82
yürütməyə imkan verir.
Gəncə, Qəbələ, Beyləqan və s. orta əsr şəhərinin yerində aparılan arxeoloji
qazıntılardan təkcə məişət əşyaları yox, çoxlu zərgərlik sənəti nümunələri də
tapılmışdır.
Əsasən möhürləmə üsulu ilə işlənmiş bu bəzək şeyləri öz sadə formasına
görə diqqəti cəlb edir. Kiçik şara bərkidilmiş halda şəkilli sırğalar, əqiq qaşlı,
üstündə "Əhməd" adı cızılmış kişi üzüyü, qaş yeri qıvrım naxışla möhürlənmiş üzüklər
bu dövrə aid edilən zərgərlik sənəti nümunələrindəndir.
Əsasən naxışsız və sadə formalı bəzək şeyləri, bu dövrün bədii şüşə
məmulatında olduğu kimi, xalqın məişətində də geniş istifadə edilmişdir.
Sadaladığımız sənət abidələrindən görünür ki, bu əsrlərdə həyat və
məişətdə istifadə edilən metal məmulatlarının əksəriyyəti bürüncdən və misdən
düzəldilmişdir. Maraqlı burasıdır ki, bu sənət nümunələri içərisində gümüş
məmulatlara rast gəlmirik. Halbuki bundan qabaqkı əsrlərdə (xüsusilə III-VIII
yüzilliklər) gümüşdən düzəldilmiş abidələrə çox tez-tez rast gəlinirdi. Bu da, çox
güman ki, bütün Yaxın Şərqi və Zaqafqaziyanı bu dövrdə bürümüş gümüş böhranı
ilə əlaqədar idi. Məlum olduğu kimi, bu əsrlərdə Azərbaycanda kəsilmiş mis pullar
da gümüşə nisbətən çox idi.
XIV-XV yüzilliklərdə bədii metal sənətkarlığı sahəsində Təbriz şəhəri
görkəmli yerlərdən birini tutur. Hələ XIII yüzilliyin ikinci yarısında Azərbaycana
gəlmiş məşhur Venesiya səyyahı Marko Polo Təbriz şəhərinin böyüklüyündən,
müxtəlif sənətkarlığın inkişafında onun tutduğu mövqedən danışır. Marko Polonun
qeydlərində Təbriz zərgərliyi haqqında da maraqlı faktlar vardır. Hazırda dünyanın
görkəmli muzeylərində bu əsrlərdə Təbrizdə yaradılmış bir çox orijinal bədii metal
sənəti nümunələri nümayiş etdirilir.
Təbrizdə hazırlanmış bir neçə bürünc məişət əşyaları Londonun Viktoriya
və Albert muzeylərində saxlanır. 1319-cu ildə təbrizli usta Yusif Əhməd oğlu
tərəfindən hazırlanmış bürünc cam xüsusilə diqqəti cəlb edir. Diametri 7,5 sm,
hündürlüyü isə 19 sm olan bu qab Azərbaycanda qədimdən bu günədək geniş
yayılmış ənənəvi saxsı kasaları andırır. O, üz tərəfdən cızma və döymə üsulu ilə
çox lakonik bir tərzdə bəzədilmişdir. Camın üzərindəki bəzəklər isə iki hissəyə
bölünmüşdür: qabın yuxarı hissəsini tamamlayan qurşaqvari bəzək və gövdəsində
yerləşən dörd ədəd nəbati ornamentlərdən düzəldilmiş xonçalar.
Qabın yuxarı hissəsinin qurşaqvari bəzəkləri xüsusilə maraqlıdır. Bu bəzək
stilizə edilmiş zərif nəbati naxışlardan və kufi xətlə yazılmış sözlərdən ibarətdir.
Buradakı yazı və nəbati ornamentlərin ardıcıl olaraq təkrarlanmasına baxmayaraq,
sənətkar onları canlandırmaq üçün bəzilərini (sözləri) qabarıq, digərini isə (nəbati
ornamentləti) nisbətən batıq verərək işıq və kölgə effekti yaratmışdır.
