta‘kidlangan ijobiy jihatlari bilan birga ayrim zaif tomonlari ham mavjud. Qaytariq so’zlar, “g’aliz” iboralari, nutqning tezligi, fikrning mavhumligi, zerikarli muvaffaqiyatsizlikka sabab bo’ladi. Shuningdek, savol-javobning bir xil shaklda emasligi, sinaluvchida o’ziga xos ishlar uslubi, oshkoralik yetishmasligi, iymanish, uyalish atroflicha ma‘lumotlar olishni qiyinlashtiradi vash u sababli boshqa metodlarga murojat qilishga to’g’ri keladi.
Faoliyat mahsulintahlil qilish i metodi. Inson xotirasi, tafakkur, qobiliyat va hayolining xususiyatlarini aniqlash maqsadida bu metod yosh davri psixologiyasida keng qo’llanadi. Bolalar chizgan rasmlar,yasagan o’yinchoqlar, metodlar, yozgan she‘rlarni tahlil qilish orqali, badiiy va adabiiy qobiliyati, ijodiy hayoli yuzasidan materiallar to’plash mumkin. Mazkur metoddan foydalanishda mahsulotni yaratgan shaxs bevosita ishtirok etmaydi. Ob‘ekt bilan sub‘ekt o’rtasida muloqot o’rganish uchun shaxsning psixikasi to’g’risida sirtdan muayyan xukm va xulosa chiqariladi. Ijodiy faoliyat mahsullariga kundalik, sxema, ixtiro, diogramma, milliy kashtachilik, hunarmandchilik, zargarlik buyumlari, referat, kurs va diplom ishlari, ilmiy ma‘ruza, konspekt, taqriz, tezis, maqola, ko’rsatmali qurollar, loyiha va hakozolar kiradi. Bular turli yoshdagi jinsdagi odamlar, xar xil kasb egalari tomonidan yaratilgan bo’lishi va shunga ko’ra shakli, mazmuni, sifati, originalligi, katta-kichikligi, xarakteri bilan bir-biridan keskin tafovut qilishi mumkin.
Ijodiy faoliyat mahsullarini tahlil qilish orqali bolalar, o’quvchilar, talablar, konstruktorlar, olimlar, hunarmandlar, ishchilar psixik xususiyatlari to’g’risidagi ma‘lumotlar to’plash mumkin. Lekin insondagi psixik o’zgarishlar, kamol topish va bularning kechishini ifodalovchi materiallar yigish uchun bu metodning o’zi yetmaydi. shuning uchun inson psixikasini o’rganish maqsadida boshqa metodlardan ham foydalanish makul.
Test metodi. Test – inglizcha so’z bo’lib, sinash, tekshirish, demakdir. Shaxsning aqliy o’sishini, qobiliyatini, irodaviy sifatlari va boshqa psixik xususiyatlarini tekshirishda qo’llanadigan qisqa standart masala, topshiriq, misol, jumboqlar test deb ataladi. Test ayniqsa odamning qanday kasbni egallashi mumkinligini, kasbga yaroqliligini yoki yaroqsizligini, istedodlilarva aqli zaiflarni aniqlashda, kishilarni saralashda keng qo’llanadi. Test metodining qimmat tajribaning ilmiylik darajasiga, tekshiruvchining mahoratiga va qiziqishiga, yig’ilgan psixologik ma‘lumotlarning ob‘ektivligi va ularni ilmiy tahlil qila bilishga bog’liqdir.
1905 yildan, ya‘ni frantsuz psixologi A.Bine va uning shogirdi A.Simon insonning aqliy o’sish va is‘tedod darajalarini o’lchash imkoniyati borligi g’oyasini olg’a surganidan keyin psixologiyada test metodi qo’llana boshlandi.
CHet el psixologlari testlarni shaxsning is‘tedod darajasini aniqlash vositasi deb biladilar. Biroq test tekshirilayotgan xodisalarning psixologik mezoni hisoblanmaydi. Ma‘lumki, bir muammoning yechimini izlash turli psixologik vositalar bilan amalga oshiriladi. Chet el testologlari tadqiqot ob‘ektlarini o’zgartirib turadilar va qobiliyat, tafakkur, bilim, ko’nikma hamda malakalarni aralash holda o’rganishga intiladilar. Sinash jarayonida sinaduvchilarning emotsional holati va salomatligiga bog’liq ruhiy kechinmalarni inobatga olmaydi. Psixolglar K.M. Gureviya, V.A.Krututskiy va boshqalar qo’llaydigan testlar tubdan boshqacha printsip asosida tuzilgan. Ular testlarning tafakkur ko’rsatkichi (indikatori) bo’lishi uchun xarakat qiladilar va muayyan yutuqlarga erishdilar. Shuningdek, tafakkur jarayonining sifat xususiyatlarini bilmay turib, qobiliyatning mohiyatini yoritib bo’lmaydi, degan qoidaga amal qilgan holda testlardan foydalanmoqdalar.
Hozirgi darvda nodir testlar qatoriga psixologlardan Rorshax, Rozentsveyg, Kettel, Vartegg, Veksler, Meyli, Ayze, Anastaze, Raven va boshqalar ijodining namunalarini kiritish mumkin. Eng keng tarqalgan testlar qatoriga yutuqqa erishish (maqsadga yetish) testlar (ular darslandan berilgan va bilim, malaka darajalarini baholashga qaratilgan), intellekt testlar (aqliy rivojlanish darajasini o’lchashga mo’ljallangan), shaxs testlari (inson irodasi, emotsiyasi, qiziqish, motivatsiyasi va xulqini baholashga yo’naltirilgan diagnostik usullradan iboratdir). shaxs “loyihasi” (proektiv) testlari (savollarga bitta aniq javob berish talab qilinadi, javoblarni tahlil qilib shaxs xususiyatining “loyihasi” ishlab chiqiladi) kiradi.
Tajriba (eksperiment) metod. Bu metod turli yoshdagi odamlar (chaqaloq, bola, o’spirin, balog’atga yetgan va qarilar)ning psixikasini chuqurroq, aniqroq tadqiq qilish metodlari ichida eng muhimi hisoblanadi. Esperiment metod yordamida sun‘iy tushunchalarning shakllanishi, nutqning o’sishi, favqulotda holatdan chiqish, muammoli vaziyatni xal qilish, jarayonlari, shaxsning his-tuyg’ulari, xarakter iva tipologik xususiyatlari o’rganiladi. Inson psixikasining nozik ichki bog’lanishlari, munosabatlari, qonuniyatlari, qonunlari, hossalari, murakkab mexanzmlari tekshiriladi. Buning uchun eksperiment materialini tekshiruvchi sinchkovlik bilan tanlashi, ob‘ektiv tarzda xar xil xolat va vaziyatlarni yaratish, bunda sinaluvchining yoshi, aql-idroki, xarakter, xususiyati, his-tuyg’usi, qiziqish va saviyasiga, turmush tajribasiga, ko’nikma va malakalariga e‘tibor berish lozim.
Tajriba metodi. o’z navbatida tabiy va laboratoriya metodlariga ajratiladi. Tabiiy metod psixologik-pedagogik masalalarni xal qilishda qo’llanadi. Bu metodning ilmiy asoslarini 1910 yilda A.F. Lazurskiy ta‘riflagan. Tabiiy metoddan foydalanishda ishlab chiqarish jarayonlari a‘zolarining, ilmiy muassasalar xodimlarining, o’qituvchilar, keksaygan kishilarning psixologik o’zgarishlari, o’zaro munosabatlari, ish qobiliyatlari, mutaxassislikka yaroqliligi muammolarini hal qilish nazarda tutiladi. Tabiy sharoitdan inson psixikasini o’rganishda sinaluvchilar (bog’cha bolalari, maktab o’quvchilari, ishchilar, dehqonlar, xodimlar va hakozolar)ning o’zlari bexabar bo’lishi, ta‘lim jarayonida berilayotgan bilimlar tadqiqot maqsadiga muvofiqlashtirilishi, katta yoshdagi odamlarga tarbiyaviy ta‘sir o’tkazin kundalik mehnat tarzi doirasida amalga oshirilishi, zavob va fabrika esa moddiy mahsulot ishlab chiqarish samaradorligini oshirishga qaratilishi lozim.
Laboratoriya (klinika) metodi ko’pincha individual (goho guruh va jamoa shaklida sinaluvchilardan yashirmay, maxsus psixologik asboblar, yo’l-yo’riqlar, tavsiyalar, ko’rsatma va ilovalardan foydalanib olib boriladi. Hozir inson psixikasidagi o’zgarishlarni aniqlaydigan asboblar, murakkab elektron hisoblash mashinalari (displeyrlar, Kurilmalar, maslama va jixozlar, xolatlar, funktsiyalar, vujuga kelayotgan yangi sifatlarni qayd qilish va o’lchashda qo’llanadi. Ko’pincha detektorlar, elektron va radio o’lchagichlar, sekundamer, refleksometr, xronorefleksometr, lyuksmetr, anomaloskon, taxistakop, audnometr, esteziometr, eletrominogramma elektroentsifilogramma kabilardan foydalaniladi. Laboratoriya metodi yordami bilan diqqatning sifatlari, sezgi, idrok, xotira va tafakkurlarning xususiyatlari, emotsional hamda irodaviy va aqliy zo’riqish singari murakkab psixik holatlar tekshiriladi. kUpincha laboratoriya sharoitida kishilar (uchuvchi, shofyor, operator, elektronchilar) va kutilmagan tasodifiy vaziyatlar (halokat, portlash, izdan chiqish, shovqin ko’tarilishi)ning metodlari yaratiladi. Asboblarning ko’rsatishi bo’yicha o’zgarishlar, rivojlanish dinamikasi, jismoniy va aqliy toliqish, emotsional-irodaviy, asabiy zo’riqish, jiddiylik, tanglik qanday sodir bo’layotganini ifodalovchi ma‘lumotlar olinadi.
Tajriba aniqlovchi, tarkib toptiruvchi (tarbiyalanovchi) va tekshirish qismlariga bo’linadi. Tajribaning aniqlovchi qismida psixik xususiyat, jarayon yoki xolat, o’yin, mehnat, o’qish kabi faoliyatlarda tadqiq qilinadi. tadqiqot ob‘ektining aynan shu paytdagi holati, imkoniyati aniqlanadi, lekin tekshiruvchi sinaluvchiga ta‘sir o’tkazmaydi. Shu Pallada sinaluvchiga hatto, yo’lovchi savollar bilan ham yordam bermaslik tajribaning printsipi hisoblanadi.
Biografiya (tarjimai hol) metodi. Inson psixikasini tadqiq qilish uchun uning hayoti, faoliyati, ijodiyoti to’g’risidagi og’zaki va yozma ma‘lumotlar muhim ahamiyatga ega. Bu borada kishilarning tarjimai holi, kundaligi, xatlari, esdaliklari, o’zgalar ijodiga bergan baholar, tanbehlar, taqrizlar alohida o’rin egallaydi. Shu bilan birga o’zgalar tomonidan to’plangan tarjimai hol haqidagi materiallar: esdaliklar, xatlar, rasmlar, tavsiflar, baholar, magnitofon ovozlari, fotolavhalar, xujjatli filmlar, taqrizlar o’rganilayotgan shaxsni to’laroq tasavvur etishga xizmat qiladi.
Tarjimai hol ma‘lumotlari inson psixikasidagi o’zgarishlaroni kuzatishda, uning suhbat va tajriba metodlari bilan o’rganib bo’lmaydigan jixatlarini ochishda yordam beradi.
Yosh davri psixologiyasida bolalarning tarjimai xoli asosida ilmiy tadqiqotlar, masalan, N.A.Menchinskiy, V.S. Muxnaning kuzatishlari “Ona kundaligi” nomi bilan mashhurdir. Shunday tadqiqotlar chet el psixologiyasida ham keng tarqalgan.
Badiiy adabiyotda yaratilgan talay asarlar, masalan, A.N.Tolstoy, A.M.Gorkiy, S.Ayniy, Oybek, Abdulla Qaxxor va boshqalar qator adabiyotlarning estaliklari tarjimai hol shaklida bo’lib, ular bilan tanishish natijasida mualliflarning his-tuyg’usi, temperamenti, xarakteri, qobiliyati, is‘tedodi, qiziqishi, intilishi, mayli, layoqati, dunyoqarashi, e‘tiqodi, nafosati, axloq va odobi to’g’risida ma‘lumotlar olish mumkin.
Anketa metodi. Yosh davri psixologiyasida keng qo’llanadigan metodlardan biridir. Uning yordamida turli yoshdagi olimlarning psixologik xususiyatlari, narsa va xodisalarga munosabatlari o’rganiladi.
Anketa odatda uchta xil tuziladi. Ularning birinchi xili anglashishlar motivlarni anglash mo’ljallangan savollardan tuziladi. Ikkinchi xilida har bir savolning bir nechtadan tayyor javoblari beriladi. Uchinchi xil anketada sinaluvchiga yozilgan to’g’ri javoblarni ballar bilan baholash tavsiya etiladi. Anketadan tarli yoshdagi odamlarning layoqatlarini, muayyan sohaga qiziqishlari va qobiliyatlarini, o’ziga, tengdoshlariga, katta va kichiklarga munosabatlarini aniqlash maqsadida foydalaniladi.
Tarqatilgan anketalar yig’ishtiriladi va elektron hisoblash mashinalarida hisoblanadi, atroflicha miqdoriy tahlil qilinadi, so’ngra tadqiqotga yakun yasalib, ilmiy va amaliy yo’sinda xulosalar chiqariladi. Anketa metodi inson psixikasini o’rganish uchun boy material to’plash imkonini beradi. Lekin unda olinadigan ma‘lumotlar doimo xolisona xususiyatga ega bo’lavermaydi. Bu kamchilikka yo’l qo’ymaslik uchun anketa ichidagi nazorat vazifasini bajaruvchi savollarni puxta ishlab chiqish maqsadga muvofiqdir
Sotsiometrik metod. Bu metod kichik guruh a‘zoalri o’rtasidagi bevosita emotsional munosabatlarni o’rganish va ularnnig darajasini o’lchashda qo’llanadi. Unga amerikalik sotsiolog Djon Morenko asos solgan. Mazkur metod yordamida muayyan guruhdagi har bir a‘zoning o’zaro munosabatini aniqlash uchun uning qaysi faoliyatda kim bilan birga qatnashishi so’raladi. Olingan ma‘lumolar matritsa, grafik, sxema, jadval shaklida ifodalanadi. Ulardagi miqdor ko’rsatkichlari guruhdagi kishilarning shaxslararo munosabatlar to’g’risida tasavvur hosil qiladi. Bu ma‘lumolar guruhiy munosabatlarning tashqi ko’rinishini aks ettiradi xolos. shuning uchun hozir Ya.L.Kolominskiy va I.P.Volkov tomonidan sotsiometrining yosh davri psixologiyasiga moslab o’zgartirilagan turlari ishlab chiqilgan. Bu shaxslarning bir birini tanlashi motivlarini keng ifodalash imkonini beradi. Ayniqsa sotsiometriyaning Ya.L.Kolominskiy ishlab chiqqan o’zgartirilgan turi bolalar jamoasidagi shaxslararo munosabatlar haqida to’laroq axborot beradi.
SHu bilan birga guruhlardagi shaxslarning yaqqol, aniq nuqtai nazar, guruhbozlik, og’machilik, qarama-qarshilik, his-tuyg’uning zo’riqishi, guruhiy jipslik, moslik, munosabatning motivlari, qurilishi, jinslar o’rdasidagi muloqotlarning zamini hamda sehri manna shu kalit bilan ochiladi.
Umuman ayganda, sotsiometrii metodidan turli yoshdagi, ikki xil jinsdagi, saviyasi xar xil kishilar guruhlardagi psixologik qonunlarni tadqiq etishda unumli foydalanish mumkin.

