227
MÖVZU 14.
İSTEHSAL XƏRCLƏRİ VƏ FƏRDİ TƏKRAR
İSTEHSAL
a)
İstehsal xərclərinin mahiyyəti.
b)
İstehsal xərclərinin quruluşu.
c)
Kapital anlayışı və onun tarixi formaları.
ç) Kapitalın dövranı və dövriyyəsi.
d)
Əsas və dövriyyə kapitalı.
a)
İnsanların istehsal fəaliyyətinin ilk mərhələsindən
başlayaraq indiyə qədər, cəmiyyətin istehsal və istehlak tə-
yinatlı məhsullarının neçəyə başa gəlməsi, habelə hazır-
lanması xərcləri həmişə diqqət mərkəzində durmuşdur.
İstehsalsız cəmiyyət yaşayıb inkişaf edə bilmədiyi
kimi, xərcsiz də istehsal mümkün deyildir. İnsanların tələb
və ehtiyaclarının getdikcə artması təbii bir proses oldu-
ğundan, həmin meyl xərclərin də artırılmasını zəruri edir.
Bu mənada istehsalın artımı və inkişafı ilə onun xərcləri
arasında ziddiyyət yaranır. Cəmiyyət miqyasında xərcləri
artırmaq yolu ilə məhsul istehsalının və xidmətlər göstə-
rilməsinin həcmini artırmaq mümkündür.
Təsadüfi deyildir ki, iqtisadçılar və mütəxəssislər
qeyd edirlər ki, xərclər istehsalın kölgəsi kimi onu təqib
edir. İstehsalçılar arasında rəqabət mübarizəsində mühüm
bir amil rolunu oynayan xərclər, eyni zamanda istehsalın
genişləndirilməsi yolunda təsirli bir səddə çevrilir. Cəmiy-
yətin çoxsaylı tələblərini ödəmək üçün isə müxtəlif təyi-
natlı, müasir zövqlərə cavab verən, nisbətən ucuz məhsul-
228
lar istehsal edilməsi, yaxud xidmətlər göstərilməsi lazım-
dır. Deməli, cəmiyyət və onun üzvləri həyat üçün zəruri-
sayılan nemətlərin, habelə yaşayış üçün lazım olan müxtə-
lif xidmətlərin hansı xərclər hesabına başa gəlməsinə heç
vaxt biganə münasibət göstərməmişdir. Əksinə, istehsal
olunan əmtəələrə və göstərilən xidmətlərə sərf olunmuş
xərclərin miqdarı (həcmi), bu xərclərin azaldılması yol-
ları insanları həmişə məşğul etmişdir. Çünki cəmiyyətin
iqtisadi resursları, o cümlədən torpaq, su, iş qüvvəsi, ma-
liyyə vəsaitləri, faydalı qazıntıları, texniki imkanları əslin-
də məhduddur. Bu səbəbdən, hər bir konkret istehsalçı öz
təsərrüfatçılıq fəaliyyətini səmərəli aparmaq üçün istehsal
xərclərinin ən əlverişli variantını seçmək zərurəti ilə üzlə-
şir və onu həll etməyə çalışır.
Bəs istehsal xərcləri nədir? Bazar münasibətləri şə-
raitində hər hansı bir məhsulun (xidmətin) istehsalına sərf
olunmuş iqtisadi resurslar (xammal, material, avadanlıq, iş
qüvvəsi) həmin amillərin alınmasına xərclənmiş pulun
(vəsaitin) miqdarı ilə ölçülür.
İqtisadi nəzəriyyə elmində həmişə istehsal xərcləri
kateqoriyasına ciddi diqqət yetirilmişdir. Məsələn, klassik
iqtisadi nəzəriyyə məktəbinin nümayəndələri A.Smit və
D.Rikardo istehsal xərclərinə istehsal qiyməti kimi baxmış-
lar. R.Torrens, C.Mill, C.Mak-Kullox kimi ingilis alimləri
istehsal xərclərini «yığılmış əmək xərcləri» kimi səciyyə-
ləndirmişlər. Avstriya iqtisadi məktəbinin nümayəndəsi
F.Vizer öz subyektiv nəzəriyyəsində istehsal xərclərini ən
yüksək faydalılıqla əlaqələndirmişdir. Marksist mövqeydə
dayanmış iqtisadçılar istehsal xərclərini əmək-dəyər nəzə-
229
riyyəsi baxımından izah edərək, onu məhsul istehsalına sərf
olunmuş canlı və maddiləşmiş əməyin cəmi, toplusu kimi
qiymətləndirmişlər. A.Marşall istehsal xərclərini müəy-
yənləşdirərkən həm obyektiv, həm də subyektiv cəhətləri
birləşdirməyə çalışaraq, bunu “fəhlələrin zəhmətinə və
kapitalistlərin imtinasına, risqinə əsaslanan iqtisadi bir an-
layış kimi qiymətləndirmişdir”.
