Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universiteti
Azərbaycan Milli Kitabxanası
- 73 –
(yunan. «biblion» - kitab və «psyche» - ruh + «logos» - təlim) əsasını qoymuşdur.
Bu problem
N.A.Rubakin yaradıcılığının qızıl xəttidir [7].
N.A.Rubakin birinci rus inqilabının (1905-1907) iştirakçısı olması səbəbi ilə 1907-ci
ildə Rusiya imperiyasından İsveçrəyə mühacirət etmişdir. O, burada 22 oktyabr 1916-cı ildə
Jan Jak Russo adına Cenevrə pedaqoji institutunda «Bibliopsixologiya» bölməsini açmağa
müvəffəq olur. 1929-cu ildə isə İsveçrənin Lozanna şəhərində Beynəlxalq Bibliopsixologiya
İnstitutunun əsasını qoyur. N.A.Rubakin 280-ə yaxın kitab və kitabçanın, 350-dən çox elmi
məqalənin müəllifidir. Onun «Kitablar arasında», «Oxucu və kitab psixologiyası» əsərləri
bibliopsixologiya dair geniş yayılmış elmi ədəbiyyatlardandır [8].
N.A.Rubakin öz əsərlərində «Bibliopsixologiya»ya iki fərqli elmi tərif vermişdir [8]:
I.
«Bibliopsixologiya kitabçılıq işini əhatə edən sosial mühit (zaman və məkan) şəraiti
ilə əlaqədar inkişaf və tənəzzül prosesinin psixologiyasıdır».
II.
«Bibliopsixologiya sosial psixoloji təsir haqqında elmdir».
Kütləvi oxu (mütaliə), əsasən, kitabxanalarda baş tutan böyük bir proses olduğundan
N.A.Rubakin kitabxananı «Bibliopsixologiya»nın əsas tədqiqat obyekti kimi qəbul etmişdir,
bu nöqteyi-nəzərdən, istər sovet, istərsə də rus kitabxanaşünaslıq elmində «Bibliopsixologi-
ya»ya «Kitabxana psixologiyası» elmi kimi yanaşılsa da, müəllifin öz əsərlərində bu elmə
verdiyi təriflərdən də göründüyü kimi, bu kökündən yanlış fikirdir. Məncə, bu elm sahəsinə
«Mütaliə psixologiyası» kimi yanaşmaq daha doğru olardı.
Hal-hazırda cəmiyyətdə kitabla ünsiyyət, çap və elektron nəşrlərin qavranılma formaları
barədə müxtəlif fikirlər söylənilsə də, mütaliə nəzəriyyəsi, onun elmi-metodoloji xüsusiyyət-
ləri elm aləmində hələ də formalaşmaqdadır. Bu da çox güman ki, mütaliənin bir çox elmlərin
maraq dairəsinə daxil olmasından, həmçinin informasiya cəmiyyətində mütaliə (qiraət) prose-
sinə həm oxucu, həm də istifadəçi nöqteyi-nəzərdən yanaşma prinsipindən irəli gəlir. Bununla
yanaşı, mütaliə nəzəriyyəsinin əsas tədqiqat istiqamətləri müəyyənləşdirilmişdir. Bunlar: mü-
taliə sosiologiyası, mütaliə pedaqogikası və mütaliə psixologiyasıdır [3].
Mütaliə sosiologiyası - cəmiyyətdə qiraət prosesi ilə əlaqədar fəaliyyətə aid olan sosial
faktları və qanunauyğunluqları öyrənən xüsusi sosioloji bilik sahəsidir. Mütaliə sosiologiyası-
nın əsas məsələləri - sosial-iqtisadi və siyasi şəraitdə qiraət prosesinə olan ehtiyacları aşkar
etmək, oxucu (istifadəçi) marağının sosial xüsusiyyətlərinin əsaslarını və mədəni hadisələr
sistemində qiraətin insan varlığının daxili dünyasının formalaşmasında başlıca mövqeyini mü-
əyyən etməkdir.
Mütaliə pedaqogikası - ümumi pedaqoji və sosial-mədəni problem kimi, cəmiyyətdə
qiraət prosesinə olan səyləri artırmaq üçün istifadə olunan
elmi ifadə;
xüsusi pedaqoji bilik sa-
həsidir. Bu, əlavə təhsil və maarifləndirici fəaliyyət kontekstində, hər hansı bir əhəmiyyətli
mövzuda mütaliə (qiraət) prosesinə dair pedaqoji metodların axtarılması və öyrənilməsidir.
Bütün bunlarla bərabər, sistemli mütaliənin elmi-nəzəri, həmçinin təcrübi əsaslarının işlənib
hazırlanması, onun həyata keçirilməsi yollarının müəyyənləşdirilməsi, mütaliənin daha çox
keyfiyyət göstəricilərinin aşkar edilməsi problemləri də mütaliə pedaqogikasının tədqiqat ob-
yektlərindəndir.
Mütaliə psixologiyası - qiraət bacarığının formalaşması, ədəbiyyatın qavranılıb dərk
edilməsi, mütaliəyə dair psixoloji proseslərin və hüquqi vəziyyətlərin rol və xüsusiyyətlərini,