3. Mavzu: Yosh davrlar psixologiyasining rivojlanish bosqichlari

Reja:

Jahon psixologlari asarlarida yosh davrlari muammosi.

Yosh davrlarni tabaqalash nazariyasi.

o’tgan ajdodlarimiz yosh psixologiyasining muammolarini izchil va atroflicha, muayyan yo’nalishda, ma‘lum kontseptsiya asosida o’rganmagan bo’lsalar ham, allomalarning asarlarida mazkur holatlarning aks etishi, namoyon bo’lishi, rivojlanishi va o’zgarishlari to’g’risida qimmatli fikrlar bildirganlar. Bular to’rt xil manbalarda uchraydi. Ularning biri – xalq ijodiyoti; rivoyatlar, maqollar, matallar va masallar; ikkinchisi – maxsus ijodkor kishilira (hatto, xukmdorlar) muayyan shaxsga bag’ishlab yozgan o’git-nasihat va hikoyalar, uchinchisi - qomusiy, o’rta Osiyo mutafakkirlarining ilmiy-nazariy qarashlari; to’rtinchisi - turli davrlarda ijod qilgan shoir va yozuvchilar ijodining mahsullari, ya‘ni badiiy asarlardir.

Abu Nasr Forobiyning inson va uning psixikasi haqidagi ahloqiy-falsafiy mushohadalari “Ideal shahar aholisining fikrlari”, “Masalalar mohiyati”, “Falsafiy savollar va ularga javoblar”, “Jism va aktsidentsiyalarning shakllariga qarab bo’linishi”, “SHarhlardan”, “Xikmat ma‘nolari”, “Aql ma‘nolari to’g’risida” kabi qator asarlarida bayon etilgan. Abu Rayhon Beruniy o’zining “o’tmish yodgorliklari” kitobida inson hayotiga doir xilma-xil ma‘lumotlarni keltiradi. Shu jumladan,, olim kishilarning jismoniy tuzilishi, umrlarning uzun-qisqaligi to’g’risida bildirgan mulohazalar diqqatga sazovordir. Beruniy odam uzoq vaqt yashashining sababini biologik va irsiy omillar bilan bog’laydi. Bu jihatdan uning “Hindiston”, “Mineralogiya” asarlari, Ibn Sino bilan yozishmalari alohida ahamiyatga ega.
Ibn Sinoning 5 tomlik “Tib qonunlari” asarida organizmning tuzilishi, undagi nervlar va nerv yo’llari, fiziologik jarayonlar bilan bog’liq psixik jarayonlar bilan bog’liq psixik jarayonlar haqida ancha muhim ma‘lumotlar bor. Uning “Odob haqida” risolasi ham inson shaxsini shakllantirish to’g’risidagi jiddiy asardir.
Yusuf Xos Xojibning “Qutadg’u bilig” asaridagi ma‘lumotlar ham hozirgacha o’z qimmatini yo’qotmagan.
AQSHlik psixolog Dj. Bruner (1915) shaxsning tarkib topishi bilan ta‘lim o’rtasida ikkiyoqlama aloqa mavjudligi aytib, insonning kamolot sari intilishi bilan olish samaradorligini oshirsa, o’qitishning takomillashuvi uning ijtimoiylashuvi jarayonini tezlashtiradi, deb uqtiradi.
SHu tariqa yosh psixologiyasi fani qator rivojlanish bosqichlaridan o’tib, bugungi darajasiga erishdi. Uning rivojlanishiga o’rta Osiyo allomalari, rus va chet el psixologlari munosib hissalarini qo’shdilar. Yuqorida aytilgan nazariyalar, amaliy va ilmiy ma‘lumotlar, tadqiqotchilar yaratgan metodikalarning o’z ahamiyatini saqlab kelmoqda.
Yosh davrlarining tabaqalash nazariyalari.
Psixologiya fanida yosh davrlarini tabaqalash bo’yicha qator mustaqil nazariyalar mavjud, ular inson shaxsini tadqiq qilishga har xil nuqtai nazardan yondashadi va muammoning mohiyatini turlicha yoritiladi. Ularga biogenetik, sotsiogenetik, psixogenetik, kognitivistik, psixo-analitik, bixevioristik nazariyalarni kiritish mumkin.
Quyidagi mazkur nzariyalar va ularning ayrim namoyandalar ifodalagan yosh davrlarini tabaqalash printsiplarini ko’rib chiqamiz.
Biogenetik nazariyada insonning biologik yetilishi bosh omil sifatida qabul qilingan, qolgan jarayonlarning rivojlanishi ixtiyoriy bo’lib, ana shu omil bilan o’zaro bog’liqdir. Mazkur nazariyaga binoan, rivojlantirish bosh maqsadi biologik determinantlrga (aniqlovchilarga) qaratiladi va ulardan ijtimoiy-psixologik xususiyatlar kelib chiqadi.
Rivojlanish jarayonining o’zi, dastavval biologik universal bosqichich sifatida talqin qilinadi.
Biogenetik qonun F.Myuller va E.Gekkel kashf qilgan. Biogenetik qonun organning rivojlanishi nazariyasini tashviq qilishda hamda antidarvinchilarga i kurashdi muayyan darajada tarixiy rol o’ynagan. Biroq unda organning individual va tarixiy rivojlanishi munosabatlarini tushuntirishda qo’pol xatolarga yo’l qo’yilgan. Jumladan, biogenetik qonunlarga ko’ra, shaxs psixologiyasining individual rivojlanishi (ontogenez) butun insoniyatning tarixiy rivojining (filogenez) asosiy bosqichlarini qisqacha takrorlaydi.
Nemis psixologi V.SHterining fikricha, chaqaloq (yangi tug’ilgan bola) hali odam hisoblanmaydi, balki faqat sut emizuvchi hayvondir; olti oylikdan oshgach u psixik rivoji jixatidan faqat maymun darajasiga tenglashadi, ikki yoshida oddiy odam holiga keladi, besh yoshlarida ibtidoi gala holidagi odamlar darajasiga yetadi, maktabga kirgandan boshlab ibtidoi davrni boshdan kechiradi, kichik maktab yoshida uning ongi o’rta asr kishilari darajasiga, nihoyat yetuklik davri (16-18 yoshlari)dagina hozirgi zamon kishilarining manaviy darajasiga yerishadi.
S.Xoll “rekapitulyatsiya qonun”ni (filogenezni qisqacha takrorlashni) psixologik o’sishning bosh qonuni deb hisoblaydi. Uning fikricha, ontogenez filogenezning muhim bosqichlarini takrorlaydi. Olimning talqinicha, go’daklik hayvonlarga xos rivojlanish pallasidan boshqa narsa emas. Bolalik esa asosiy mashg’uloti ovchilik va baliqchilik bo’lgan qadimgi kishilarning davriga aynan mos keladi. 8-12 yoshlardagi o’sish davri yovvoyilikning oxiri va tsivilizatsiyaning boshlanishidagi yetilishidan (12-13 yoshdan) boshlanib yetuklik davrigacha (22-25 yoshgacha) davom etadi, romantizmga barobardir. S.Xollning talqinicha, bu davrlar “bo’ron va tazyiqlar”, ichki va tashqi nizolar (ziddiyatlar)dan iborat bo’lib, odamda “individullik tuyg’usi” vujudga keladi. Yosh davrlarini tabaqalashning bu turi o’z navbatida tanqidiy muloxazalar manbai vazifasini o’taydi, chunki inson zotidagi rivojlanish bosqichlari filogenezni aynan takrorlamaydi va takrorlashi ham mumkin emas.
Biogenetik kontseptsiyaning boshqa bir turi nemis “”konstituttsion psixologiyasi (insoning tana tuzilishiga asoslangan nazariya) namoyandalari tomonidan ishlab chiqilgan. E.Krechmer shaxs (psixologiyasi)tipologiyasining negiziga bir qancha biologik omillarni (masalan, tana tuzilishining tipii va boshqalarni) kiritib, insonning jismoniy tipii Bilan o’sishining xussiyati o’rtasida uzviy bog’liqlik mavjud, deb taxmin qiladi. E.Krechmer odamlarni ikkita katta toifaga: (tsikloid (tez qo’zg’aluvchi, his-tuyg’usi o’t beqaror) va shizion (odamovi, munosabatga qiyin kirishuvchi, his-tuyg’usi cheklangan)Larga ajratadi. Bu taxminni yosh davrlari, xususiyatlariga ham tadbiq etib, o’smirlar tsikloid xususiyatli, o’spirinlar esa shizoid xususiyatliligini takidlaydi. Lekin insonning kamol topishida biologik shartlardan sifatlar xamisha yetakchi va hal qiluvchi rol o’ynay olmaydi, chunki shaxsning individual-tipologik xususiyatlari bir-biriga aynan mos tushmaydi.
Biogenetik nazaryaning namoyondalari - amerikalik psixologlar A.Gezelli va S.Xoll rivojlanishning biologik madeliga tayanib ish ko’radilar, bu jarayonda muvozanat, integratsiya va yangilanish tsikllari o’zaro almashinib turadi, degan xulosaga keladilar.
Psixologiya tarixida biologizmning eng yaqqol ko’rinishi Zigmund Freydning shaxs talqinida o’z ifodasini topgan. Uning ta‘lmotiga binoan shaxsning barcha xatti-xarakatlari (xulq) ongsiz biologik mayllar yoki instinktlardan kelib chiqadi, birinchi navbatda, jinsiy (seksual) maylga bog’liqdir. Bunday biologizatorlik omillari inson xulqini belgilovchi birdan-bir mezon yoki betakror turtki rolini bajara olmaydi.
Biogenetik nazariyaning qarama-qarshi ko’rinishi sotsiogenetik nazariyadir. Bu nazariyada shaxsda ro’y beradigan o’zgarishlarni jamiyatning strukturasi, ijtimoiylashish (sotsializatsiya) usullari, atrofdagi odamlar Bilan o’zaro munosabat vositalari asosida tushuntiriladi. Ijtimoiylashish nazariyasiga ko’ra inson biologik tur sifada tug’ilib, hayotdagi ijtimoiy shart-sharoitlarning bevosita ta‘siri ostida shaxsga aylanadi.
G’arbning eng muhim nazariyalaridan biri – rollar nazariyasidir. Bu nazariyaga ko’ra jamiyat o’zining har bir a‘zosiga status (haq-huquq) deb nomlangan xatti-xarakatning barqaror usullari majmuasini yaratadi. Inson ijtimoiy muhitda bajarishi shart bo’lgan maxsus rollar uning xulq-atvorida, boshqalar Bilan munosabatida sezilarli iz qoldiradi.
AQSHda individual tajriba va bilimlarni o’zlashtirish (ko’nikish) nazariyasi keng tarqalgan. Mazkur nazariya binoan, shaxsning hayoti va voqelikka munosabati, ko’nikmalarni egallashi va bilimlarni o’zlashtirishi qo’zg’atuvchining barqarorligiga bog’liqdir.
K.Levin tavsiya qilgan “fazoviy zarurat maydoni” nazariyasi o’z davrida muhim ahamiyat kasb etgan. K.Levin nazariyasiga ko’ra shaxsning xulqi (xatti-xarakati) psixologik kuch vazifasini o’tovchi ishtiyoq (intilish), maqsad (niyat) Bilan boshqarilib turiladi, buk uchli fazoviy zarurat maydonning ko’lami va tayanch nuqtasiga yo’nalgan bo’ladilar.
Yuqorida ifodalangan har bir nazariya shaxsning ijtimoiy xulqini o’zgalar uchun yopiq va maxfiy muxitning xussiyatlaridan kelib chiqqan xolda tushuntiradi, bunda u odam xoxshini yoki xoxlamasligidan qa‘tiy nazar, mazkur sharoitga moslanmog’i (ko’nikmog’i) zarur, degan qoidaga amal qiladi.
Psixologiyada psixologik yondashish ham avjud bo’lib, u biogenik va sotsiogeneik omillarning qimmatini kamentmaydi, balki psixik jarayonlarning rivojalanishi birinchi darajali ahamiyatga ega deb hisoblaydi. Mazkur yondashishni uchta mustaqil yo’nalishga ajratib tahlil qilish mumkin va bu yo’nalishlar o’z mohiyatini, kechishi va mahsuli jixatidan keskin farqlanadi.
Psixikaning irratsion (aqliy bilish jarayonaridan boshqa) tarkibiy qismlari: emotsiya, mayl yordamida shaxsning xulqini tahlil qiluvchi nazariya psixodinamika deyiladi. Bu nazariyaning yirik namoyandalarida biri amerikalik psixolog E.Eriksondir. U insoning umrini o’ziga xos betakror xususiyatlarga molik 8 ta davrga ajratadi.