Müasir iqtisadi nəzəriyyə istehsal xərclərinin forma-
laşmasında əvvəllər olduğu kimi əmək amilinə yalnız is-
tehsal prosesində üstünlük vermək mövqeyindən deyil, ey-
ni zamanda qeyri-istehsal və xidmət dairəsində çalışan-
ların da əməyinin mühüm rol oynadığını nəzərə alır. Belə
yanaşma isə istehsal xərclərinin formalaşması və hesab-
lanması mexanizminə, şübhəsiz öz təsirini göstərir.
Digər tərəfdən sahibkara və kapital sahibinə olan
münasibətdə də dəyişikliklər baş vermişdir. İstehsalın təş-
kilatçısı sayılan hər bir sahibkar, sərf etdiyi kapitalı, öz qa-
biliyyəti və bacarığı ilə istehsal xərclərinin fəal iştirakçısı
kimi onun son nəticəsindən faydalanaraq normal mənfəət
(gəlir) əldə etməlidir.
b) Quruluşuna görə istehsal xərcləri - daxili və xari-
ci xərclərə ayrılır.
Daxili xərclər dedikdə, sahibkarın müəssisəyə, şir-
kətə, fermaya, müəyyən bir xidmət sahəsinə sərf etdiyi
vəsait (kapital), çəkdiyi xərclər başa düşülür. Hər hansı bir
istehsal-xidmət dairəsinə məxsus iqtisadi ehtiyatlardan
(məsələn binadan, içərisindəki avadanlıqdan) və eyni za-
manda sahibkarın öz əməyindən, onun bacarığından isti-
fadə olunur. İstehsalda istifadə edilmiş bu ehtiyatlar da
230
istehsal xərclərinə aid edilir. Çünki sahibkar bunları başqa
şəkildə tətbiq edərək, yaxud öz vəsaitini bankda əmanət
kimi saxlayaraq mənfəət götürə bilərdi. İstehsal prosesin-
də istifadə edilən iqtisadi ehtiyatlar daxili xərclər kimi
səciyyələnir.
İstehsal prosesində müəssisənin əmək ehtiyatlarına,
xammala, yanacağa, yarımfabrikatlara, enerjiyə, nəqliyya-
ta, müxtəlif təchizatlara sərf etdiyi vəsait, kənara çəkilən
xərclər olub, xarici xərclər adlanır.
İstehsal xərcləri: ümumi, orta, sabit və dəyişən isteh-
sal xərclərinə ayrılır.
Ümumi xərclər (total costs-TC) – müəssisənin, şir-
kətin məhsul istehsalı üçün zəruri olan bütün xərclərinin
cəmidir.
Orta xərclər (averaqe costs – AC) – istehsal olun-
muş hər məhsul vahidinə çəkilən xərclərdir.
Sabit xərclər (fixed costs – FC)- istehsal olunmuş
məhsulun həcmindən asılı olmayaraq dəyişməz qalır. Bu-
raya istehsal binasına, maşınlara, avadanlıqlara, icarə haq-
qına, vergilərə, inzibati işçi heyətinə çəkilən xərclər daxil-
dir.
Dəyişən xərclər (varialle costs – VC) – istehsal edil-
miş, hazırlanmış məhsulun həcmindən asılı olaraq dəyişir.
Buraya xammal, materiallar, yanacaq, enerji, işçilərə veri-
lən əmək haqqı daxildir.
Ümumi və orta xərclərin necə formalaşdığını, habelə
bu prosesdə sabit və dəyişən xərclərin rolunu aşağıdakı
cədvəldən görmək olar:
Dostları ilə paylaş: |