1-bob. Yangi sanoatlashgan mamlakatlar iqtisodiyotining umumiy tavsifi

Janubi-Sharqiy Osiyo mintaqasidagi moliyaviy inqirozga bir qator omillar sabab bo'ldi. Birinchidan, 2% xavfsiz darajadan oshib, Tailandda 8,2%, Malayziyada 6%, Indoneziyada 4% va Janubiy Koreyada 4,5% ga yetgan yirik savdo kamomadi. Bu ortiqcha baholangan milliy valyutaga bosim o'tkazdi. Ikkinchidan, chet eldan kapital oqimining ko'payishi . Chet el kapitalining ommaviy in'ektsiyalari savdo balansi taqchilligini qopladi, lekin shu bilan birga ular inflyatsiya jarayonlarini "to'lqinlantirdi", muomaladagi pul massasi miqdorini oshirdi.

Natijada, ishlab chiqarishning pasayishi 1998 yilda Tailand, Indoneziya, Malayziya, Gonkong, Janubiy Koreya va Singapurda qayd etilgan. Va faqat Filippin iqtisodiyoti mahalliy valyutaning konvertatsiya qilinmasligi natijasida kamroq zarar ko'rdi .

Inqiroz ayniqsa Indoneziyaga qattiq ta'sir qildi. 1998 yilda iqtisodiy pasayish 10% ni tashkil etdi. 209 million aholidan 79,4 million kishi qashshoqlik chegarasida qolgan. Taqqoslash uchun, 1996 yilda 22,5 million kishi kambag'al deb hisoblangan. Inflyatsiya 46,6 foizni tashkil etdi. Inqiroz oqibatlarini bartaraf etish va iqtisodiy rivojlanishning avvalgi sur'atlarini tiklash uchun Indoneziyaga kamida 5 yil kerak bo'lishi taklif qilindi.

Janubiy Koreyada ishsizlik darajasi o‘ttiz yildan ko‘proq vaqt ichida rekord darajaga yetdi – mehnatga layoqatli aholining 7,6 foizi ishsiz edi. Bundan tashqari, ishsizlar soni hamon tez o'sib bormoqda.

Gonkong ham salbiy oqibatlardan qocha olmadi. 1998 yilda 2% iqtisodiy pasayish kuzatildi. Gonkong iqtisodiyoti inqirozdan oldingi darajaga yetishi uchun 2-3 yil kerak bo‘ladi.

3.3 Yangi sanoatlashgan mamlakatlarda ijtimoiy-iqtisodiy muammolarni hal qilish yo'llari

Yangi sanoatlashgan mamlakatlarda iqtisodiy va ijtimoiy-siyosiy vaziyatning yomonlashishiga yo'l qo'ymaslik uchun faqat ichki talabni rag'batlantirish va infratuzilma qurilishini faollashtirish choralari bilan cheklanib bo'lmaydi (bu, asosan, bir qator rivojlanayotgan mamlakatlarda amalga oshirilmoqda). . Rivojlangan mamlakatlar yordamini sezilarli darajada kengaytirish zarur. Uning hajmlarini ularning YaIMga nisbatan joriy 0,2-0,3% dan avval rejalashtirilgan 0,6-0,8% gacha oshirish kerak. Biroq, o'z muammolari bilan ovora bo'lgan rivojlangan davlatlar, garchi ular tegishli deklaratsiyalar qilsalar ham, yordamga muhtoj davlatlarga (va ularning aybi bilan zarar ko'rganlarga) har tomonlama yordam berishga shoshilmayaptilar.