katolik ch e rk o v i rah n am o lari to m o n id an ta n olinib, katolik d inining t o i i q
tizim in i y a ra tish d a , d in iy qo ‘llanm alar ishlab chiqishda katta xizm at qildi.
U sh b u -fa sl bay o n in i yakunlar ek an m iz, shuni aytishim iz m um kinki,
Bibliyadagi
d in iy
tu sh u n ch alam i,
a tam a la m i
talqin
qilishda
aniq
ratsionalistik y ondashishlar, atrofda ro‘y berayotgan hodisalam i ongli
xolisona tu sh u n tirish h am d a oddiy o d am lam in g jam iyatni' boshqarishda
d em o k ratiy a v a erkinlikning o ‘sib borayotganligini yoqlovchi d a ’voiari-
b u la m in g b arc h a si ratsionalistik, dunyoviy ibtidoning asta-sekin diniy
h u k m ro n lik d a ti u stu n chiqishiga olib keldi. Q iroilarning huquqlari tobora
R im p apasi h u q u q la rid a n ustuvor b o ‘la bordi.
3-fasl.
P ublitsistikaning ifoda vositalari
U slub ran g -b aran g lig i. 0 ‘rta asrlardagi m antiq fani shaklbozlik (for-
m alizm ) va tu rg ‘u nlikka moyilligi bilan ajralib turadi, deb hisoblaydigan
ayrim o lim la r fikriga q o ‘shilish qiyin, albatta. Aslida esa, u nday em as. Bu
sohada h a m , y ash irin b o ‘lsa-da, ayovsiz va c h u q u r kurashlar davom etardi.
S huning u c h u n o ‘rta asrlar Y evropasida publitsistikaning asosiy m a a n u n
xususiyati m u h im tarixiy voqealarga tezkorlik bilan javob berishdan iborat
edi, deb hisoblaydigan mutaxassislar haqdirlar. Yangiliklarga, qayta q urish-
larga ehtiyoj va zaru rat te z etilganligi fikrning harakatchanroq, o m m a b o p -
roq b o ‘lish in i ta q o z o etardi. O m m aboplik, o ‘z navbatida, publitsistik
asarlar yaratilish in i talab qilardi.
0 ‘rta asrlarda ijod etgan m ualliflar, odatda, u yoki bu nuqtayi nazar
tarafdori ek anliklari haqida to ‘lib-toshib yozardilar va o z ishlarini tarix-
chilaiga xos uslubda boshlab, so 'n g ra pubütsistik oihdagi fikr bayoniga
o ‘tgan ta rz d a o ‘z davrlaridagi voqea-hodisalar va shaxslarga baho berardilar.
S huning u c h u n ham bu davr publitsistikasining m uhim belgilari qatoriga
ochiqlik, j o ‘shqinlik, xolislik kabi xususiyatlarni kiritish m um kin. Bunday
asarlam ing tinglovchi yoki o'quvchi muxlislari ularda nom lari tilga olingan
shaxslar yoki atrofidagilargina bo ‘lib qolm ay, balki keng xalq om m asi edi.
0 ‘sha paytdagi asarlar xuddi shu yo ‘sinda, ya’ni, bevosita biror b ir shaxsga
ham da ko*p sonli o 'quvchilar om m asiga m o'ljallab yozilardi.
0 ‘rta asrlardagi publitsistlar uslubi k o 'p in c h a jangovar ruhda, sodda,
o ch iq b o 'lg a n lig i bilan b ir qatorda ayrim m ualliflar ijodi m urakkabligi bilan
ajralib tu ra rd i. B u, m asalan, U ilyam O kkam , P er Abelyar asarlarida kuza-
tiladi. U la r a so san , turli dialogik shakllar, savol-javob, obro‘li m ualliflarga
ish o ralar, m u xoliflarning fikrlariga tan q id , tanqidchi m uxoliflarga javob,
isbotlar va b o sh q a la rd a n iborat edi.
S h u n in g u c h u n h am X I - X I I I asrlar adabiyotida q o ‘sliiqlar o 'n u n i
y o zm a asa rla r egalladi, degan fikrga q o ‘shilish qiyin. Bosma dastgoh
kashfiyotiga q a d a r yozm a axborot tarqatish shakllari, jum ladan, publitsistik
asarlar h a m k o ‘p em asdi. B inobarin, XI X IV asrlarda og zaki publitsistika
y o zm a sh akldagiga qaraganda om m aviyroq bo'lgan. Og‘zaki publitsistika
ta rq a tu v ch ilari q atoriga faylasuf va olim lard an tashqari yozuvchi va
shiorlar, a k ty o rlar, daydi sirk, tru b ad u rla r ham kirardi. U lar om m aviy
www.ziyouz.com kutubxonasi
publitsistik axbo ro tn i satira, yum or k o 'rin ish id a bir shahardan ik k in ch i
shaharga k o ‘c h ib yurib tarqatishar, o dam larga yetkazishar çdi.
