452
deyirlər ki: «Öz nəfsinə bir az rahatlıq ver». O: «Mən onun rahatlığını istəyirəm» dedi.
İmam Əhməd
–
rahmətullahi aleyhi
–
dən nə vaxt rahatlıq tapırlar. O: «Birinci ayağını
Cənnətə qoyduğun zaman». Sələflər deyərdilər: «Dünya var ikən mən yox idim. Dünya
qaldığı zaman mən olmayacağam. Buna görə də istəmirəm ki, günlərim zay olsun».
109. Cəfər b. Muhəmməd deyir ki, mən Quteybənin belə dediyini dinlədim: «Bir
kimsənin Yəhya b. Səid, AbdurRahman b. Mehdi, İmam Əhməd, İshaq b. Rahaveyh və
s. zikr edərək – hədis əhli olan kimsələri sevdiyini görsən heç şübhəsiz ki, o kimsə
sünnəyə uyan birisidir. Onlara müxalif olan kimsə də bil ki, o bidətçi birisidir»
1833
.
110. Həsənul Bəsri
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Bir kimsə əgər ilk gedənlərə
(sələfə) yetişənlərdən olsaydı və sonra bu gün dirilmiş olsaydı İslamdan tanıdıq bir şey
görməzdi. Bu namaz müstəsna»
1834
.
111. İbn Sirin
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Həm bir bidəti qəbul edib, həm də
bir sünnəyə əməl edən heç kimsə ola bilməz»
1835
.
112. Əli
- radıyallahu anhu
–
deyir ki: «İnsanlarla onların başa düşdükləri tərzdə
danışın. Əgər Allah və Rəsulunun təqzib olunmasını istəmirsinizsə»
1836
.
113. İmam
Əhməd
–
rahmətullahi aleyhi
–
ilə məkkədə İbn Quteylə Əshəbul
Hədisdən söz açınca: «Əshəbul Hədis pis bir topluluqdur» dedi. İmam paltarını
silkəliyərək qalxdı və: «O, zındıq birisidir, zındıq birisidir» sözlərini evə girənədək
təkrar etdi
1837
.
114. Həsənu Bəsri
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Qorxu və ümüd möminin iki
miniyidir»
1838
.
115. Fudayl b. İyad
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Mömin az danışar, çox iş
görər. Münafiq isə çox danışar, az iş görər. Möminin danışması hikmətdir, susması
təfəkkürdür, baxışı ibrətdir, işi gücü yaxşılıq etməkdir. Belə olduğu zaman daima
ibadət içində olmuş olursan»
1839
.
116. Malik b. Dinar
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Möminin misalı harada
olursa olsun gözəlliyi yanında olan inci kimidir»
1840
.
117. Vəhb b. Munəbbih
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Mömin öyrənmək üçün
başqalarına qarışar, səhf etməmək üçün sükut edər, başa düşməsi üçün danışar, rahat və
hüzur içində olmaq üçün tək qalar»
1841
.
118. Muhəmməd b. Munkə
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Allah mömin qulu ilə
birlikdə onun uşağını və uşağının uşağını da qoruyar. Onun evini də ətrafdakı evləri də
qoruyar. Mömin qul onların arasında olduğu müddətdə onlar daima qorunma
içindədirlər»
1842
.
119. Əbul Aliyə
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «İslamı doğru olaraq və ən gözəl
bir şəkildə öyrənin! Öyrəndikdən sonra da əsla onun sağına və soluna sapmayın!
Sıratal-Mustaqim üzərində israrlı və qərarlı olun! Peyğəmbərimizin və səhabələrin
1833
Laləkai «Şərhu Usulu Etiqad Əhli Sünnəti vəl Cəmaat».
1834
İbn Vaddah «əl-Bidau vən Nəbiyyu».
1835
Darimi 1/69, İbn Batta «Şərhu əl-İbanə» səh 133.
1836
Buxari 1/95.
1837
əl-Bərbəhari «Şərhu Sunnə».
1838
İmam Əhməd «Zuhd» 2/238.
1839
Əbu Nuaym əl-Əsfəhani «Hiylətul Övliya» 3/98.
1840
Əbu Nuaym əl-Əsfəhani «Hiylətul Övliya» 2/377.
1841
Əbu Nuaym əl-Əsfəhani «Hiylətul Övliya» 4/68.