Birinchi davr - go’daklikda tashqi dunyoga ongsiz “ishonch” tuyg’usi vujudga keladi. Buning bosh sababi ota-onaning mehr-muhabbati, g’amxo’rligi va jonkuyarligidir. Agar go’dakda ishonchning negizi paydo bo’lmay, borliqqa ishonchsizlik hissi tuyg’usi, voyaga yetgan odamlarda mahluqlik hissi tug’ilsa, voyaga yetgan odamlarda mahluqlik, umidsizlik vujudga kelishi shubxasizdir.
Ikkinchi davr – ilk bolalik yarim mustaqillik va shaxsiy qadr-qimmat tuyg’usi shakllanadi yoki, aksincha, ularning teskarisi – uyat va shubxa xissi xosil bo’ladi. Bolada mustaqillikning o’sishi unga o’z tanasini boshqarish uchun keng imkoniyat yaratib, bo’lg’usi shaxs xususiyatldaridan tartib-intizom, ma‘suliyat, javobgarlik, hurmat tuyg’ulari tarkib topishiga zamin hozirlaydi.
Uchinchi davr - o’yin yoshi deb ataladi va unga 5-7 yoshli bolalar kiradi. Bu davrda tashabbus tuyg’usi, qandaydir ishlarni amalga oshirish, bajarish mayli tarkib topadi. Mabodo boladagi hoxish-istakni ro’yobga chiqarish yo’li to’sib qo’yilsa, buning uchun u o’zini aybdor deb hisoblaydi. Mazkur davrda davra, ya‘ni guruh o’yinlarga, tengqurlari bilan muloqotga kirishish muhim ahamiyat kasb etadi: bola turli rollar bajarib ko’rishiga, uning hayoloti o’sishiga imkon yaratadi. Xuddi shu davrda bolada adolat tuyg’usi, uni tushunish mayli tug’ila boshlaydi.
To’rtinchi davr – maktab yoshi boladagi asosiy o’zgarishlar: ko’zlagan maqsadiga erishish uchun intilish, uddaburonlik va tarishqoqlik bilan ajralib turadi.
Uning eng muhim qadriyati omilkorlik va mahsuldorlikdan iboratdir. Bu yosh davrning salbiy jihatlari (illatlari) ham bo’lib, ular ijobiy hislatlari yetarli bo’lmasligi, ong hayotning barcha qirralarini qamrab ololmasligi, muammolarni hal qilshda aql-zakovat darajasining pastligi, bilimlarni o’zlashtirishdagi qoloqlik va hokazolardir. Xuddi shu davrdagi shaxsning mehnatga munosabati shakllana boshlaydi.
Beshinchi davr - o’spirinlik betakror xislati, o’ziga xosligi, boshqa odamlardan keskin farqlanishi bilan xarakterlanadi. Shuningdek, o’spirinlik davrida shaxs sifatida noaniqligi muayyan rolni uddalamaslik, qat‘iyatsizlik singari salbiy sifatlarga ham egadir. Mazkur davrning eng muhim xususiyati “rolini kechiktirish” ning o’zgarishi hisoblanadi. U ijtimoiy hayotda bajarayotgan rollarning ko’lami kengayadi, lekin ularning barchasini jiddiy egallash imkoniyatiga ega bo’lmaydi, shuningdek, rollarda o’zini sinab ko’rish bilan cheklanadi, xolos. Erikson o’spirinlarda o’zini o’zi anglashning psixologik mexanizmlarini batafsiltahlil qiladi, unda vaqtni yangicha his qilish, psixoseksual qiziqish, patogen (kasallik qo’zg’atuvchi) jarayonlarni va ularning turli ko’rinishlari namoyon bo’lishi bayon qiladi.
Oltinchi davr - yoshlik boshqa jinsga psixologik intim yaqinlashuv qobiliyati va ehtiyoji vujudga kelishi bilan ajralib turadi. Bunda ayniqsa, jinsiy mayl alohida o’rin tutadi. Bundan tashqari, yoshlik tanxolikni yoqtirish va odamovilik kabi yoqimsiz xususiyat bilan ham farqlanadi.
Yettinchi davr – yetuklik davrida hayotiy faoliyatning barcha sohalarida (mehnatda, ijodiyotda, g’amxo’rlikda, pusht qoldirishda, tajriba uzatish va boshqalarda) mahsuldorlik tuyg’usi uzluksiz hamroh bo’ladi va ezgu niyatlarning amalga oshishida turtki vazifani bajaradi. Shuningdek, mazkur davrda ayrim jihatlarda turg’unlik tuyg’usi salbiy xususiyat sifatida hukm surishi ham mumkin.
Sakkizinchi davr, ya‘ni qarilik inson sifatida o’z burchini uddalay olganligidan, turmushning keng o’mrovliligidan qanoatlanish tuyg’ulari bilan xarakterlanadi. Salbiy xususiyat sifatida esa hayot faoliyatidan noumidliylik, ko’ngil sovush tuyg’ularini aytish mumkin. Donolik, soflik, gunohlardan forig’ bo’lish har bir holatga shaxsiy va umumiy nuqtai nazardan qarash bu yoshdagi odamlarga xos eng muhim jihatlardir.
E.SHpranger “o’spirinlik davri psixolgiyasi” nomli asarida bu davrga 13-19 yoshli qizlarni, 14-22 yoshdagi yigitlarni kiritishni tavsiya qiladi. Uningcha, bu yosh davrida yuz beradigan asosiy o’zgarishlar: a) shaxsiy “Men” ni kashf qilish; b) refleksiyaning o’sishi; v) o’zining individualligini anglash va shaxsiy xususiyatlarini e‘tirof qilish; g) hayotiy ezgu rejalarining paydo bo’lishi; d) o’z shaxsiy turmishini ongli holda qurishga intilish va xokazolar. 14-17 yoshlarda vujudga keladigan inqiroz o’smirlarda o’zlariga kattalarning bolalarcha munosabati doirasidan qutilish tuyg’usi paydo bo’lishidan iboratdir. 17-21 yoshlilarning yana bir xususiyati ularda tengqurlaridan “ajralish” inqirozi va tanholik istagining paydo bo’lishidir. Bu holat tarixiy shart-sharoitlardan kelib chiqadi.
E.SHpranger, K.Bbler, A.Maslou va boshqalar personologik nazariyaning yirik nomoyandalari hisoblanadilar.
Kognitivistik yo’nalishning asoschilari qatoriga J.Piaje, Dj.Kelli va boshqalarni kiritish mumkin.
J.Piajening aql-idrok nazariyasi, aql-idrok funktsiyalari hamda uning davrlari haqidagi ta‘limotni o’z ichiga oladi. Aql-idrokning asosiy funktsiyalarni uyushqoqlik va moslashish, ko’nikishdan iborat bo’lib, aql-idrokning funktsional invariantligi deb yuritiladi.
Muallif intellektni quyidagi rivojlanish davrlariga ajratadi: 1) sensomotor intellekti (tug’ilishdan 1 yoshgacha); 2) operatsiyalardan ilgarigi tafakkur davri (2 yoshdan 7 yoshgacha); 3) konkret operatsiyalar davri (7-8 yoshdan 11-12 yoshgacha); 4) formal (rasmiy) operatsiyalar davri.
J.Piajening g’oyalarini davom ettirganpsixologlarning bir guruhini kognitiv-genetik nazariyachilariga qo’shish mumkin. Bu yo’nalishning namoyandalari L.Kolberg, D.bromley, Dj.Birrer, A.Vallon, G.Grimm va boshqalardan iboratdir.
A.Vallon (Frantsiya) nuqtai nazaricha yosh davrlari quyidagilarga ajratiladi: 1) homilaning ona qornidagi davri; 2) impulsiv harakat davri – tug’ilganidan 6 oyligigacha; 3) emotsional (his-tuyg’u) davri – 6 oylikdan 1 yoshgacha; 4) sensomotor (idrok bilan harakatning uyg’unlashuvi) davri –1 yoshdan 3 yoshgacha; 5) personologizm (shaxsga aylanish) davri – 3 yoshdan 5 yoshgacha; 6) farqlash davri – 6 yoshdan 11 yoshgacha; 7) jinsiy yetilish va o’spirinlik davri – 12 yoshdan 18 yoshgacha.
Rus psixologiyasidagi yosh davrlarini tabaqalash muammosi dastlab L.S.Vigotskiy, P.P.Blonskiy, B.G.Ananev singari yirik psixologlarning asarlarida o’z aksini topa boshlagan. Keyinchalik bu muammo bilan shug’ullanuvchilar safi kengayib bordi, shu boisdan tabaqalanish kelib chiqishi, ilmiy manbai, rivojlanish jarayonlariga yondashilishi nuqtai nazaridan o’zaro keskin farqlanadi. hozir yosh davrlarini tabaqalash yuzasidan mulohaza yuritishda olimlarning ilmiy qarashlarin muayyan guruhlarga ajratish va ularning mohiyatini ochish maqsadga muvofiqdir.
L.S.Vigotskiy psixologlarning yosh davrlarini tabaqalash nazariyalarini tanqidiy tahlil qilib, muayyan rivojlanishni vujudga keltiruvchi ruhiy yangilanishlarga tayanib yosh davrlarin quyidagi bosqichlarga ajratadi:
CHaqaloqlik davri inqirozi.
Go’daklik davri – 2 oylikdan 1 yoshgacha.
Bir yoshdagi inqiroz.
Ilk bolalik davri – 1 yoshdan 3 yoshgacha.
3 yoshdagi inqiroz.
Maktabgacha davr – 3 yoshdan 7 yoshgacha.
7 yoshdagi inqiroz.
Maktab yoshi davri – 8 yoshdan 12 yoshgacha.
13 yoshdagi inqiroz.
Pubertat (jinsiy yetilish) davri – 14 yoshdan 18 yoshgacha.
17 yoshdagi inqiroz.
Olim o’z asarlarida har bir davrning o’ziga xos xususiyatlarini chuqur ilmiy tariflay olgan. Eng muhim psixik yangilanishlar haqida ilmiy va amaliy ahamiyatga molik mulohazalar bildirgan. Biroq bu mulohazalarida ancha munozarali, baxsli o’rinlar ham uchraydi. Umuman L.S.Vigotskiyning yosh davrlarini tabaqalash nazariyasi ilmiy-tarixiy ahamiyatga ega, uning rivojlanishni amalga oshiruvchi inqirozlar roli to’g’risidagi mulohazalari va olg’a surgan g’oyalari hozirgi kunnning talabiga mosdir.
L.S.Vigotskiy shogirdi L.I.Bojovich insonning kamol topishini yosh davrlariga bo’lishda motivlarni asos qilib olidi, shuning uchun bu bo’lishni motivatsion yondashish, deb atash mumkin. L.I.Bojovichning mulohazasiga ko’ra yosh davrlari quyidagi bosqichlardan iborat:
Birinchi bosqich – chaqaloqlik tug’ilgandan 1 yoshgacha;
ikkinchi bosqich – motivatsion tasavvur; 1 yoshdan 3 yoshgacha;
uchinchi bosqich – “men” ni anglash davri; 3 yoshdan 7 yoshgacha;
to’rtinchi bosqich – ijtimoiy jonzotlikni anglash davri; 7 yoshdan 13 yoshgacha;
beshinchi bosqich – a) o’z-o’zini anglash davri; 12 yoshdan 14 yoshgacha; b) o’z o’rnini belgilash (topish) davri; 15 yoshdan 17 yoshgacha.
L.I.Bojovich har bir bosqichni psixologik tavsiyalashda unda namoyon bo’ladigan o’zgarishlarni, bu o’zgarishlarning sabablari, omillari, manbalari, turtkilari, mexanizmlarini ham bayon qiladi.
D.B.Elkoninning tasnifi yetakchi faoliyat (A.N.Leontev) nazariyasiga, har qaysi rivojlanish pallasida faoliyatning biror ustunlik qilishi mumkinligiga asoslanadi. Yetakchi faoliyatning inson shaxs sifatida kamol topishidagi roli nazariyaning negizini tashkil qiladi.
D.B.Elkonin yosh davrlarini quyidagi bosqichlarga ajratishni lozim topadi:
go’daklik davri – tug’ilgandan 1 yoshgacha; asosiy faoliyat – bevosita emotsional muloqat;
ilk bolalik davri – 1 yoshdan 3 yoshgacha; asosiy faoliyat – predmet bilan nozik harakatlar qilish;
maktabgacha davr – 3 yoshdan 7 yoshgacha; asosiy faoliyat – rolli o’yinlar;
kichik maktab yoshi davri – 7 yoshdan 10 yoshgacha; asosiy faoliyat – o’qish.
Kichik o’smirlik davri – 10 yoshdan 15 yoshgacha; asosiy faoliyat – shaxsning intim muloqoti;
Katta o’smirlik yoshi yoki ilk o’spirinlik davri – 17 yoshdan 17 yoshgacha; asosiy faoliyat – o’qish, kasb tanlash.
D.B.Elkonin tasnifini, ko’pchilik psixologlar ma‘qullashishiga qaramay, unda ayrim munozarali jihatlar ham bor. Umuman esa D.B,Elkoninning mazkur nazariyasi psixologiya fanida, ayniqsa yosh davrlari psixologiyasida muhim o’rin tutadi.
IV. Mavzu: Maktabgacha yoshdagi bolalar psixik rivojlanishininig xususiyatlari.
Reja
CHaqaloqlik davri psixologik xususiyatlari.
Go’dak va muloqot.
His-tuyg’uning o’sishi

