67
də: Bunlar möminlərdən daha doğru yoldadırlar
–
deyirlər. Onlar
Allahın lənət etdiyi şəxslərdir. Allahın lənət etdiyi şəxsə isə heç bir
kömək edən tapa bilməzsən». (ən-Nisa 51-52). «Allaha iftira yaxandan
daha zalim kim ola bilər? Onlar Allahın hüzuruna gətirilər şahidlər belə
deyərlər: Bunlar Rəbbi barəsində yalan söyləyənlərdir!». Bilin ki,
zalimlər Allahın lənətinə gələcəklər!». (Hud 18). «Cənnət əhli
Cəhənnəm əhlinə müraciət edib: Biz Rəbbimizin bizə vəd etdiyini haqq
olaraq gördük. Siz də Rəbbinizin sizə vəd etdiyini (Cəhənnəm əzabını)
gerçək olaraq gördünüzmü? Deyə soruşacaqlar. Onlar: Bəli
–
deyə
cavab verəcəklər. Elə bu zaman onların arasından bir carçı: Allah
zalimlərə lənət eləsin! Deyə səslənəcək». (əl-Əraf 44).
22. Günahlar Mələklərin və Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm
–
in duasından məhrum olmağa səbəbdir. Allah, Peyğəmbər
–
sallallahu
aleyhi və səlləm
–
ə mömin kişi və qadınlar üçün istiğfar (bağışlanma)
diləməyi əmr etmişdir. «(Ya Muhəmməd!) Bil ki, Allahdan başqa heç bir
ilah yoxdur. (Ondan) həm öz günahlarının, həm də mömin kişi və
qadınların günahlarının bağışlanmasını dilə». (Muhəmməd 19).
Mələklərin duası: «Ərşi daşıyanlar və onun ətrafında olanlar (mələklər)
öz Rəbbini həmd-səna ilə təqdis edir, Ona inanır və möminlərin
bağışlanmasını diləyərək belə deyirlər: «Ey Rəbbimiz! Sənin rəhmin və
elmin hər şeyi ehtiva etmişdir. Artıq tövbə edib Sənin yolunla gedənləri
bağışla, onları Cəhənnəm əzabından qoru. Ey Rəbbimiz! Onları da,
atalarından, zövcələrindən və nəsillərindən əməlisaleh olanları da
özlərinə vəd buyurduğun Ədn cənnətlərinə daxil et. Şübhəsiz ki, sən
yenilməz qüvvət və hikmət sahibisən. Onları pisliklərdən qoru. O gün
(Qiyamət günü) pisliklərdən kimi qorusan, şübhəsiz ki, ona rəhm etmiş
olursan. Ən böyük uğur və qurtuluş budur». (əl-Mumin 7-9). Bu da
mələklərin möminlər üçün etdiyi duadır. Quran və Sünnəyə tabe olan və
bu ikisindən başqa bir yol tanımayan möminlər üçün etdikləri duadır.
23. Günahlar Bərzəxdə cəzalara səbəbdir. Bu günahlar eyni şəkildə
sahiblərini qəbirdə də tapır və onların oradakı həyatlarını da zəhərləyirlər.
Onlardan qaçıb bir sığınacaq da tapa bilməzlər. Əgər dünyada ikən o
günahlardan qaçaraq Allaha sığınsaydılar, qəbirdə də o əzabları
görməkdən canlarını qurtarardılar. «Nəhayət müşriklərdən birinin ölümü
gəlib çatdığı zaman o, belə deyər: Pərvərdigara! Məni geri dünyaya
qaytar. Bəlkə zay etdiyim ömrün müqabilində yaxşı bir iş görüm! Xeyr,
bu onun dediyi boş, faydasız bir sözdür. Onların önündə dirilib
duracaqları günə qədər maneə (bərzəx) vardır». (əl-Muminun 99-100).
