371
Süleyman Ələsgərovun və başqa görkəmli şəxsiyyətlərin
doğulduğu bir şəhərdir və həmin yaşayış məskəni, hətta
YUNESKO-da belə, Azərbaycanın konservatoriyası kimi
tanınır. Bunu təkcə mən yox, bizim ölkədə olmuş bütün
tarixi şəxsiyyətlər dəfələrlə qeyd ediblər.
- Məlumatınız olsun ki, Şuşa Azərbaycanın yox, qədim
Ermənistanın tarixi yaşayış məskənidir. – deyə Robert tərs
nəzərlərini azərbaycanlı tələbəyə tərəf yönəldərək, hökmlə
dilləndi. – Ümumiyyətlə, bizim tariximizdə Azərbaycan
adlı bir məmləkət yoxdur.
- Dəqiq bilmək istəyirsinizsə, sizə bir fakt söyləyim. –
deyə əsəbləri tarıma çəkilən Nizami başını dik tutaraq ciddi
halda dilləndi. – Nəinki Şuşa və ya İrəvan, ümumiyyətlə
ermənilərin Qafqazın cənubunda məskunlaşdıqları bütün
yaşayış məskənləri azərbaycanlıların dədə-baba torpaqları-
dır. Bu haqda tarixi sənədlər var ki...
XVI fəsil. Aşıb-daşan səbr kasası
Elə bu vaxt evin qapısı döyüldü və Nizaminin sözü
yarımçıq qaldı. Ona görə ki, həmin məqamda Raisa “mən
372
sənə heç vaxt bu sözləri bağışlamayacağam” ifadəsini
işlədərək, vəcdə gəlmiş halda verandaya çıxdı. Robert isə
qığılcım saçan baxışlarını həmsöhbətinin gözlərinə doğru
yönəldərək, qəzəbli halda erməni dilində bir-iki kəlmə söz
işlətdi.
Onların arasında yaranan narazılıqdan məyus olan
Yelizaveta hər ikisini sakitliyə dəvət edərək, qapıya tərəf
getdi. Özünün azərbaycanlı tələbənin yanında alçaldığını
büruzə vermək istəməyən eqoist erməni qızı, sir-sifətini
səliqə-sahmana salıb, getdiyi yerdən qayıtdı və gələnlərin
qarşısına çıxdı.
Gələn qonaqlar Eduardgil idi və onlar salamlaşaraq masa
arxasına keçdilər. İş elə gətirdi ki, Eduardın kişik qızı
Karmen Nizaminin sol tərəfində əyləşdi. Sergey öz
kabinetindən çıxıb, qonaqları salamladı və içəridəkiləri bir-
biriləri ilə tanış etdi və oğlunun yanında mövqe tutdu.
Karmen biləndə ki, Nizami azərbaycanlıdır o, tərəddüd
etmədən yerini tərk etdi və Raisa ilə vacib iş olduğunu
bəhanə gətirib onun yanına keçdi.
Sergey birinci badəni evinə dəvət olunmuş bütün qonaq-
ların sağlığına qaldırıb kababa əl atdı və onu qıcıqlandır-
maq üçün həvəslə dedi:
- Edik, mən Qafqazın cənubunda yerləşən hər üç ölkədə
oldum və hər yerdə hazırlanan kababların dadına baxdım.
373
Etiraf etməliyəm ki, Nizaminin bişirdiyi kabab kimi heç bir
yerdə ləzzətli kabab yemədim. Buyurun baxın, özünüz
qiymət verin.
Elmlər namizədi həmin izahatı verən zaman həm
Eduard, həm də Karmen əllərindəki tikə kababı yemək
istəyirdilər. Lakin ev sahibinin sözlərini eşidən kimi onlar
həmin tikələri yerə qoyub, Yelizavetanın hazırladığı “pay-
taxt” salatını dadmağa başladılar. Sergey kifayət qədər arif
adam idi və onların mərifətsiz hərəkətlərindən hiddətləndi.
O, ağlına belə gətirməzdi ki, evinə gələn ermənilər bu
dərəcədə azərbaycanlı tələbəsinə qarşı ifrat düşmənçilik
hissi bəsləyirlər. Deməli, bu ədavət bir xəstəlik kimi onların
hamısının qanına yeriyibdir. Bu məsələnin üstündən səti
keçmək istəməyən və onlar barəsində düşündüklərini
üzlərinə deməyə hazırlaşan pedaqoq Eduarda tərs nəzər
salaraq maraqla soruşdu:
- Edik, xeyir ola, mən deyəndə ki, kababı Nizami
hazırlayıb sən, sanki irgənirmiş kimi əlindəki tikəni yerə
qoydun? Mən biləni siz ermənilər kabab yeməkdən böyük
həzz alırsınız. Bunun səbəbini izah edə bilərsən?
- Nədənsə, mən Yelizavetanın əl məhsulu olan salata
tamah saldım. – deyə Yelizavetanın üzünə yaltaqcasına gü-
lən riyakar qonaq qeyri-müəyyən tərzdə dilləndi. – Kababı
isə gündə yeyirəm, özü də ki, həmin kababı özüm bişirsəm
374
və yaxud da hansısa bir həmyerlim bişirəndə. O ki, qaldı
sizin Bakıda bişirilən kababın tərifləmənizə, mən deyərdim
ki, siz əsl erməninin bişirdiyi kababla üzləşməmisiniz. Bu
sahədə bizim mütəxəssislər o qədər məşhurlaşıb ki, bütün
Şimali Qafqazda restoranlarda yalnız erməni aşbazları
çalışırlar.
- Bəs, bizim evdə keçirilən ziyafətlərdə kababı kim
bişirirdi? – deyə Yelizaveta Eduarda təəccüblü nəzər saldı.
– Edik, dayı elə həmin kababları sizdən və Robertdən başqa
heç kim hazırlamırdı. Amma etiraf edim ki, Nizaminin
bişirdiyi kabablar xüsusi reseptlərlə hazırladığından, ətin
dadı bənzərsiz olubdur.
- Təəssüflər olsun ki, sən süfrədə olan kababdan dadma-
dın. – ev sahibi Eduardın cavab verməsinə imkan verməyə-
rək istehza ilə dilləndi, daha sonra o, həmsöhbətini bir
qədər diqqətlə süzəndən sonra mövzunu dəyişdi. – Eduard,
desəm inanmayacaqsan və yaxud da kim mənə desəydi
inanmazdım. Mən təxminən 30 il bundan əvvəl Bakıda
olmuşdum və həmin şəhər bir çox sovet şəhərlərindən qəti
olaraq seçilmirdi. İndi isə Bakını Avropanın bir çox gözəl
şəhərləri ilə müqayisə etmək olar. Rəngarəng arxitektura
üslubu, köhnə və modern tipli binaların heyranedici fasad-
ları, ekzotik fəvvarələr, çoxsaylı parklar, dəniz qırağındakı
bənzərsiz bulvar, əyləncə mərkəzləri, mədəniyyət, incəsə-
Dostları ilə paylaş: |