Chaqaloqning yangi sharoitda yashashini ta‘minlovchi asosiy omil tug’ilishda unda vujudga kelgan tabiiy mexanizmlardir. U tashqg’i sharoit va muhitga moslashish imkonini beradigan, nisbatan yetilgan nerv sistemasi bilan tug’iladi. Tug’ilganidan boshlab mazkur reflekslar organizmda qon aylanishi, nafas olish hamda nafas chiqarishni ta‘minlaydi.

Birinchi kundanoq kuchli qo’zg’atuvchilarga nisbatan ko’zni qisish, pirpiratish, uning qorachig’ini kengaytirish yoki toraytirish mexanizmlari ishlay boshlaydi. Bu reflekslarni himoya reflekslari deyiladi.
CHaqaloqda himoya reflekslaridan tashqari, qo’zg’atuvchilar bilan aloqa o’rnatishga xizmat qiladigan reflekslar ham bo’ladi. Bularni orientir reflekslari deb ataladi. Chaqaloqlarni kuzatishlarda ikki uch kunlik bola xonaga quyosh nuri tushishi bilan boshin yorug’lik tomonga burishi, chaqaloq xonaga asta kirib kelayotgan nur manbaini ham sezishi yaqqol ko’rindi.
Yuqorida aytilgan reflekslardan tashqari, bolada bolada bir necha tug’ma tabiiy reflekslar ham uchraydi; emish refleksi og’ziga tushgan narsani so’rishga o’z ifodasini topsa qo’l kaftiga biror narsaning tegishi ushlash, chang solish reaktsiyasini vujudga keltiradi. o’zidan narsani itarish, uzoqlashtirish refleksi mavjudligini kursatadi va bu hol tovonga qandaydir jism tegishi bilan uni o’zidan uzoqlashtirishda namoyon bo’ladi.
Psixolog V.S.Muxinaning fikricha, chaqaloqda tug’ilshiga qadar ham shartsiz reflekslar bo’lishi, unga homilalik paytidayoq o’z qo’lini so’rish imkonini yaratadi.
Tug’ilgan chaqaloqning vazni tez kamaya boradi. Buning sababi undan suyuqlik moddasining chiqib ketishi, vaznsizlik holatian atmosfera bosimiga, quyosh nuriga, turli xususiyatli moddalar ta‘siriga, o’zgaruvchan havo haroratiga moslashish davrida ko’p kuch-quvvat sarflanishidir. Bu davrning kechishida chaqaloqlarning ham individual, sham jismoniy tafovutlari ko’zga tashlanadi. Oradan ko’p vaqt o’tmay chaqaloq vaznnining kamayishi tabiiy ravishda to’xtaydi va uning yangi muhitga moslashishi boshlanadi. Kindik tushish davri organizmda keskin o’zgarishlar yuz berish pallasi hisoblanib, murg’ak organnning mustaqil yashayotganidan dalolat beradi. Chaqaloqning oldingi vazniga yetish davri hayotining birinchi o’n kunligiga to’g’ri keladi.
CHaqaloq organizmining anatomik- fiziologik, morfologik tuzilish bo’yicha, boshqa yoshdagi odamlarnikidan farqi ham rivojlangani, zaifligi, ish qobiliyatining kuchsizligidir. Uning suyak sistemasiE, pay-muskullari va tog’ay to’qimalarining o’sishi katta yoshdagi kishilarnikidan ham sur‘at, ham sifat jihatidan farqlanadi. Chaqaloqdagi muskullarning takomillashishi harakat negizini vujudga keltiradi; shu birga har bir biologik organning mutaqil harakati va faoliyatini ta‘minlashga xizmat qiladi. Bolada bo’yin muskullarining o’sishi bo’ynini tutishga olib kelsa, tana muskullarining rivojlanishi kattalar yordamida ag’anash imkonini, qo’l va oyoq muskullarining yetilishi esa jismoniy harakat qilish, jismlarga qo’l cho’zish uchun sharoit yaratadi.
CHaqaloqning anotamik-fiziologik tuzilishini tahlil qilsak, uning suyak sisitemasida ohak moddasi va har xil tuzlar yetishmasligining guvohi bo’lamiz. Shu sababli suyak funktsiyasini ko’proq tog’ay to’qimalari bajaradi. Bosh suyaklari bolalarning ikki oyligida o’zaro qo’shilib ketadi. Bosh suyakning peshona va tepa qismlari o’rtasida liqildoq deb ataladigan qalin parda va teri bilan qoplangan oraliq mavjud bo’ladi. U bola bir yoshdan oshganidan keyin suyak bilan qoplanib boradi, lekin u haqiqiy suyak bo’lmaydi.
CHaqaloq nerv sistemasining yuksak darajada rivojlangan qismi, ya‘ni bosh miya katta yarim sharlari tashqi ko’rinishi bilan katta odamnikiga aynan o’xshasa ham, aslida undan ko’p farq qiladi. Odamlarni o’zaro qiyoslasak, ajoyib manzarani ko’ramiz: miyaning og’irligi chaqaloq tanasining sakkmzdan bir va katta odamlarda esa qirqdan bir qismini tashkil etadi. Chaqaloqlarda bosh gavdaga nisbatan kattaroq ko’rinsada, u hali juda bo’sh, mukammallashmagan bo’ladi. Ularning organizmi jadal sur‘at bilan o’sish davridan o’tadi. Bu davrda chaqaloqning og’irligi 3-5 kg bo’lishiga qaramay, miyasining og’irligi 300-350 grammni tashkil qiladi, xolos. Chaqaloqning miyasi xujayralarining miqdori, “ariq”chalarning yaqqol ko’zga tashlanmasligi, nerv xujayralri tarmog’i jihatidan katta odamlarning miyasidan farq qiladi.
Yuqoridagi fikrlarni isbotlashda harakat qilgan psixolog Ye.A.Arkinning ta‘kidlashicha, -bola tug’ilishga harakat qilayotgan paytida uning miyasini bir xil kulrang massa tashkil etadi, uning nerv tolalarida mislin qobig’i bo’lmaydi.
CHaqaloq boshqa yosh davridagi odamlarga qaraganda kuchsiz, zaif, ojiz ko’rinsa-da, ba‘zi jihatlari bilan kattalardan ustunlik qiladi. Ye.A.Arkinning fikricha, chaqaloqlik davrining kuchli jihatlari ko’pincha uning o’sish quvvatida o’z ifodasini topadi. U har oyda ikki sm dan o’sadi, uning og’irlig har kuni 1,6-2 grammdan ortib boradi. Uning shiddatli sur‘at bilan o’sishi ko’proq individning vegetativ nerv sistemasi, ichki sekretsiya (buqoq, qalqon osti va usti) bezlarining faoliyatiga bevosita bog’liqdir. Shuni alohida ta‘kidlash kerakki, ichki sekretsiya bezlari ishlab chiqargan maxsus gormonlar qonga so’rilib, organizmning jismoniy o’sishini belgilaydi. Chaqaloqning g’oyat jadal sur‘atlar bilan o’sishi shu davrning o’ziga xos xususiyati bo’lib, uning o’ishiga ta‘sir etuvchi omillar ovqat, sof havo, quyosh nuri, nafas olish, parvarish va hokazolar.
Odatda chaqaloqning nerv faoliyati shartsiz va shartli reflekslar ta‘sirida vujudga keladi. Shartsiz tug’ma reflekslar bolaning tug’ilishi arafasida yetarli darajada yetilishi sababli unda qon aylanish, nafas olish, ovqat hazm qilish, siydik chiqarish singari eng muhim vegetativ funktsiyalar amalga oshadi. Masalan qorni och chaqaloqlar labiga biror narsa tegishi bilan unda emish harakati vujudga kelib, so’laklari oqa boshlaydi. Bu ovqatlanishning shartsiz refleksi deyiladi.
Bolada taassurot olish ehtiqji paydo bo’lishi bilanoq, orientir refleksi bilan aloqa o’rnatadi, hissiy ilish organlarining tayyorlik darajasiga muvofiq mavjud ma‘lumotlarni qabul qiladi va shu jarayonda o’zini ham rivojlantiradi. Chaqaloqning ko’ruv va eshituv apparati dastlabki kundanoq ishga tushsa ham, ular hali yetilmagan bo’ladi. Shu sababli ko’rish sezgisini yorug’lik, eshitish sezgisini esa qattiq tovush vujudga keltiradi. Bola harakatdagi jismlarni kuzatishga intilsa ham, aslida qimirlamay turgan narsalarga ko’proq diqqatini to’playdi. Uning ruhiy dunyosida ko’ruv va eshituv apparatlariga mos ravishda diqqatning muayyan ob‘ektga to’planishi jarayoni asta-sekin vujudga keladi.
CHaqaloqning sezgi organlari uning harakatiga qaraganda durustroq rivojlangan bo’ladi. Masalan, chaqaloq achchiqni shirindan, issiqni sovuqdan, ho’lni quruqdan farqlay oladi. Uning hid bilish organlari juda zaif bo’lishiga qaramay, burniga yoqimsiz hidli modda yaqinlashtirilsa, bezovtalanadi. Bola teri tuyush, haroratni his qilish, sezish, og’irlikni faxmlash, ta‘m bilish sezgilari ham yetarli darajada rivojlangan bo’ladi.
CHaqaloqda jismlarni, odamlarni, atrof-muhitni kattalar kabi yaxlit va aniq idrok qilish imkoniyati bo’lmaydi. Chunki idrok qilish insonning boshqa psixik jarayonlari (xotira, tasavvur, tafakkur), ruhiy holatlari (his-tuyg’u, o’ng’aysizlanish) va o’ziga xos tipologik xususiyatlari bilan uzviy bog’liqlikda amalga oshadi. Shuning uchun chaqaloqda mazkur imkoniyat o’ta cheklangan bo’lib, sezgi organlari oddiy aks ettirish imkoniyatiga ega.
Yangi tug’ilgan bolada kuchli yorug’likni aks ettirish imkoni bo’ladi va u yorug’likdan turli darajada va shaklda ta‘sirlanadi, hatto, ko’zlarini yumib oladi. Ko’rish mexanizmlari hali o’sib ulgurmagani sababli tinch holatdagi yoki harakatdagi jismni idrok qila olmaydi. Goho o’n kunlik chaqaloq harakatdagi jismga nigoh tashlagandek ko’rinsa-da, aslida unga bir necha sekund termilishdan nari o’tmaydi.
CHaqaloqda eshitish sezgisi zaif rivojlangan bo’lsa ham, u hali o’zi eshitishga moslashmagan kuchli qo’zg’atuvchilarni (tovush, qichqiriqni) aks ettira oladi, biroq tovush kelayotgan ob‘ektni aniq topa olmaydi.
Ko’rish va eshitish organlarining muayyan ob‘ektga yo’nalishi oyoq-qo’l va boshning harakatida, bolaning yig’lashdan to’xtashiga ko’rinadi.
N.L.Figurin va M.P.Denisovning ia‘kidlashicha, bolaning bir oylikkacha davridagi tetiklik holati (uyg’oqligi) ko’rish va eshitishga yo’nalgan shartsiz reflekslar tufayli faollashib boradi; tovush ta‘siriga berilish 2-3 haftalikda vujudga keladi. Shuning uchun bola surnay sadosiga quloq soladi va yig’idan yoki harakatdan to’xtaydi. Bir oylik bo’lgach unda orientir refleksi namoyon bo’ladi. (I.P.Pavlov). Shu sababdan chaqaloq gaplashayotgan odamga tikiladi va ixtiyorsiz hatti harakatdan o’zini tiyib turadi.
Bola ob‘ektni ko’rish va tovushni eshitish uchun diqqatini to’playdigan bo’lgach harakatining faollashuvida ancha o’zgarishlar ro’y beradi. Odatda uning harakati ixtiyorsiz va tartibsiz ravishda amalga oshib, jismlarga ko’z yugurtirish, boshini burish bilan tugasa ham, harakat hodisasi vazifasini bajaradi: o’zida hulqining sodda ko’rinishini ifodalab, bolani voqelik, tashqi olam bilan uzviy bog’laydi.
D.B.Elkonin fikricha, chaqaloq hayotininng uchinchi haftasida onaning emizishdagi holatiga moslashish bilan bog’liq birinchi tabiiy shartli refleks vujudga keladi va keyinchalik esa ba‘zi qo’zg’atuvchilarga javob tariqasida alohida shartli reflekslar ham paydo bo’ladi.
his-tuyg’uning o’sishi (jonlanish).
CHaqaloqning hayoti qichqiriq sadosi bilan boshlanadi va bu ko’pincha shartsiz reflektor xususiyatidan kelib chiqadi. Dastlabki qichqiriq tovush orlag’i qisilishining bevosita mahsuli sifatida, organizmning tabiiy ehtiyoji natijasida vujudga keladi. Qisilish avval nafas olish refleksini ham boshqaradi. Shunga qaramay, mutaxxassis olimlarning fikricha, birinchi qichqiriq noxush his-tuyg’uning namoyon bo’lishidir. Qisilish tanglik (zo’riqish) tuyg’usining vujudga kelishidir. Shuning uchun chaqaloqdagi muskul reaktsiyasi bilan emotsional munosabatni farqlash ancha qiyin. Qichqiriq noxush kechinma va sezgilarga javob tariqasida vujudga kelib, issiqqa, ochlikka va namlikka qarshilik vazifasini bajaradi. Chaqaloqni to’g’ri tarbiyalash jarayonida qichqiriq emotsional kechinmalarning yana bir turi yig’lashga aylanadi. Yig’lash bola jismniy og’riqni, ruhiy qayg’uni, iztirobni tabiiy aks ettirishining manbai bo’ladi, tashqi olam bilan aloqa o’rnatishning eng zarur vositasi sifatida chaqaloqning hayot faoliyatida alohida ahamiyat kasb etadi. U noxush tuyg’ularnigina aks ettirib qolmay, tabiiy ehtiyojzlarni qondirish mexanizmi sifatida xizmat qilishi mumkin.
Bola bir oyga to’lgach o’zini parvarish qilayotgan odamga initiladigan, talpinadigan bo’ladi va buning misoli tariqasida uning kishilar orasida “o’z” kishisini tanishi va ajratishin aytish mumkin.
Mazkur psixolog holatni N.L.Figurin va M.P. Denisovalar “jonlanish” deb ataganlar. Bu davrda, bolaning psixik dunyosida tetiklik, his-tuyg’usida esa atrof-muhitdan ta‘sirlanisho’z aksini topadi. Ularning fikricha, bolaning katta yoshdagi odamlarga o’z munosabatini bildirishi uning bundan keyingi o’sishini belgilovchi bosqich vazifasini o’taydi.
Psixolog Ye.K.Kaverina bolaning tashqi ta‘siriga javob bildirishini tadqiq qilib, unda odamning va jismlarga munosabat bir xilligini ta‘kidlaydi. Uning fikricha, insonning aft-angoriga qarab ijobiy his-tuyg’ular uyg’onishi keyinchalik vujudga keladi. Ta‘sirga berilish va ta‘sirlanishning mazkur shakli bola bilan kattalar o’rtasidagi aloqaning boshlang’ich ko’rinishi hisoblanadi. Shaxslararo aloqaning bu shakli chaqaloqlik davrining tugashi va ilk bolalikning boshlanishidan dalolat beradi.
Psixolog D.B.Elkonin nazariyasiga ko’ra chaqaloqlik davridan ilk bolalik, go’daklik davriga o’tishning o’ziga xos xususiyatlari mavjuddir. Bular:
Ko’z va quloq yordamida diqqatni muayyan ob‘ektga qaratish (to’plash)ning paydo bo’lishi, bola harakat faoliyatining qayta qurilishi boshlangani, alohida namoyon bo’luvchi harakatning xulq hodisasiga aylanishi.
Sirtdan idrok qilinuvchi barcha ob‘ektlarga (sub‘ektlarga) yo’nalgan alohida qo’zg’atuvchiga nisbatan shartli reflekslar hosil bo’lishi.
Katta yoshdagi odamlarga (onasiga va yaqin kishilarga) nisbatan emotsional reaktsiyalar (his-tuyg’ular, kechinmalar) yangi ehtiyoj paydo bo’lishining ko’rsatkichi ekanligi.
Bolaning (chaqaloqning) kattalar bilan muloqatda bo’lish ehtiyoji uning keyingi psixik o’sishi negizini tashkil etish va hokazolar.
V.Mavzu: Go’daklik davrining psixologik xususiyatlari. Go’dak va muloqot.
Reja:
1.Go’daklik davri bo’yicha psixologik nazariyalar.
2.Go’dakda muloqot ko’lamining kengayishi.
3.Nutqning paydo bo’lishi.
Go’dakning bir yoshgacha davridagi psixologik xususiyatlarini o’rganish bo’yicha qator tadqiqotlar mavjud. Shular orasida N.L.Figurin, M.P.Denisova, M.Yu.Kistyakovskaya, A.Vallon, D.B.Elkonin, Ye.A.Arkin, S.Fayans, Sh.Byuler, F.I.Fradkinalarning asarlari alohida ahamiyatga molikdir.
S.Fayans tajribasida go’dakka chiroyli va jozibador o’yinchoqlar 9 sm masofadan ko’rsatilganda u butn vujudi bilan ularga intilgan keyinchalik oraliq 60 sm bo’lganida bolaning intilish, qo’l cho’zishi, sustlashgan va nihoyat ular 100 sm dan ko’rsatilganda bolada intilishi, cho’zilishi, ixtiyorsiz harakati mutlaqo so’ngan. U o’yinchoq bilan bir qatorda turgan katta kishiga ham ana shunday befarq qaragan. Masofa qanchalik qisqarsa, bolaning unga intilishi, qiziqishi shunchalik kuchayib borishini kuzatib borish mumkin.
Yuqoridagi tajriba materiallari asosida, shunday xulosa chiqarish mumkin: kattalr go’dak qatnashayotgan faoliyatni jonlantiradilar. Go’dakni qurshab turgan jismlar borgan sari uning nigohini o’ziga tortib, maftun qilib, qo’zg’atuvchi vazifasini bajarib, bolaning qidirish, mo’ljal olish, chamalash faoliyatini kuchaytirishga xizmat qiladi.