Mucahid
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Bərzəx
–
ölümlə dünyaya
68
dönmək arasında olan bir əngəldir (
Bərzəx
–
ölümlə yenidən dirilmə
arasında keçən zamandır)». Həsənul Bəsri
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir
ki: «Bərzəx
–
sizinlə axirət arasında duran bu qəbirlərdir». Ata b.
Xorasani
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Bərzəx
–
dünya ilə axirət
həyatı arasında keçən bir müddətdir». Şabii
–
rahmətullahi aleyhi
–
dən
soruşulanda ki: «Filankəs öldü». O: «O, nə dünyadadır, nə də axirətdə. O,
Bərzəxdədir (Axirət əhlindən deyil, bərzəx əhlindən oldu)»
175
. İbn
Qeyyim
–
rahmətullahi aleyhi
–
deyir ki: «Qəbirlərin çölü torpaq, içi isə
peşmançılıqlar və əzabdır, çölü torpaq və naxışlı daşlarla döşənmişdir,
lakin içi fəlakət və bəlalarla doludur». Səmura b. Cundəb - radıyallahu
anhu
–
rəvayət edir ki, Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm
–
sübh
namazını qıldıqdan sonra hər dəfə səhabələrdən soruşardı: «Sizdən yuxu
görən varmı?» Görən öz yuxusunu Allahın izni ilə ona danışardı. Bir gün
səhər o, bizə buyurdu: «Həqiqətən bu gecə mənim yanıma iki nəfər gəldi
və mənim onlarla getməyimi xahiş etdilər. Mən də onlarla getdim. (Bir
müddətdən sonra) uzanmış bir adamın yanına çatdıq. Bir də baxdıq ki, bir
başqası əlində olan bir daş parçası ilə uzanan adamın üstündə dayanıb,
əlində olan daşı uzanan adamın başına vuraraq başını yarır. Daş
yuvarlanıb kənara düşür. Həmin adam gedib daşı götürüb yerinə
qayıdıncaya qədər uzananın başı əvvəlki (ilk) vəziyyətini alır. Sonra o,
yenidən birinci dəfə etdiyini təkrarlayır. Mən: «Subhənəllah! Bunlar
kimlərdir?» dedim. Onlar: «Gedək! Gedək!» dedilər. Biz yolumuza davam
edərək (bir müddətdən sonra) üzü üstə uzanmış bir adamın yanına çatdıq.
Onun üstündə əlində dəmir qarmaq olan bir nəfər (dəmir qarmağı) üzü
üstə uzanan adamın ağzına, burnuna və gözünün bir hissəsinə keçirərək
boynunun ardına kimi cırırdı. Sonra üzünün o biri tərəfinə keçib oranı da
boynunun ardına kimi cırdıqda digər tərəf əvvəlki vəziyyətini alır və o,
birinci dəfə etdiyini yenidən təkrarlayırdı. Mən: «Subhənəllah! Bunlar
kimlərdir?» dedim. Onlar: «Gedək! Gedək!» dedilər. Biz yolumuza davam
edərək (bir müddətdən sonra) təndirə oxşar bir yerə gəldik. (Ravi deyir:
«Zənn edirəm ki, Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm
–
buyurdu:)
Oradan uğultulu və dəhşətli səslər gəlirdi. Biz içəri baxdıqda orada lüt kişi
və qadınlar gördük. Aşağıdan atəş onlara yaxınlaşdıqca onlar bağırırdılar.
Mən: «Subhənəllah! Bunlar kimlərdir?» dedim. Onlar: «Gedək! Gedək!»
dedilər. Biz yolumuza davam edərək (bir müddətdən sonra) bir gölün
yanına çatdıq. (Ravi deyir: «Zənn edirəm ki, Peyğəmbər
–
sallallahu
aleyhi və səlləm - gölün suyunun qan rəngində olduğunu buyurdu).
Baxdıq ki, göldə bir nəfər üzür. Sahildə isə biri yanında bir topa daş ilə
175
Əhvalu Qubur və Əhvalu Əhlihə ilən Nuşur, əl-Məktəbətul Qayyimi s. 7-8.