1842
Əbu Nuaym əl-Əsfəhani «Hiylətul Övliya» 3/148.
453
Sünnət üzərində yürüdükləri yoldan əsla ayrılmayın. İnsanlar arasında ayrılıq və
sapıqlıqlara səbəb olan nəfsi istəklərdən, bidətlərdən çəkinin»
1843
.
120. Abdullah - radıyallahu anhu
–
deyir ki: «Sünnət üzərə olub az əməl etmək,
bidət üzərə olub çox əməl etməkdən daha xeyirlidir»
1844
.
121. Zuhri
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Sünnətə sımsıxı sarılmaq
qurtuluşdur»
1845
.
122. Tirmizi
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Elm əhlinin nəznində Cəmaat – fiqh,
elm və hədis əhlidir»
1846
. İbn Sinan
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Onlar, elm əhli
və (səhabələrin) nəql etdiklərinə sahib olanlardır»
1847
.
123. əl-Əsbəhani
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Səhih sənədlərlə Allah Rəsulu
–
sallallahu aleyhi və səlləm
–
dən bizə gələn xəbərləri bir-birindən nəql edərək bizə
çatdıran hədis hafizlərinə, hədis əhli deyilir. Onlar hədisi öyrənməyə digər insanlardan
daha çox istəkli olan, onunla əməl etməkdə, səhih olanlarına ən yaxşı şəkildə uyan,
Kitab və Sünnətə əməl edən kimsələrdir. Allahın Rəsulunun sünnətini bir yerə
toplamaq üçün ölkə-ölkə dolaşan insanların sadəcə hədis əhlindən olduğunu görürük.
Onlar hədisləri qaynaqlarından aldılar. Onları əzbərləyərək də qorumuş oldular.
Sünnətlə iftixar edib ona uymağa dəvət etdilər. Ona zidd hərəkət edənləri isə
ayıbladılar. Beləcə hədis onların qeyrəti ilə qorundu və onlar da bu adla məşhur
oldular»
1848
.
124. Qudeyf b. əl-Həris
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Bir bidət ortaya çıxan
kimi mütləq sünnədən o, qədəri tərk edilir»
1849
.
125. İmam Məlik
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «(Bidət fikirlərinə) dəvət edən
Qədəriyyə, Xəvariclər və Rafizilərin şahidliyi caiz deyildir»
1850
.
126. Sələflər deyirlər ki: «İslamın ayağı yalnız təslimiyyət körpüsü üzərində sağlam
olar»
1851
.
127. İmam Şafii
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Mən Allaha və Allahın muradı
üzərə Allahdan gələnlərə, Rəsulullah və Rəsulullahın muradı üzərə Rəsulullahdan
gələnlərə iman etdim»
1852
.
128. İmam Məlik
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Kəlam bir elm olsaydı əshab və
tabiin də əhkam haqqında danışdıqları kimi o, haqda da danışardılar. Lakin bu bir
batilə dəlalət edən bir batildir»
1853
.
129. Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm
–
buyurdu: «Bir nəfər ətrafında
toplanmış olduğunuz halda sizin birliyinizi pozmaq istəyərək cəmaatınızı dağıtmaq
istəyərək gələn kimsəni öldürün»
1854
.
Bunlar Əhli Sünnə vəl Cəmaat, Sələfi Salihin imamlarından olan bəzilərinin
söylədikləri sözlərdir. İnsanlar arasında ümmətlərinin ən çox xeyrini istəyən,
1843
İbn Batta «əl-İbanə» 1/299.
1844
Laləkai «Şərhu Usuli Etiqadi Əhli Sünnə vəl Cəmaat» 1/55.
1845
Laləkai «Şərhu Usuli Etiqadi Əhli Sünnə vəl Cəmaat» 1/56.
1846
Tirmizi 4/465.
1847
Bağdadi «Şərəfu Əshəbul Hədis» s. 26-27.
1848
Huccətu fi Bəyani Məhiccə s. 166-167.
1849
İbn Batta «Şərhu əl-İbanə» səh 143.
1850
Kadi İyad «Tərtibul Mədarik» 2/47.
1851
Bəğavi «Şəhu Sunnə» 1/171.
1852
İbn Qudamə əl-Məqdisi «Lumatul Etiqadi İlə Səbilir Rəşad».
1853
Bəğavi «Şərhu Sunnə».
1854
əl-Albani «Səhihul Cəmi» 5820.