Tadqiqotchi A.V.Yarmolenko yarim yoshlik go’daklarda jozibali narsalarning o’zaro qiyosiy tasnifini tadqiq qilgan. Mkallif olgan ma‘lumotlarga qaraganda, go’dak bexisob jismlar orasida insonni (katta yoshli odamlarni) tobora aniqroq, ravshanroq ajrata boshlagan. Shu bilan birga harakatsiz ko’ruv qo’zg’atuvchisiga diqqatni to’plash 26 sekunddan 37 sekundgacha, harakat qilmayotgan odamga bolaning tikilishi 34 sekunddan 111 sekundgacha, harakatdagi ko’ruv qo’zg’atuvchisiga qarashi, 41 sekunddan 78 sekundgacha, harakatdagi insonga e‘tibor berishi 49 sekunddan 186 sekundgacha ortgan. Tajribada go’dakning harakatlanayotgan odamga diqqatni to’plab turishi to’rt marotaba ortgani aniqlangan.
Bizningcha, go’dak jonsiz narsalarga qaraganda odamga diqqatini barqarorroq qaratishi uning kattalarga munosabati o’zgarganidan emas, balki ular bilan aloqaga kirishganda sust ritseptor o’rnini faolroq retseptor egallaganidandir. Go’dakda fazoviy tassavurning boyishida jismlarni idrok qilishdagi farqlashning takomillashuvi muhim vosita hisoblanadi. hayot tajribasi ortib borishi, mashqlar natijasida jismlarning alomat va belgilarni farqlash uquvi paydo bo’ladi.
Frantsuz psixologi Anri Vallon go’dakda ijtimoiy ta‘sirlanish ortib borishini atroflicha tadqiq qilgan olimdir. Uning tag’kidlashicha, yarim yoshli bolada boshqa odamlardan farqli ravshda javob reaktsiyasi (ta‘siri) o’zining yuqori bosqichiga ko’tariladi. Bola olti oyligida boshqa kishilarning imo-ishorasiz ta‘siriga javob berishi (ta‘sirlanishi) 50 foizgi tashkil qiladi, yetti oyligida esa aynan shu reaktsiya 20 foizga kamayadi, ammo imo-ishora orqali muloqot 41 foizga ortadi; yetti-sakkiz oylikda boshqa kishilarga talpinishi, tabassum qilish birinchi yarim yillikdagidan to’rt marta ko’pdir.
Yuqoridagi tadqiqotlarning fikr-mulohazalarini umumlashtirsak, qimmatli umumpsixologik fikrlarni muayyan tartibda, izchil joylashtirish mumkin bo’ladi. Birinchidan, mazkur yosh davrida bola bilan uni parvarish qilayotgan kattalar o’rtasida yaqin va nisbatan barqaror aloqa o’rnatiladi. Ikkinchidan, go’dak qatnashadigan har qanday favquloddiy holat va muammoli vaziyatda kattalar markaziy siymoga aylanadilar. Uchinchidan, go’daklik davrining oxirida hamkorlikdagi o’yin faoliyati individual o’yin faoliyatiga aylanadi.
SHunday qilib, go’daklik davrida kattalar bilan faol aloqaga kirishish ehtiyoji tug’iladi va bu aloqa nutq davrigacha muloqotning o’ziga xos yangi shakli sifatida bolaning o’sishida muhim rol o’yynaydi. Bir yoshgacha davrda raydo bo’lgan ehtiyojning tobora chuqurlashuvi bilan nutq davrigacha muloqot cheklanganligining nomutanosibligi bir yoshdagi inqirozi keltirib chiqaradi. Vujudga kelgan qarama-qarshilik o’z yechimini nutq orqali muloqot davrida topadi va bola o’sishning bir bosqichidan ikkinchi bosqichiga o’tayotganinin ifodalaydi. Go’dakning nutq faoliyati takomillashgani sayin muloqotning mazmuni boyib, ko’lami kengayib boradi. Natijada haqiqiy ma‘nodagi shaxslararo munosabat vujudga keladi, go’dakning shaxsga aylanishi va ijtimoiylashuviga keng imkoniyatlar yaratadi. Mazkur davrda go’dakning o’sishini ta‘minlovchi ob‘ektiv va sub‘ektiv sharoitlar yaratilishi – bolaning faollligi ortishi uchun psixologik negiz bo’ladi.
Harakatning psixologik xususiyatlari va mexanizmlarini qator tajribalar asosida o’rgangan olimlardan D.B.Elkoninning ishonch bilan ta‘kidlashicha 2-3 haftalik go’dakda ko’z konvergentsiyasi vujudga kelsa ham, o’z nigohini turli jismlarga qaratib turish jarayoni qiyin kechadi, hayotining 3-5 haftalarida esa uning nigohi oz fursat bo’lsada, muayyan ob‘ektga to’plana boshlaydi. 4-5 haftalik go’dakda 1-1,5 metr naridagi jismlarni kuzatish ko’nikmasi hosil bo’ladi. Ikki oylik bola 2-4 metr uzoqlikdagi narsani kuzatishni o’rganadi, u uch oyligida 4-7 metr oraliqdagi jismlarni ham payqay oladi, nihoyat, 6-10 haftalik go’dak hatto, aylanayotgan predmetning harakatini idrok qilish imkoniyatiga ega bo’ladi. Keyinchalik hissiy organlarining ko’z bilan funktsional aloqalar o’rnatish qaror topadi. Go’dak to’rt oyligida uning jismga tikilish va uni tomosha qilishi nisbatan barqaror bo’ladi.
Yuqoridagi fikrlarga qaramay, mazkur yoshdagi bolalarda qo’l harakati hali beixtiyor xususiyatga ega bo’lib, jismlarna maqsadga muvofiq harakatlantirishdan ancha uzoqdir. Go’dak 4 oyligidan boshlab narsaga qo’lini yo’naltiradi, asta-sekin unda payraslash uquvi namoyon bo’la boshlaydi. 5-6 oyligida predmetni ushlash va uni o’ziga tortib olish (qo’ldan yulib olish) ko’nikmalari shakllanadi. harakat va teri tuyush organlari sifatida qo’sh vazifani o’tovchi ko’rish qobiliyati bir maromda rivojlanishdan bir muncha kechikadi. Bola 6 oyligida unda o’tirish, turish, emaklash, yurish, gapirish ko’nikmalari shakllanadi.
Qo’l ushlash harakatining vujudga kelishi ham go’daklik davrining muhim rivojlanish pallasi hisoblanadi. Chunki qo’l bilan ushlash harakati, birinchidan ko’rish harakatini muvofiqlashtirsa, ikkinchidan, mazkur psixologik holat birinchi yo’naltirilgan harakatni ifodalaydi, uchinchidan, jismlarni ishlashga intilishning o’zi predmet bilan turli harakatlarni bajarish (manipulyatsiya)ning eng qulay shartidir.
Tadqiqotchilarning ta‘kidlashlaricha, “yangilik” alomati bola uchun muhim ahamiyat kasb etgani sababli unda orientir refleksi borgan sari faollashib borgan. Shuning uchun “yangi” lik alomatining qo’zg’atuvchilik xususiyati bolaning faoliyatida uchraydigan takroriy va uzluksiz harakat mexanizmlarini tushinishga, idrok qilinayotgan narsalarga faol ko’z yugurtirish va predmet bilan turli harakatlarni bajarishning psixolgik mohiyatini ochishga xizmat qiladi.
R.Ya.Abramovich – Lextman go’dakning bir yoshgacha davrida predmetlar bilan harakat qilishini o’rganib, ularning oltita rivojlanish bosqichidan iborat ekanligini aytadi. Bular: a) faol sergaklik (tetiklik)-2 haftalikdan 4-5 haftalikkacha; b) sensor faollik-1,5 oylikdan 2,5-3 oylikkacha; v) harakatoldi-2,5-3 oylikdan 4-4,5 oylikkacha; g) sodda “sermahsul” harakat –4 oylikdan 7 oygacha; d) o’zaro bog’langan (uyg’un) harakat-7 oylikdan 10 oylikkacha; ye) funetsional harakat –10-11 oylikdan 12-13 oylikkacha davom etadi. Muallif har bir bosqichining o’ziga xos xususiyatlarini ham sxematik, ham tekstual tarzda ifodalagan.
Bir yoshgacha bolalarda ta‘sirlanishning eng muhim jihatlari paydo bo’lishi va shakllanishi jarayonining rivojlanishi sxemasini N.L.Figurin va M.P.Denisova tuzdilar. Buning uchun ular ta‘sirlanishning 34 ta ko’rinishini tanlab: ta‘sirlanish mavjud emasligi, ta‘sirlanish namoyon bo’lishi, uzil-kesil ta‘sirlanish shakllanishi bosqichlarida psixologik tavsif berganlar.
Predmetning xususiyatiga qarab bola harakatidagi o’zgarishlarni M.Yu.Kistyakovskaya, D.B.Elkonin, Ye.A.Arkin, V.S.Muxina, N.A.Menchinskaya va boshqalar, reptseptor faoliyat mexanizmlarni I.P.Pavlov va uning shogirdlari F.R.Dunaevskiy va boshqalar o’rganishgan. Ularning talqinicha, emaklash-go’dakning fazoda mustaqil holda o’rin almashtirishi, harakat qilishning dastlabki ko’rinishidir. Mustaqil yurish – go’dakning insonlarga xos yo’sinda fazoda siljish, joyidan qo’zg’alishni amalga oshirish uchun muayyan darajada tayyorgarlikni taqozo qiluvchi harakatlarining yangi ko’rinshidir.
SHunday qilib, go’dakning jismlar bilan bevosita amaliy aloqaga kirishuvi va ular yordamida harakatlanishi narsalarning yangi xossa va xususiyatlarini bilib borishi, ular bilan munosabatini yanada kengaytirishi uchun imkon yaratadi.

