1
Adların mənaları
Hörmətli istifadəçilər ! Məncə hər bir şəxs öz adının mənasını
bilmək istərdi. Düşüncəmə görə az adam tapılar ki, öz adının
mənasını bimək istəməsin. Bu baxımdan mən də bu adları
toplamağa çalışıram. Ümid edirəm ki, axtardığınız adları yalnız
burada tapa bilərsiniz. Adları davamlı olaraq əlavə edirəm. Əgər
hələ istədiyiniz adı tapmamısınızsa, onda tez-tez bu ünvana
nəzər yetirin. Növbə sizə də çatacaq...
topladı:
Q
ə
dirli Ariz Teymur oğlu
2 8
11 13 13 15 17 21 25 27 30 31 36 36
A B C Ç D E Ə F G ğ H X
ı
İ J K
37 40 41 47 54 54 55 56 62 69 74 77 77 78 81 82
Q L M N O
ö
P R S Ş T U
ü
V Y Z
Tel:
055-669-77-50 e-mail: ariz1954@bk.ru 2012-ci il
***********************************************
2
A
Abal - Yabanı (vəhşi) qızıl gül.
Abbas - Tutqun, qaşqabaqlı? Ciddi.
Abcənnət - Cənnət suyu.
Abdul - Qul.
Abdulla - Allahın qulu.
Abhəyat - Yəyat suyu.
Abid - Ibadətlə məşğul olan adam.
Abiyə - Böyük, ulu.
Abidə - 1.İnanan, inanclı.. 2.Abidə, heykəl 3.Xatirə,yadigar.
Abir - Dad,ətir.
Abla - 1.Ecazkar formaları olan. 2.Böyük bacı.
Abuzər - ərəbcə abua-işıq, zər-ulduz = İşıqlı ulduz.
Adəm - Kainatın birinci peyğəmbəri.
Adil ( Adilə) - (Ər.) Ədalət, ağıllı. insaf, bərabər, ədalətli, vicdanlı.
Adibə - Tərbiyəli, mədəni, nəzakətli.
Adıgözəl - 1.Elm, sənət, doğruluq. 2.Adı gözəl olan.
Adnan - Xüsusi isim.
Afaq - 1.Hündür, uca 2.Üfüqlər, ərəbcə üfüq sözünün cəmi 3.Aləm, dünya.
Afət - 1. Eşq, məhəbbət, sevgili. 2.Bəla, bədbəxtçilik, fəlakət, müsibət, ziyan, zərər.
Afiq - Yalançı, iftiraçı, çox axmaq.
Afiyəddin -
Afiyət - Sağlamlıq, salamatlıq, sağlam olmaq.
Ağa - Ulu, ağa, ilkin, sahib.
Ağabacı - (Tür.) Böyük qardaş, dayı və başqa qohumların arvadlarına hörmət üçün verilən ad.
Ağabəy - Güclü, qüdrətli bəy - mənasında.
Ağadadaş - Kiçik qardaşın böyük qardaşa və ya gəlinin böyük qayına hörmət üçün verdiyi ad.
Ağadayı - Böyük dayıya hörmət üçün verilən ad.
Ağaəmi - Böyük əmiyə hörmət üçün verilən ad.
Ağalar - Ağa cəm halında.
Ağazər - Ağa və zər sözlərindən ibarət qondarma ad.
Ağarza - Ağa və Rza adlarından törənib.
Ağakərim - Ağa və Kərim adlarından törənib.
Ağasi – (Tür.) Cənab, sahib.
Ağasəf -
Ağasət -
Ağaxan - Ağa və xan adlarından törənib və ya “Qüdrətli xan”.
Ağcaqız - Ağyanız qız.
3
Ağcan - (Tür.) Təmiz, dürüst kimsə.
Ağca - (Tür.) 1.Olduqca ağ, beyazca. 2.Köhnədən istifadə edilən kiçik gümüş pul, pul. 3.Təmiz, saf, yaxşı
niyyətli adam.
Ağçiçək - (Tür.) Ağ çiçək.
Ağdəmir - (Tür.) Dəmir kimi güclü və təmiz ürəkli.
Ağgül - (Tür.) Ağ gül.
Ağgün - (Tür.) Xoşbəxt, sevincli gün.
Ağnur - Ağ nur, ağ işıq.
Ahid - (Ər.) 1.Bir şeyin yerinə yetirilməsini əmr etmək. 2.Söz vermək. Əmr, təlimat, öhdələrinə, müqavilə,
öhdəlik..
Ahu - (Fars) 1.Ceyran, qaraca, Qəzali. 2.Gözəl, incə cazibədar qadın. 3.Gözləri ceyran gözünə bənzəyən
qadın. 4. Qardaş, dost.
Aidə - 1.Gəlir, mədaxil, 2.Ziyarət edən 3.Qayıdan 4.Mükafat. (yunanca “bülbül”).
Ain - Göz, qiymətli.
Aini - Bahar, gül, mənbə.seçim.
Aişə - (Ər.) 1.Yaşayan, çıçəklənən, zənginlik və bolluq görən. Yaşayış. Aişə binti Əbu Bəkir.
Peyğəmbərimiz (s.ə.s) -ın kiçik xanımı. Möhtərəm analarımızın biri olan Aişə (r.a).
Akasya - (Yun.) Kiçik sıra yarpaqlı, kölgəli kiçik cinsləri bəzək üçün yetişdirilən paxlalılardan bir ağac.
Salxm ağacı da deyilir.
Akif - (Ər.) 1.Bir şeydə stabillik edən. 2.İbadət edən, ibadət məqsədi ilə mübarək bir yerə çəkilən.
3.Müqavimət göstərən. 4.Çalışqan, məqsədyönlü..
Akifə - (Ər.) 1.Bir şey üzərində əzmlə dayanan, təmkinli, qərarlı. 2.İbadət edən xanım.
Aqil - Ağıllı, dərrakəli.
Aqşin - (Tür.) 1.Az ağ, ağımsıl. 2.Dərisində, tükündən və gözlərində doğuşdan boya maddəsi olmadığı
üçün hər tərəfi ağ olan (insan, 3. Ağ tac. 4.Güclü, cəsarətli.
Alagöz - İri açıq-mavi gözlü.
Alagün - (Tür.) Yazda günəşın buluda girdiyi zamanki kölgəli hava.
Alan - (Tatar.)
Rəhmdil.
Albina - (Latın) Ağ.
Alcan - (Tür.) Can alan gözəl. Can alan, cəsur, ürəkli.
Algün - (Fars.) 1.Ağlı alınmış. 2.Al rəngində, tünd və parlaq çəhrayı.
Algül - (Tür.) Qırmızı gül.
Alxan - Böyük xan
Alxaz - Xüsusi, üstün, misilsiz.
Alı - Albuxara, qurudulmuş Buxara gavalısı.
Alışan - Yanan, od tutan.
Alış - Alıcılıq.
Aliyə - (Ər.) Uca, yüksək, əzəmətli, bir şeyin ən yuxarısı, Cəmiyyətdə yüksək mövqe tutan.