[]
Yüklə 250,74 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- İkinci fəsil 18.06.2010-cu il
9
İkinci fəsil 18.06.2010-cu il “ TG “ cəbhəsi, Seyidin postu.
Bu gün lap isti idi, ya da adama bel ə gəlirdi. Bir də ki, isti olacaq d
ə, yayın oğlan çağıydı, ancaq buna isti demək olmazdı. Vallah, el ə bil torpaqdan od qalxırdı. Sanki Günəş dağların arxas
ına keçdikcə, torpaqdan qalxan isti daha da artırdı... - Bu gün n ə yaman sakitlikdir, yəqin istiyə görə öz yuvalarına ç əkilib yatıblar, - deyə əsgərlərdən biri dilləndi. - Bu sakitliyin bir zibili çıxacaq - Seyid cavab verdi. Axşamın qaranlığı ilə şərəfsizlərin ilk güllələri gəlməyə başladı. Çox maraqlı idi. Həmişəkindən fərqli olaraq əsgərlərin “trassuyuşşi” adlandırdığı işıqlandırıcı - yandırıcı güllələrlə düz blindajın üstünə atırdılar. Ara-sıra ön müşahidə məntəqəsinin qarşısına “AQS” mərmiləri də düşüb partlayırdı. Sanki özl
ərinin bu cür blindajlarının olamamağının paxıllığını ç əkirdilər... H ətta düzün ortasında güllənin altındakı yaxşı səngərə də paxıllıq edir bu şərəfsizlər... Çox maraqlıdır ki, əziyyət çəkib özl
əri düzəltmək istəmir, hazırına nazir olmaq istəyir bu şərəfsizlər... Özlərində olmayan (nəyi var ki, bu bədbəxtlərin) yaxşı bir şey gördükdə, əvvəlcə istərlər ağlayıb-sıtqamaqla ona sahib olsunlar. Gördükd ə ki, bir şey hasil olmur, başlayarlar xoruzlanmağa - bəs burda mənəm, Bağdadda kor xəlifə, bu saat onu verm əlisən mənə. Bu variant da kara gəlməyəndə, zora əl atarlar, əl-altdan iş görərlər, ayaq altını qazarlar, mənim deyil, qoy, onun da olmasın deyib dağıdarlar, yandırarlar, məhv ed ərlər bu şərəfsizlər... Bu da onların xislətindən irəli gəlir. 10
Odur ki, bel ə bir vəziyyət Seyidin diqqətindən qaça bilməzdi. Bu şərəfsizlər kimə nəyi nişan verirlər? Anlaya bilmədim – düşündü Seyid. Seyid
tranşeylə ön müşahidə məntəqəsinə getdi. Hava
qaraldıqca dığaların atdıqları yerlər açıq-aşkar bilinirdi. H əmişə atdıqları yerdən - öz yuvalarından atırdılar. Nədənsə, bu s əhnə həmişə “Tom və Ceri” cizgi filmini xatırladırdı Seyid ə. Özündən asılı deyildi, neyləsin? Həmişə də onlar atmağa başlayanda üzündə xəfif təbəssüm cizgiləri yaranırdı. İndi də üzündə təbəssüm, inşallah, hamınızı elə o yuvalarda su il ə boğacayıq, sizə heç güllə də düşmür. Düşüncəli halda blindaja qayıtdı. - Bu “Hücum” əmri nə vaxt olacaq, ay Allah? - Sualı burğu kimi beynini deşdi Seyidin... Şəxsi heyəti örtülü meydançada düz! – deyə köməkçisinə göst
əriş verdi. “SİLAHA” – köməkçinin komandası eşidildi. Əsgərlər bir göz qırpımında silah-sursatlarını götürüb örtülü meydançada düzüldül ər. Seyid silah otağına keçdi. “Ya Allah, sən özün kömək ol!» – nidası silah otağının ən uzaq küncündəki, ən kiçik çatdakı, ən xırda cücünü də oyatdı. O, heç xəyalına belə gətirə bilməzdi ki, bir neç
ə saatdan sonra nələr olacaq?.. Seyid, sadəcə, uşaq vaxtı dön
ə-dönə oxuduğu “Koroğlu” dastanından yadında qalan Koroğlunun hər səfər qabağı “altdan geyinib üstdən qıfıllandı, üstd ən geyinib altandan qıfıllandı” deyimi ilə gerçəkləşən, “yayda bürüncəyini götür, qışda özün bilərsən” atalar sözü ilə min ill
ərin süzgəcindən süzülüb gələn, igid ehtiyatı əldən verm
əz prinsipinin tələblərinə uyğun hərəkət edirdi. O, d əfələrlə komandirlərindən eşitmişdi ki, adi bir kibrit çöpünün d ə həyati əhəmiyyəti ola bilər. Çox gözəl bilirdi ki, qalibiyyətli döyüş yaxşı hazırlıqdan çox asılıdır. Odur ki, ehtiyatı əldən
11
verm əzdi heç vaxt. Bura döyüş bölgəsidir, hər an hər şey ola bil ər. Əsgər hər an ən qızğın, həlledici döyüşə girməyə hazır olmalıdır. Düşünə-düşünə əsgərlərin “lifçik” dediyi üzərində silah-sursat daşımaq üçün çoxlu cibləri, arxasında çantası olan jiletini geyindi. Özünün ikid əstəkli qatlama avtomatını götürdü, əlavə sandıqları “lifçik”-in ciblərinə yerləşdirdi, Nə qədər yerləşdirə bildis ə, o qədər əl qumbaraları götürdü, “lifçik”-in arxa cibinə əlavə patron və əl qumbaralarını yerləşdirdi. Çıxmaq istəyirdi ki, üst- başına bir də baxdı – bu, “yüz ölç, bir biç” məsəlinin t ələblərindən irəli gəlirdi. İki ədəd də tüstü şaşkası götürdü. Silah otağının qapısından çıxarkən gözü divardakı jilkaya sataşdı. Onu da götürüb şalvarın yan cibinə qoydu. Bayıra bir addım atmışdı ki, “FARAĞAT” - köməkçinin komandası eşidildi. Bu vaxt Seyidin kölgəsi örtülü meydançaya çıxmışdı. Seyid örtülü meydançaya çıxdı, döyüşə hazır vəziyyətdə, bir c ərgə düzülmüş əsgərləri gözdən keçirdi. Köməkçi sıradan bir addım qabağa çıxıb məruzə etdi: - Yoldaş gizir, döyüş heyəti döyüşə hazırdır! - Azad!- dey ə Seyidin amiranə səsi sükutu pozdu. - Hamınız diqqətlə dinləyin. - Seyid döyüş tapşırığını və hesabatı bir daha əsgərlərin diqqətinə çatdırmağa başladı. - Əsas hesabatı hamı bilir, bu olacaq “A” qaydası, yəni bu qaydada hamı həmişəki qaydada öz yerlərini tutur, əmri m əndən alır. Yox, əgər qeyri-adi nəsə olsa, keçəcəyik “B” qaydasına. “B” nədi? Bu qaydada mən yoxam, əmr və göst
ərişləri nə qədər sağdı, köməkçidən alarsınız. Əgər işdi, ona da n əsə olsa, onda hər kəs özünə komandirdir. Heç kim əlavə kömək gələnə qədər durduğu yerdən bir addım da kənara atmır, tualet kimi dayandığınız yerdən istifadə edə bilərsiniz. İcazə verirəm. Lazım gəlsə, hamı dayandığı yerdə ölür, ancaq Yüklə 250,74 Kb. Dostları ilə paylaş:
|