Go’dakda muloqot ko’lamining kengayishi va nutqning vujudga kelishi.

Oldingi sahifalarda bayon qilinganidek, go’dakning kattalar bilan uzviy bog’liqligi majburiy muloqotga kirishishni taqozo qiladi. Shaxslararo aloqa o’rnatish zarurati bolada noverbal, nutqsiz muloqotning maxsus shakli paydo bo’lishiga olib keladi. Shuni alohida ta‘kidlash kerakki, organizmning tashqi va ichki qo’zg’atuvchilariga javobi “jonlanish”ni keltirib chiqaradi. Muloqotning eng oddiy ko’rinishlari keyinchalik boshqa murakkabroq ko’rinishlarining vujudga kelishiga puxta zamin yaratadi.
Katta yoshli kishilar tovushiga taqlid qilib, go’dakni qurshab turgan odamlar nutqini idrok qilinishi tom ma‘nodagi nutq faoliyatini tarkib toptiradi. Muloqotning so’nggi turlari go’dak hayotining ikkinchi yarim yilida ko’zga tashlanadi. Uning o’zini parvarishlayotgan, odamlarga ilk tabassum, quvonch va shodlik tuyg’usi bilan boqishi faqat xush kechinmalaridan emas, balki ichki mexanizmlarini ifodalovchi, muayyan darajada tashkil topgan ijobiy ta‘sirlanishni aks ettiruvchi muloqotdan ham iboratdir. Katta yoshli odamlardan ta‘sirlanish his-tuyg’usi go’dakning hayoti va faoliyatida bir necha yo’nalishda qaror topib boradi. Ulardan bittasi quvonch yoki tabassum tuyg’usida: kattalarga butun vujudi bilan talpinishi, tikilib turishi, harakatlarini kuzatishi, qo’lini uzatishi, boshini qo’zg’atuvchi kelgan tomonga burishi, o’ziga xos tovushlar chiqarishi yoki gugulashida yaqqol ko’rinadi. Ta‘sirlanish his-tuyg’usi “jonlanish majmuasi” bilangina emas, balki uning alohida tarkibiy qismlari (tovush, chehra va hokazolar) ta‘sirida ham vujudga keladi. Ta‘sirlanish tuyg’usi keyinchalik tanlovchanlik xususiyatini kasb etib, faqat ayrim (yaqin, tug’ishgan) kishilarga nisbatangina hosi bo’ladi.
Bolaning hamkorlikdagi (ota-ona, enaga, murabbiya yoki tug’ishganlari ishtrokidagi) o’yin faoliyati ham, his-tuyg’uga berilishi ham nutq va nutq faoliyati bilan chambarchas bog’liq bo’ladi.
Olima G.L.Rozengart-Pupko bolaning nutqni tushinishi (idrok qilishi) jarayonini o’rganib, ko’ruv idroki va predmetlarga ko’z yugurtirish, ularning nomlarini tushinish rivojlanishiga yordam beradi, deya xulosa chiqaradi. Tadqiqotchilardan Z.I.Barabanova go’dakning nutqni idrok qilishini tekshirib, undagi turli analizatorlarning roliga baho beradi. Uning ma‘lumotlariga qaraganda, g’o’zqatuvchi 10 marta namoyon bo’lishida ko’ruv analizatorlarining yo’nalishi 86 foiz bolaga saqlangan, eshituv analizatorining esa 60 foiz sinaluvchilarga yo’qola boshlagan. Qo’zg’atuvchining 20 marta ta‘sir ko’rsatishi natijasida ko’ruv analizatorini ta‘sirlanish orientirovkasi 18 foiz bolada so’ngan, eshituv analizatori xuddi shu paytda umuman batamom so’nib bo’lgan.
D.B.Elkonin xulosasiga ko’ra, nutqni tushinish vujudga kelishining asosiy shartalri quyidagilardan iborat: a) umumiy holatdagi predmetni ajrata olish; b) predmet diqqat e‘tiborini to’plash; v) favqulodda holatga qarab anglanadigan his-tuyg’uning mavjudligi va boshqalar.
O’zgalar nutqini tushinish ko’ruv idrokining zamirida vujudga keladi. Bolani o’zgalar nutqini tushinishga o’rgatishda katta odamlar biror o’yinchoqdan ta‘sirlanishi hosil qiladigan qo’zg’atuvchini uyg’otadi.
Nutqni idrok qilish va tushunishning oxirgi bosqichi go’dakning 9-10 oyligidan boshlanadi va uni o’zgalarnutqini tushunishning ilk shakli va ko’rinishi deb ataladi.
Tadqiqotchi F.I.Fradkina kattalarning go’dakka qaratilgan nutqidan quyidagi ta‘sirlanish holatlarini ko’rish mumkinligin aniqlagan: 1) nomi aytilgan prkdmetga javob tariqasida burilib qarash (7-8 oylikdan); 2) turmush tajribasiga egallangan harakatlarni kattalar eslatishi bilanoq bajarishga intilish (7-8 oylikda); 3) kattalarning nutq orqali ko’rsatmasi bo’yicha oddiy topshiriqlarni bajarish (9-10 oylikda); 4) nutq orqali ko’rsatma bo’yicha zarur predmetni tanlab olish. (10-11 oylikda); 5) “Mumkin emas” degan taqiqlovchi so’z ta‘sirida harakatini to’xtatish (12 oylikda) va hokazo.
Go’dakda o’zgalar nutqini idrok qilish va unga javob berishga intilish, xususan qo’zg’atuvchiga javoban u yoki bu harakatni amalga oshirish murakkablashib boraveradi. Bular uning aqliy imkoniyatlari darajasiga (tiyrakligiga, topqirligiga) bevosita bog’liq bo’lib, bola ulardan ta‘sirlanish natijasida narsalarga nigoh tashlaydi, uni ushlab olish uchun qo’l cho’zadi, unga emaklab boradi. Tushunish vujudga kelayotgan jarayonda favqulodda holatga qarab ta‘sirlanishning o’zi ham murakkablashib boradi. Dastlab ta‘sirlanish biror jismga nisbatan paydo bo’ladi, keyinchalik biror jismni boshqa ob‘ektlar bilan yonma-yon turgan joyidan tanlab olish birmuncha qiyinchilik bilan ko’chadi. Tushunishning rivojlanish bosqichlari ko’ruv idroki bilan nutq o’rtasidagi o’ziga xos munosabat tariqasida namoyon bo’ladi. Shuning uchun tushunish, ya‘ni nutqni idrok qilish go’dakni orientirlash faoliyati negizida vujudga kelib, ko’ruv orientiri shaklida ifodalanadi. Tushunishning o’zi ham ko’ruv orientirning o’sishidan yangi bosqich hisoblanib, harakatning so’z bilan boshqaruv bosqichiga ko’chganligini bildiradi.
D.B.Elkonin fikricha, bir yoshgacha bola psixikasi o’sishining o’ziga xos xususiyatlari quyidagilardan iborat: 1) kattalar nutqini tushunish hamda, dastlabki so’zlarni mutaqil talaffuz qilish; 2) predmetlar bilan xilma-xil harakatlarni uyg’unlashtirib, ish-harakatini bajarish; 3) yurishga urinishning ro’y berishi; 4) xatti-harakatni so’z bilan boshqara olish; 5) so’z bilan go’dakning idrok qilish faoliyatini boshqarish va hokazolar.
SHunday qilib, bir yoshgacha go’dak egallagan eng qimmatli xususiyat paydo bo’ladi va u boladagi ijtimoiy ehtiyojning vujudga kelishida va uning shu ehtiyoj orqali katta yoshdagi odamlar bilan bevosita muloqotga kirishida o’z ifodasini topadi. Shuning uchun jismlar bilan maqsadga muvofiq xatti-harakatlarni birgalikda amalga oshirishda, bilish jarayonlari va shakllari zamirida muloqotga ehtiyoj tug’iladi. Go’dakning o’sishi kattalar bilan muloqotga kirishish natijasida ro’y beradi.

