1 Ramiz Dəniz
Yüklə 2,72 Mb. Pdf görüntüsü
|
61 toxunan kim, üzlərinə tüpürən, hətta əl qaldıranlar da tapılırdı. Həbsxana işçiləri əsirləri tamaşaya gələn uşaqların qarşısında amansızcasına döyərək, öz simalarını nümayiş etdirirdilər. Həyasızcasına bildirirdilər ki, humanist olduq- ları üçün düşmənlərini öldürmürlər. Lakin əsl ekzekusiya fevralın 26-da və ondan sonra təşkil edildi. Ermənilər həmin gün Xocalını işğal etmiş və əsirlərin bir hissəsini – təxminən yüzdən artıq adamı Xan- kəndindəki həbsxanaya gətirdilər. Səhəri gün bütün əsirlə- rin, o cümlədən yerli əhalinin qarşısında 60-a yaxın Xocalı sakininin başını kəsdilər. Edam olunanların arasında uşaq və qadınlar da var idi. Ən dəhşətlisi isə o idi ki, ekzekusiya ermənilərin dünya ictimaiyyətinə yazıçı kimi təqdim etdik- ləri qaniçən Zori Balayan, Ermənistan respublikasının gələcək prezidentləri Robert Köçəryan, Serj Sarkisyan və digər siyasi, ictimai və elm xadimlərinin iştirakı ilə baş vermiş və insanlığa sığmayan həmin tükürpədici qətliam videokassetlərə çəkildi.
Həbsxana divarlarında əsl dəhşətlər baş verirdi. Mütə- madi döyülən əsirlərə nə su, nə də ki, bir tikə də olsun çörək verilmirdi. Yalnız damlarda saxlanılan heyvanlara arpa və ya buğda gətiriləndə, onların hərəsinə həmin bitki- lərdən bir ovuc verilirdi. Kameralarda 8 Qaradağlı sakinini acından öldü. Ermənilər o dərəsədə insan qiyafə-sindən
62 çıxmışdılar ki, hətta ölənləri kameralardan götürüb aparmır- dılar.
Ac, susuz qalan İlqarın bütün bədənini ağrılar bürü- düyündən keyidiyindən o, ara bir zarıldayaraq həbsxananın işçilərini qıcıqlandırırdı. Əsirlərə tapşırılmışdı ki, döyülən- dən sonra hamı kameralarda sakit oturmalıdır. Əks təqdirdə zarıyan şəxs təkrarən döyüləcəkdi. Başqalarına nisbətən İlqar yaralı olmasına baxmayaraq onu demək olar ki, hər gün döyürdülər. Vəzifəsindən asılı olmayaraq hansı erməni hayıf çıxmaq istəyirdisə, gəlib seçdiyi hər bir əsirə cismani əzab verirdi. Belə bir seçim vaxtı İlqar yaralı olduğu üçün üç erməninin nəzərindən yan qaça bilmədi. Onu və bir cavan yaşlı əsgəri sürüyə-sürüyə həbsxanadan kənarda yerləşən balaca bir evə apardılar. Hər iki əsirə bildirdilər ki, bu onların sonuncu günüdür. İlqar yolda olarkən öz-özünə düşünməyə başladı: İşə bir bax da, indiyənə qədər mən, bu murdar millətə heç bir pislik etməmişəm, müqavimət zamanı isə onlara tərəf bir güllə də olsun atmamışam, amma onlar məni zəlil günə salıblar. Hazırda həbsxanadan çıxarıblarsa, çox güman ki, məni öldürməyə aparırlar. Yeganə adam Eduard idi ki, mənə kömək edəcəkdi, lakin o, Malibəyidən sonra yoxa çıxıbdır. Deməli, sağ qalmaq üçün mənim heç bir şansım yoxdur.
63 Onlar qapıya çatanda içəridən bağırtı səsi gəlirdi, sanki kiməsə ağır işgəncə verirdilər. Həmin səs gəldikcə kimsə erməni dilində qışqırırdı ki, səsini kəssin, əks təqdirdə öldürüləcək. Heç bir dəqiqə keçməmiş qapı açıldı və sir- sifəti al qana boyanmış iki yaşlı əsir ağzı-burnundan qan axa-axa çölə çıxdılar. Əsirin sifəti tanınmaz hala salınsa da, İlqar həmin an öz həmkəndlisini tanıya bildi. Bu, Qaradağlı kənd sakini Oruc Əliyev idi. Ermənilər onun ağzında olan qızıl dişləri mismar kəlbətinlə çıxarıb yarımcan hala salmışdılar.
Vahiməyə düşən İqargil anladılar ki, belə bir ağlasığmaz işgəncələr onları da gözləyir. Əsgəri otağa salmamış elə qapının ağzında vəhşicəsinə döyməyə başladılar. Ermənilər mümkün olan dərəcədə onun ən zəif yerlərinə sarsıdıcı zərbələr endirərək, huşsuz hala saldılar. Halsız olan İlqarı isə otağa salan kimi onu erməni dilində sorğu-suala tut- mağa başladılar. Masa arxasında əyləşmiş ortaboylu, orta- yaşlı, eybəcər sifətli, qarayanız, kobud bədən quruluşuna malik olan yaraqlı əlində xəncəl oynada-oynada ikrah hissilə dedi:
- Siz, türklərin hamısını tikə-tikə doğrayıb itlərə yem edəcəyik. De görüm, bizimkilərdən neçəsini öldürmüsən?
- Mən indiyənə kimi nəinki adam, heç toyuq da öldürmə- mişəm. – deyə İlqar təşəxxüslə dilləndi.
64 - Kəs səsini, küçük. – həmin erməni bərkdən qışqırdı. – Sən bizimkiləri atəşə tutanda yaralanmısan. İndi isə günahı- nı boynuna almaq istəmirsən. Yaxın qohumlardan yanında kimlər var?
- Kənd tutulan zaman deyəsən, onların hamısı öldürülüb- dür. – İlqar qardaşının burada olmasını gizlətməyə çalışdı.
Həmin erməni sol tərəfdə əyləşən yaraqlıya tapşırdı ki, İlqarın burada hansısa qohumlarının olduğunu öyrənsin. O birilərinə nisbətən cavan olan yaraqlı sorğuya tutduğu əsirin adını və soyadını öyrənən kimi bildirdi ki, ən yaxın qohum- lardan İlqarın qardaşı buradadır. Komandir kimi özünü aparan erməni tapşırıq verdi ki, Marizi gətirsinlər.
Elə bu vaxt yarımcan halda olan əsgəri içəri salıb yerə tulladılar. Aclıqdan xeyli arıqlayan hərbi qulluqçunun sifəti tanınmaz hala salınmışdı. Göstəriş verən erməni ayağa qalxıb yıxılan əsgərin başı üzərində dayandı və həmin an üzünü İlqara tutub qəzəblə dedi:
- Bax, bu türkü də dindirəndə deyir ki, bizimkilərə atəş açmayıbdır. Atəş açmayıbsa, bəs əynindəki murdar forma haradandır? Deməli, o, bizim hamımıza kələk gəlmək istəyir. – sonra o, ayağı ilə əsgərin sifətini döşəməyə sıxa- raq, əlindəki xəncəli hərlədə-hərlədə qurbanının üstünə qışqırdı. – De görüm, neçə soydaşımızı qətlə yetirmisən? Yalan danışsan, səni əzabla öldürəcəm.
Yüklə 2,72 Mb. Dostları ilə paylaş:
|