Ilk o ‘rta asriarda yetuk publitsistika pishib etilm agan edi, degan fikrga
(bu Viktoriya U chenovauing e’tirofi) q o ‘shilib b o ‘lmaydi. Albatta, biz hozirgi
davrda bilganim izdek publitsistika u paytda b o ‘lmagan va bo'lishi h a m
m um kin em asdi. Lekin muammoga tarixiy jih a td a n yondashilsa, o ‘sha d av r
u chun yetuk, h ar tom onlam a rivoj topgan publitsistika mayjud b o 'lg an ,
deyishim iz m um kin. Bu yozma, ya’ni, ch o p etilgan publitsistika bo'lm agan
esa-da, am m o an c h a qiziq, mazmunli, jan g o v ar publitsistika edi.
Uslub haqidagi so‘zimizning yakuni sifatida aytish m um kinki, o ‘rta
asrlar ustubi yetarli darajada faol, j o ‘sh q in , intiluvchan, izlanuvchan va
ayni bir vaqtda asardagi m uam m oga, u n in g m uallifi, yozilish vaq ti,
sharoitlariga q arab h am sodda, ham m u rak k ab bo'lg an . Agar ayovsiz d in iy
va dunyoviy kurashlarga boylik o “rta asrlar h ayotining gsosiy jih a ti b o ‘l-
ganligini hisobga olsak, o ‘sha davr publitsistikasi ham shunday sh id d a tk o r
va shafqatsiz ekanligiga ishonch hosil qilam iz.
TU im koniyatlari. U m um an olganda, o ‘rta asrlarga oid asarlar tili va
m azm un jih a tid a n xilm a-xil va boy b o ‘lgan, deya olsak-da, lekin faq at
uning asosiy xususiyatlari haqida nisbatan a n iq fi kr bildirishim iz m u m k in .
Shu nuqtayi nazardan, odatda, m uallifning publitsistik m anfaatlari q iziqish
va jo 'sh q in lig i bilan belgilanishi bois bu d a v r publitsistikasining tili jo n lî,
faol ekanligini t a ’kidlash o ‘rinlidir.
M a ’lum ki, o 'rta asriarda d unyoning k attag in a qism ida ikki til: lotin va
m ahalliy til m uom alada bo'lgan. L otin tili b u tu n Yevropaga tarqalgan edi.
A m m o u s o f ko'rinishda emas, balki m uayyan m am lakat, undagi m illat,
lisoniy m uhit sharoitlari ta ’sirida biroz o ‘zgarishlarga d u ch o r b o ‘lgan h o ld a
xizm at qilardi. U olim lar, cherkov va h o kim iyatning rasm iy tili hiso b -
lanardi. Shu bilan birga, xalq tili, shevalar h a m o ‘z am al doirasiga ega edi.
Xullas, bir-b irid an tubdan farq qiluvchi ikki til m uom alada q o ‘llanilardi.
Q uyida u larning farqi haqida em as, balki m uloqot paytida qay d a ra jad a
tushunarliligi, xalqchilligi xususida fikr yuritam iz.
Xalq tili b o ‘lgan mahalliy ah o li tili rasm iy lotin tiüga qarag an d a
om m aga yaqinroq, jonliroq, tu sh u n a rliro q edi. Bunga axborotlarning
m ashhur, ham m aga tarqatilgan tan ish v ariantiari sifatidagi d a ’v atlarn i
m isol qilib k o'rsatish mumkin. 0 ‘sha p ay td a om m aviy m urojaat, m u lo q o t
turlari b o ‘lgan xalq d a ’vatlarining m uaUiflari, notiq lar oddiy, h am m ag a
tushunarli tiln i qo'llardilar. Bu hol lo tin tilid a n xabari b o ‘lm agan m ahalliy
aholida k atta qiziqish uyg‘otar edi va o 'z navbatida, ularning tillari
rivojlanishiga yordam berardi.
D inshunos olim lar diniy q ara sh lam in g xalq tilida targ‘ib etilishiga
qarshi edilar. B iroq ular butun Y evropanî q am ra b oigan bu ja ra y o n g a
m onelik qila olm adilar. Xalq tilidagi publitsistika qaram a-qarshi tu ru v ch i
xristianlik u c h u n , d in arboblari u c h u n xavfli d eb hisoblanardi. H a q iq a td a n
ham shunday edi.
0 ‘rta asrlar publitsistikasining tili oldingi til taraqqiyotining a y rim
jih atlarini o ‘zida saqlab qoldi. M asalan, ko ‘p asarlar asosan nasriy b o ‘lsa -
www.ziyouz.com kutubxonasi
Dostları ilə paylaş: |