VI. Mavzu: Ilk bolalik davridagi psixik o’sish.

Reja:
1. Ilk bolalik davri to’g’risidagi psixik nazariyalar.
2. Ilk bolalikda jismoniy o’sish.
3. Ilk bolalikda psixik jarayonlarning o’sishi.
4. “Men o’zim” kontseptsiyasining vujudga kelishi.
Inson ontogenezida uning 1 yoshdan 3 yoshgacha o’sish davri alohida ahamiyat kasb etadi. Chunki bu davrda inson zotiga xos eng muhim sifatlar, xarakter hislati, atrof-muhitga, o’zgalarga munosabat, xulq-atvor, tafakkur va ong kabi psixik aks ettirishning turli ko’rinishlari shakllanadi. Bularning barchasi qarama-qarshiliklar kurashi ostida tarkib topadi.
Bolaning yurishga urinishi, turli narsalar bilan ovunishi va mashg’ul bo’lish imkoniyatlari kengayishi, uning kattalarga bevosita tobeligi, ularga bog’liqligi nisbatan kamayishiga olib keladi. Binobarin, uning mustaqil harakat qilishi uchun zarur shart-sharoitlar yaratiladi.
R.Ya.Abramovich-Lextmanning tadqiqotlarida ifodalanishicha, bir yoshli va bir yoshu ikki oylik bolada turli narsalr bilan harakat qilishning oddiy turi jadal rivojlanadi. Boshqacha aytganda, unda jismlar bilan muayyan harakatni amalga oshirishning nisbatan barqaror usullari shakllana boradi. Shunday harakatlar tobora ortadi va murakkablashadi, ularning mohiyati borgan sari chuqurlashadi.
D.B.elkonin fikricha, bolalarda keng ko’lamli va ko’p miqdordagi predmetlarni tanish, idrok qilish, ularning xususiyatlarini o’zgartirish ehtiyojining ortishi katta yoshdagi odamlar bilan muloqotga kirishishi mayli, tuyg’usi va istagini kuchaytiradi. Shunday bo’lsada, bu muammo bola shaxsiy o’yin faoliyatini tashkil qilishda hali kattalarning madadiga va yordamiga muhtojligini ko’rsatadi.
Bir yoshli va undan sal oshgan bolaning har xil harakatli o’yinlarda muvaffaqiyatsizlikka uchrashi, ko’zlagan ishni bajarishdagi noxush kechinmalar uning ruhiy dunyosida dastlabki jazava (affektiv) tuyg’u va hisni vujudga keltiradi. Shuningdek, o’z faoliyatida uchraydigan ko’ngilsiz voqealarga shaxsiy munosabatini bildirish-aks ettirishning yangi shakli ta‘sirlanish (reaktsiyaga kirishish) ni tarkib toptiradi.
Achchiqlanish, jahl qo’zg’alishi, qahru g’azab tuyg’ularining xususiyatini taqiq qilgan T. Ye. Konnikova ma‘lumotlariga binoan, bir yoshli bolada ko’pincha bezovtalanish, xatti-harakatdagi “portlash”, qahri qattiqlik yuzaga keladi. Olimaning fikricha, uning psixikasida paydo bo’layotgan hulq hosilasi tirishqoqlikning o’ziga xos ko’rinishidan iborat bo’lib, u o’zi yoqtirgan narsani tezroq qo’liga olish hoxishi bilan uzviy bog’liqdir.
Odatda, affektiv holatga berilishni yoki affektiv ta‘sirlanishni bola kattalar bilan muloqotda psixik jihatdan qoniqmasligi shosil qiladi. Psixologik ma‘lkmotlarga ko’ra, “portlash”, “lov etish” xususiyatiga ega bo’lgan affektiv quyidagi sabablar bilan vujudga keladi: 1) katta bolani hoxish istaklarini tushunmasligi, imo-ishorasi va yuz-chehra harakatlariga, pantomimikasiga (yuz bilan tana harakatlari qo’shilishi) e‘tiborsizligi; 2) bolaning ixtiyorsiz xatti-harakatiga batamom qarshilik ko’rsatishi, shuningdek, uning talabini bajarmasligi; 3) boladagi o’zgarishlarga oid bilimlardan bexabarligi, bu o’zgarishlarni oldindan seza olmasligi va boshqalar.
Jazavaga tushishning xususiyati va darajasi bolaning yashash sharoiti hamda unga kattalarning munosabatida o’z ifodasini topadi va mahalliy mezonlar yormasi bilan aniqlanadi. N. A. Menchinskaya o’z kundaliklarida bir yarim yoshli o’g’lining o’jarligini shunday ta‘riflaydi: “Mumkin emas!” taqiqlashga javoban Sasha o’jarlik qilar, sho’xligini yana zo’r berib davom ettirishga urinar edi; uning o’jarona hohishini boshqa boshqa ob‘ektga tortish bilangina bartaraf qilsa bo’lar edi; ko’pincha taqiqlashga qarshi yig’lab injiqlik qilar, hatto, o’zini polga otar, qo’l va oyoqlarini tapillatar, ammo bunday “jazava” uning xulqida juda kam sodir bo’lib, uni bunday sho’xliklaridan tez va oson chalg’itish mumkin
edi. ..”.
Psixologlardan V.S.Vigotskiy, P.P.Blonskiy va ularning shogirdlari olib borgan ishlardan ko’rinadiki, bolada paydo bo’lgan dastlabki so’z-ibora go’daklik davridan ilk bolalik davriga o’tishning eng muhim jihati va sharti hisoblanadi. harakat bilan so’zning bog’lanshi bolaning mustaqillgi va mustaqil faoliyatga amalga oshirish uchun zarur sharoit yaratadi.
Yirik psixologlar V.SHtern, K.Byuler va boshqalarning tadqiqotlarida bayon qilinishicha, bola qo’llaydigan dastlabki so’zlar ikita muhim xususiyatga egadir: birinchi xususiyati ular kattalar nutqidagi so’zlardan fonetik jihatidan keskin farqlanishidir; ikkinchi xususiyati esa o’zining qamrovi bilan ko’p ma‘noli egadir. Boshqacha aytganda, mazkur so’zlar, iboralar ma‘lum predmetni emas, balki qator narsalarning nomini, hatto, guruhlarini anglatadi.
Yuqoridagi mulohazalarning dalili sifatida T. Ye. Konnikova tajribasidan namuna keltiramiz: Olimaning nuqtai nazaricha, kattalar bilan bolalar muloqotida ishlatiladigan so’zlarning farqlari turli manbaga va asosga bog’liqdir: a) bolalar nutqida shunday so’zlar qo’llaniladiki, ular hech qachon katta odamlarga shunday ma‘noni bildirmaydi (adiga-baliq moyi, ika-sharf, gili-giliga-qalam); b) ko’pincha bola nutqidagi so’zlar kattalar so’zlashuvining ma‘lum bo’lagini emas, balki uning o’zagini tashkil qiladi, xolos (“is”-issiq”, “di”-keldi); v) bolalar kattalar qo’llaydigan so’zlarni buzib talaffuz qilsalarda, lekin predmetning timsoliga asoslanib, ularning umumiy fonetik va ritmik jihatlarini saqlaydilar (“ti-ti”-soat, “pa-pa”-mashina, “ling-ling” radio, televizor); g) taqlidiy so’zlar (“vov-vov”-it, “mu-mu”-sigir, “ba-ba”-qo’y kabilar).

D. B.Elkonin tajribasida bir yoshu uch oylik Galya uchun “aka” degan tushuncha (sun‘iy bo’lsada) ho’l mevalar, konfet, qand, zoldir singari narsalarni anglatadi. T.Ye.Konnikova tajribasida esa xuddi shu yoshdagi Nonna “kx-kx” deganda mushuk, soch, mo’ynani atagan. Bu misollarni psixologik nuqtai nazardan tahlil qilsak, ularda umumpsixologik qonuniyatlari zamirida ona tilining grammatik tuzilishini faol egallash uchun keng imkoniyatlar yotadi. Umuman, dialogik nutq bolaning kattalar bilan hamkorlikdagi faoliyatini ajralmas tarkbiy qismi hisoblanadi.

A.N.Gvozdev ilk bolalik yosh davrida rus tilining grammatik qurilishin o’rganib, uni ikki bosqichga ajratidi. Birinchi bosqich-1yoshu 3 oylikdan 1yoshu 10 oylikkacha. Bu bosqich ham muayyan davrlarni o’z ichiga: a) bir so’zdan tuzilgan gaplar bosqichi(1,3-1,8); b) ikki va undan ortiq so’zdan tuzilgan gaplar. Ikkinsi bosqich-1yoshu 10 oylikdan 3 yoshgacha. Bu bosqich ham bir necha davrlarga ajratiladi: a) sodda va murakkab gaplarning shakllanishi (1,10-2); b) sintaksistik aloqalarni ifodalovchi gaplardan foydalanish (2,1-2,3); v) yordamchi so’zlarni o’zlashtirish bosqichi kabilar.

Psixologik adabiyotlarda ilk bolalik davrida tilning grammatik shakllarini jadal sur‘at bilan o’zlashtirish omillari bo’yicha qator muammolar ifodalangan. Masalan, K. Byuller bolani tilni flektiv (turlanish, tuslanish) tabiati bilan tanishish muammolariga alohida ahamiyat bergan. Uning fikricha, bola mazkur holatni intuitiv ravishda kashf qiladi, bu narsa grammatik aloqalarda, morfologik o’zgarishlarda namoyon bo’ladi.

Bolada tilning grammatik qurilishini o’rganishda bag’ishlangan anchagina tadqiqotlar mavjud. Ularning mualliflari F.A.Soxin, L.S.Slavina, D.B.Elkonin, K.I.CHukovskiy, M.I.Popova, G.L.Rozengart-Pupko, A.R.Luriya, F.Ya.Yuduvich, P.Ya.Galperin va boshqalardir.

D.B.Elkonin fikricha, ona tili (rus tili) grammatikasini o’zlashtirish quyidagicha amalga oshadi: a) yaqqol idrok qilinayotgan vaziyat tilning leksik vositasi bilan ifodalanib, ob‘ektiv munosabatni aks ettiradi; b) predmetli vaziyatning grammatik shakli ajratiladi; v) grammatik munosabatlar shaklini bildiruvchilarni umumlashtirish va mavhumlashtirish yuzaga keladi.

Tadqiqotchi N.X.SHvachikin mulohazasiga ko’ra, bolada avval unli harflarni, keyin undosh harflarni farqlash ko’nikmasi vujudga keladi. Go’daklik davrida bola qarashi, eshitishni (quloq solishni) va o’z qul xarakatlarini boshqarishni o’rganadi. U juda aktiv xarakatga kattalar bilan muloqotga kirishish va boshqalar eng katta yutuG’i. Emaklash endi bolaning 1 yoshdan 3 yoshgacha bo’lgan (ilk bolalik) davri boshlanadi. Bu yoshdagi xarakatdagi eng katta yutug’i to’gri va tik yura boshlashi psixikasining rivojlanishini taminlovchi predmetli faoliyatning yo’lga qo’yishi va gaplarni tushunib nutq rivojlanishidir. Yurish vaqtida to’G’ri yurish ularni qoniqtirmaydi. Orqaga ko’zlarini yumib baland pastqam joylardan yurib o’zlari o’zlariga qiyinchilik tuG’diradi va uni yengishga xarakat qiladi. Uyqu vaqti kamaya boradi. 1,5 yoshdan 13,5 soat kechasi va 2 maxal, kunduzi 3 yoshga yetganda 12 soat kechasi va 1 maxal kunduzi uxlaydi. Jismoniy jihatda o’sishi quyidagi ko’rsatkichlar atrofida bo’ladi.