Təbriz ustalarının adı ilə bağlı olan digər sənət əsəri hazırda
Qazaxıstandadır. Ağırlığı 2000 kq və diametri 2,45 sm-ə yaxın olan bu nəhəng
tiyan Şərq aləmində ən böyük tiyanlardan sayılır. Onun şöhrəti təkcə nəhəngliyində
deyil, həm də bədii tərtibatındadır. Tiyan üz tərəfindən dairəvi gözəl nəbati naxışlarla
83
bəzədilmişdir. Naxışlar arasında nəsx xətlə bu tiyanın Teymurləngin sifarişi ilə
Xoca Əhməd Yasəvi məscidi üçün 1399-cu ilə Təbriz sənətkarı Əbdüləziz
Şərəfəddin oğlu tərəfindən düzəldildiyi qeyd olunmuşdur. Bundan əlavə, 22 dəfə
təkrar olunan "Dünyanın hökmdarı Allahdır" sözləri də yazılmışdır. Tiyanın biri
digərindən xeyli aralı olan gül şəkilli 10 ədəd qulpu vardır.
Qeyd etmək lazımdır ki, Təbriz sənətkarları metaldan odlu və soyuq
silahlar, hərbi geyimlər də hazırlayırdılar.
1471-1473-cü illər arasında Ağqoyunlu hökmdarı Uzun Həsənin
sarayında Venesiya respublikasının elçisi İosif Barbaro yazmışdır: "Doğrudur, başqa
yerlərdə də belə istedadlı sənətkarlar vardır. Lakin dünyanın heç bir yerində bu
gözəllikdə hərbi silahlar və geyimlər hazırlamırlar".
Bu dövrdə Təbrizdə bürüncdən döymə, cızma və xatəmkarlıq üsulu ilə
bəzədilən şamdanlar da istehsal olunurdu. XIII-XIV yüzillikdə düzəldilmiş
oturacağı enli, yuxarısı getdikcə daralıb borunu andıran bu tipli şamdanların bir çox
nəfis nümunələri hazırda Amerika, İngiltərə, İtaliya və Türkiyə muzeylərində
saxlanır.
Bu şamdanların tarixi, bədii xüsusiyyətləri ilə məşğul olan Amerika alimi
Raysın 1954-cü ildə Vaşinqtonda "İslam incəsənəti" toplusunda dərc edilmiş
məqaləsində bunların bir qrupunun Azərbaycanda düzəldildiyi sübuta yetirilir.
Şamdanların gövdəsi üzərindəki təsvirlər (ov səhnələri, klassik şairlərin
poemalarından götürülmüş epizodlar) sənətşünaslıq baxımından diqqətəlayiqdir.
Təbrizlə yanaşı bu dövrdə Azərbaycanın başqa şəhərlərində də bədii metal
sənətkarlığının inkişaf etdiyini göstərən çoxlu faktik nümunələr vardır.
Aparılmış elmi araşdırmalar göstərir ki, bu əsrlərdə Azərbaycanın qədim
şəhərlərindən sayılan Marağa da metaldan bədii sənət əsəri, məişət əşyası və elmi
cihazlar düzəltməkdə görkəmli yerlərdən birini tuturdu.
Qeyd etmək lazımdır ki, Marağa şəhəri bu dövrdə elmin, mədəniyyətin
inkişafında da aparıcı rollardan birini daşıyırdı. Burada dünya mədəniyyətinin və
elminin inkişafina qiymətli hədiyyələr bəxş etmiş böyük şairlər, görkəmli alimlər
yaşayıb-yaradırdılar. Bunlardan biri astronomiya, riyaziyyat və fəlsəfə əsərləri müəllifi,
görkəmli alim, Məhəmməd Nəsirəddin Tusinin adını çəkmək kifayətdir.
Marağa şəhərinin dünya elm xəzinəsinə verdiyi qiymətli hədiyyələrdən ən
böyüyü XIII əsrin ikinci yarısında yaradılmış Marağa rəsədxanası və orada yerləşən
ulduz qlobusu olmuşdur. Metaldan düzəldilmiş ulduz qlobusu xüsusilə diqqətimizi
cəlb edir. Çünki bu qlobus özünün elmi əhəmiyyəti ilə yanaşı, həm də qiymətli bir
incəsənət əsəridir.
Məlumdur ki, astronomiya ilə məşğul olan hər bir şəxs mütləq ulduzlu göyü
yaxşı bilməlidir.
Göydə ilk növbədə səliqəsiz görünən ulduzlan bu qlobusda şərti olaraq
müəyyən qruplara bölmüşlər. Hər qrupun da özünəməxsus adları vardır. Həmin
adların əksəriyyəti ya heyvan, ya da əfsanəvi qəhrəmanların adlarıdır.
Astronomiya tarixində ilk ulduz qlobusunun kim tərəfindən və harada
Dostları ilə paylaş: |