8 – Mavzu. Fuqaro erkinligi va faolligini ta’minlash – demokratik
jamiyat qurish omili.
REJA:
1.Fuqaro erkinligi va faolligi tushunchasi va uning inson ijtimoiy-siyosiy
tafakkuri tarixidagi talqinlari.
2.Fuqaro erkinligi va faolligining asosiy mezonlari.
3.Fuqaro erkinligi va faolligi demokratik jamiyat qurishning zaruriy
sharti.
Fuqarolik tushunchasi jamiyatning hozirgi davr demokratik, huquqiy davlat tomon
rivojlanishida katta yo’lni bosib o’tdi. U jamiyatning
demokratik rivojlanishida
qo’lga kiritilgan ulkan yutuqlardan biri.
Fuqarolik tushunchasi qadimiy Yunonistonda va Rimda mavjud bo’lsa-da, asosan
feodalizm inqirozga uchrab, jamiyatdagi siyosiy, iqtisodiy va ijtimoiy hayot
demokratiya va bozor munosabatlari zaminiga o’ta
boshlaganda, hozirgi shaklida
paydo bo’la boshladi va ilk bor «shaharli» (frantsuzcha «situayyan», inglizcha
«sitezen», ruscha «gorojanin-grajdanin») degan ma’nolarni anglatgan. Mustaqillik
e’lon qilingandan so’ng, o’zbek tilida o’tmishdagi «grajdanlik» so’zi o’rniga
«fuqarolik» degan atama
qabul qilindi
1
.
1
Мустақиллик: Изоҳли илмий-оммабоп луғат. -Т.: Шарқ, 1998. 225-б.
Mustaqillik yillarida fuqaro erkinligi va uning faolligi masalasi demokratik jamiyat
barpo etishning muhim shartlaridan biri sifatida qabul qilingan qoidalardan asosiysini
tashkil etadi.
Shu o’rinda erkinlik tushunchasini aniqlash ham zarurdir. Negaki, fuqaro
erkin
bo’lgan taqdirdagina, jamiyat taraqqiyotga erishadi.
Ijtimoiy-siyosiy falsafada individlar erkinligi va ular irodasining erkinligi bir-
biriga o’xshash tushunchalar deb qabul qilinadi. Buning asosiy sabablaridan biri,
huquqning o’zi odamlar erkinligi shakli, ya’ni ular irodasining erkinligi ekanligi bilan
belgilanadi. Shu nuqtai nazardan «fuqaro erkinligi» tushunchasi ham politologik, ham
huquqshunoslik fanlarining umumiy kategoriyalari sifatida o’rganiladi. Demokratiya
asosiy inson erkinligini qonunlar orqali kafolatlaydi. Demak, demokratiyaning o’zi
ochiq
muhokama, ijtimoiy ziddiyatlarni ifoda etish va bartaraf qilish usuli sifatida,
fuqarolik va siyosiy huquqlar deklaratsiyalarida qayd qilingan erkinliklarsiz mavjud
bo’la olmaydi. Bu erda so’z erkinligi va o’z fikrini erkin ifodalash huquqi, erkin
uyushmalar tuzish huquqi, hayot tarzini o’zgartirish erkinligi va shaxsning
xavfsizlikka bo’lgan huquqi to’g’risida ketmoqda. Ushbu huquqlar demokratiyaning
asl mohiyatini tashkil qilgani bois, ular himoya qilinishi kerak.
Hozirgi davr ijtimoiy-siyosiy fanlarida «inson» deganda Erda yashayotgan
mavjudot turlaridan biri tushuniladi. Inson alohida olingan tur (Homo sapiens)
vakilini ifodalovchi umumiy tushunchadir. Inson, umuman zotning yig’iq
obrazi
sifatida bioijtimoiy mavjudot bo’lib, u bir vaqtning o’zida ham tabiatga, ham
ijtimoiy hayotga mansubdir. Individ - inson zotining alohida olingan nusxasi, uning
vakillaridan biri. Shaxs esa u yoki bu inson sifatida namoyon bo’lib, u ma’lum va
betakror individuallikka ega bo’ladi. Individning jamiyatga
kirish jarayonlari uning
ijtimoiylashuvini ta’minlaydi. Ijtimoiy munosabatlarga kirishish natajasida
individning jamiyatdagi qadriyatlar va me’yorlarni o’zlashtirib borishi uchun zamin
yaratiladi. Bu jihatdan yondashganda, u ijtimoiy ta’sir ob’ektidir. Shuningdek, individ
ijtimoiylashuv oqibatida jamiyatdagi turli munosabatlarda faollashadi va bunda u
ijtimoiy munosabatlar sub’ekti sifatida harakatlanuvchi shaxsga sub’ektga,
kuchga
aylanadi.
Insonning paydo bo’lishi, uning jamiyatdagi o’rni va mohiyati doimo ijtimoiy
fanlarning muhim va bahstalab sohalaridan biri bo’lib keldi. Aristotelning
ta’kidlashicha, «inson - tabiatan (mohiyatan) ijtimoiy»
1
ekanligini ta’kidlash bilan
birga, «umumiy ma’noda kimda-kim hokimiyat yuritish va bo’ysunishga
taalluqli
bo’lsa, o’sha fuqarodir; har bir davlat tuzumida fuqaroning mohiyati o’zgaradi.
Davlat
Dostları ilə paylaş: